Poznajemy formy terenu
Wyobraź sobie, że jesteś na wycieczce w górach. Aby znaleźć drogę na szczyt chcesz skorzystać z mapy. Ale skąd wiadomo, czy podejście będzie łatwe? Mapa jest rysunkiem dwuwymiarowym, a ty chcesz wiedzieć, czy ścieżka nie okaże się zbyt stroma. Jeżeli lepiej przyjrzysz się mapie, okaże się, że odczytasz z niej informacje także o ukształtowaniu terenu.
1. Wysokość względna i bezwzględna
Jeśli na mapie zaznaczony jest szczyt, to zazwyczaj znajduje się przy nim liczba wyrażająca jego wysokość bezwzględną. Oznacza ona, jak wysoko nad poziomem morza znajduje się dane miejsce. Czasami dodaje się przy niej jednostkę miary (czyli metry) oraz skrót „n.p.m.”. Cały zapis może wyglądać na przykład tak „1015 m n.p.m.”, co odczytać należy: „tysiąc piętnaście metrów nad poziomem morza”.

Jeśli natomiast zmierzymy wysokość wzniesienia jego podnóża do szczytu, wtedy poznamy jego wysokość względną. Jej wartość zależy od tego, od którego miejsca rozpoczniemy pomiar. Wysokości względne wyraża się w metrach, bez dodatkowego skrótu.
Istnieją obszary lądu położone poniżej poziomu morza, tzw. depresje. Oczywiście nie są zalewane przez morze, gdyż są od niego oddzielone wzniesieniami. Aby opisać wysokość depresji, używa się skrótu „p.p.m.” – pod poziomem morza.
2. Wypukłe i wklęsłe formy terenu
W naszym otoczeniu występuje wiele różnych form terenu. Jeśli rozejrzysz się wokół, zobaczysz ich więcej. Niektóre z nich będą formami wypukłymi, czyli wyższymi niż otaczający je teren. Te zaś, które są niższe od otoczenia, to formy wklęsłe. Natomiast tereny nie wykazujące znaczących różnic wysokości należą do form płaskich.
Wypukłe formy terenu to m.in.:
pagórekpagórek – wzniesienie o wysokości względnej z reguły nieprzekraczającej 50 m,
wzgórzewzgórze – wypukła forma terenu o wysokości względnej od 50 m do 300 m,
góragóra – to forma terenu o wysokości względnej powyżej 300 m.
Wklęsłe formy terenu to na przykład:
dolinadolina – wydłużone obniżenie terenu, zazwyczaj o łagodnych zboczach po obu stronach, którego dnem często płynie rzeka,
kotlinakotlina – zagłębienie które posiada płaskie dno ze wszystkich stron otoczone wzniesieniami,
wąwózwąwóz – długie, ale wąskie zagłębienie o stromych zboczach.
Przyjrzyj się ilustracjom przedstawiającym wypukłe i wklęsłe formy terenu
Podsumowanie
Wyróżnia się wypukłe (góry, wzgórza, pagórki) i wklęsłe (doliny, kotliny, wąwozy) formy terenu.
Wysokość względna to odległość w metrach między podnóżem a szczytem wzniesienia.
Słownik
wklęsła forma terenu o wydłużonym kształcie, z dwóch stron ograniczona zboczami
forma wypukła terenu o wysokości względnej powyżej 300 metrów; wierzchołki gór to szczyty
zagłębienie które posiada płaskie dno ze wszystkich stron otoczone wzniesieniami
wzniesienie o wysokości względnej z reguły nieprzekraczającej 50 m
długie, wąskie zagłębienie o stromych zboczach
wypukła forma terenu o wysokości względnej od 50 m do 300 m
wysokość mierzona od poziomu morza; wynik odczytuje się bezpośrednio z mapy (bez obliczeń) i podaje się go w metrach nad poziomem morza (w skrócie: m n.p.m.)
wysokość mierzona w metrach z dowolnego miejsca, np. od podnóża wzniesienia do jego wierzchołka
Sprawdź, jak rozumiesz!
Wskaż cechy opisujące górę, które odróżniają ją od pagórka.
- wyraźny szczyt
- stromo nachylone stoki
- zaokrąglony wierzchołek
- łagodnie nachylone stoki

