Podsumowanie

W XVIII wieku Polska była potężnym państwem, ale jej sytuacja polityczna zaczęła się pogarszać. Trzy rozbiory (1772, 1793 i 1795) przyczyniły się do podziału kraju między Rosję, Prusy i Austrię, doprowadzając do utraty niepodległości. W tym trudnym okresie dla narodu polskiego, muzyka klasyczna odgrywała ważną rolę w podtrzymywaniu ducha i tożsamości narodowej.

Jednym z najważniejszych polskich kompozytorów klasycystycznych był Jan Stefani, który jest uważany za twórcę pierwszej polskiej opery, „Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale”. Ta opera miała swoją premierę w 1794 roku.

W 1797 roku, Józef Wybicki, napisał słowa hymnu „Mazurek Dąbrowskiego” na melodię popularnej wówczas melodii ludowej. W okresie klasycyzmu pieśń ta stała się niezwykle ważnym symbolem jedności narodu polskiego i często ją wykonywano na różnych uroczystościach i wydarzeniach patriotycznych.

Inni kompozytorzy, którzy zapisali się na kartach polskiej muzyki tego okresu to m.in. Elsner, Lessel, Kamiński, Kurpiński, Ogiński oraz Maria Szymanowska. Warto zaznaczyć, że Szymanowska była nie tylko kompozytorką ale również wybitną pianistką, która koncertowała w ówczesnej Europie.