Tytuł: „A bliźniego swego jak siebie samego”

Autorzy: Magdalena Trysińska

Temat zajęć:

„A bliźniego swego jak siebie samego”.

Grupa docelowa:

Uczniowie klasy VII szkoły podstawowej.

Podstawa programowa

I. Kształcenie literackie i kulturowe.

1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:

7) określa w poznawanych tekstach problematykę egzystencjalną i poddaje ją refleksji;

8) określa wartości estetyczne poznawanych tekstów literackich;

9) wykorzystuje w interpretacji utworów literackich odwołania do wartości uniwersalnych związane z postawami społecznymi, narodowymi, religijnymi, etycznymi i dokonuje ich hierarchizacji;

10) wykorzystuje w interpretacji tekstów literackich elementy wiedzy o historii i kulturze;

11) wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, np. biograficzny, historyczny, historycznoliteracki, kulturowy, filozoficzny, społeczny;

2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:

6) określa wartości estetyczne poznawanych tekstów kultury;

II Kształcenie językowe

2. Zróżnicowanie języka. Uczeń:

1) dostrzega zróżnicowanie słownictwa, w tym rozpoznaje słownictwo ogólnonarodowe i słownictwo o ograniczonym zasięgu (np. terminy naukowe, archaizmy, kolokwializmy); rozpoznaje wyrazy rodzime i zapożyczone, zna typy skrótów i skrótowców – określa ich funkcje w tekście;

7) rozumie pojęcie stylu, rozpoznaje styl potoczny, urzędowy, artystyczny, naukowy, publicystyczny.

III. Tworzenie wypowiedzi.

1. Elementy retoryki. Uczeń:

1) funkcjonalnie wykorzystuje środki retoryczne oraz rozumie ich oddziaływanie na odbiorcę;

7) zgadza się z cudzymi poglądami lub polemizuje z nimi, rzeczowo uzasadniając własne zdanie;

IV. Samokształcenie. Uczeń:

6) rozwija umiejętności samodzielnej prezentacji wyników swojej pracy;

7) rozwija nawyki systematycznego uczenia się;

8) rozwija umiejętność krytycznego myślenia i formułowania opinii.

Ogólny cel kształcenia

Uczniowie poznają przypowieść o miłosiernym Samarytaninie.

Kształtowane kompetencje kluczowe

• porozumiewanie się w języku ojczystym;

• porozumiewanie się w językach obcych;

• kompetencje społeczne i obywatelskie;

• świadomość i ekspresja kulturalna.

Cele operacyjne

Uczeń:

• zna cechy gatunkowe przypowieści;

• wskazuje dwie warstwy znaczeniowe przypowieści;

• używa słownictwa nazywającego uczucia;

• odczytuje przesłanie biblijnej przypowieści o miłosiernym Samarytaninie.

Metody/techniki kształcenia

• problemowa: rozmowa kierowana, dyskusja;

• programowane: z użyciem komputera i e‑podręcznika;

• praktyczna: ćwiczeń przedmiotowych, praca z tekstem.

Formy pracy

• aktywność indywidualna jednolita;

• aktywność zbiorowa jednolita;

• aktywność w parach.

Przebieg zajęć

Faza wprowadzająca

1. Nauczyciel określa cel zajęć, którym jest poznanie jednej z biblijnych przypowieści i odkrycie jej znaczenia. Podaje uczniom kryteria sukcesu.

2. Nauczyciel przypomina uczniom, że Jezus swoje nauki przekazywał w postaci przypowieści. Pyta uczniów, jakie przypowieści biblijne znają z wcześniejszych lekcji języka polskiego. Uczniowie wymieniają tytuły i opowiadają krótko ich treść.

Faza realizacyjna

1. Nauczyciel wyświetla na tablicy ćwiczenie 1 z abstraktu, które polega na uzupełnieniu definicji przypowieści. W ten sposób uczniowie powtarzają wiadomości potrzebne podczas lekcji.

2. Nauczyciel pyta uczniów, czy znają pojęcie „samarytanin/samarytanka”. Prosi ich o dopasowanie określeń do tych słów (ćwiczenie w abstrakcie). Następnie uczniowie układają własną (intuicyjną) definicję samarytanina.

3. Uczniowie zastanawiają się nad znaczeniem słowa „bliźni”: podają źródło wyrazu (zastanawiają się, z czym im się kojarzy), układają definicję (zadania w abstrakcie).

4. Z rozrzuconych elementów uczniowie układają obraz “Dobry Samarytanin” Giovaniego Battisty Langettiego. Analizują go, zastanawiają się nad tytułem. Następnie wymieniają cechy samarytanina ukazane na obrazie.

5. Ćwiczenie językowe w abstrakcie: uczniowie grupują synonimy i antonimy słowa „miłosierdzie”.

6. Uczniowie czytają fragment Ewangelii wg św. Łukasza zawierający przypowieść o miłosiernym Samarytaninie oraz informacje zamieszczone pod tekstem.

Następnie wykonują polecenia pod tekstem.

Faza podsumowująca

1. Nauczyciel pyta uczniów, czego się dziś nauczyli, czy lekcja była dla nich ciekawa. Prosi ich o ocenę pracy własnej na lekcji. Może w tym celu posłużyć się przygotowaną wcześniej ankietą lub drzewkiem decyzyjnym albo przeprowadzić ewaluację ustnie.

2. Uczniowie zapisują w zeszytach słowa klucze dotyczące lekcji, które uważają za najważniejsze.

Praca domowa

Przyjrzyj się zamieszczonemu w abstrakcie w ostatnim zadaniu zdjęciu, a następnie napisz krótkie opowiadanie (użyj przy tym dialogów), w którym ukażesz zarówno obojętność, jak i zainteresowanie tym człowiekiem ze strony przechodniów.

W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania

Pojęcia

Teksty i nagrania

„Do unto others as you would have them do to you”

Jesus, wanting to convey his teaching to simple people, used simple examples, stories. In literature they are called parables. Of the approximately 40 of them, the story of the Good Samaritan is among the best known. The definitive introduction to it is a dialogue between Jesus and a Pharisee.