Połączenia rozłączne i nierozłączne, sprzęgła, silniki, maszyny ogrodnicze
ATLAS INTERAKTYWNY
Spis treści
1. Połączenia rozłączne i nierozłączne1. Połączenia rozłączne i nierozłączne
2. Połączenia nierozłączne2. Połączenia nierozłączne
3. Połączenia rozłączne3. Połączenia rozłączne
4. Sprzęgła4. Sprzęgła
5. Silniki5. Silniki
6. Legenda – symbole graficzne stosowane na schematach6. Legenda – symbole graficzne stosowane na schematach
7. Maszyny ogrodnicze7. Maszyny ogrodnicze
Połączenia rozłączne i nierozłączne
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Połączenia nierozłączne
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Połączenia rozłączne
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Sprzęgła
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Silniki
Model 3D przedstawia budowę silnika w trzech postaciach: całość silnika, wnętrze silnika oraz warstwy silnika.
Całość silnika przedstawia metalową konstrukcję z ciemnymi elementami na wierzchu, przewodami, kołami i paskami po bokach. Na całość silnika składają się następujące elementy: 1. Turbosprężarka – jest to szara rurka wychodząca z zaokrąglonego elementu. 2. Kolektor wydechowy – grupa czarnych przewodów połączonych z turbosprężarką. 3. Koło zamachowe – duże metalowe koło z ząbkami z boku silnika ze złotą tarczą pośrodku ze śrubami. 4. Miarka poziomu oleju (bagnet) – element mający żółty, okrągły uchwyt, znajduje się na górze silnika. 5. Korek wlewu oleju – jest to żółty, okrągły korek z odstającym paskiem na środku, znajduje się na górze silnika. 6. Rolka prowadząca – okrągły element, na który nawinięty jest pasek. 7. Rolka napinająca – czarny, okrągły element, który napina przechodzący pod spodem pasek.
Opis elementów budowy całości silnika: 1. Turbosprężarka – podnosi wydajność jednostki napędowej. W silniku spalinowym wykorzystuje energię wydalanych spalin do schłodzenia i zwiększenia ciśnienia powietrza, które trafia do silnika. Spaliny napędzają wirnik sprężarki dostarczający do każdej z turbin więcej powietrza. Dzięki temu możliwe jest spalenie większej ilości paliwa przy tej samej objętości komory silnika. 2. Kolektor wydechowy – to system przewodów wyprowadzających gazy z cylindrów silnika do dalszej części układu wydechowego. Jego zadaniem jest odprowadzenie spalin z jednostki napędowej i niedopuszczenie do ich ujścia na zewnątrz przed oczyszczeniem. 3. Koło zamachowe – służy do podtrzymania ruchu wału korbowego podczas suwów silnika innych niż praca. Jest prostym akumulatorem mechanicznym – magazynuje energię kinetyczną, dzięki czemu możliwa jest równa praca silnika. Waga i budowa koła zamachowego mają duży wpływ na kulturę pracy silnika, jego moc i moment obrotowy. 4. Miarka poziomu oleju (bagnet) – służy do pomiaru ilości oleju w układzie silnika. Ma zaznaczone dwie wartości: maksimum i minimum. Poziom oleju bezpieczny dla bezawaryjnej pracy silnika powinien zawierać się między tymi dwiema wartościami. 5. Korek wlewu oleju – zabezpiecza silnik przed rozlaniem oleju podczas eksploatacji, zabrudzeniem wnętrza komory silnika, ubytkiem oleju, co grozi zatarciem silnika i dostaniem się zanieczyszczeń. W przypadku pracy silnika bez korka wychlapanie oleju na kolektor może skończyć się pożarem. 6. Rolka prowadząca – rolka prowadząca paska wielorowkowego, nazywana też rolką kierunkową napinacza, odpowiada za prawidłowe naciągnięcie paska rozrządu oraz maksymalne zredukowanie powstających podczas pracy silnika wibracji. To ona utrzymuje pasek klinowy na odpowiednim torze pracy. 7. Rolka napinająca – napinacz paska wielorowkowego chroni urządzenia pomocnicze silnika przed zbyt dużym obciążeniem oraz przedwczesną awarią. Jeżeli pasek ma niewłaściwe naprężenie, dochodzi do jego ślizgania, które generuje duży hałas w komorze silnika, wysoką temperaturę oraz przedwczesne i szybkie zniszczenie paska, a także innych elementów osprzętu silnika.
Wnętrze silnika przedstawia konstrukcję złożoną z wałów, tłoków, zaworów oraz kół połączonych łańcuchem. Na wnętrze silnika składają się następujące elementy: 1. Tłok – ciemny element połączony od spodu z wałem, a u góry mający spłaszczoną konstrukcję, która prawie styka się z zaworami. 2. Wałek rozrządu – podłużny metalowy element na górze konstrukcji, pod którym są zawory. 3. Zawór wylotowy (wydechowy) – element z grubszą częścią u góry, która niżej ma złotą sprężynę, jest cieńsza i zwieńczona okrągłym elementem. 4. Zawór dolotowy (ssący) – jego wygląd jest podobny do zaworu wylotowego, znajduje się naprzeciwko niego. 5. Wał korbowy – podłużny element na dole konstrukcji, do którego przymocowane są tłoki. Z boku znajdują się koła, po jednej stronie są połączone łańcuchem.
Opis elementów budowy wnętrza silnika: 1. Tłok – w silnikach spalinowych jest podstawowym elementem układu cylinder–tłok. Połączony przegubowo (sworzniem) z korbowodem. Podczas pracy silnika tłok porusza się w cylindrze w górę i w dół. W punktach zwrotnych następuje jego wyhamowanie, a następnie gwałtowne przyspieszenie. Powoduje to powstawanie masowych sił bezwładności, działających na tłok. 2. Wałek rozrządu – główny element układu rozrządu, odpowiedzialny za sterowanie pracą zaworów (ich otwieranie i zamykanie). Ma postać wałka zaopatrzonego w metalowe profile (krzywki). Mają one określony kształt, średnicę oraz ustawienie względem siebie i zaworów. Gdy wał korbowy wykonuje pół obrotu na każdy suw, wałek rozrządu – napędzany przez wał korbowy – obraca się o połowę wolniej. Podczas jednego pełnego obrotu wałka rozrządu, wał korbowy wykonuje dwa obroty. I właśnie tutaj mechanizm rozrządu musi gwarantować pełną synchronizację. 3. Zawór wylotowy (wydechowy) – po otwarciu umożliwia spalinom opuszczenie komór spalania. Zawory wylotowe są odporne na działanie wysokich temperatur. W trakcie pracy nagrzewają się do temperatury 550–700°C. 4. Zawór dolotowy (ssący) – steruje dopływem powietrza albo mieszanki paliwowo‑powietrznej. Zamyka kanał dolotowy, przez który do cylindra napływa świeże powietrze lub gotowa mieszanka paliwowo–powietrzna. Zawory dolotowe mają większe grzybki. 5. Wał korbowy – element mechanizmu korbowego. Rodzaj wału z czopami przesuniętymi względem swojej osi. Zamienia ruch posuwisto‑zwrotny na ruch obrotowy. W budowie wału korbowego wyróżnia się czopy główne, leżące w osi łożysk wału, i czopy korbowe (o trochę mniejszym przekroju), oddalone od tej osi. Wały korbowe odkuwane są ze stali węglowej, rzadziej ze stali stopowej. Kształt wału zależy od układu i liczby cylindrów oraz kolejności zapłonu.
Warstwy silnika przedstawiają elementy metalowej konstrukcji, które są odseparowane od siebie. Na dole elementy są duże i jasne, te na górze są mniejsze i ciemniejsze. Na warstwy silnika składają się (od góry): 1. Pokrywa głowicy – podłużny element z kilkoma otworami na wierzchu. 2. Uszczelka pokrywy głowicy – element dopasowany do kształtu tego nad nim. 3. Głowica – metalowy element z wieloma otworami po bokach i w środku. 4. Uszczelka głowicy – ciemny element z czterema dużymi otworami. 5. Cylinder – górna część największego elementu konstrukcji pod spodem z czterema otworami. 6. Blok silnika – największy metalowy element z wieloma rurkami, otworami i płytkami. 7. Pokrywa napędu rozrządu – metalowa pokrywa z boku mająca jeden duży i kilka mniejszych otworów. 8. Miska olejowa – metalowy element na samym dole z wgłębieniem.
Opis elementów warstw silnika: 1. Pokrywa głowicy – jest niezbędnym elementem izolacji termicznej silnika. W niektórych modelach silników jej brak powoduje np. przeciążenie i uszkodzenie turbosprężarki. Osłona chroni również przed hałasem. 2. Uszczelka pokrywy głowicy – znajduje się w miejscu styku pokrywy silnika z mechanizmem sterowania zaworami, zapewniając szczelne połączenie obu tych elementów. 3. Głowica – może być wykonana z żeliwa lub ze stopu lekkiego aluminium. Jej główną funkcją jest zamykanie komory spalania, aby mogły zaistnieć odpowiednie warunki do spalania paliwa. Często ta część służy także jako korpus dla mechanizmu rozrządu. 4. Uszczelka głowicy – element z metalu i gumy montowany między kadłubem silnika a głowicą silnika, w której pracuje rozrząd. Uszkodzenie tej uszczelki prowadzi do poważnych awarii silnika. Uszczelka pęka najczęściej po przegrzaniu wywołanym ubytkami płynu w układzie chłodzenia lub długą pracą silnika na zbyt niskich przełożeniach. 5. Cylinder – ulokowany w kadłubie element każdego silnika spalinowego, w którym ruchem posuwisto–zwrotnym porusza się tłok, a tym samym następują wszystkie cykle pracy silnika. Cylinder od strony komory spalania jest przykryty głowicą. Z drugiej strony przestrzeń pod tłokiem przechodzi w skrzynię korbową. 6. Blok silnika – zwany też kadłubem. Główny element konstrukcyjny tłokowego silnika spalinowego. Składa się z głowicy silnika i skrzyni korbowej (mieści się w niej wał korbowy, jej dolną część stanowi miska olejowa, która zamyka silnik od dołu). Blok ma również uchwyty do zamontowania całej jednostki w komorze silnika. 7. Pokrywa napędu rozrządu – służy do ochrony paska rozrządu przed zanieczyszczeniami, które podczas pracy jednostki napędowej dostają się do komory silnika i mogą powodować ześlizgnięcie się paska lub jego uszkodzenie. Osłona paska rozrządu stosowana jest również w celu ochrony jednostki napędowej przed brudem, który może się przedostawać do jej osprzętu. 8. Miska olejowa – stanowi część układu smarowania silnika. Znajduje się poniżej wału korbowego. Zazwyczaj jest wykonana ze stopu aluminium lub ze stali. Z miski pompa zasysa olej, który jest rozprowadzany pod ciśnieniem magistralą olejową po wymagających smarowania elementach silnika.
Legenda – symbole graficzne stosowane na schematach
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści