RD16G1C6pRQ00
Czarno‑biała ilustracja przedstawia szlachciców na koniach. Na pierwszym planie znajduje się trzech. Jeden po lewej stronie zatrzymuje konia z uniesioną lewą ręką. Po prawej stronie dwóch rozmawiających ze sobą. Każdy z nich ma na sobie żupan, a na nim kontusz, spodnie, baczmagi i kołpak na głowie. Za nimi są inni szlachcice, postaci są jednak niewyraźne, rozmyte.

Dziennik, czyli co się dziś wydarzyło

Ilustracja z książki: Przygody Jana Chryzostoma Paska: według jego Pamiętników
Źródło: Jerzy Laskarys, 1882, domena publiczna.

Warto wiedzieć

W XVII stuleciu wiele dzieł pisanych było z myślą o obiegu rękopiśmiennym,
a nie – o druku. Część dzieł miała charakter prywatnych pamiętników. Wśród nich wyszczególnia się różne odmiany, w zależności od tego, czy zachowano w nich chronologiczny układ wydarzeń, albo od tego, czy zapiski tworzone były na bieżąco. Innym kryterium podziału tego typu piśmiennictwa był podejmowany temat. Osobną kategorię stanowiły opisy podróży, inną — relacje z wyprawy wojennej itd.

Z pewnością najsłynniejszym polskim pamiętnikiem baroku są zapiski szlachcica Jana Chryzostoma Paska.

Polecenie 1

Na podstawie dowolnych źródeł scharakteryzuj odmiany pamiętników (dziennik, diariusz, pamiętnik, annał, blog). Pisz własnymi słowami.

Rz2rROUScmSph
(Uzupełnij).
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Jan Chryzostom Pasek – autor Pamiętników

Jan Chryzostom Pasek to autor prawdopodobnie tylko jednego dzieła – Pamiętników. Niemal przez półtora wieku dzieło było nieznane, bowiem autor go nie wydrukował. Historia żołnierskiego i gospodarskiego życia Jana Chryzostoma Paska ujrzała światło dzienne dopiero w romantyzmie. Wydane w 1936 roku dzieło zachwyciło nie tylko reprezentantów tej epoki, bo i później widziano w nim wspaniałe odwzorowanie XVII‑wiecznej rzeczywistości i przede wszystkim – mentalności ludzi żyjących w tamtych czasach.

Jan Chryzostom Pasek17011636
RwQ08L3EmReAq
Ilustracja z książki: Przygody Jana Chryzostoma Paska: według jego Pamiętników
Źródło: Jerzy Laskarys, domena publiczna.

Jan Chryzostom Pasek

– to najbardziej znany barokowy pamiętnikarz, przedstawiciel nurtu sarmackiego w polskim baroku. Urodził się w rodzinie szlacheckiej, wiedzę zdobywał w kolegium jezuickim w Rawie. Co najmniej od 1656 r. służył w wojsku, a jego dowódcą był Stefan Czarniecki (znany m.in. z naszego hymnu). Walczył ze Szwedami na terenie Polski oraz w Danii (1658‑1659), następnie z Węgrami i Moskwą, wziął też udział w wojnie domowej nazywanej rokoszem Lubomirskiego. W 1667 r. ożenił się i od tej chwili zajął się gospodarką. Zmarł w 1701 lub 1702 r., najprawdopodobniej w Niedzieliskach. Pozostawił po sobie Pamiętniki, uznawane za najlepszy zabytek pamiętnikarstwa staropolskiego.

Literatura barokuCzesław Hernas
Czesław Hernas Literatura baroku

Pamiętniki powstawały prawdopodobnie od 1690 r. Nie wiadomo, jaki okres życia Paska został w nich przedstawiony, bo rękopis przetrwał tylko w kopii, w której brak pierwszych ok. 50 kart,
ale też fragmentów partii środkowej i zakończenia. Część zachowana (rozpoczynająca się wierszem) opowiada o latach 1656‑88, przy czym można ją podzielić na dwa okresy: wojenny (1656‑66) i ziemiański. Okres pierwszy obejmuje kampanie wojskowe, w których autor wziął udział, sporo też w nich interesujących uwag na temat obyczajów, np. dotyczących sypiania nago przez Duńczyków. Część druga jest mniej zajmująca, bo w życiu Paska – ziemianina mniej się działo. Dlatego nawet epizody niekiedy były przez niego rozbudowane ponad miarę (najsłynniejszy jest fragment o udomowionej wydrze, podarowanej przez pamiętnikarza królowi Janowi III).

Mimo że Pamiętniki nie są w pełni szczerym zapisem dziejów Paska (to raczej autokreacjaautokreacjaautokreacja, w której autor nieraz pokazuje się lepszym niż był w rzeczywistości), dzieło uznaje się za ważne źródło dotyczące nie tylko tego konkretnego żołnierza i gospodarza, ale również innych przedstawicieli jego grupy społecznej, tzn. średniozamożnej szlachty. Zapiski Jana Chryzostoma Paska ukazują bowiem niemal klasycznego sarmatę. Wartość dokumentu obyczajowego i językowego (podkreśla się, że styl Pamiętników jest bardzo sugestywnysugestywnysugestywny i żywy) docenili nie tylko historycy literatury, ale też pisarze, zwłaszcza Henryk Sienkiewiczj0000000CWB1v38_000tp002Henryk Sienkiewicz, zapożyczający się w dziele Paska podczas tworzenia Trylogii.

Jakie kryteria stosował przy selekcji materiału i dla kogo pisał? Choć robi to na ogół dyskretnie, postać opisywana przez niego ma charakter wzoru. Czasem powie w dygresji coś na ten temat: 'Kto będzie po mnie sukcesoremsukcesorsukcesorem tej książki mojej, postrzegam i napominam, żeby się tym moim i [z] wielu inszych temu podobnych przykładów budował' […]. Kto miał być sukcesoremsukcesorsukcesorem i kto miał czytać pamiętnik? W czasie wojen Pasek myślał o swojej przyszłej rodzinie. Zbierał nawet dokumenty, by […] 'pozostały dla potomności jako świadectwa życia mego' […]. I chyba o żadnym innym czytelniku Pasek nie myślał. Wiemy natomiast, że liczy na opinię słuchaczy opowieści o jego czynach, skrupulatnie (choć dyskretnie) odnotowuje te opinie w pamiętniku. Dbał o to, jak rysuje się jego portret w świadomości współczesnych i jak zobaczą go kiedyś 'synkowie'. I to decydowało o selekcji materiału.

Wzór osobowy, jaki przyświeca biografii Paska, każe mu pomijać sprawy ganione przez opinię szlachecką (a więc np. pieniactwo, stosowanie przemocy przy zatargach), ale rzecz znamienna – Pasek opowie czasem o jakimś akcie okrucieństwa jako o rzeczy normalnej, np. opis sporu o to, kto osobiście zetnie pojmanego oficera. […] Charakteryzując wzór osobowy, który przyświeca postępowaniu Paska, nie należy zapominać, że przez kilkanaście lat odbierał on edukację życiową w ciężkich warunkach wojen polskich […].

CART16 Źródło: Czesław Hernas, Literatura baroku, Warszawa 1987, s. 264–265.
Rchm8nhFvsuKa
Ilustracja przedstawia schemat notatki graficznej. W centralnej części znajduje się temat: hasło i słowa - klucze. W czterech rogach ilustracji powtarza się nagłówek: Słowo - klucz, a poniżej ramka z napisem bloki tekstowe. Ramki są wykonane w różnych stylach, nagłówki zapisane różnym charakterem pisma. Na grafice znajdują się również ozdobne ikony: żarówka, kot, kwiat, strzałki, serca, wykrzyknik, znak zapytania
Notatka wizualna
Źródło: Learnetic SA, licencja: CC BY 4.0.

Ilustracja interaktywna

Ilustracja przedstawia schemat notatki graficznej. W centralnej części znajduje się temat: „Hasło i słowa‑klucze”. W czterech rogach ilustracji powtarza się nagłówek: „Słowo‑klucz”, a poniżej ramka z napisem „bloki tekstowe”. Ramki są wykonane w różnych stylach, nagłówki zapisane różnym charakterem pisma. Na grafice znajdują się również ozdobne ikony: żarówka, kot, kwiat, strzałki, serca, wykrzyknik, znak zapytania.

Z prawej strony ilustracji lista zatytułowana „notatka wizualna”. Poniżej lista zagadnień, która rozwija dodatkowe informacje po naciśnięciu na nie.

  • notatka wizualna
    Czym jest notatka wizualna?
    Notatka wizualna łączy słowa z obrazkami, pozwalając łatwo i przyjemnie przyswajać wiedzę. Za pomocą prostych słów i graficznych elementów zbiera się informacje na dany temat.
    Na jednej kartce papieru powinien się znaleźć zbiór informacji, które warto zrozumieć i zapamiętać.

  • słowa‑klucze
    Słowa‑klucze to najważniejsze pojęcia związane z hasłem. Umieszczamy je na całej kartce, wokół hasła.

  • bloki tekstowe
    Bloki tekstowe zawierają cytaty lub większe partie tekstu. Można zapisać je w punktach i umieścić w ramkach lub chmurkach.
    Pudełka
    Pudełka, to inaczej ramki, w których umieszcza się tekst. Ich zadaniem jest zwrócenie uwagi na to, co jest zapisane. Można w nich umieszczać cytaty, złote myśli, słowa kluczowe.
    Chmurki
    Różne kształty chmurek mają na celu wyróżnienie informacji.
    Układ i wielkość elementów
    W notatce stosuje się zasadę „od ogółu do szczegółu”. Na początku należy się zastanowić, co ma przykuć wzrok w pierwszej kolejności? Czytelność, przejrzystość notatki, nieprzeładowanie rysunkami jest bardzo ważne!
    Litery
    W notatce stosuje się różne kształty i wielkość liter, w zależności od tego, co chcemy podkreślić. Pismo musi być czytelne, z umiarem umieszcza się elementy ozdobne przy literach np. zawijasy. Duże, pogrubione litery w zapisie zwrócą uwagę na istotne, bazowe informacje. Małe litery można zastosować do treści mniej istotnych.
    Kolorystyka
    Dzięki kolorom można podkreślić ważne treści, wybić je na pierwszy plan, czy zaakcentować.
    Punktory
    Punktory porządkują wymieniane elementy, wprowadzają ład. Stosuje się je przy wyliczeniach jakichś elementów.

  • Ilustracje
    Ilustracje to nieodłączny element notatek wizualnych.
    Strzałki
    Wskazują, na pewne ważne elementy notatki, mogą wskazywać na cel lub kierunek, kilka strzałek może symbolizować siłę lub jej natężenie. Kolejność wykonywania zadań również można wyrazić strzałkami.
    Linie
    Linie w notatce podkreślają, oddzielają i łączą treści. Mogą być: przerywane, falowane, fastrygowane, podwójne, grube, cienkie. Łączą pola z tekstem, tworzą ramki zamykające treść, wydzielają bloki tekstu, łączą grupy tekstu.
    Banery
    Banery, czyli wstęgi, szarfy, na nich zapisuje się tytuł notatki lub wskazówki, na które warto zwrócić uwagę.
    Emotikony/ buźki
    Buźki służą do wyrażania emocji.
    Rysunki
    Rysunki powinny być schematyczne i jednoznaczne. Ułatwiają zrozumienie treści notatki. Zwykle mają na celu uzupełnienie przekazu notatki. Uwaga! nie mogą być tylko ozdobnikiem, gdyż odwracają uwagę od treści notatki.
    Ludziki
    Proste rysunki ludzików mogą wyrażać emocje, działania lub cechy.

Elementy, o których mowa w definicji, zostają podświetlone na ilustracji.

Polecenie 2

Na podstawie fragmentu tekstu Czesława Hernasa sporządź krótką notatkę wizualną na temat pamiętników J. Ch. Paska.  Zadbaj o wyjaśnienie nieznanych ci słów. Pracuj ze słownikiem wyrazów obcych, języka polskiego i terminów literackich.

R1WcevBlfN9xh
Polecenie 2

Na podstawie fragmentu tekstu Czesława Hernasa sporządź krótką notatkę na temat pamiętników J. Ch. Paska. Zadbaj o wyjaśnienie nieznanych ci słów. Pracuj ze słownikiem wyrazów obcych, języka polskiego i terminów literackich.

R1ARB89aUXmFE
j0000000CWB1v38_000tp001
j0000000CWB1v38_000tp002
j0000000CWB1v38_000tp003
j0000000CWB1v38_000tp004
j0000000CWB1v38_000tp005
j0000000CWB1v38_000tp00E
j0000000CWB1v38_000tp006
j0000000CWB1v38_000tp007
j0000000CWB1v38_000tp008
j0000000CWB1v38_000tp009
j0000000CWB1v38_000tp00A
j0000000CWB1v38_000tp00B
j0000000CWB1v38_000tp00C
j0000000CWB1v38_000tp00D
j0000000CWB1v38_000tp00F
j0000000CWB1v38_000tp00G
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Pasek – szlachcic i żołnierz

JPOL_E3_E4_Dodatkowyopiszasobow
RlTDLtWbzbYPq
Jan Chryzostom Pasek pod Lachowiczami 1660
Źródło: Juliusz Kossak, akwarela, domena publiczna.
PamiętnikiJan Chryzostom Pasek
Jan Chryzostom Pasek Pamiętniki

Piąta potrzeba, a prawie też już ostatnia z Szwedami inter visceraj0000000CWB1v38_000tp00Hinter viscera pod Trzemesznąj0000000CWB1v38_000tp00Ipod Trzemeszną kiedyśmy z samą tylko Czarnieckiego dywizyją, […], sześć tysięcyj0000000CWB1v38_000tp00Jsześć tysięcy Szwedów tych, co się byli z różnych fortec zgromadzili i już się za królem do Prus przebierali z wielkimi dostatkami, których nabyli w Polszcze, tak wycięli, jak owo mówią, nec nuntius cladisj0000000CWB1v38_000tp00Knec nuntius cladis nie został się i jeden, któryby był królowi o zginieniu tego wojska [wieść] zaniósł; bo który z pobojowiska do lassa albo na błota uciekł, tam od ręki chłopskiej okrutniejszą zginął śmiercią; kogo chłopi nie wytropili, musiał wyniść do wsi albo do miasta: po staremużj0000000CWB1v38_000tp00Lpo staremuż mu zginąć przyszło, bo już nigdzie nie było Szwedów. (A ta okazyja była od Rawy mila). Ze wszystkich tedy tych zginionych, nie wiem, jeżeliby się który znalazł, któryby nie miał być egzenterowanyj0000000CWB1v38_000tp00Megzenterowany, a to z tej okazyjejj0000000CWB1v38_000tp00Nokazyjej: zbierając chłopi zdobycz na pobojowisku, nadeszli jednego trupa tłustego z brzuchem, okrutnie szablą rozciętym, tak, że intestinaj0000000CWB1v38_000tp00Ointestina z niego wyszły. Więc że kiszka przecięta była, obaczył jeden czerwony złoty; dalej szukając, znalazł więcej: dopieroż inszych pruć, i tak znajdowali miejscami złoto, miejscem też błoto. Nawet i tych, co po lassachj0000000CWB1v38_000tp00Ppo lassach żywcem znajdowali, to wprzód koło niego poszukali trzosaj0000000CWB1v38_000tp00Qtrzosa, to potem brzuch nożem rozerznąwszy i kiszki wyjąwszy, a tam nic nie znalazłszyj0000000CWB1v38_000tp00Rznalazłszy, to dopiero: 'Idźże, złodzieju pludrakuj0000000CWB1v38_000tp00Spludraku, do domu: kiedy zdobyczy nie masz, daruję cię zdrowiem'. Bito i po inszych miejscach Szwedów znacznie w tym roku. Ale gdziem nie był, trudno o tym pisać. Bo ja przez wszystkie wojny tego trzepaczki trzymałem się, Czarnieckiego, i z nim zażywał czasem okrutnej biedy, czasem też i rozkoszy; gdyż właśnie był wódz maniery owych wielkich wojenników i szczęśliwy; sufficitj0000000CWB1v38_000tp00Tsufficit, że po wszystek czas mojej służby w jego dywizyi nie uciekałem, tylko raz, a goniłem — mógłby razy tysiącami rachować. Po prostu wszystka moja służba była sub regiminej0000000CWB1v38_000tp00Usub regimine jego i miła bardzo.

CART17 Źródło: Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki, Wraszawa 2017.
Ćwiczenie 1

Wymień przywołane przez Jana Chryzostoma Paska dowody świadczące o sukcesie militarnym Polaków w czasie najazdu szwedzkiego na ziemie polskie.

R62ZL0qpF2PkJ
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 2

Wyjaśnij, dlaczego według Jana Chryzostoma Paska śmierć z rąk chłopów była gorsza od umierania na polu bitwy.

R1LZJ74D0HAXY
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 3

Scharakteryzuj chłopów, o których pisze Jan Chryzostom Pasek. Co taki sposób przedstawienia chłopów mówi o autorze i ukazywanych postaciach?

R7kAIMAmJeQ1G
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 4

Określ, jakiego języka (poza polszczyzną) użył autor. Wskaż kilka fragmentów w języku obcym.

R1QZX8JhMYQFq
(Uzupełnij).
RGawVbLMhPifN
Pomnik Stefana Czarnieckiego, dowódcy Jana Chryzostoma Paska w Tykocinie
Źródło: Jolanta Dyr, licencja: CC BY 3.0.
PamiętnikiJan Chryzostom Pasek
Jan Chryzostom Pasek Pamiętniki

Jako Kserksesj0000000CWB1v38_000tp00VKserkses ob caricas Atticasj0000000CWB1v38_000tp00Wob caricas Atticas podniósł przeciwko Grecyi wojnę, tak i pan Rakocyj0000000CWB1v38_000tp00XRakocy podobnąż szczęśliwością we czterdziestu tysięcy Węgrów z Multanami, Kozaków zaciągnąwszy alterum tantumj0000000CWB1v38_000tp00Yalterum tantum, wybrał się na czosnek do Polski; aleć dano mu nie tylko czosnku, ale i dzięgieluj0000000CWB1v38_000tp00Zdzięgielu z kminem. Bo jak on tylko wyszedł za granicę, zaraz Lubomirski Jerzyj0000000CWB1v38_000tp010Lubomirski Jerzy poszedł w jego ziemię, palił, ścinał, gdzie tylko zasiągł, wodę a ziemię zostawił. A potem od matki Rakocego wielki okup wziąwszy, wyszedł synowi perswadować, żeby nie wszytkiego czosnku zjadał, przynajmniej na rozmnożenie zostawił. A my też już z Czarnieckim posługowali, jakeśmy umieli; i tak szczęśliwie najadł się czosnku, że wojsko wszystko zgubił, sam się w nasze ręce dostał, potem uczyniwszy targ o swoję skóręj0000000CWB1v38_000tp011sam się w nasze ręce dostał, potem uczyniwszy targ o swoję skórę, potem uczyniwszy targ o swoję skórę, pozwolił miliony i uprosiwszy sobie zdrowie, jako Żyd kałauzowanyj0000000CWB1v38_000tp012kałauzowany, do granice [w] bardzo małym poczcie samokilkj0000000CWB1v38_000tp013samokilk tylko, zostawił in opptignerationej0000000CWB1v38_000tp014in opptigneratione umówionego okupu wielgomożnych grofów Katanowj0000000CWB1v38_000tp015wielgomożnych grofów Katanow, którzy zrazu wino pili, na śrebrze jadali w Łańcuciej0000000CWB1v38_000tp016Łańcucie, jak było nie widać okupu, pijali wodę, potem drwa do kuchni rąbali i nosili i w tej nędzy żywot skończyli. Okup przepadł, on też sam, że nigdzie nie miał oka wesołego, bo gdzie się obrócił, wszędzie płacz i przekleństwo słyszał od synów, mężów, braci, których na wojnie polskiej pogubił, wpadł w desperacyją i umarł. Otóż tobie czosnek!

Kiedy na tę wojnę wyjeżdżał, pożegnawszy się z matką, wsiadł na konia; w oczach jej padł koń pod nim. Kiedy mu matka perswadowała, żeby zaniechał tej wojny, mówiąc, że to znak jest niedobry, odpowiedział, że to nogi końskie złe, ale nie znak. Przesiadł się tedy na inszego; złamał się pod nim dyl w moście, znowu spadł z konia: i na to powiedział, że dyl był zły. Jak to przecie te praesagiaj0000000CWB1v38_000tp017praesagia zwyczajnie rady się weryfikująj0000000CWB1v38_000tp018się weryfikują.

CART17 Źródło: Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki, Wraszawa 2017.
j0000000CWB1v38_000tp00H
j0000000CWB1v38_000tp00I
j0000000CWB1v38_000tp00J
j0000000CWB1v38_000tp00K
j0000000CWB1v38_000tp00L
j0000000CWB1v38_000tp00N
j0000000CWB1v38_000tp00M
j0000000CWB1v38_000tp00O
j0000000CWB1v38_000tp00P
j0000000CWB1v38_000tp00Q
j0000000CWB1v38_000tp00R
j0000000CWB1v38_000tp00S
j0000000CWB1v38_000tp00T
j0000000CWB1v38_000tp00U
j0000000CWB1v38_000tp00V
j0000000CWB1v38_000tp00W
j0000000CWB1v38_000tp00X
j0000000CWB1v38_000tp00Y
j0000000CWB1v38_000tp00Z
j0000000CWB1v38_000tp010
j0000000CWB1v38_000tp011
j0000000CWB1v38_000tp012
j0000000CWB1v38_000tp013
j0000000CWB1v38_000tp014
j0000000CWB1v38_000tp015
j0000000CWB1v38_000tp016
j0000000CWB1v38_000tp017
j0000000CWB1v38_000tp018
JPOL_E3_E4_Dodatkowyopiszasobow
RlU8cW1X8liUP
Alegoryczny portret konny Jerzego Sebastiana Lubomirskiego
Źródło: a. nn., olej na płótnie, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, domena publiczna.
Ćwiczenie 5

Przedstaw ukryte powody najazdu Jerzego Rakoczego na Polskę. Wyjaśnij, do czego pretekstem była wyprawa po czosnek.

R1FINqMZ3oMlk
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 6
R1NBq5Ddmvz7g1
Określ, jaką postawę przyjmuje narrator wobec Rakoczego. Możliwe odpowiedzi: 1. podziw, 2. neutralność, 3. ironia, 4. niezrozumienie, 5. rozgoryczenie
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 7

Wyjaśnij, co oznacza fakt, że Jerzemu Rakoczemu dano nie tylko czosnku, lecz także dzięgielu z kminem? Aby udzielić odpowiedzi, wykorzystaj przypis do tekstu.

RjlejDqsxIRAr
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 8

Opisz, jak skończyła się dla Jerzego Rakoczego ukazana historia.

R14MCa4FoaAVm
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 9

Napisz, co ostatni akapit mówi na temat Jerzego Rakoczego, a co – na temat
Jana Chryzostoma Paska. W odpowiedzi ustosunkuj się do rozumienia przez bohaterów tekstu przesądów i wróżb.

R18VEIN4MKAgM
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 10

Wyjaśnij, jaka jest główna idea tego fragmentu Pamiętników. Wybierz odpowiedź z poniższego zestawu propozycji. Uzasadnij swój wybór.

  • Nie należy słuchać matki.

  • Czosnek szkodzi zdrowiu.

  • Zdrada zostaje ukarana.

  • Miłe złego początki.

RQYdJzQkQaDo1
(Uzupełnij).
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Barokowa stylizacja i makaronizmy

Z fragmentów Pamiętników wynika, że autor chętnie wprowadzał do swej narracji i dialogów łacińskie wyrazy, a nawet całe zdania. W rzeczywistości stosował słownictwo wywodzące się z różnych języków, ale łacina dominowała. W polskiej szkole był to wciąż język najważniejszy, używano go również w trakcie oficjalnych uroczystości. Łączenie polszczyzny z łaciną uznawano za bardzo eleganckie.

makaronizm
Definicja: makaronizm

wyraz, zwrot albo forma gramatyczna włączane do języka ojczystego z języka obcego

Popularność Pamiętników Paska nie wynika jednak ze stosowania makaronizmów,
ale z nietypowego ukształtowania stylu w tym dziele. Autor połączył tu bowiem różne formy pamiętnikarskie i literackie.

j0000000CWB1v38_000tp019
raptularz
itinerariusz
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Sarmaci

RQlVqyHkj4BUD1
Stanisław Antoni Szczuka (1654‑1710; polski szlachcic, polityk i pisarz) w tradycyjnym stroju sarmackim
Źródło: autor nieznany, 1735, olej na płótnie, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, domena publiczna.

W opracowaniach dotyczących Pamiętników Jana Chryzostoma Paska często pojawia się słowo sarmata. Tego określenia używali w stosunku do samych siebie polscy szlachcice, zwłaszcza średniozamożni. Wytworzyli ideologię objawiającą się w obyczajowości, sztuce, polityce Rzeczypospolitej. Ta ideologia ma źródło m.in. w poszukiwaniach (podobne czynili Francuzi, Anglicy, Litwini itd.) swych przodków. Polacy, skoro sięgali do takich dzieł, jak Kroniki Jana Długosza, uznali się za potomków Sarmatów, czyli ludu, o którym pisali już starożytni historycy, umieszczający go nad Dniestrem. Od XVI wieku przekonanie o pokrewieństwie z Sarmatami stało się dla polskiej szlachty pewnikiem. Pojęcie sarmata oznaczało więc Polaka (stosowano je zamiennie), a z czasem – katolika (i wiernego czciciela Maryi) – wytworzy się wówczas charakterystyczna religijność, nastawiona na obrzędowość. Sarmaci byli przywiązani do tradycji republikańskiej wywodzącej się z Rzymu, co objawiało się nie tylko używaniem łaciny, lecz także w odwoływaniu się do wzorca osobowego w postaci rycerza broniącego ojczyzny, a w czasie pokoju gospodarującego na wsi. Ten model życia miał służyć odróżnianiu się szlachty od chłopów i mieszczan oraz od magnaterii - oskarżanej o uleganie obcym wpływom. Sarmaci zamieszkiwali głównie prowincję: ośrodkami ich kultury były dworki, uważane za ostoję prawdziwej polskości, która (tak sądzili) zanikała w wielkich miastach. Szlachta wytworzyła specyficzny styl życia, na który składały się:

JPOL_E3_E4_Dodatkowyopiszasobow

– przekonanie, że wszyscy Sarmaci są sobie równi ('szlachcic na zagrodzie równy wojewodzie'),
– przekonanie, że liberum veto służy wywieraniu wpływu na losy kraju, – kult wolności (przeradzający się w anarchię), – bliskie megalomanii poczucie wyższości nad innymi narodami,
– tradycjonalizm obyczajowy, – pogarda dla pracy fizycznej (jedyna dopuszczalna 'praca' to walka na polu bitwy).

Zdecydowaną większość tych cech dostrzec można u sarmaty – Jana Chryzostoma Paska.

R275mVA0sxSzl
XVII‑wieczna mapa środkowo‑wschodniej Europy przedstawia m.in. Sarmację, Scytię i Ruś.
Źródło: a. nn., domena publiczna.
Ciekawostka

Przekonanie o wyższości sarmatów nad innymi narodami owocowało np. tak niecodziennymi ustaleniami jak to: 'Nie pozwalamy, by obrazy […] Najświętszej Marii Panny były malowane lub rzeźbione […] w stroju zagranicznym'!

JPOL_E3_E4_Konteksty
PamiętnikiJan Chryzostom Pasek
Jan Chryzostom Pasek Pamiętniki

Rubieszowski, czterdziestą kilą razów strzelanych, sztychowych i rapirami sieczonych, na pobojowisku położony za nieżywego, którego gdyśmy w kilim z placu zbierali, bo ten zacny kawaler do półboków prawie w swojej pławił się krwi tak, że w niej ledwie nie spłynął, lubośmy wszyscy rozumieli, że po tak ciężkim pokaleczeniu już też obmierzi sobie wojnę, ale nic to, virescit vulnere virtusvirescit vulnere virtusvirescit vulnere virtus, jako mówią, piłka a męstwo bite większy impet bierze. Nie ustawa odważny Cynegirus w przedsięwziętej imprezie, Kodrus zdrowia pozbył dla ojczyzny i stąd mają na cały świat wieczystą sławę i zalecenie – a ten wszystko pokaleczone ciało niesie do ostatniej za ojczyznę wiktymy. Kąpała Tetis Achillesa w jakichsić tam wymyślnych wodkach, żeby go żadne zabić nie mogły horęże; ja tak bezpiecznie moralizować mogę, że tego to Achillesa, naszego ulubionego kommilitona, poważniejsza jakaś od tamtych przyprawnych wodek krwie Chrystusowej konserwowała kąpiel i od tak ciężkich szwanków zginąć nie pozwoliła.

CART17 Źródło: Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki, Wraszawa 2017.
Ćwiczenie 11

Wypisz z powyższego tekstu Paska słowa, których nie rozumiesz. Spróbuj samodzielnie wyjaśnić ich znaczenie, korzystając z dowolnych źródeł.

RxA2B7401JyXL
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 12

Opisz, do czego (i w jakim celu) Pasek porównał męstwo.

REykX5Sy3pmhs
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 13

Wyjaśnij, czemu służy zestawienie Rubieszowskiego z bohaterami antycznymi.

R1KQFmmGabqd0
(Uzupełnij).
virescit vulnere virtus
JPOL_E3_E4_Zadaniowo

Sprawdź, czy umiesz!

Polecenie 3

Na podstawie poznanych fragmentów Pamiętników zredaguj notatkę na temat: Jaki naprawdę był Pasek?. Twoja wypowiedź powinna liczyć 60‑90 wyrazów.

R2OFoSL8rxHsk
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 14

Na podstawie fragmentów Pamiętników wymień cechy polskiego rycerza.

R10CbP9eB8Be0
(Uzupełnij).
Polecenie 4

Wypisz z cytowanych fragmentów Pamiętników Paska archaizmy, makaronizmy, trudne wyrazy i obce zwroty. Przeprowadź ich analizę: wypełnij pola w multimedialnym dzienniku. Zaproponuj ich współczesne odpowiedniki, jeśli to możliwe.

RmQ6kolFxF8ah
(Uzupełnij) (Uzupełnij) (Uzupełnij) (Uzupełnij) (Uzupełnij) (Uzupełnij) (Uzupełnij).
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.

Słownik

autokreacja
autokreacja

tworzenie własnego wizerunku

sugestywny
sugestywny

wywierający silny wpływ na czyjeś myśli i wyobraźnię

sukcesor
sukcesor

czyjś spadkobierca