Interaktywna mapa Europy
MAPA INTERAKTYWNA
Spis treści
Informacje podstawowe1Informacje podstawowe
Atrakcyjność turystyczna Europy – wybrane przykłady2Atrakcyjność turystyczna Europy – wybrane przykłady
2.1. Droga świętego Jakuba3Droga świętego Jakuba
2.2. Europejski długodystansowy szlak pieszy E54Europejski długodystansowy szlak pieszy E5
2.3. Region turystyczny – Sycylia5Region turystyczny – Sycylia
2.4. Region turystyczny – Norweskie fiordy6Region turystyczny – Norweskie fiordy
2.5. Region turystyczny – Transylwania7Region turystyczny – Transylwania
2.6. Miasto – Ateny8Miasto – Ateny
2.7. Miasto – Pardubice9Miasto – Pardubice
2.8. Miasto – Marburg10Miasto – Marburg
1. Informacje podstawowe
Jeśli podróżujesz po Europie, to wiesz, że w poszczególnych regionach i krajach można odwiedzić wiele atrakcji turystycznych. Nie sposób przedstawić je wszystkie, ale wybraliśmy dla Ciebie kilka, do których przypisaliśmy grafiki, oznaczenia tras i szlaków turystycznych, obiektów turystycznych, np. muzeów, obiektów noclegowych i gastronomicznych itp.
W multimedium znajdują się także mapy tematyczne przedstawiające wybrane obszary Europy z elementami ich atrakcyjności turystycznej. Są to: dwa szlaki turystyczne – Droga świętego Jakuba oraz Europejski długodystansowy szlak pieszy E5, trzy regiony turystyczne – Sycylia, norweskie fiordy i Transylwania oraz trzy miasta – Ateny, Pardubice i Marburg.
Powrót do spisu treściSpis treściPowrót do spisu treści
2. Atrakcyjność turystyczna Europy – wybrane przykłady
2.1. Droga świętego Jakuba
Droga świętego Jakuba to jeden z najbardziej znanych szlaków w Europie, który od XI wieku jest jedną z głównych tras pielgrzymek chrześcijańskich.
Hiszpańsko‑francuska część szlaku, przedstawiona na mapie powyżej, biegnie z Saint‑Jean‑Pied‑de‑Port we Francji do Santiago de Compostela w Hiszpanii, gdzie znajduje się grób świętego Jakuba.
Trasa prowadzi przez malownicze regiony Francji i Hiszpanii, wzdłuż Oceanu Atlantyckiego lub też przez tereny górskie, dzięki czemu szlak jest także atrakcyjny pod względem rekreacji i wypoczynku.
Odnogi drogi świętego Jakuba znajdują się w całej Europie i są specjalnie oznakowane muszlą św. Jakuba – symbolem pielgrzymów – i żółtymi strzałkami. W Polsce również znajduje się kilka odnóg.
Od 1987 roku szlak jest pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym, zaś w 1993 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Droga świętego Jakuba na terenie Francji, Hiszpanii i Portugalii podzielona jest na pięć podstawowych, odrębnych tras, które różnią się od siebie stopniem trudności.
Są to:
Camino Francés – 800 km, o lekkim do średniego stopniu trudności, najlepsza do pokonania wiosną i jesienią, dla początkujących wędrowców;
Caminho Português – 250 km, o lekkim stopniu trudności, najlepsza do pokonania wiosną, latem i jesienią, dla początkujących wędrowców;
Camino del Norte – 850 km, o średnim stopniu trudności, najlepsza do pokonania wiosną, latem i jesienią, dla doświadczonych wędrowców;
Camino Primitivo – 300 km, o wysokim stopniu trudności, najlepsza do pokonania wiosną, latem i jesienią, dla bardzo doświadczonych wędrowców;
Via de la Plata – 1000 km, o wysokim stopniu trudności, najlepsza do pokonania wiosną, latem i jesienią, dla bardzo doświadczonych wędrowców.
Punktem kulminacyjnym jest Santiago de Compostela, gdzie można obejrzeć romańską katedrę z grobem świętego Jakuba, Bramę Złotników czy wielką kadzielnicę.
W Santiago de Compostela znajdziemy także np.: zespół zabytkowy starego miasta, klasztory, domy i pałace z XVII i XVIII wieku, a także uniwersytet.
Poszczególne trasy drogi świętego Jakuba prowadzą:
Camino Francés – przez Pireneje do Pampeluny, Burgos, León do Santiago de Compostela;
Caminho Português – z Porto wzdłuż wybrzeża Atlantyku do Hiszpanii;
Camino del Norte – wzdłuż hiszpańskich wybrzeży Atlantyku;
Camino Primitivo – górskie tereny Hiszpanii;
Via de la Plata – starymi rzymskimi drogami z Andaluzji przez Estramadurę do Santiago de Compostela.
Powrót do spisu treściSpis treściPowrót do spisu treści
2.2. Europejski długodystansowy szlak pieszy E5
Europejski długodystansowy szlak pieszy E5 rozpoczyna się na wybrzeżach Atlantyku we Francji i kończy we Włoszech, w Wenecji. Prowadzi przez Niemcy, Szwajcarię i Austrię.
Oferuje wspaniałe widoki oraz doskonałe trasy wędrówek i wspinaczki górskiej i wysokogórskiej. Szlak nie jest trudny technicznie i do wędrówki nie jest wymagane specjalistyczny sprzęt.
Europejski długodystansowy szlak pieszy E5 mierzy 3200 km, w tym około 120 km przez Alpy. Ma lekki lub średni stopnień trudności, najlepszy do pokonania od czerwca do września, przeznaczony dla doświadczonych wędrowców z dobrą kondycją. Szlak jest podzielony na wiele mniejszych, które albo prowadzą przez jeden z krajów, albo przez konkretne odcinki. W wielu miejscach można skorzystać z kolejek linowych, autobusów czy pociągów. Na trasie można zwiedzać Pointe du Raz, Melun, Dijon, Konstancję, Bolzano, Weronę i Wenecję.
Pointe du Raz – skalisty przylądek nad Atlantykiem, oferuje wspaniałe widoki na bretońskie wybrzeże.
W burgundzkim Dijon można zwiedzać: pałac książąt burgundzkich, bramę Wilhelma na placu Darcy z XVIII wieku, katedrę św. Benigna z XIV wieku, kościół Notre‑Dame z XIII wieku.
W niemieckiej Konstancji można zwiedzać: katedrę pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny z VIII wieku; kościół św. Szczepana z XV wieku, ratusz z XV wieku, teatr miejski z XVII wieku czy dworzec kolejowy z XIX wieku.
We włoskim Bolzano można obejrzeć: romański kościół, katedrę gotycką z XIII‑XV wieku, klasztor dominikański z freskami Giotta, Muzeum Archeologiczne z mumią Ötziego – człowieka lodu, Muzeum Historii Naturalnej.
W Weronie podziwiać można starożytne zabytki rzymskie, centrum historyczne z pałacem Burmistrza, zamek Castelvecchio czy Porta Nuova.
Wenecja jest pełna atrakcji turystycznych, pośród których można podziwiać Bazylikę i Plac św. Marka, pałac Dożów, most Westchnień, wieżę zegarową, most Rialto, Kanał Grande.
Powrót do spisu treściSpis treściPowrót do spisu treści
2.3. Region turystyczny – Sycylia
To największa wyspa na Morzu Śródziemnym, należąca do Włoch, ale wraz z Wyspami Liparyjskimi, Egadami czy Pantellerią jest regionem autonomicznym.
Oferuje wspaniałe widoki, starożytne i średniowieczne zabytki, wspinaczkę na najwyższy aktywny wulkan Europy – Etnę, przepiękną florę i faunę.
Sycylia słynie z doskonałej kuchni oraz świetnych szlaków rowerowych, szczególnie dogodnych dla uprawiających kolarstwo. Bardzo rozwinięta jest również turystyka kamperowa, więc praktycznie wszędzie znajdą się kempingi dla kamperów.
Dla turystów przygotowano również wiele szlaków pieszych.
Do przysmaków kuchni regionalnej należy zaliczyć pasta alla norma, arancini, caponata, sficione – sycylijska pizza, granita, canollo siciliano, cassata, ciastka św. Agaty, czekolada z Modica i wiele rodzajów dań z rybami i owocami morza.
Do głównych atrakcji turystycznych Sycylii zaliczyć można m.in.:
wulkan Etna,
Agrygent z Doliną Świątyń,
Syrakuzy z barokową katedrą i parkiem archeologicznym,
Trapani z salinami, w którym uzyskuje się sól morską,
Piazza Armerina – najwspanialszą rzymską willę z IV wieku z licznymi mozaikami,
Noto – perłę baroku sycylijskiego,
Pantalica – rezerwat i nekropola z ponad 5000 grobów z XIII‑XVIII wieku p.n.e.,
Palermo z arabsko‑normańskimi zabytkami,
Taorminę ze wspaniałym greckim teatrem i widokiem na Etnę,
Katanię – wulkaniczne miasto w cieniu Etny.
Na Sycylii można zwiedzać wiele muzeów, parków archeologicznych, rezerwatów natury, z których większość jest wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, w tym m.in.:
strefę archeologiczną Agrygentu z greckimi świątyniami;
Park Archeologiczny Neapolis, Muzeum Archeologiczne Regionalne im. Paolo Orsi i Muzeum Archimedesa w Syrakuzach;
kościół katedralny pod wezwaniem Matki Boskiej w Monreale;
Castello Ursino w Katanii;
Palazzo dei Normanni w Palermo;
Park Narodowy Alcantara;
Rezerwat Naturalny Cavagrande;
Park Archeologiczny w Segeście i w Selinuncie.
Baza gastronomiczna w regionie – każde miasto ma od kilku do kilkudziesięciu restauracji, gdyż Sycylia słynie z bardzo dobrego jedzenia.
Baza noclegowa w regionie jest bardzo bogata, a w każdym miejscu znajdziemy obiekty noclegowe od dużych hoteli, przez pensjonaty, agroturystyki po miejsca postojowe dla kamperów.
Inne atrakcje turystyczne w regionie, np.: Scopello–miasteczko ze starą tuńczykarnią, Alicudi – wyspa z białą zabudową, Borgo Cunziria – wioska duchów, Cava d’Ispica – największy kanion na wyspie, Marsala – miasto białego wina, Punta Secca – słynna wioska rybacka, Portopalo di Capo Passero – miasteczko najbardziej wysunięte na południe Sycylii, Tindari – park archeologiczny z pozostałościami miasta grecko‑rzymskiego, Modica – miasto, w którym produkuje się czekoladę.
Powrót do spisu treściSpis treściPowrót do spisu treści
2.4. Region turystyczny – Norweskie fiordy
Region z fiordami obejmuje zachodnią część wybrzeża Norwegii. Norweskie fiordy dzielimy na: Sognefjord – najdłuższy fiord, na północ od miejscowości Bergen; Nærøyfjord – 18‑kilometrowa zatoka, z malowniczą miejscowością Bakka, wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO; Geirangerfjord – z pięknymi wodospadami; Hardangerfjord – drugi co do wielkości fiord w Norwegii, na południe od Bergen, otoczony zielenią i kolorami kwitnących na zboczach drzew.
Na fiordach znajdziemy wiele pieszych szlaków, np. Super Blick auf Geiranger–Homlong Sætra czy Brekkefossen View–Brekkefossen.
Na terenie norweskich fiordów można podziwiać renifery, niedźwiedzie, wilki , orły, żurawie, wieloryby, foki czy lisa arktycznego.
Do głównych atrakcji turystycznych regionu zaliczyć można:
– Bergen – bramę do fiordów, miasto wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO;
– Atlanterhavsveien – drogę o długości 8 kilometrów między Vevang a Karvag, na styku Oceanu Atlantyckiego i Morza Norweskiego;
– norweskie klify Preikestolen;
– kolejkę Flam biegnącą wzdłuż wodospadów Aurlandsfjordzie;
– Trondheim – pierwszą stolicę Norwegii, miasto pełne średniowiecznych zabytków, z Wyspą Mnichów i klasztorem benedyktyńskim z XI wieku; Tromsø – wrota Arktyki i ośrodek kultury Saami, gdzie można podziwiać zorzę polarną;
– Lofoty – unikalne wyspy na Morzu Norweskim z wioską rybacką Reine.
Zwiedzając fiordy warto spróbować lokalnych przysmaków, w tym sztokfisz – niesolonego, suszonego na słońcu dorsza, brunost – brązowy ser, klopsiki rybne z białym sosem, pudding rybny, bergeńską zupę rybną, kumle – knedle z tartych surowych ziemniaków, baraninę w kapuście czy multekrem, czyli deser z maliną moroszką i bitą śmietaną.
W regionie można zwiedzać:
– Muzeum Statku Fram oraz Muzeum Łodzi Wikingów w Oslo,
– Muzeum Hanzeatyckie i Muzeum Morskie w Bergen,
– kolej linowo‑terenowa Fløibanen, która łączy Bergen ze szczytem góry Fløyen,
– muzeum muzyczne Ringve Museum w Trondheim,
– Muzeum Polarne w Tromsø.
Baza gastronomiczna w regionie – każde miasto i wieś mają przynajmniej kilka restauracji.
Baza noclegowa w regionie jest bardzo bogata, a w każdym miejscu znajdziemy obiekty noclegowe od dużych hoteli, przez pensjonaty, agroturystyki, pola namiotowe, aż po miejsca postojowe dla kamperów.
Inne atrakcje turystyczne w regionie, np.: katedra Nidaros z 1152 roku w Trondheim; Styczniowy Festiwal Zorzy Polarnej w Tromsø; Droga Trolli z Geirangerfjord do miasteczka Geiranger.
Powrót do spisu treściSpis treściPowrót do spisu treści
2.5. Region turystyczny – Transylwania
Transylwania to historyczny region na Wyżynie Siedmiogrodzkiej w Rumunii. Niezwykle ciekawy region zamieszkały przez wiele mniejszości narodowych, np. mniejszość węgierską, saską, seklerską czy romską.
Region oferuje wspaniałe widoki, gdyż otoczony jest pasmami sięgającymi 2500 m n.p.m., czyli Karpatami Wschodnimi, Południowymi i Górami Zachodniorumuńskimi. Jest bogaty w zabytki archeologiczne, historyczne i sztuki, bowiem osadnictwo sięga tu czasów prehistorycznych.
Warto skorzystać z trasy widokowej – Droga Transfogaraska – to około 150 km drogi, która pozwala podziwiać Transylwanię.
Do głównych atrakcji turystycznych regionu zaliczyć można:
– Braszów – z rozległym starym miastem z początków XV wieku, cerkwią św. Mikołaja z XIV wieku, ratuszem, murami miejskimi z basztami, twierdzą Braszów;
– Cluj‑Napoca z wieloma kościołami, pałacami, uniwersytetem, synagogą, ogrodem botanicznym;
– Sibiu – miasto założone przez saskich kolonistów w XII wieku;
– Târgu Mureș – wielokulturowe miasto z początków XIV wieku;
– średniowieczno‑renesansowy zamek w Branie ze słynną postacią wampira Drakuli;
– Alba Iulia – dawną stolicę.
Charakterystyczne dla Transylwanii jest połączenie tradycji rumuńskich, saskich i węgierskich. Warto skosztować tu: kapusty a la Cluj, gulaszu, paprikas na bazie sosu paprykowo‑pomidorowego, zupy w chlebie, kurtosz – ciasto drożdżowe z cukrem, cynamonem i orzechami.
W regionie można zwiedzać:
– w Braszowie – Muzeum Sztuki;
– w Cluj‑Napoca – Muzeum Etnograficzne Siedmiogrodu, Muzeum Narodowe Siedmiogrodu, Muzeum Zoologii;
– w Sibiu – Muzeum Etnografii i Sztuki Ludowej, Muzeum Broni i Trofeów Myśliwskich, Muzeum Historii Naturalnej.
Baza gastronomiczna w regionie – każde miasto i wieś mają przynajmniej kilka restauracji.
Baza noclegowa w regionie jest bardzo bogata, a w każdym miejscu znajdziemy obiekty noclegowe od dużych hoteli, przez pensjonaty, agroturystyki, pola namiotowe, aż po miejsca postojowe dla kamperów.
Inne atrakcje turystyczne w regionie, np.: saski kościół z XIII wieku w Hărman, Sighișoara z XVI‑wiecznym starym miastem z klasztorem Dominikanów, najstarsza kopalnia soli w Turdzie, kościół warowny w Visciri.
Ateny to stolica i największe miasto Grecji, ośrodek turystyczny z zabytkami kultury antycznej. W mieście znajdziemy liczne monumentalne pozostałości greckiej kultury starożytnej. Będąc w Atenach warto zobaczyć także współczesny rytm miasta, np. na centralnym targowisku, skorzystać z plaż Ateńskiej Riwiery czy wspaniały widoków nad jeziorem Vouliagmeni. Turyści znajdą w Atenach morze, góry i jeziora.
W Atenach wytyczono wiele tras spacerowych, prowadzących przede wszystkich przez najważniejsze zabytki miasta, np. przez Plakę na plac Syntagma, gdzie można oglądać zmiany warty czy na wzgórze Areopag.
Miasto można zwiedzać również korzystając np. z metro, które ze względu na liczne pozostałości archeologiczne, jest nazywane darmowym muzeum archeologicznym w Atenach.
Do głównych atrakcji turystycznych miasta zaliczyć można:
– zespół architektoniczny Akropolu,
– teatr Dionizosa,
agorę grecką,
– forum rzymskie,
– świątynię Zeusa Olimpijskiego,
– Akademię Ateńską,
– cmentarz Keramejkos,
– dzielnicę Plaka,
– Anafiotika – 45 domów wzorowanych na architekturze pochodzącej z Wysp Cykladzkich.
Ateńska kuchnia regionalna to przede wszystkim kotleciki z cukinii, souvlaki, kuluri (obwarzanek), horiatiki, czyli sałatka wiejska, tzatziki, czyli jogurtowy dip z ogórkami i czosnkiem, musaka, loukoumades – ciepłe pączki, dania z ryb, grecka chałwa.
W mieście można zwiedzać:
– Narodowe Muzeum Archeologiczne,
– Muzeum Bizantyńskie,
– Muzeum Benakisa,
– Muzeum Akropolu,
– Narodowe Muzeum Historyczne,
– Muzeum Starożytnej Techniki Greckiej Kotsanas,
– Muzeum Sztuki Cyklad,
– Stadion Panatenajski, na którym odbyły się pierwsze nowożytne Igrzyska Olimpijskie w 1896 roku.
Baza gastronomiczna w mieście jest bardzo rozbudowana.
Baza noclegowa w mieście jest bardzo bogata, a w każdym miejscu znajdziemy obiekty noclegowe od dużych hoteli, przez pensjonaty, agroturystyki, pola namiotowe, aż po miejsca postojowe dla kamperów.
Inne atrakcje turystyczne w mieście, np.: Park Krajobrazowy i klasztor Kiesariani, jezioro Vouliagmeni, klasztor Dafni, Ogród Narodowy, Grób Nieznanego Żołnierza, plac Monastiraki i pchli targ.
Pardubice to niewielkie średniowieczne miasto w środkowej części Czech, w Kotlinie Pardubickiej, leżące u zbiegu rzek Chrudimki i Łaby.
Do głównych atrakcji turystycznych miasta zaliczyć można:
– Zieloną Bramę z fortyfikacjami miejskimi,
– renesansowy zamek wraz z Muzeum Wschodnioczeskim,
– neorenesansowy ratusz,
– Willę Kamienną,
– Dom u Białego Konika,
– Kościół Zwiastowania NMP,
– rynek z kolumną maryjną z końca XVII w.
Pardubice słyną z produkcji pierników, a tradycja ich pieczenia sięga XVI wieku, a także z Wielkiej Pardubickiej, czyli wyścigu konnego z przeszkodami.
W mieście można zwiedzać:
– Muzeum Wschodnioczeskie,
– Muzeum Lotnictwa,
– Galerię Wschodnioczeską,
– Muzeum na zamku.
Baza gastronomiczna w mieście jest bardzo rozbudowana.
Baza noclegowa w mieście jest bardzo bogata, a w każdym miejscu znajdziemy obiekty noclegowe od dużych hoteli, przez pensjonaty, agroturystyki, pola namiotowe, aż po miejsca postojowe dla kamperów.
Inne atrakcje turystyczne w mieście, np.: Muzeum Pierników i Bajek we wsi Ráby, Festiwal Śmiechu – festiwal teatralny, Filharmonia Kameralna Pardubice, Międzynarodowy Festiwal Muzyczny Le Quattro Stagioni, Jesienny Festiwal Folklorystyczny.
Marburg to przepiękne miasto znajdujące się w Hesji, w Niemczech, nad rzeką Lahn. Miasto założono w XIII wieku i jest siedzibą jednego najstarszych uniwersytetów (Philipps‑Universität), który został założony w 1527 roku.
W Marburgu i okolicach można skorzystać z wielu tras pieszych, rowerowych, biegowych, np. trasy wzdłuż rzeki Lahn, prowadzącej Wetzlar, Jezioro Wissmarskie, Wlej, Jezioro Weimarskie.
Do głównych atrakcji turystycznych miasta zaliczyć można:
– uniwersytet z XVI wieku,
– gotycki zamek landgrafów z kaplicą zamkową z 1266 roku, salą rycerską z 1300 roku i czworokątną wieżą z 1496 roku,
– kościół św. Elżbiety z 1235 roku,
– ratusz z XVI wieku,
– Stary Uniwersytet – założony w 1527 roku przez landgrafa Filipa,
– Pałacyk Elnhausen z 1717 roku,
– stare miasto z licznymi kamienicami.
Będąc w Marburgu warto skorzystać z wjazdu windą na stare miasto
W mieście można skosztować regionalnych dań: bułki faszerowanej metką czy białej kiełbasy z preclami.
W mieście można zwiedzać:
– Pierwsze Niemieckie Muzeum Antycznych Wozów Policyjnych,
– Museum für Kunst und Kulturgeschichte,
– Muzeum Uniwersyteckie,
– Muzeum Mineralogiczne,
– Muzeum Kamera.
Baza gastronomiczna w mieście jest bardzo rozbudowana.
Baza noclegowa w mieście jest bardzo bogata, a w każdym miejscu znajdziemy obiekty noclegowe od dużych hoteli, przez pensjonaty, agroturystyki, pola namiotowe, aż po miejsca postojowe dla kamperów.
Inne atrakcje turystyczne w mieście, np.: Ogród Botaniczny, festyn na górze zamkowej, instalacje artystyczne związane z baśniami braci Grimm.
Mapa interaktywna – Interaktywna mapa Europy jest podzielona na 2 podstawowe rozdziały: Informacje podstawowe i Atrakcyjność turystyczna Europy – wybrane przykłady. Rozdział drugi jest podzielony na osiem podrozdziałów.
Na początku znajduje się aktywny Spis treści. Po kliknięciu na wybrany tytuł, zostajemy przeniesieni do konkretnej części mapy.
W każdym rozdziale znajdują się informacje tekstowe, ilustracje oraz nagranie lektorskie.
Na początku każdego rozdziału lub podrozdziału znajduje się interaktywna mapa z atrakcjami, hotelami, muzeami czy restauracjami.
Aby aktywować poszczególne elementy na mapie, należy skorzystać z bocznego menu, po prawej stronie mapy.
Po aktywowaniu, poprzez kliknięcie napisu, np. Atrakcje, na mapie pojawią się podświetlone tylko punkty w wyznaczonych atrakcjach, a sam napis podświetli się na szaro.
Jeśli klikniemy kolejny napis, np. Restauracje, pojawią się punkty z nim związane.
Jeśli chcemy powiększyć mapę, klikamy w nią i przesuwamy kursor lub nawigujemy myszką w prawo/lewo, góra/dół.
Można skorzystać również z trybu pełnoekranowego klikając przycisk trybu pełnoekranowego znajdujący się w prawym dolnym rogu każdej mapy. Aby zamknąć tryb pełnoekranowy, można ponownie kliknąć przycisk trybu pełnoekranowego lub klawisz Esc.
W każdym rozdziale lub podrozdziale znajdują się zakładki, po kliknięciu których rozwija się ich treść.
W przypadku korzystania wyłącznie z klawiatury należy użyć poniższych klawiszy:
Tabulator – przechodzenie pomiędzy poszczególnymi elementami mapy;
Enter – wykonanie akcji (zaznacz, odznacz, przejdź dalej);
Strzałki – przewijanie zawartości okna lewo/prawo i góra/dół.
Powrót do spisu treściSpis treściPowrót do spisu treści
Powiązane ćwiczenia
- 2. Wybrane atrakcje turystyczne EuropyWstaw w tekst2. Wybrane atrakcje turystyczne Europy
Rffy3VmsQBmG91