Przeczytaj/posłuchaj
Carlo e Anna festeggiano il primo anniversario del loro matrimonio. Per questa occasione Carlo vuole regalare ad Anna un gioiello e insieme guardano dei cataloghi. Cosa dice Carlo alla fine del dialogo e perché?
Carlo i Anna świętują pierwszą rocznicę ślubu. Z tej okazji Carlo chce podarować Annie jakiś klejnot i razem oglądają katalogi. Co mówi Carlo pod koniec i dlaczego?
Un anello d’oroCarlo: Amore, hai visto il catalogo? Che cosa ti piacerebbe ricevere?
Anna: Io direi che... Ho pensato a un anelloanello d’oro, forse con un diamantediamante... un solitariosolitario.
Carlo: Ma come, hai ricevuto un anello con diamante per il nostro fidanzamentofidanzamento e poi porti anche la fedefede. Non è un po’ troppo?
Anna: Ma porterei l’anello nuovo al dito della mano sinistra, non della destra... Forse hai ragione. Allora, una collanacollana. Guarda quella con gli zaffirizaffiri quanto è bella. Me la compreresti?
Carlo: È veramente bella. Certo che te la regalerei con piacere! Allora, andiamo in gioielleriagioielleria?
Anna: No, aspetta. Magari la collana non è così pratica. Forse sceglierei un paio di orecchiniorecchini. Per esempio con delle perleperle.
Carlo: Va bene, allora preferiresti gli orecchini. Leggo qui sul catalogo: “Pezzi uniciunici raffinatiraffinati, di elevatissima qualità...”
Anna: No, no, gli orecchini no. Un braccialebracciale, questa è una buona idea. Un bracciale d’argentoargento con degli smeraldismeraldi. Che ne dici?
Carlo: Io direi che... mah, Anna, non sei un tipo deciso!
Źródło: Aleksandra Sowińska, Un anello d’oro, [na podstawie:] Vocabolario illustrato - Gioielli e accessori - Noi parliamo italiano Il significato delle pietre: simbologia e leggende, www.alfemminile.com [dostęp 16.01.2023], licencja: CC BY 3.0.
Rianalizza il dialogo e scegli se le seguenti frasi sono vere o false.
Przeanalizuj ponownie dialog i zdecyduj, czy poniższe zdania są prawdziwe, czy fałszywe.
Abbina le parole ricostruendo i nomi dei gioielli di cui parlano Carlo e Gianna.
Połącz słowa, tworząc nazwy biżuterii, o których rozmawiają Carlo i Gianna.
Condizionale semplice – verbi regolari
Condizionale semplice, czyli tryb przypuszczający, jest w języku włoskim bardzo często używany. Odnosi się do czynności, które zrobilibyśmy w teraźniejszości.
Odmiana czasowników regularnych
Aby odmienić czasowniki w condizionale semplice, należy „odciąć” końcówki czasowników -are, -ere, -ire i dołączyć do tematu czasownika następujące końcówki:
- are | - ere | - ire |
|---|---|---|
- erei | - erei | - irei |
- eresti | - eresti | - iresti |
- erebbe | - erebbe | - irebbe |
- eremmo | - eremmo | - iremmo |
- ereste | - ereste | - ireste |
- erebbero | - erebbero | - irebbero |
Powstają w ten sposób następujące formy:
Parlare | credere | dormire |
|---|---|---|
parlerei | crederei | dormirei |
parleresti | crederesti | dormiresti |
parlerebbe | crederebbe | dormirebbe |
parleremmo | crederemmo | dormiremmo |
parlereste | credereste | dormireste |
parlerebbero | crederebbero | dormirebbero |
Condizionale semplice używamy w następujących sytuacjach:
kiedy opowiadamy o naszych pragnieniach i życzeniach, np.:
Comprerei questi orecchini. – Kupiłbym/kupiłabym te kolczyki.
kiedy udzielamy rad, np.:
Al posto tuo non li comprerei. - Na Twoim miejscu bym ich nie kupował/kupowała.
kiedy grzecznie o coś pytamy/prosimy, np.:
Mi compreresti la collana? – Kupiłbyś/kupiłabyś mi ten naszyjnik?
kiedy wyrażamy hipotezy i przypuszczenia, np.
A queste condizioni questo costerebbe troppo! - W tej sytuacji, to kosztowałoby za dużo!
Dizionario
f = femminile - rodzaj żeński, m = maschile - rodzaj męski, pl = plurale - liczba mnoga
pierścionek
srebro
bransoletka
naszyjnik
diament
tu: obrączka
zaręczyny
sklep z biżuterią
kolczyki
perła
wyrafinowany
szmaragd
tu: pojedynczy
tu: wyjątkowy
szafir