kanał utworzony przez łączące się za trzonem kręgu łuki kręgosłupa; przebiega w nim element układu nerwowego – rdzeń kręgowy

wygięcie kręgosłupa ku tyłowi

kość różnokształtna stanowiąca jednostkę budulcową kręgosłupa; składa się z trzonu, łuku kręgowego i wyrostków

część szkieletu osiowego zbudowana z kręgów ułożonych jeden nad drugim; u człowieka wyznacza pionową oś ciała

wygięcie kręgosłupa ku przodowi

obręcz kończyny górnej; kostny element szkieletu łączący kończynę górną wolną ze szkieletem osiowym; składa się z obojczyków i łopatek

obręcz kończyny dolnej; kostny element szkieletu łączący kończynę dolną wolną (nogę) ze szkieletem osiowym; składa się z 2 kości miednicznych

błona okrywająca kość, zawierająca naczynia krwionośne i komórki kostne; uczestniczy w ochronie, odżywianiu i regeneracji kości

choroba polegająca na ubytku tkanki kostnej, w wyniku czego zmniejsza się wytrzymałość i odporność kości na urazy i obciążenia

zniekształcenie stopy polegające na braku wysklepienia od jej wewnętrznej strony, co powoduje, że prawie na całej powierzchni przylega ona do podłoża

część centralnego układu nerwowego położona w kanale kręgowym; odpowiada za przekazywanie informacji do mózgu i z mózgu oraz kontrolę czynności wykonywanych odruchowo

zdjęcie rentgenowskie, potocznie prześwietlenie, obraz uzyskany poprzez naświetlanie ciała wiązką promieniowania rentgenowskiego, co pozwala na uwidocznienie kości; jedna z podstawowych metod diagnostycznych w medycynie

boczne skrzywienie kręgosłupa, często spowodowane jednostronnym obciążeniem ramion

uszkodzenie elementów miękkich stawu w wyniku wykonania ruchu wykraczającego poza prawidłowy zakres ruchu dla danego stawu

ruchome połączenie kości składające się z powierzchni stawowych, jamy stawowej oraz torebki stawowej

substancja wytwarzana przez komórki tkanki łącznej decydująca o jej właściwościach i funkcjach

twarda struktura zbudowana z substancji organicznych i nieorganicznych, stanowiąca rusztowanie ciała i podporę dla mięśni

część szkieletu tworząca oś ciała, zbudowana z czaszki, kręgosłupa, żeber i mostka

gąbczasta masa wypełniająca wolne przestrzenie w jamach szpikowych kości długich; żółty składa się z tłuszczu, a czerwony pełni funkcję krwiotwórczą

nieruchome połączenie kości charakterystyczne dla czaszki

odstępstwa od prawidłowej postawy ciała wywołane przez czynniki genetyczne, schorzenia układu ruchu i nadmierne obciążenia

pasma tkanki łącznej, które tworzą ruchome połączenia między kośćmi; ich zadaniem jest stabilizowanie kości w stawie

przerwanie ciągłości kości, okostnej i naczyń krwionośnych z przerwaniem powłoki ciała

przerwanie ciągłości kości, okostnej i naczyń krwionośnych bez naruszenia powłoki ciała

przemieszczenie względem siebie powierzchni stawowych wraz z uszkodzeniem elementów stawu, np. torebki stawowej

deformacja części krążka międzykręgowego