Ilustracja interaktywna przedstawia dom ze spadzistym dachem. Ma on komin, dwa okna w których wystawione są kwiaty, dwa małe okienka na poddaszu oraz zadaszone wejście po schodach. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Drzwi. Jednym z najbardziej rozpowszechnionych zabobonów jest zakaz witania się przez próg. Warto zastanowić się nad jego genezą. Próg jest granicą między światami. Jego przekroczenie ma znaczenie symboliczne. Wnętrze domu to sfera sacrum. Rzeczywistość zewnętrzna jest nieznana, nieoswojona, jest obszarem chaosu – to sfera profanum. Budzi w człowieku trwogę, wydaje się być odpowiednikiem nicości. Wejście do domu to wkroczenie w uświęconą przestrzeń bezpieczeństwa i porządku. 2. Komin. Frazeologizm „ognisko domowe”- dziś oznacza relacje rodzinne, ciepło, bliskość i zaufanie. W mitologii greckiej opiekunką ogniska domowego była bogini Hestia. Reprezentowała ona ideę trwałości życia rodzinnego i czystości moralnej, była strażniczką „świętego ognia” na Ziemi. Jeden z najwybitniejszych humanistów XX wieku Mircea Eliade, analizując doświadczenie sacrum, zwraca uwagę, ze człowiek znajduje się w określonej relacji wobec przestrzeni i jej centrum. Pomiędzy człowiekiem a centrum przestrzeni sakralnej istnieje relacja o charakterze egzystencjalnym. Ognisko domowe, rozumiane jako centrum uświęconej przestrzeni domu, stanowi punkt orientacji, który pozwala na „umiejscowienie się”, czyli odnalezienie swego miejsca we wszechświecie. Jest symbolicznym „środkiem świata”. 3. Podmurówka. Przestrzeń domu to uporządkowany kosmos. Budowa domu staje się odtworzeniem aktu stworzenia. Człowiek podejmując „trud bogów” bierze na siebie odpowiedzialność za powołanie nowego świata – urządzenie i utrzymanie domu, który staje się punktem odniesienia wszelkich ludzkich dążeń i poszukiwań. Rolę procesu budowania i zamieszkiwania podkreśla Martin Heidegger, ujmując go jako drogę do określenia swojej podmiotowości i tożsamości. Człowiek tworzy swój dom, który równocześnie stwarza go jako człowieka. Według koncepcji homo religious (istota ludzka jako istota religijna) Eliadego, człowiek głęboko tęskni za przebywaniem w „świecie bożym”, pragnie więc posiadać dom podobny do „domu bożego”. Eliade uważa, że znajduje to swój wyraz w architekturze domów, pałaców, świątyń, a także w budownictwie miast i osiedli. 4. Dach. Idea domu łączy się z bezpieczeństwem i trwałością, a dach stanowi symbol schronienia – od niego zależy też stabilność całej konstrukcji. Dach jednoczy ludzi gromadzących się pod nim, a gotowość przyjęcia „Innego” pod swój dach jest wyrazem otwartości i chęci niesienia pomocy. Znaczenie motywów domu i rodziny w tekstach literackich jest bardzo zróżnicowane, często odnosi się do pojęcia rodu i Ojczyzny. Symbolika domu może odwoływać się do tradycji i codziennych rytuałów, a także przywoływać okres beztroskiego dzieciństwa. 5. Okno. Filozof francuski, Gaston Bachelard, uważa, że dom stanowi odzwierciedlenie wewnętrznego świata człowieka. Okno umożliwiające ogląd zewnętrznego świata może symbolizować zmysłowe potrzeby człowieka. Archetyp domu pozwala nam na zakorzenienie się w świecie. Okno pomaga poznawać i oswajać rzeczywistość.