E‑BOOK

Spis treści

• WstępDL3smoZdKWstęp

• Budowa i działanie maszyn i urządzeń stosowanych w procesach obróbki blachy i profili kształtowych

• Procesy realizowane za pomocą maszyn i urządzeń stosowanych do obróbki blachy i profili kształtowychDQQYMwoFBProcesy realizowane za pomocą maszyn i urządzeń stosowanych do obróbki blachy i profili kształtowych

• Zasady oceny stanu technicznego maszyn i urządzeń stosowanych w procesach obróbki blachy i profili kształtowych (zasady diagnostyki technicznej)DDf4qVJHmZasady oceny stanu technicznego maszyn i urządzeń stosowanych w procesach obróbki blachy i profili kształtowych (zasady diagnostyki technicznej)

• Zasady wykonywania obsługi bieżącej maszyn i urządzeń stosowanych w procesach obróbki blachy i profili kształtowychDxey6e55OZasady wykonywania obsługi bieżącej maszyn i urządzeń stosowanych w procesach obróbki blachy i profili kształtowych

• Zasady BHP, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska związane z wykonywaniem obsługi bieżącej maszyn i urządzeń stosowanych w procesach obróbki blachy i profili kształtowychD194UpWLQZasady BHP, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska związane z wykonywaniem obsługi bieżącej maszyn i urządzeń stosowanych w procesach obróbki blachy i profili kształtowych

• Netografia i bibliografiaDlPuZyFW4Netografia i bibliografia

W przemyśle metalurgicznym dostępnych jest wiele rozwiązań, umożliwiających pracę z taką materią. Urządzenia używane w procesach obróbki blachy i profili kształtowych dzielimy ze względu na ich funkcje, rodzaje zastosowań:

• narzędzia do cięcia blach i profili kształtowych (np. urządzenia laserowe, plazmowe, gilotyny),

• narzędzia do plastycznego kształtowania blach i profili kształtowych (np. prasy krawędziowe, rowkarko‑żłobiarki, walcarki, zwijarki, zaginarki, urządzenia do łączenia).

Proces

Procesy obróbki blachy i profili kształtowanych polegają na zmianie kształtu i wymiarów obrabianych przedmiotów/materiałów, przy użyciu odpowiednich narzędzi oraz maszyn. Podczas tych procesów poddawany obróbce materiał trwale odkształca się na skutek działań człowieka i w sposób przez niego narzucony.

Rcmogpv4YrZlP

Grafika przedstawia ujęcie wielu profili kształtowanych pokazanych od góry. Są to srebrne listewki poukładane losowo.

Typy maszyn

W procesach obróbki blachy i profili kształtowych stosuje się różnego typy maszyny i urządzenia:

• urządzenia służące do cięcia – urządzenia laserowe, plazmowe, gilotyny,

• urządzenia do plastycznego kształtowania materiału – prasy krawędziowe, rowkarko‑żłobiarki, walcarki, zwijarki, zaginarki,

• urządzenia do łączenia blach i profili kształtowych.

Każda z maszyn zbudowana jest w swoisty sposób, dlatego przed rozpoczęciem pracy, należy zapoznać się z ich konstrukcją. Pozwoli to uzyskać oczekiwany efekt działania maszyny, a także umożliwi korzystanie z niej w sposób bezpieczny i efektywny.

Budowa i działanie maszyn

Urządzenia laserowe

Szybki rozwój technologii sprawił, że w procesie obróbki blach pojawiają się nowoczesne sprzęty, takie jak np. wypalarki, znakowarki czy wycinarki laserowe do arkuszy blach.

RLQnnYs12E0Ce

Zdjęcie przedstawia urządzenie o dużych gabarytach. Nazywane jest wycinarką laserową ce en ce. Zbudowana jest ona z dwóch elementów. Pierwszy z nich to płaska powierzchnia do obróbki i zajmuje większość widocznego pomieszczenia. Obok niej znajduje sie krzesło na kółkach i jest prawie na tej samej wysokości. Nad płaską powierzchnią widoczny jest ruchomy element, który porusza się nad powierzchnią roboczą. Do jej części zamontowane jest urządzenie sterownicze. Składa się z ekranu oraz panelu z licznymi przyciskami i pokrętłami służącymi do nawigacji. Urządzenie znajduje się w pomieszczeniu w którym widoczne są białe ściany, szyby, skrzynka elektrycznna, nie świecąca czerwona lampa, okablowania, podłużne lampy, stolik i krzesło.

R1W6VVDFEqK52

Na zdjęciu przedstawiona jest fibrowa znakowarka laserowa. To urządzenie składające się z podstawki aluminiowej, na której umieszczony jest aluminiowy statyw połączony czarnym przewodem z górną częścią maszyny. Po prawej stronie znajduje się laser. Podstawka posiada dziurki w równych rzędach i w równej odległości od siebie. Na niej stoi szary statyw z przewodem wychodzącym z jego lewego boku, który łączy się z tyłem niebieskiej obudowy, do której przyłączony jest laser składający składa się z obiektywu skierowanego w dół. Jest on przyłączony do białej kwadratowej obudowy, połączony za pomocą kabla oraz rurki łączącej go z wcześniej opisaną niebieską obudową. Za podstawką widoczna jest pionowa niebieska ścianka.

R1FKeGq49VO6i

Na zdjęciu przedstawiona wycinarka laserowa do cięcia blachy. We wnętrzu pomieszczenia stoi duże gabarytowo szare urządzenie. Stoi na porządnie zbudowanych dwóch nogach, widoczna jest lewa strona gdzie opada noga w dół, zwężając się i jest przykręcona pięcioma śrubami z jednej strony do czarnej powierzchni. Urządzenie składa się z płaskiej powierzchni do obróbki stali które z jednej strony ma metalowe rzędy na której położona jest płaska część prawdopodobnie stali i druga połowa wypełniona po całej powierzchni wystającymi stożkami. Połowa z nich została zakryta stalową blachą. Urządzenie to jest połączone z dużą pomarańczowo białą szafą sterowniczą, na której, po lewej stronie, widoczny jest pracownik w niebieskim obuwiu roboczym obsługujący panel sterujący urządzenia.

RvhBmiMFJOUcO

Zdjęcie przedstawia wycinarkę laserową. Jest to średniej wielkości maszyna do wycinania blachy. Jej główny element to powierzchnia pozioma służąca do układania materiału do obróbki. Pod nią jest obudowa urządzenia. Nad nią znajduje się ruchoma część z uchwytem do dociskania blachy, która jest opuszczana na powierzchnie roboczą. Ma kształt nie zwężającej się w środku klepsydry i jest niebieskiego koloru. Do urządzenia zamontowany jest panel sterowniczy, składający się z ekranu i klawiatury z przyciskami.

Nazwy urządzeń laserowych często oznaczają ich funkcję. Wypalarki pozwalają więc wypalać elementy, znakowarki – znakować, a wycinarki – wycinać. Te ostatnie umożliwiają wycinanie dowolnych kształtów z arkuszy blach w wysoce precyzyjny sposób. Zapewniają również powtarzalność procesu.

Urządzenia plazmowe

Wśród urządzeń plazmowych rozróżniamy obrotnice plazmowe, wycinarki, przecinarki – te ostatnie mogą być używane zarówno do cięcia, jak i do żłobienia.

R1CwjMKHjXT62

Zdjęcie przedstawia wycinarkę plazmową z obrotnikiem do rur ce en ce. Jest to urządzenie do przecinania za pomocą światła lasera. Transformator w obudowie zawiera uchwyt w części górnej. Urządzenie posiada ekran z wyświetlaczem poziomu natężenia prądu, kontrolki w kolorze zielonym i czerwonym, przycisku włączania oraz dwóch pokręteł. Poniżej widoczne są jeszcze trzy pokrętła i otwór wtykowy kabla. Na korpusie znajdują się oznaczenia nazwy i typu urządzenia, a także uchwyt do jego przenoszenia. Na zdjęciu poniżej widoczne są elementy oprzyrządowania: zwój przezroczystej, plastikowej rurki, kabel z końcówką zaciskową, zaizolowany materiałem, kabel zasilania z końcówką do cięcia oraz końcówki dysz w różnych rozmiarach.

Rz1Ov491vhQzx

Na ilustracji przedstawiona jest przecinarka plazmowa ce en ce. To żólto czarne urządzenie z uchwytem u góry oraz pod nim oraz osobno obok niego, mniejsze elementy. To urządzenie do przecinania za pomocą światła lasera. Korpus główny urządzenia posiada ekran z wyświetlaczem poziomu natężenia prądu, kontrolki w kolorze zielonym i czerwonym, przycisku włączania oraz dwóch pokręteł. Poniżej widoczne są jeszcze trzy pokrętła i otwór wtykowy kabla. Na korpusie znajdują się oznaczenia nazwy i typu urządzenia, a także uchwyt do jego przenoszenia. Na zdjęciu poniżej widoczne są elementy oprzyrządowania: zwój przezroczystej, plastikowej rurki, kabel z końcówką zaciskową, zaizolowany materiałem, kabel zasilania z końcówką do cięcia oraz końcówki dysz w różnych rozmiarach.

R1OSKVwzKZUtU

Na grafice przedstawiona wypalarka plazmowa, obrotnica do rur. Urządzenie składa się z powierzchni do obróbki, które złożone z dość dużej obudowy i na wysokości pasa w równych rzędach i odstępach znajdują się stożki na których układa się blachy. Nad tym zamontowane jest ruchome ramię, na końcu którego widoczny jest palnik z końcówką do cięcia laserowego. Nad nim znajduje się wiązka kabli zasilających i czerwony przycisk awaryjny. Pod palnikiem widoczna jest rura o pustym wnętrzu, przygotowana do obróbki. Leży na wsporniku, a drugi jej koniec znajduje się w urządzeniu zaciskowym, stabilizującym podczas obróbki.

R10xSO6gABocA

Na grafice przedstawione precyzyjne cięcie laserowe i sam moment cięcia laserowego. Na powierzchni roboczej ułożona jest blacha z wyciętymi w niej elementami. Nad nimi widoczny jest palnik, który jest integralną częścią ramienia maszyny. Ramię przesuwa się po prowadnicy. Na końcówce palnika widoczny jest rozbłysk światła laserowego.

Gilotyny

Nożyce gilotynowe, zwane potocznie gilotynami, wykorzystuje się głównie do prac warsztatowych. Maszyny te charakteryzują się na ogół masywną konstrukcją, która zapewnia długi czas działania bezawaryjnej pracy. Przeznaczeniem nożyc gilotynowych jest cięcie różnorodnych materiałów w postaci arkusza blachy, takich jak aluminium, stal, mosiądz, miedź. Istnieje wiele modeli gilotyn.

Nożyce gilotynowe mechaniczne (gilotyna) $\text{NGM}-2000/1.25$

R1ELJCXLPWlsr

Grafika przedstawia urządzenie do cięcia blachy, zwane nożycami gilotynowymi mechanicznymi lub po prostu gilotyną. Elementy są opisane. Składa się z belki górnej tworzącej górną część obudowy i dolnej, tworzącą dolną część obudowy. Pod belką górną znajduje się stół roboczy z listwą dociskową i wspornikami, stanowiący integralną część z dwoma nogami. Pomiędzy nimi widoczny jest wał obrotowy, do którego zamontowany jest mechanizmy napędowy. Przy jednej z nóg znajduje się motoregulator, który składa się z prostokątnej skrzynki i obiektywu. Maszyna wyposażona jest w szafę sterowniczą oraz osłonę, przytwierdzoną po zewnętrznej stronie urządzenia oraz pedał nożny na ziemi, zakończony czerwonym przyciskiem trybu awaryjnego na wysokości ręki.

Prasy krawędziowe

Prasy krawędziowe używane są do plastycznej obróbki metali, w wyniku której uzyskuje się trwałą krzywiznę obrabianego przedmiotu, czyli do gięcia, karbowania lub zagniatania arkusza blachy.

Najczęściej prasa krawędziowa zbudowana jest z korpusu w kształcie litery C z belką dolną (czasem ruchomą), ustanowioną w płaszczyźnie poziomej, do której przymocowana jest matryca. A także z ruchomą w płaszczyźnie pionowej belką górną, z osadzonym w niej stemplem, poruszaną za pomocą dwóch zsynchronizowanych cylindrów napędzanych hydraulicznie, mechanicznie bądź pneumatycznie. Najważniejszymi parametrami charakteryzującymi prasy krawędziowe są: siła nacisku wyrażana w tonach oraz maksymalna długość gięcia wyrażana w milimetrach.

R1e7sENMDGsdf

Na zdjęciu przedstawiona prasa krawędziowa elektryczna. To stanowisko do obsługi prasy krawędziowej. Składa się z blatu, nad którym widoczny jest ekran wyświetlacza. Po jego prawej stronie znajduje się klawiatura numeryczna, a pod nią czerwony przycisk awaryjny oraz dwa przyciski – jeden w kolorze zielonym, drugi w czerwonym. Po lewej stronie ekranu mieści się tablica magnetyczna z przytwierdzonymi rysunkami technicznymi. Powyżej panelu sterowania widoczna jest obudowa urządzenia, na nim widnieje napis z jego nazwą i typem. Przy stanowisku znajduje się krzesło oraz półki z papierami i przyborami.

RPKchxPe47V0Q

Na zdjęciu hydrauliczna prasa krawędziowa. Obudowa górna zawiera informacje o nazwie i jego typie. Poniżej widoczne są ikonki przestrzegające przed zagrożeniami podczas użytkowania. Wpisane są w żółte trójkąty. Główny element urządzenia to długa belka złożona z licznych elementów dociskowych, ułożonych na całej długości. Poniżej, do belki, przytwierdzone jest urządzanie poruszające się po prowadnicach, zamontowanych wzdłuż jej długości. Do jednej ze stron przymocowany jest ramieniem ekran z czterema przyciskami: czerwonym w żółtym okręgu, czarnym oraz dwoma mniejszymi białymi. Na dole znajduje się niebieski uchwyt do przemieszczania ekranu.

Wśród pras można znaleźć prasy hydrauliczne, pneumatyczne, elektryczne, a także mechaniczne.

Rowkarko‑żłobiarki

Rowkarko‑żłobiarka służy do ręcznego kształtowania blach ze stali miękkiej (do grubości $\mathrm{1,21} \text{mm}$) lub ich odpowiednika. Kształtowanie może polegać na wywijaniu blachy, zagniataniu lub np. zaginaniu. Rowkarko‑żłobiarki są bardzo popularnymi urządzeniami znajdującymi zastosowanie w wielu pracach warsztatowych. Mogą być napędzane ręcznie (korba i przekładnia zębata) albo elektrycznie (za pomocą silnika elektrycznego).

R13CJZARfA9Lv

Na grafice przedstawiona rowkarka i wykonanie rowka na blasze. Na górnym korpusie urządzenia widoczny jest panel dotykowy sterowniczy. Na nim znajduje się niewielkie okienko odczytowe, a po jego prawej i lewej stronie –przyciski. Po prawej są dwa trójkątne przyciski, w jednym narysowany jest minus, a w drugim plus. Po lewej – dwa okrągłe przyciski, w jednym przycisku – dwa trójkąty skierowane w dół i linia pozioma. W drugim jest bryła kwadratowa. Poniżej widocznych jest pięć okrągłych przycisków z rysunkami objaśniającymi czynności. Pierwszy od lewej to dwa koła ze strzałką wskazującą pomiędzy nimi (strzałka wskazuje ich obrót). Druga ikona przedstawia zająca, trzecia czterech ludzi, czwarta – cztery trójkąty, każdy w swojej ćwiartce. Prawa górna wskazuje wierzchołkiem górę, prawa dolna w prawo, lewa dolna w dół i lewa górna w lewo. Ostatni przycisk przedstawia dłoń. W korpusie znajduje się wałek z okrągłą końcówką, która żłobi rowek na okrągłej rurze blaszanej, ułożonej na wsporniku poniżej. Po lewej stronie urządzenia jest naklejka ze znakiem ostrzegawczym. W żółtym trójkącie znajduje się wykrzyknik i druga ikonka przedstawiająca dwa obracające się do środka koła, a także wsuniętą, zakrwawioną rękę między nimi.

R5lPo45n2Jz7n

Na zdjęciu zaprezentowane jest urządzenie, nazywane żłobiarko‑rowkarką, które przytwierdza się do blatu roboczego w celu wyżłobienia rowków. Składa się z uchwytu ze śrubą dociskową. W części górnej widoczny jest korpus, a w jego wnętrzu zamontowane są dwa wałki, do których przytwierdzone są korby. Widoczna jest również śruba regulująca.

Zasadę działania opiszemy na przykładzie żłobiarki z napędem elektrycznym.

Przedstawiona na grafice żłobiarka z napędem elektrycznym, podobnie jak inne tego typu maszyny, służy do żłobienia, wywijania, zagniatania i zaginania wszelkiego rodzaju blach. W zależności od konstrukcji oraz mocy urządzenia mogą one obsługiwać materiały, których parametry określa się w dwóch miarach – grubości np. $\mathrm{1,5} \text{mm}$ i plastyczności, np. RM < $400 \text{MPa}$.

Walcarki

Walcarka jest to urządzenie lub zespół urządzeń, które służą do wykonywania procesu walcowania, czyli kształtowania materiału (np. blachy) między obracającymi się walcami, rolkami, tarczami lub innymi przemieszczającymi się względem siebie narzędziami płaskimi. Dzięki walcarkom możliwe jest pocienianie blach. Celem obróbki jest także zginanie i zagniatanie blachy. Powstają dzięki temu gwinty różnych średnic. Urządzenia te są napędzane ręcznie, mechanicznie lub hydraulicznie. Wyróżnia się walcowanie wzdłużne (powstają blachy, taśmy, pręty i kształtowniki), poprzeczne (śruby, wkręty, koła zębate), skośne (tuleje, kule), okresowe (tuleje, przedkuwki, ornamenty) oraz walcowanie specjalne, dedykowane bardziej złożonym kształtom.

RpsZz6PfMPeVz

Na zdjęciu pokazana jest walcarka do blach. Jest to podłużne urządzenie do walcowania dużych rozmiarów blach. Wokół obudowy rozciągnięta jest w równej odległości stalowa linia ochronna, zamocowana na żółtych wystających elementach. W części dolnej maszyny widoczna jest zamontowana skrzynka sterująca. Obok niej znajduje się duże, okrągłe pokrętło. Część górną tworzą dwa walce obrotowe z nawiniętą na nie blachą. Pod tym znajdują się inne walce, a pod walcami jest płaska powierzchnia. Obok urządzenia stoi integralny mechanizm zestawu. To pedał sterujący z żółtą obudową wokół. Do niego przymocowany jest słupek zakończony panelem z przyciskiem trybu awaryjnego na wysokości ręki.

Zwijarki do blach

Zwijarki wykorzystuje się do wykonywania obróbek dekarskich takich jak rynny dachowe oraz rury spustowe, a także do prostych prac warsztatowych. Przedstawiona zwijarka przystosowana jest do pracy na blachach płaskich do grubości $\mathrm{1,5} \text{mm}$. Korzystają z nich przede wszystkim blacharze i dekarze. Podobnie jak w przypadku walcarek, zwijarka może być napędzane pneumatycznie, hydraulicznie lub ręcznie, za pomocą silnika elektrycznego (przykładem jest zwijarka mechaniczna).

R2iLnINkGLyBR

Zdjęcie przedstawia urządzenie do zwijania blach, czyli zwijarkę. W części głównej widoczne są wałki do zwijania materiału ze stali. Po lewej stronie urządzenie ma wmontowaną skrzynkę zasilania, na której widoczny jest czerwony przycisk trybu awaryjnego oraz znak ostrzegawczy z ikoną błyskawicy, oznaczający napięcie elektryczne. Powyżej widoczne są infografiki dotyczące zagrożeń w użytkowaniu. Po prawej stronie urządzenia stoi pulpit sterowniczy. Na nim widoczne są przyciski do obsługi.

Zaginarki

Zaginarki blacharskie, zgodnie ze swoją nazwą, służą do zaginania blachy. Podobnie jak w przypadku innych maszyn do obróbki blach, mogą występować urządzenia bez napędu - ręczne oraz mechaniczne z napędem elektrycznym, hydrauliczne lub pneumatyczne. Zasada działania zaginarek jest zbliżona – polega na ruchu jednego z elementów – belki roboczej o zadany kąt, względem belki stałej. Blacha dociskana jest przez belkę dociskową, a pomiaru stopnia zagięcia krawędzi blachy dokonuje się za pomocą kątomierza (jest to najprostsze urządzenia ręczne) lub czujników.

RWoOkSqmGuT7x

Zaginarka ręczna. Widoczna jest grafika przedstawiająca urządzenie służące do zaginania blachy. Składa się z dwóch podłużnych, równolegle położonych segmentów dociskowych. Widoczne są pokrętła do regulacji nacisku. Urządzenie wsparte jest na dwóch nogach.

Urządzenia do łączenia

Ważnym elementem wykonywania wyrobów z blachy jest łączenie ich elementów. Łączenie elementów blaszanych można wykonywać w różnorodny sposób, za pomocą wybranych technik i narzędzi. Do najbardziej popularnych technik łączenia blach należy spawanie, zgrzewanie oraz nitowanie. Do wykonania tych połączeń używa się spawarek, zgrzewarek i nitownic.

R2xb55D0fUgej

Na zdjęciu widoczny jest pracownik wykonujący spaw. Na głowie ma specjalny kask ochronny o wzorze płomieni, z szybką umożliwiającą kontrolę wykonywanych czynności. Na stole roboczym leży materiał poddawany spojeniu. W ręku spawacza widoczny jest palnik, pod nim wiązka światła lasera. Pracownik jest cały w obuwiu ochronnym.

Spawanie jest rodzajem połączenia nierozłącznego. Połączenie to powstaje poprzez punktowe lub miejscowe stopienie a następnie scalenie dwóch lub więcej elementów. Najczęściej wykorzystuje się go do spajania metali oraz tworzyw sztucznych.

Kluczowym elementem połączenia spawanego jest spoiwo spawalnicze, czyli tak zwany materiał dodatkowy (np. stal), który pod wpływem temperatury miesza się z materiałami rodzimymi – wypełniając spoinę, czyli miejsce powstałe w wyniku procesu spawania i połączenia materiałów. Najczęściej spotykane rodzaje spawania to:

1. Spawanie elektryczne z wykorzystaniem spawarki, czyli urządzenia stosowanego do wykonania spoiny (w efekcie wytwarza się łuk elektryczny), w temperaturach do $4000°\text{C}$. Stosowane jest najczęściej do spajania blach o grubości od $1 \text{mm}$ do $80 \text{mm}$. Do wykonania spawania konieczne jest zastosowanie elektrody spawalniczej otulonej.

2. Spawanie w osłonie gazów (spawanie MIG – ang. Metal Inert Gas) to spawanie łukowe elektrodą topliwą w osłonie gazu obojętnego ($\text{Ar}$, $\text{He}$, $\text{Ar}+\text{He}$), czyli argon, hel, argon $+$ hel. Metoda ta często jest stosowana do spawania w sposób automatyczny lub półautomatyczny.

3. Spawanie MAG (ang. Metal Active Gas) to spawanie łukowe w osłonie gazu aktywnego chemicznie (${\text{CO}}_2$ (dwutlenek węgla), ${\text{CO}}_2+$ gaz obojętny).

4. Spawanie TIG (ang. Tungsten Inert Gas) to spawanie łukowe elektrodą nietopliwą w osłonie gazów obojętnych (argonu $\text{Ar}$, helu $\text{He}$, argonu $+$ helu $\text{Ar}+\text{He}$). Umożliwia ono spawanie prawie wszystkich metali i ich stopów oraz łączenie ze sobą różnych metali i stopów. Uzyskiwany metal spoiny jest stopem roztopionej części materiału rodzimego i spoiwa (drut, pręt, pałeczka), podawanego w strefę jarzenia się łuku.

5. Spawanie gazowe z wykorzystaniem palnika gazowego, zasilanego mieszaniną gazów: acetylenu i tlenu. Osiągane są temperatury do $3100°\text{C}$. Ten rodzaj spawania stosowany jest do spajania blach o grubości od $\mathrm{0,4} \text{mm}$ do $40 \text{mm}$.

RpKboVUDOMdxa

Na zdjęciu widoczne jest urządzenie do spawania, czyli spawarka. Korpus wyposażony jest od góry w uchwyt. Z przodu urządzenia, na niewielkim panelu, znajdują się oznaczenia producenta, a obok dwa pokrętła do ręcznej regulacji natężania prądu. Poniżej widoczne są dwa gniazda wtykowe oraz mocowanie zasilania. Obudowa posiada otwory wentylacyjne. Obok urządzenia zaprezentowano kable z uchwytami zaciskowymi oraz przewodem spawalniczym zakończonym uchwytem mieszczącym się w dłoni, czerwonym przyciskiem na palcu wskazującym oraz zakończony zakrzywioną rurką z przodu

RLEShkPOK0HVG

Zdjęcie prezentuje urządzenie przenośne do spawania, czyli spawarkę migomat inwertorowy. Niewielki korpus posiada uchwyt. Panel przedni urządzenia wyposażony jest w ekrany cyfrowe wskaźników natężenia prądu. Widoczna jest czerwona kontrolka zabezpieczeń oraz pokrętła do ręcznej regulacji natężenia prądu. Poniżej znajduje się mocowanie przewodu zasilania oraz gniazdo z podłączonym kablem spawalniczym zakończonym uchwytem spawalniczym mieszczącym się w dłoni, czerwonym przyciskiem na palcu wskazującym oraz zakończony zakrzywioną rurką z przodu.

Zgrzewane jest jedną z najstarszych metod łączenia metali na stałe. Polega na punktowym dociskaniu spajanych elementów, podczas ich jednoczesnego podgrzewania. Temperatura osiągana podczas podgrzewania musi doprowadzić łączone elementy do tak zwanego stanu plastyczności, co pozwala formować je i spajać pod wpływem odpowiedniej siły nacisku. W przypadku łączenia blach bardzo popularną metodą jest zgrzewanie punktowe, w którym łączenie elementów występuje w oddzielonych miejscach zwanych punktami.
W trakcie pracy urządzenia przeznaczonego do wykonywania punktowych połączeń zgrzewanych – zgrzewarki, w zależności od typu, może tworzyć się jednocześnie jedna (przeważnie), dwie lub kilka zgrzein. W technologii zgrzewania punktowego łączone są między innymi elementy obudowy maszyn i urządzeń, fragmenty poszycia (karoserii) samochodów.

Zgrzewanie punktowe (elektryczne) można podzielić ze względu na sposób doprowadzania prądu do zgrzewanych elementów na:

1) dwustronne jednopunktowe (najczęściej stosowane),

2) dwustronne dwupunktowe,

3) jednostronne jedno- i dwupunktowe.

RB4tpWbGBs7Y0

Na zdjęciu widoczne jest narzędzie elektryczne nazywane zgrzewarką do blach. Składa się z dwóch uchwytów, kształtem przypominających nożyce. Pomiędzy nimi znajduje się miejsce do zaciskania. Na obudowie widoczna jest tabliczka z danymi technicznymi. Na górnym korpusie mieści się włącznik. za nim zwinięty jest kabel elektryczny urządzenia.

Nitowanie to rodzaj połączenia nierozłącznego, pośredniego, do niedawna wykorzystywane na masową skalę do spajania dużych i newralgicznych metalowych elementów (np. blach, dźwigarów, wsporników). Było stosowane przy budowie okrętów i innych jednostek pływających, mostów czy zbiorników ciśnieniowych.

Połączenie nitowane (nitowe) powstaje dzięki wykorzystaniu nitów, najczęściej w formie trzpieni walcowych z łbami. Nit umiejscawia się w otworze stworzonym pomiędzy łączonymi elementami, a następnie zakuwa się go ręcznie lub mechanicznie – przy pomocy młotka ślusarskiego, młota pneumatycznego lub nitownicy. Najprostsze nitownice ręczne nie posiadają napędu, ale bardziej zaawansowane urządzenia mogą być zasilane elektrycznie lub pneumatycznie.

Nitownice mogą być ręczne lub pneumatyczne. Pozwalają łączyć elementy za pomocą nitów.

R3nuKY55YPAR4

Zdjęcie przedstawia narzędzie ręczne do nitowania, czyli nitownicę. Składa się z dwóch prostych uchwytów, połączonych w środku. W jednym z nich znajduje się kilka otworów, które służą do wkładania trzpieni do nitowania. Otwory posiadają różne rozmiary. Wokół są jasne elementy nitowania

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Powiązane materiały multimedialne

Film edukacyjny: Zasady obsługi bieżącej oraz użytkowania maszyn i urządzeń stosowanych w procesach obróbki blach i profili kształtowychDIFzmwsmQZasady obsługi bieżącej oraz użytkowania maszyn i urządzeń stosowanych w procesach obróbki blach i profili kształtowych