Ołtarz składa się z dwunastu obrazów przedstawiających różne sceny rodzajowe. Na środku obraz, na którym widnieje mężczyzna w czerwonej, bogato zdobionej szacie. W lewej ręce trzyma pastorał, który opiera o kolano, drugą ma uniesioną - palec wskazujący i środkowy trzyma wyprostowany. Na głowie ma ozdobne nakrycie w kształcie zaokrąglonego stożka. Przed nim na podłodze leży korona. Po prawej stronie znajduje się obraz z mężczyzną w zielonym płaszczu z książką na kolanach i uniesioną dłonią z wyprostowanym palcem wskazującym. Ma długie włosy i brodę. Ma także bose stopy, które wystają spod szaty. Jest zwrócony w kierunku centrum ołtarza. Obok wizerunku mężczyzny znajduje się obraz kobiety grającej na harfie, za którą stoją inne kobiety. Ma bogatą szatę w ornamenty i długie włosy. Jej twarz także zwrócona jest w kierunku środka ołtarza. Kolejny obraz stanowi wizerunek nagiej kobiety, która lewą rękę opiera o nogę, drugą ma lekko uniesioną. Trzyma w niej jabłko. Ma długie włosy i wysokie czoło. Jest zwrócona w kierunku centrum ołtarza. Po lewej stronie od mężczyzny znajdującego się w centrum widać obraz kobiety w granatowej szacie z koroną na głowie i książką w ręce. Ma długie rozpuszczone włosy. Jest zwrócona ku środkowi ołtarza. Obok niej znajduje się obraz, na którym przedstawione jest zgromadzenie ludzi zwróconych w kierunku pulpitu, na którym leży księga. Także są zwróceni w kierunku środka ołtarza. Całkowicie po lewej stronie znajduje się obraz nagiego mężczyzny, który w prawej ręce trzyma liść przysłaniający intymne części ciała; lewą natomiast ma zgiętą w łokciu. Ma długie ciemne włosy, wąsy i brodę. Nogi ma skrzyżowane. Jest zwrócony twarzą do środka ołtarza. Nad nagim mężczyzną i nagą kobietą znajdują się wyobrażenia mężczyzny składającego ofiarę z owiec oraz mężczyzny oddającego część plonów oraz scena zamordowania mężczyzny przez innego mężczyznę za pomocą kości. Dolną część ołtarza stanowią scenki rodzajowe. Dolne frontowe tablice pokazują adorację Baranka Bożego. Z głowy Baranka promieniuje światło, a z jego piersi wypływa krew napełniająca złoty kielich. Wokół klęczy czternaście aniołów z rękami złożonymi w geście modlitwy, dwóch z nich okadza ołtarz. Scenę oświetla gołębica, wokół której znajduje się świetlista aureola. Z przodu woda z fontanny wpływa do strumyka, którego dno przykryte jest klejnotami. Na pierwszym planie po lewej widać grupę ludzi trzymających księgę, którzy klęczą z twarzami zwróconymi w kierunku stołu ofiarnego. Za nimi są inni ludzie, którzy przybyli z całego świata, co widać po ich orientalnych twarzach i różnych typach kapeluszy i czapek. Wśród zgromadzonych znajduje się mężczyzna w białej szacie. Po prawej widać dwunastu mężczyzn, z których większość klęczy z twarzami zwróconymi w kierunku stołu ofiarnego. Za nimi znajdują się mężczyźni w szatach w kolorze czerwonym i nakryciach głowy w kształcie zaokrąglonych stożków. Wśród nich jeden z mężczyzn niesie kamienie. W tle widać mężczyzn po lewej i kobiety po prawej, wszyscy niosą męczeńskie palmy. W dali rozciąga się krajobraz miasta. Kompozycja jest symetryczna z osią przebiegającą od gołębicy przez Baranka do Źródła. Promienie światła, którym emanuje gołębica, wyznaczają linie perspektywiczne. Po bokach widzimy kolejne grupy ludzi. Dwie tablice po prawej pokazują dwie grupy mężczyzn. Pierwsza grupa to mężczyźni w ciemnych szatach. Wszyscy mają brody. W tle widoczny krajobraz gaju oliwnego. Na czele drugiej grupy mężczyzn stoi mężczyzna w jaskrawoczerwonej szacie trzymający długi kij. Za nim podążają inni mężczyźni w ciemnych szatach. W tle widoczny jest krajobraz ogrodu z krzewami i palmami. Z lewej strony widoczni są jeźdźcy na koniach trzymający chorągwie i proporce. Ubrani są w płaszcze i peleryny. W tle widoczny jest krajobraz z polami i wzgórzami.