Zarażamy śmiechem
zadanie interaktywne
Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1vZElBg2
Śmiech to jedno z najlepszych lekarstw! Kiedy się śmiejesz, nabierasz trzy razy więcej powietrza do płuc, dzięki czemu dotleniasz organizm, a nawet szybciej zdrowiejesz, ponieważ organizm szybciej produkuje walczące z wirusami limfocyty. Śmiej się więc na zdrowie!
Przyjrzyj się prezentowanym fotografiom, a następnie odpowiedz na pytania:
Co według ciebie wyrażają te twarze? Po czym to poznajesz?
Czy śmiech można tylko zobaczyć?
W jakich sytuacjach głośno się śmiejesz?
Czym można cię rozśmieszyć?
Co według ciebie wyraża śmiech?
Jak śmiech wpływa na ciebie?
Jaki może być śmiech? Zaznacz przymiotniki określające śmiech.
- naturalny
- zimny
- ciemny
- serdeczny
- cichy
- donośny
- mały
- głupi
- poważny
- zaraźliwy
- sztuczny
Przeczytaj tekst pt. „Egzamin na dwóch kółkach”. Powiedz, które przysłowie pasuje do tej historyjki. Uzasadnij swój wybór. Jak rozumiesz pozostałe przysłowia?
„Kto się nigdy nie śmieje, od tego zimno wieje”,
„Ten się śmieje, kto się śmieje ostatni”,
„Nie śmiej się bratku z cudzego wypadku”,
„Poznać głupiego po śmiechu jego”.
Egzamin na dwóch kółkach
Dziś w szkole zdawaliśmy egzamin praktyczny na kartę rowerową. Odbywał się on na szkolnym boisku. Musieliśmy zaliczać różne manewry, np. zawracanie, szybkie zatrzymywanie się, slalom czy skręcanie w prawo z wyciągniętą ręką. Nie wszyscy poradzili sobie z tymi zadaniami.
Jurek miał duży rower i w pewnym momencie nie zmieścił się między słupkami, kiedy zaliczał slalom. Zrobił nagły manewr kierownicą i stracił nad nią panowanie. Po sekundzie leżał przygnieciony rowerem. I wtedy Adam zaczął się okropnie śmiać. Pokazywał na Jurka palcem i skręcał się ze śmiechu. Widziałam, że Jurkowi było bardzo przykro, miał łzy w oczach.
Po chwili do egzaminu przystąpił Adam. Śmignął szybko między słupkami, zatrzymał się i ruszył na komendę, przejechał między dwoma liniami z jedną ręką na kierownicy. Ale kiedy miał skręcić w lewo z wyciągniętą ręką, zachwiał się na samym łuku. Prawa ręka, którą ma trochę słabszą, nie utrzymała kierownicy i Adam upadł na boisko. Upadek był na tyle dotkliwy, że zdarł sobie skórę na kolanach. I wiecie co? Tym razem nikt się nie śmiał.
Obejrzyj film z recytacją utworu pt. „Śmieszek” Wiktora Woroszylskiego i powiedz, co jest tematem tego wiersza.
Film dostępny na portalu epodreczniki.pl
Wiersz Śmieszek czyta Elżbieta Golińska Wiersz Śmieszek czyta Elżbieta Golińska Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., tylko do użytku edukacyjnego na epodreczniki.pl.
Wiersz „Śmieszek” kończy się słowami „niech żyje śmiech!”. Wskaż powody, dla których warto się śmiać. Możesz się posłużyć przykładami z wiersza lub własnymi.
Przeczytajcie wiersz. Kogo lub co przypomina śmiech? Zaznaczcie odpowiednie fragmenty w wierszu na czerwono. Powiedzcie, jaki środek stylistyczny występuje w tym tekście?
Wiktor Woroszylski
Polski pisarz, poeta i tłumacz z języka rosyjskiego. Wydał również książki dla dzieci i młodzieży. Napisał m.in. „I ty zostaniesz Indianinem”, „Mniejszy szuka dużego”, „Niezgoda na ukłon”.
ŚmieszekCzy to pożar,
czy to burza,
czy to pies się pożarł z kotem?
Może z morza się wynurza
duże zwierzę hipopotam?Może olbrzym wielki, wielki
dmucha w wielki, wielki miech?
Czy być może, że te dźwięki
to nie pożar, tylko – śmiech?Tylko śmiech dziś figle płata,
wichrem wieje przez mieszkanie,
skacze, śpiewa, tupie, lata,
fantastyczny tańczy taniec:tarantellętarantellę z obertasemobertasem,
huraganellę z rozbijasem,
zbójnickiegozbójnickiego z rokendrolemrokendrolem,
aż spadają żyrandole,
rozłupują się posadzki,
na patelni skaczą placki,
taki rumor, taka wrzawa,
aż w posadach drży Warszawa,
aż zapiera w piersiach dech,
taki taniec, taki śmiech!A przyczyna? Bez przyczyny
chichoczemy i tańczymy!Czy kto niski, czy wysoki –
dziś ze śmiechu zrywa boki.
Czy się potknął, czy się ukłuł –
dziś się śmieje do rozpuku.Do rozpuku? Co to rozpuk?
Wcale nie ma takich słów!
Nie wytrzymam już po prostu,
śmiać się muszę znów i znów!Tato, mamo, porzuć pracę:
dziś pękają śmiechu race.Wlazł dziś we mnie śmiechu duszek –
nie ma rady, śmiać się muszę!Czy to grzech –
taki śmiech?No to niech
żyje śmiech!Wiktor Woroszylski, Śmieszek, [w:] tegoż, Nastolatki nie lubią wierszy, Warszawa 1967.
Przeczytajcie uważnie trzecią zwrotkę i zaznaczcie na niebiesko, jakie czynności wykonuje śmiech. Kto w rzeczywistości może być ich wykonawcą?
Co przypominają dźwięki, które słyszy postać mówiąca w wierszu? Wskaż odpowiednie rzeczowniki.
- burzę
- wicher
- skoki
- huragan
- płacz
- śpiew
- tupanie
- grzmot
- latanie
- zawodzenie
- taniec
Jakie są skutki szalonego tańca śmiechu? Co się dzieje z żyrandolami, posadzkami, plackami, Warszawą? Zaznacz na zielono odpowiednie fragmenty w wierszu.
Co można powiedzieć o śmiechu z wiersza? Wskaż prawdziwe zdania.
- Ma władzę nad ludźmi.
- Ulegają mu niscy i wysocy.
- Nie słychać go.
- Jest nieśmiały.
- Przypomina wicher.
- Nie ma przyczyny.
- Ma niewielką moc.
- Zapiera dech w piersiach.
Przygotuj się do pięknego odczytania wiersza. Aby ułatwić sobie recytację, odpowiedz na pytania:
Który fragment przeczytasz powoli, z przesadnym lękiem, zdziwieniem?
Którą część będziesz czytać coraz szybciej, dynamicznie?
Kiedy wybuchniesz śmiechem, jakby cię ktoś łaskotał?
Które zdanie powiesz najgłośniej?
Przeczytaj wiersz całej klasie.