Przyrządy odlewnicze

Ilustracja interaktywna prezentuje planszę z pięcioma łyżkami odlewniczymi. Zdjęcie każdego z elementów znajduje się w ramce. Każda z ilustracji posiada punkt interaktywny, po którego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem i tożsamym z nim nagraniem dźwiękowym.

1. Łyżki odlewnicze
   Grafika przedstawia 6 różnych srebrnych łyżek. Rękojeść łyżek odlewniczych może być długa i prosta lub może być profilowanym prętem giętym w środkowej części. Sama łyżka może mieć różny kształt i rozmiar, w zależności od przeznaczenia. Łyżka może mieć kształt kopuły z dziobem, rozszerzonej kopuły, może być także kopułą o zwiększonej głębokości.
   Treść ramki: Narzędzia te mają zastosowanie przy odlewaniu form i form chłodzących, kokili oraz pobieraniu próbek do analiz.

2. Kleszcze do tygli
   Ilustracja przedstawia dwa rodzaje kleszczy do tygli. Zarówno jedne, jak i drugie kleszcze mają taką samą rękojeść, a różnią się kształtem końcówki zaciskowej. Pierwsza para kleszczy posiada końcówkę zaciskową o większej wysokości, po zamknięciu kleszczy ma jest ona zbudowana z dwóch metalowych opasek o większej i mniejszej średnicy, co pozwala na dopasowanie kleszczy do tygla o pochylonych ścianach oraz zwiększenie siły chwytu. Natomiast druga para kleszczy posiada końcówkę zaciskową zbudowaną z jednej opaski.
   Treść ramki: Przyrządy te służą do wyjmowania gorących tygli z pieców odlewniczych.

3. Kleszcze odlewnicze
   Na grafice przedstawiono 4 pary kleszczy odlewniczych różnego rodzaju. Każda para kleszczy ma srebrzysty kolor, zasadniczą różnicą pomiędzy przyrządami jest budowa i wygląd części zaciskowej.. Część zaciskowa pierwszych kleszczy jest wykonana z dwóch łuków. Służą one do poprzecznego chwytania tygla w celu przelanie jego zawartości do formy. Kolejne kleszcze są to cęgi, które wykorzystuje się do chwytania między innymi prętów okrągłych oraz rur o niewielkiej średnicy, kształtem przypominają one tradycyjne kleszcze. Następne kleszcze to chwytaki rurowe, które znajdują zastosowanie w chwytania rur i grubych wałków. Ostatnie już kleszcze to kleszcze płaskie domknięte, wykorzystywane do chwytania prętów kwadratowych.
   Treść ramki: Kleszcze odlewnicze służą do wyjmowania mniejszych tygli z pieca oraz wkładania dodatkowych materiałów wsadowych np. żelazostopów, odtleniaczy, modyfikatorów do pieca podczas topienia.

4. Narzędzia do usuwania żużla
   Ilustracja przedstawia narzędzia do usuwania żużla. Na grafice przedstawiono dwa rodzaje przyrządów o różnych rozmiarach elementu roboczego. Wszystkie narzędzia mają srebrzysty kolor i wyglądem przypominają łyżkę cedzakową. Każde z narzędzi posiadają długą rękojeść wykonaną z pręta. Pierwszy rodzaj końcówki roboczej ma kształt spłaszczonego lejka, na ilustracji zaprezentowano 5 rodzai narzędzia, które różnią się wielkością otworu. Drugie narzędzie wygląda niemalże całkowicie jak łyżka cedzakowa. Posiada ono długą rękojeść tak jak pierwszym przypadku. Przedstawiono 5 rodzajów tego narzędzia, różnią się one średnicą końcówki roboczej oraz wielkością otworów wewnątrz niej.
   Treść ramki: Narzędzia te mają zastosowanie przy piecach odlewniczych, przy zalewaniu form, czy pobieraniu próbek z danego wytopu z pieca. Służą do usuwania żużla z powierzchni ciekłego metalu.

5. Dzwony odlewnicze
   Na grafice przedstawiono 4 dzwony odlewnicze. Każdy z dzwonów jest wykonany ze stali oraz każdy ma wykonane otwory. Kształt i rozmieszczenie otworów są zoptymalizowane, tak aby zapewnić maksymalną wydajność procesów. Od lewej strony jest dzwon wykonany za pomocą tłoczenia w kształcie półkuli. Kolejny dzwon jest wykonany w kształcie ściętej kuli. Trzeci ma kształt pełnej kuli natomiast ostatni ma kształt rozszerzonej półkuli.
   Treść ramki: Dzwony odlewnicze to narzędzia stosowane do obróbki ciekłego metalu. Przeznaczone są do rafinowania, odgazowywania i modyfikowania metali nieżelaznych i stopów. Proces polega na założeniu do dzwonu odpowiedniego materiału, a następnie zanurzenie go w kąpieli metalowej.

Przygotowanie materiałów wsadowych

Ilustracja interaktywna prezentuje planszę z czterema sposobami przygotowania materiałów wsadowych. Zdjęcie każdego z elementów znajduje się w ramce. Każdy rysunek posiada punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem dźwiękowym.

1. Rozdrabnianie
   Grafika przedstawia model rozdrabniacza w widoku przestrzennym, w kształcie niebieskiego prostopadłościennego pudełka zbudowanego z grubych ścian, bez górnej podstawy. Poszczególne ściany są ze sobą połączone za pomocą srebrnych śrub. W środku prostopadłościanu znajdują się dwa srebrne wały na które nawinięte są zwoje ślimakowe. Końcówki wałów przechodzą na wylot obudowy. Wały w rozdrabniaczu poruszają się wolno, co umożliwia uzyskanie dużego momentu obrotowego. Są one zbudowane z niezwykle wytrzymałych zębów co umożliwia rozdrobnienie różnego rodzaju odpadów.
   Treść ramki: Rozdrabniacze służą do rozdrobnienia złomu na mniejsze kawałki w celu łatwiejszego transportu i ładowania do pieca.

2. Kruszenie
   Ilustracja przedstawia kruszarkę udarową z pionowym wałem w widoku przestrzennym. Składa się ona z prostokątnej ramy wykonanej z zamkniętych profili stalowych, wewnątrz której umiejscowiono beczkę łożyskową o cylindrycznym kształcie. Wewnątrz beczki znajduje się wirnik oraz układ smarowania. Powyżej otworu w beczce znajduje się pokrywa wyposażona w hydrauliczne urządzenie do otwierania pokrywy, które umożliwia szybkie otwarcie.
   Treść ramki: Kruszarki stosuje się do twardych i kruchych materiałów wsadowych takich jak żelazostopy i topniki.

3. Prasowanie
   Grafika przedstawia prasę do złomu, która jest także nazywana paczkarką. Urządzenie przedstawiono w widoku przestrzennym. Prasa ma podłużny kształt, składa się z zespołu trzech elementów połączonych ze sobą, są one ułożone jedna za drugą. Pierwszym elementem jest komora zgniotu w kształcie prostopadłościennej skrzyni w której jedna ze ścian jest wyższa. Wyższą ścianę podzielono na trzy części. Środkowa część wyższej ściany ma kolor niebieski, jest zbudowana z tego samego materiału co skrzynia, z kolei zewnętrzne części ściany są białymi metalowymi elementami, które są wypełnione metalową siatką, panele te mają kształt trapezów prostokątnych, których kąt prosty przylega do dolnej krawędzi niebieskiego elementu umieszczonego w środkowej części.  Komora ma kolor niebieski, posiada wyłożenie w kolorze srebrzystym, jest wyposażona w dwa kółka. Do komory ładowany jest złom. Równolegle do podstawy skrzyni, do górnych krawędzi skrzyni przytwierdzono srebrzysty element, z żółtymi ścianami bocznymi, przypominający stół wykonany z płyty, o wielkości większej od podstawy skrzyni. Wewnątrz stołu wycięto otwór wielkości otworu w skrzyni. Zaczynając od przedniej krawędzi skrzyni, w stole wycięto jeszcze jeden prostokątny otwór. Pokrywa skrzyni ma wielkość otworu w skrzyni, jest ustawiona pod kątem do komory zgniotu, ma kształt grubej dwuwarstwowej płyty, której górna część ma kolor niebieski, z kolei dolna srebrzysty. Pokrywa składa się z pompy hydraulicznej, elementów elektrycznych oraz tłoka hydraulicznego służącego do zmieniania położenia górnej części komory zgniatającej. Tłoczysko jest przytwierdzone do środkowej części pokrywy, prowadnica ma kolor niebieski, jej początkowa część jest przytwierdzona do tylnej części komory, która jest wysunięta do góry. Tylna część komory spełnia funkcję statywu dla tłoka hydraulicznego. Za prasą znajduje się prostopadłościenny czarny element, o długości ponad połowę mniejszej od prasy, szerokości nieco mniejszej od prasy i wysokości większej od prasy. Za szarym elementem znajduje się nieco większy niebieski prostopadłościenny element, którego górna ściana ma wielkość większą od jego podstawy. Na górnej ścianie znajduje się czarna, niewielka skrzynka z trzema przyciskami w kolorze czerwonym, żółtym i zielonym.
   Treść ramki: Prasy stosuje się do drobnego złomu w celu zmniejszenia jego objętości i ułatwienia transportu i załadunku do pieca.

4. Cięcie
   Ilustracja przedstawia dwa rodzaje nożyc hydraulicznych do cięcia. Pierwsza nożyca składa się z jednego górnego noża do cięcia. Całość kształtem przypomina zszywacz, którego ruchoma górna część jest zagiętym ostrzem. Całość znajduje się w czarnej obudowie. Druga nożyca posiada dwa noże przy których są zauważalne siłowniki poruszające noże. W końcowej części nożycy znajduje się prostopadłościenna podstawa, do której przytwierdzono siłowniki oraz podstawę ostrzy. Patrząc na urządzenie od góry ma ono oś symetrii, zaczynając od podstawy szerokość urządzenia zwiększa się, a następnie zwęża się od początku zakrzywionych do środka ostrzy, aż do ich końca. Ostrza mają kolor czarny, pozostałe elementy mają kolor żółty.
   Treść ramki: Nożyce stosuje się do cięcia długich metalowych elementów na krótsze odcinki.

Procesy towarzyszące podczas wytopu

Stanowisko do wdmuchiowania węgla i pyłów do pieca elektrycznego łukowego

Ilustracja interaktywna przedstawia stanowisko do wdmuchiwania węgla i pyłów do pieca elektrycznego łukowego. Wszystkie elementy stanowiska przedstawiono w schematyczny sposób, za pomocą prostych kształtów. Każdy z elementów opatrzony jest punktem interaktywnym, po kliknięciu którego pojawia się ramka z podpisem danego elementu stanowiska. W ramkach obok podpisów dodano tożsame z podpisami nagrania dźwiękowe.

Górna część grafiki przedstawia trzy błękitne zbiorniki w kształcie prostokątów z dwoma ściętymi rogami u podstawy, ułożone jeden obok drugiego. U ich podstawy widać czarny trójkąt równoramienny zwrócony wierzchołkiem w dół. Pierwszy zbiornik od lewej oznaczony jest numerem 1 jako zbiornik magazynowy pyłu. Kolejny oznaczony numerem 2 to zbiornik pośredni pyłu. Ostatni zbiornik o kolorze jasno niebieskim oznaczono numerem 3 jako zbiornik węgla. Pod dwoma zbiornikami od prawej strony, znajdują się szerokie płaskie prostokąty, styczne do wierzchołków trójkątów, w oznaczone numerami 5 i 6 jako dozowniki śrubowe. Pod zbiornikiem magazynowym pyłu znajduje się podajnik komorowy oznaczony numerem cztery. Jest to żółty element w kształcie słoika z otworem u góry i u dołu. Podajnik o takim samym kształcie znajduje się pod dozownikami śrubowymi i jest oznaczony numerem 9 jako podajnik komorowy mieszaniny węgla i pyłu. Jest on połączony cienką czarną linią ciągłą z lancą do wprowadzania sproszkowanych materiałów. Lanca ta jest oznaczona numerem 8 i przedstawiona jest jako gruba czarna linia, skierowana pod kątem do ciekłego stopu metalu we wnętrzu pieca łukowego. Bezpośrednio nad nią znajduje się druga lanca przedstawiona w podobny sposób. Biegną one równolegle do siebie. Oznaczona jest numerem 7 jako lanca do wdmuchiwania. Po prawej stronie ilustracji znajduje się elektryczny piec łukowy. Jego obudowa jest koloru brązowego. Przedstawiony jest w schematycznym przekroju. Piec ma grube ścianki z czego najgrubsze jest jego wieko. Jest ono wypukłe i może przypominać kształtem kapelusz. Na środku wieka wprowadzone są trzy szare elektrody grafitowe, które przedstawione są jako smukłe i wysokie prostokąty. Po prawej stronie wieka znajduje się otwór z rurą do wylotu pyłów, wystającą ponad niego i zwróconą w prawą stronę. Jest oznaczona numerem trzynaście. W podstawie znajduje się zbiornik z ciekłym stopem metalu i otworem na żużel,  znajdującym się po jego prawej stronie. Ciekły stop metalu jest koloru ciemnoczerwonego oznaczony numerem jedenaście. Na jego powierzchni znajduje się oznaczona numerem 12 warstwa żużla przedstawiona jako różowy pas.

Układ urządzeń do prowadzenia procesu odsiarczania w kadzi

Ilustracja interaktywna przedstawia schemat stanowiska do przeprowadzenia procesu odsiarczania w kadzi. Schemat składa się z podestu, pod którym umieszczono kadź oraz wymienne lance oznaczone numerem dwanaście. Z kolei nad podestem po prawej stronie znajdują się cztery zbiorniki. W lewej dolnej części grafiki umieszczona jest kadź wypełniona ciekłym metalem w kolorze czerwonym pod numerem jeden. Na jej wierzchu znajduje się kopuła która jest pokrywą kadzi, oznaczona numerem trzy. Odchodzi od niej rura odciągu gazów, kierując się prostopadle w lewą stronę. Opisuje ją numer cztery. Kadź usytuowana jest na wózku, który służy do przewożenia kąpieli metalowej z pieca do stacji wdmuchiwania. Posiada numer dwa. Jest ona przykryta od góry pokrywą z rurą odciągową. Z prawej strony kadzi umieszczony jest stojak z pięcioma wymiennymi lancami, które umożliwiają szybką wymianę podczas procesu. Każdy element układu posiada punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z nazwą danego elementu i z tożsamym z nią nagraniem dźwiękowym.

Od górnej części kadzi w ciekłym metalu zanurzona jest lanca oznaczona numerem pięć, została ona wprowadzona przy pomocy układu mechanicznego znajdującego się nad podestem. Układ wprowadzający składa się z urządzenia do wprowadzania lancy opisanego pod numerem 6 oraz przewodu transportowego pod numerem siedem. Prawa górna część ilustracji przedstawia zespół czterech pojemników. Zaczynając od góry, dwa pojemniki ułożone są jeden obok drugiego. Są to dozowniki reagentów oznaczone numerem 8 w których znajduje się materiał sproszkowany, ustawione na dozownikach śrubowych oznaczonych numerem dziewięć które są odpowiedzialne za dostarczanie w odpowiednich proporcjach materiału do zbiornika mieszającego i nawilżającego. Dwa pozostałe znajdują się poniżej i są ułożone jeden na drugim. Górny to zbiornik do mieszania i naważania oznaczony numerem 10 a dolny to podajnik komorowy pod numerem jedenaście. Kolejno materiał jest przesypywany do niżej znajdującego się podajnika komorowego w kształcie żółtego walca z dwoma mniejszymi walcami na podstawach. Za pomocą przewodów transportowych zaznaczonych czarnymi liniami materiał dostarczany jest do lancy.

Stanowisko do nawęglania kąpieli metalowej w piecu elektrycznym łukowym

Ilustracja interaktywna przedstawia schemat stanowiska do nawęglania kąpieli metalowej w piecu elektrycznym łukowym. Elementy schematu są opatrzone punktami klikalnymi, po kliknięciu których pojawia się ramka z nazwą elementu i tożsamym z nią nagraniem dźwiękowym.
W górnej części schematu znajduje się zielony zbiornik magazynowy w kształcie wysokiego lejka oznaczony numerem siedem, w którym na samej górze znajduje się sito oznaczone na grafice linią przerywaną oraz numerem osiem. Poniżej zbiornika magazynowego znajduje się zbiornik ciśnieniowy oznaczony numerem jeden, są one połączone zasuwą szczelinową oznaczoną numerem sześć. Zbiornik ciśnieniowy, będącym głównym elementem do przeprowadzania procesu nawęglania, ma kształt żółtego walca. Wyposażony jest w tablicę sterującą pod numerem dwa, przedstawioną za pomocą niewielkiego błękitnego prostokąta, na którym narysowano poglądowe detale w postaci przycisków i ekranu. Tablica ta umożliwia sterowanie wszystkimi zaworami, a także odczytanie wyniku z wagi tensometrycznej, na której usytuowany jest zbiornik.  Waga tensometryczna oznaczona jest numerem pięć. Na samym dole zbiornika ciśnieniowego znajduje się komora mieszania pod numerem trzy. W wyposażeniu występuje  również reduktor odpowiedzialny za regulowanie ciśnienia powietrza doprowadzanego do zbiornika pod numerem cztery, źródło zasilania sprężonym powietrzem jako numer dziewięć oraz zawór odcinający oznaczony numerem dziesięć. Nawęglacz jest przemieszczany przewodem transportowym oznaczonym numerem 11 łączącym zbiornik ciśnieniowy z piecem, jest on zakończony lancą wprowadzoną przez otwór do wnętrza pieca łukowego znajdującego się po prawej stronie. Na rysunku przedstawiono schematycznie połowę pieca, obudowa pieca ma kształt litery C, wewnątrz której znajduje się ciekły metal w kolorze czerwonym. Poziom ciekłego metalu sięga nieco poniżej otworu, przez który wprowadzono lancę. Lanca umieszczona jest w manipulatorze oznaczonym numerem dwanaście, który jest usytuowany przed piecem, manipulator przypomina statyw z ruchomym ramieniem, całość jest umieszczona na wózku torowym.

Wspomaganie pracy i wykańczanie wyrobów

Ilustracja interaktywna przedstawia schemat funkcjonowania robotów przemysłowych. Na schemacie znajduje się pięć punktów interaktywnych, po kliknięciu na które pojawia się ramka z tytułem danego elementu. Z lewej strony schematu znajdują się dwie postacie ustawione jedna nad drugą, po ich prawej stronie widnieje robot znajdujący się w klatce bezpieczeństwa. Postać znajdująca się w górnej części schematu posiada długie włosy, przed nią widnieje miniatura ekranu z wyświetloną treścią, nieczytelną dla użytkownika. Postać ta to programista oznaczony numerem jeden. Odbiega od niego linia z powtarzającymi się strzałkami skierowanymi w stronę robota znajdującego się w prawej części schematu. Poniżej pierwszej postaci, znajduje się druga z krótkimi włosami. U jej boku znajduje się miniatura laptopa. Jest to operator oznaczony numerem dwa. Odbiega od niego linia ze strzałkami skierowana w kierunku robota. Stanowi ona niemal odbicie lustrzane linii programisty. Układ wykazuje symetrię. Prawa strona schematu do której kierują strzałki, to robot umieszczony w klatce. Klatka bezpieczeństwa oznaczona jest numerem trzy. Jest przedstawiona jako kwadrat z kratką jak w zeszycie.  Na jej środku znajduje się niebieski robot przemysłowy stojący na masywnej podstawie w kształcie niskiego trapezu z trzema czarnymi elementami. Czarne elementy to mniejsze trapezy. Dwa umieszczone na brzegach oraz jeden na środku podstawy. Powyżej znajduje się ramię robota z trzema przegięciami decydującymi o ruchomości robota. Na zgięciach znajdują się pomarańczowe kółka. Na końcu ramienia zwisa czarny chwytak oznaczony numerem cztery. Chwytak posiada dwa przeciwstawne ramiona zagięte w stronę środka, pozwalające na chwycenie przedmiotu po ich zaciśnięciu. Na podłożu pod chwytakiem znajduje się niebieski kwadrat na czarnej podstawie oznaczony numerem pięć. Jest to pobierany przedmiot.

Ilustracja interaktywna prezentuje planszę z dwoma narzędziami stosowanymi w przemyśle metalurgicznym. Zdjęcie każdego z elementów znajduje się w ramce. Obie ilustracje posiadają punkt interaktywny, po którego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem i tożsamym z nim nagraniem dźwiękowym.

1. Robot do spawania łukowego
   Opis ilustracji:
   Ilustracja przedstawia robota do spawania łukowego. Robot stoi na płycie w kształcie kwadratu z zaokrąglonymi rogami, która jest przytwierdzona do podłoża kilkoma śrubami z sześciokątnym łbem. Robot składa się z trzech głównych segmentów, dolny segment porusza się w osiach X Y oraz Z, pozostałe w osiach X i Y. Do ostatniego elementu przytwierdzono palnik spawalniczy, który ma kształt podłużnej sondy z zagięciem w środkowej części. Wzdłuż składowych robota przechodzą przewody w kształcie kabli oraz sprężyn, za pomocą których do palnika spawalniczego doprowadza się gaz obojętny.
   Treść ramki:
   W zakładach produkcyjnych coraz częściej można spotkać procesy zrobotyzowane. Od początku rozwoju robotów przemysłowych, spawanie jest procesem technologicznym, w którym najczęściej są one stosowane. Wykorzystanie robotów przemysłowych do wykonania spoin spawalniczych pozwala znacznie usprawnić wykonywanie spawów, zwiększyć wydajność oraz zapewnić bardzo dużą dokładność ich powstawania. Kolejnymi zaletami są obniżenie kosztów, powtarzalność wykonywanych spoin, możliwość pracy ciągłej oraz zwiększenie bezpieczeństwa pracowników.

2. Pistolet do metalizacji:
   Opis ilustracji:
   Ilustracja przedstawia pistolet do metalizacji. Od dołu pistoletu dochodzą cztery przewody o różnej grubości doprowadzające gaz, prąd oraz sprężone powietrze. Pionowa rękojeść pozwala na wygodne trzymanie pistoletu przez operatora. Za pomocą kciuka może sięgnąć do okrągłego przycisku włączającego silnik, znajdującego się z boku na górze rękojeści. Na wysokości przycisku w kierunku frontu pistoletu, znajduje się niewielka srebrzysta dźwignia, służąca do kontroli płomienia. Na froncie pistoletu znajduje się wymienna głowica koloru złotego oznaczona numerem jeden. Element ma kształt ściętego stożka, na końcu którego znajduje się sześciokątna nakrętka z wystającą dyszą w kształcie walca. Za dyszą na wierzchu pistoletu, znajduje się przezroczysta przykrywa. Z tyłu pistoletu wychodzi sprężyna wewnątrz której znajduje się kawałek drutu. Równolegle pod sprężyną znajduje się silnik elektryczny w kształcie walca.
   Treść ramki:
   Jedną z metod wytwarzania powłok metalowych jest metalizacja natryskowa. Wytworzone tą metodą powłoki mogą stanowić dobre zabezpieczenie antykorozyjne wyrobów konstrukcyjnych i budowlanych. Ze względu na dużą porowatość powłoki może być konieczne stosowanie dodatkowych zabezpieczeń w postaci powłok malarskich. Metalizacja natryskowa znajduje zastosowanie w bardzo precyzyjnym natrysku przemysłowych powłok eksploatacyjnych nanoszonych na elementy maszyn i urządzeń.

Urządzenia dźwigowo transportowe

Środki transportu bliskiego

1. Dźwignice

   • Dźwigniki

   • Suwnice

   • Żurawie

2. Dźwigi i wyciągi elektryczne

3. Cięgniki

Ilustracja interaktywna przedstawia grafiki i zdjęcia maszyn i urządzeń do prowadzenia procesów metalurgicznych. Każda z ilustracji posiada punkt interaktywny, po którego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem dźwiękowym.

1. Dźwigniki
   Treść ramki: Dźwigniki należą do najprostszych dźwignic. Służą do przemieszczania pionowego (czasem poziomego) ładunków na niewielką wysokość odległość za pośrednictwem sztywnych elementów – śrub, zębatek oraz tłoków hydraulicznych lub pneumatycznych.
   Opis grafiki: Ilustracja przedstawia od lewej podnośnik śrubowy oraz od prawej żuraw warsztatowy hydrauliczny.
   Podnośnik śrubowy to podłużny przedmiot ustawiony pionowo.
   Działa na zasadzie wykręcanej śruby, która chowa się w metalowym cylindrze. Cylinder stanowi podstawę podnośnika. Zakończony jest kwadratową obudową o niebieskich ściankach, z której wychodzi gruba śruba, wykręcona do połowy wysokości przedmiotu. W poprzek podnośnika przez niebieską obudowę przechodzą dwa mniejsze stalowe pręty.
   Żuraw hydrauliczny został ustawiony pod kątem. Jest pokryty czerwonym lakierem. Stoi na dwóch płaskich belkach, które stabilizują podnośnik. Na obu ich końcach znajdują się czarne kółka. Belki są wysunięte do przodu, równolegle do ramienia. Do tylnej części podstawy, umocowana jest znacznie grubsza pionowa belka, która stanowi element nośny ramienia i siłownika. Czarny siłownik przymocowany jest do głównej belki oraz ramienia. Ramię zakończone jest czarną końcówką. Na końcu ramienia zwisa srebrny hak.

2. Cięgniki
   Treść ramki: Cięgniki tworzą drugą grupę dźwignic prostych. Służą do przeciągania lub podnoszenia ładunków za pomocą cięgien linowych bądź łańcuchowych z zastosowaniem odpowiednich zaczepów. Wciągniki stosuje się do prac montażowych do obsługi maszyn i pieców, do przeładunków na rampach i w magazynach oraz jako wyposażenie suwnic. Dotyczy to zwłaszcza wyciągów z napędem elektrycznym, wyposażonych w koła jezdne, umożliwiające przemieszczanie wzdłuż belki nośnej suwnicy.
   Opis grafiki: Ilustracja przedstawia czarny cięgnik, przez który przepleciony jest łańcuch utrzymujący zwisający hak. Hak znajduje się w czarnym korpusie i ma ostro zakończoną końcówkę. Obniżany jest poprzez rozwijany łańcuch z drobnymi ogniwami. Front urządzenia posiada dwie sześcienne kostki znajdujące się po obu stronach urządzenia. Ich przednie ściany są koloru żółtego. Stelaż utrzymujący mechanizm z łańcuchem i hakiem jest pusty w środku.

3. Suwnice kuźnicze i hartownicze
   Treść ramki: Suwnice stanowią jedną z głównych grup o szerokim zakresie zastosowania. Stosuje się je do obsługi hal produkcyjnych, magazynów i otwartych składowisk oraz do obsługi procesów technologicznych. Najczęściej stosowane są suwnice pomostowe Zależnie od przeznaczenia wyróżnia się: suwnice hutnicze, odlewnicze, kuźnicze, hutnicze i magazynowe wyposażone w haki lub w odpowiednie chwytaki, uchwyty, widły do sterowania.
   Opis zdjęć: Ilustracja przedstawia dwie suwnice. Obrazek podzielony jest ukośnym odcięciem na dwie części. Po lewej widać kontenerowiec z dużą ilością kontenerów o rdzawych i białych kolorach. Nad kontenerami widnieje suwnica. Na czerwonej ramie wózka widnieje biały napis „Container Terminal Altenwerder”. Wózek służący do przenoszenia ładunków jest koloru niebieskiego, podobnie jak nogi suwnicy. Obrazek po prawej stronie przedstawia mniejsza suwnicę koloru żółtego, przenoszącą zbrojenie.

4. Żurawie
   Treść ramki: Żurawie stanowią pod względem częstotliwości zastosowania drugą po suwnicach grupę dźwignic. Obsługują one przestrzeń w kształcie walca o wysokości równej podnoszenia promienia, czyli równej wysięgowi.
   Opis zdjęć: Ilustracja jest podzielona w połowie na dwie części. Po lewej stronie przedstawiony jest biało‑czerwony żuraw stojący za budynkiem. Budynek jest w trakcie budowy a na poszczególnych piętrach widać podpory zabezpieczające sufit oraz barierki. Rama żurawia sięga wysoko ponad budynek. Od jej wierzchołka odchodzą liny podtrzymujące obciążenie równoważące znajdujące się w tylnej części żurawia, oraz znacznie długie ramię wysięgnika. W połowie wysięgnika, na linach opuszczony jest hak. Pod wysięgnikiem na ramie znajduje się kabina operatora. Po prawej stronie obrazka przedstawiony jest inny typ żurawia. Na pomarańczowej konstrukcji, osadzony jest biały żuraw. W jego podstawie znajduje się blaszany kontener z kabiną operatora. Ramię żurawia zwrócone jest ku górze.

5. Dźwigi lub wyciągi elektryczne
   Treść ramki: Dźwigi lub wyciągi elektryczne stosuje się do pionowego przemieszczania ładunków (towarów lub ludzi) w kabinach lub na pomostach wzdłuż prowadnic pionowych (czasem pochylonych wzdłuż pod kątem).
   Opis grafiki: Ilustracja przedstawia dźwig elektryczny w czerwonej obudowie. Urządzenie ma kształt graniastosłupa o podstawie łezki, którego wszystkie krawędzie są zaokrąglone. Tył urządzenia oraz boki mają płaską powierzchnię, natomiast przód ma zaokrąglony kształt. Patrząc od przodu, na środku czerwonej obudowy znajduje się żółty element, którego lewa i prawa strona jest równa z czerwoną obudową, a w jego środkowej części wycięto fragment, w którym znajduje się mechanizm dźwigu. Widać w nim element srebrnego bębna. Z prawej i lewej górnej części żółtego elementu wychodzą dwa jednakowe elementy, wychodzące poza czerwoną obudowę. Do których śrubami przymocowano srebrny bolec, równoległy do górnej krawędzi urządzenia. Na bolcu utrzymuje się czarny hak z zapięciem. Powyżej bolca znajduje się czarny profilowany pręt, kształtem przypominający uchwyt. Patrząc od boku, kształtem przypomina on pytajnik wykonany z prostych odcinków. Dwa elementy w kształcie pytajnika dolną częścią przytwierdzono równolegle względem siebie do skrajnych części bolca. Patrząc na front urządzenia, pytajniki są ze sobą połączone na końcu zagiętej w dół części, prętem równoległym do srebrnego bolca. Z dolnej części urządzenia zwisa czarna cienka lina, na końcu której znajduje się czarny hak z zapięciem.

Wózki transportowe

Wózki transportowe

1. Jezdniowe

   • Napędzane

   • Ręczne

   • Doczepne

   • Naładowne

   • Unoszące

   • Podnośnikowe

   • Ciągnikowe (tylko napędzane)

2. Torowe

   • Napędzane

   • Ręczne

   • Doczepne

   • Na torach podpartych

   • Na torach podwieszonych

Ilustracja interaktywna przedstawia różne rodzaje wózków transportowych. Przy każdej grafice znajduje się punkt interaktywny, po którego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem dźwiękowym.

1. Wózki jezdniowe ręczne i doczepne
   Ilustracja przedstawia odpowiednio od lewej wózek ręczny paletowy i wózek ręczny platformowy. Wózek ręczny paletowy kształtem przypomina wielką literę L. Ramię wózka osadzone jest na kole sterującym. Na wierzchołku ramienia widnieje rączka w kształcie dwóch złączonych trapezów. Przód wózka to niebieskie płaskie widły w których umieszczone są niewielkie kółka. Prawa strona ilustracji przedstawia wózek ręczny platformowy. Podstawa wózka jest prostokątem o kolorystyce drewna. Na każdym rogu podstawy doczepione jest czarne kółko. Prostopadle do podstawy z dwóch rogów wychodzą dwie rurki, które następnie łączą się tworząc uchwyt. W poprzek uchwytu znajduje się niebieski łącznik w kształcie prostokąta.
   Treść ramki: Urządzenia, które są napędzane siłą ludzkich mięśni. Służą do transportu ładunków na małe odległości. Są one wykorzystywane przy pracach związanych z załadunkiem, wyładunkiem oraz magazynowaniem materiałów. W przypadku wózków paletowych istnieje możliwość uniesienia materiału w pionie na niewielką wysokość.

2. Wózki jezdniowe napędzane
   Ilustracja przedstawia żółto czarny wózek jezdniowy widłowy napędzany. Jest to czterokołowy pojazd, z czego dwa przednie koła są większe od tych z tyłu. Koła posiadają szarą felgę i czarną oponę z widocznym bieżnikiem. W środkowej części nadwozia wózka znajduje się kabina kierowcy. Jest to wysoka czarna rama w kształcie prostopadłościanu z szybami na każdej ściance. W przedniej części ramy znajdują się symetrycznie ułożone dwie lampy ostrzegawcze. W środku kabiny znajduje się czarny fotel, przed którym znajduje się kierownica, na czarnej kolumnie. Kokpit kabiny jest koloru czarnego. Przy drzwiach kabiny znajduje się czarne lusterko. Próg przy drzwiach biegnie na ukos w górę, w stronę tylnej części wózka. Jest on koloru żółtego, podobnie jak reszta obudowy tylnej części wózka. Z przodu wózka znajdują się dwie czarne belki umieszczone pionowo, pełniące funkcję prowadnic, na których tuż przy podłożu, zawieszony jest płaski czarny stelaż, którego boki zewnętrzne mają kształt prostokąta, którego dłuższy bok jest równoległy do podłoża. Górne rogi stelaża są zaokrąglone. Zaczynajac od góry, jedną trzecią wysokości stanowi coś na wzór kraty. Środkowa część jest pusta, a na dolnej opierają się żółte widły wózka ułożone równolegle do podłoża. Widły to dwie płaskie belki posiadające odstęp między sobą, umieszczone w osi wózka, które początkowo biegną w dół wzdłuż stelażu by na samym dole stworzyć kąt prosty i biec wzdłuż podłoża przed front wózka. Zespół składający się ze stelaża i wideł jest ruchomy, może poruszać się w górę i w dół względem prowadnic.
   Treść ramki: Ze względu na rodzaj napędu rozróżnia się:

   • wózki z napędem elektrycznym akumulatorowym, przewodowym lub trolejowym,

   • wózki z napędem spalinowym niskoprężnym, wysokoprężnym i gazowym,

   • wózki z napędem pneumatycznym.

3. Wózki szynowe (torowe)
   Ilustracja przedstawia wózek torowy w widoku przestrzennym. Część wózka, na którą nakłada się transportowany materiał składa się z dwóch jednakowych prostokątnych płyt połączonych ze sobą dłuższą krawędzią. Obie płyty posiadają żółtą ramkę. Wnętrze płyt ma strukturalną srebrzystą powierzchnię, zwiększającą przyczepność. Z prawej przedniej części wózka wychodzi gięty pręt w żółtym kolorze, jest on przytwierdzony do ściany bocznej płyty. Jego górna część jest ułożona prostopadle do podłoża i jest najdłuższa, następnie idąc w dół zostaje wygięta w prawo, następnie ponownie jest skierowana prostopadle do podłoża, ostatni odcinek pręta jest najkrótszy. Na przeciwko pręta w  znajduje się element kształtem przypominający kawałek poręczy, który jest wycentrowany względem krawędzi płyty. Poręcz zbudowana jest z czterech żółtych rurek konstrukcyjnych o jednakowym przekroju. Dwie rurki o jednakowej długości są przytwierdzone do ściany bocznej płyty i są prostopadłe do podłoża. Odstęp pomiędzy nimi wynosi około dwie trzecie szerokości wózka. Nieco powyżej w połowie obu rurek, znajduje się kolejna rurka ułożona równolegle do podłoża, łączy ona dwa wcześniej opisane elementy. Powyżej znajduje się rurka o długości większej od szerokości konstrukcji, łączy ona górną część rurek ułożonych prostopadle do podłoża. Wózek jest wyposażony w cztery kółka torowe, pozwalające na przemieszczanie się po torach. Mają one kolor czarny, są przytwierdzone do lewego i prawego boku wózka, za pomocą krótkich odcinków profili stalowych typu C w kolorze żółtym, przytwierdzonych prostopadle do płyt. Koła znajdujące się na przeciwko siebie są połączone wałkiem.
   Treść ramki: Wśród wózków szynowych stosuje się głównie: wózki platformowe i kolebkowe.

Przenośniki

1. Cięgnowe

   • taśmowe

   • czołowe

   • podwieszone

   • kubełkowe

   • zbierakowe

2. Bezcięgnowe

   • impulsowe i grawitacyjne

   • wałkowe i krążkowe napędzane

   • śrubowe

   • wstrząsowe

3. Z ośrodkiem pośdedniczącym

   • pneumatyczne

   • hydrauliczne

Przenośniki cięgnowe

Ilustracja interaktywna przedstawia różne rodzaje przenośników transportowych. Każda grafika opatrzona jest punktem interaktywnym, po którego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem i z tożsamym z nim nagraniem dźwiękowym.

1. Przenośniki taśmowe
   Ilustracja przedstawia przenośnik taśmowy w widoku przestrzennym. Urządzenie składa się z podłużnego srebrzystego stołu z zaokrąglonymi krawędziami z przodu i z tyłu, na którym znajduje się czarna taśma o szerokości nieco mniejszej od szerokości stołu. Jej działanie można porównać z działaniem taśm przy kasach sklepowych. Stół stoi na sześciu nogach o przekroju kwadratu, rozłożonych w równych odstępach po trzy po lewej i prawej stronie urządzenia. Są one przytwierdzone do boków przy dłuższych krawędziach stołu. Nogi znajdujące się naprzeciwko siebie są połączone parami, za pomocą poprzecznej belki o przekroju kwadratu. Po lewej stronie stołu można dostrzec wystający silnik elektryczny doczepiony do zaokrąglonej krawędzi stołu, pozwalający na przemieszczanie się taśmy.
   Treść ramki: Przenośniki taśmowe stanowią największą pod względem zapotrzebowania i produkcji grupę przenośników. Stosowane są w różnych dziedzinach przemysłu do prac przeładunkowo – transportowych, w magazynach i na składowiskach, na placach budów, w ciągach technologicznych, w zakładach przeróbki i eksploatacji materiałów i surowców mineralnych, do transportu urobku i nakładu w kopalnictwie podziemnym i odkrywkowym.

2. Przenośniki członowe
   Ilustracja przedstawia żółty przenośnik złożony z czterech członów. Każdy człon posiada metalową obudowę z korytem. Połączone człony tworzą ciąg. Wewnątrz koryta na płaskiej powierzchni znajdują się srebrne poprzeczki umieszczone na łańcuchach. Łańcuch biegnie wzdłuż wszystkich połączonych członów, tworząc obwód. Na jednym z końców członu widać przekrój wnętrza obudowy. Wychodzą z niego elementy łańcucha biegnące w jego wnętrzu.
   Treść ramki: Jest to druga pod względem częstości stosowania grupa przenośników. Przemieszczają one materiały luzem lub w postaci ładunków na odpowiednio ukształtowanych członach, połączonych w jeden obwód pojedynczym lub podwójnym ciągiem (zwykle łańcuchowym).

3. Przenośniki podwieszone
   Ilustracja przedstawia tak zwany przenośnik podwieszony. Składa się on z żółtego toru jezdnego w kształcie teownika, którego tor biegu przypomina literę U. Między torem jezdnym znajduje się konstrukcja usztywniająca. W równych odstępach umieszczono na nim 7 wózków z łańcuchem. Wózki wyposażone są w cztery rolki które obejmują tor jezdny z dwóch stron – po dwie rolki od góry i od dołu. Na łańcuchach doczepione są zawieszki z hakiem.
   Treść ramki: Najbardziej rozpowszechnione są w transporcie wewnątrzzakładowym stosowany w produkcji wielkoseryjnej i masowej. Przemieszczają one ładunki lub pojemniki bezpośrednio zawieszone na rolkach łańcucha pociągowego lub na wózkach przesuwnych po oddzielnym torze za pomocą zaczepów (popychaczy) zamocowanych do łańcucha. Przenośniki podwieszone jedno – i dwutorowe stosuje się w procesach technologicznych (obróbka cieplna, walcowanie itp.) oraz w transporcie międzyoperacyjnym i międzywydziałowym.

4. Przenośniki kubełkowe
   Ilustracja przedstawia dwa przenośniki kubełkowe. Pierwszy widziany w przekroju i drugi widziany pod kątem. Oba są koloru stalowego. Wewnątrz pierwszego przenośnika znajduje się bęben prowadzący układ kubełków. Są one ułożone na taśmie w równych odstępach od siebie, w taki sposób aby mogły nabierać materiał z dna zbiornika i przetransportować go do góry. Po obu stronach obudowy znajdują się pochylnie umożliwiające zasypanie zbiornik materiałem. Drugi przenośnik składa się ze zbiornika z pochyłymi ściankami schodzącymi się ku dołowi. Zbiornik umocowany jest na stelażu skonstruowanym z cienkich prętów. Pod zbiornikiem znajduje się koryto którym materiał przesypuje się do taśmy z kubełkami. Taśma ustawiona jest obok zbiornika od strony korytka. Umiejscowiona jest na stelażu wykonanym w podobny sposób jak przy zbiorniku, tylko dwa razy wyższym. Taśma biegnie pod kątem w prawą stronę. Kubełki transportują materiał w górę a następnie ze względu na to że taśma zawraca na rolce w dół, kubełki obracają się o 180 stopni wysypując materiał.
   Treść ramki: Są to urządzenia stosowane do transportu z jednego poziomu na drugi (wyższy) materiałów luzem w odpowiednich naczyniach (kubełkach), zamocowanych do cięgna taśmowego lub łańcuchowego, przewijającego się przez bębny lub koła łańcuchowe. Stosowane są dwa typy przenośników kubełkowych prostych, różniących się zasadą działania:

   • przenośniki kubełkowe szybkobieżne, w których napełnianie kubełków odbywa się przez otwór wylotowy w głowicy obudowy pod działaniem siły odśrodkowej,

   • przenośniki kubełkowe wolnobieżne, w których napełnianie odbywa się przez nasypywanie, a opróżnianie pod działaniem siły grawitacyjnej.

5. Przenośniki zabierakowe
   Ilustracja przedstawia dwa przenośniki zabierakowe ustawione jeden nad drugim. Pierwszy od góry ma kształt podłużnego prostokąta koloru niebieskiego. Wierzchnia i spodnia płaszczyzna wystają poza obrys. Na ich powierzchni widoczne są śruby mocujące. Wystające krawędzie są koloru ciemnoniebieskiego. Od lewej strony na froncie przymocowane są srebrne schody z dwoma stopniami. Idąc dalej w prawo, konstrukcja biegnie przez chwilę na skos w głąb ilustracji a następnie ponownie się prostuje. Najdłuższy odcinek konstrukcji przedstawia wnętrze obiektu. Jest to zwizualizowany graficznie wycinek mechanizmu dzięki któremu odbywa się transport. Tuż pod wierzchem biegną czarne płaskie łańcuchy z zamocowanymi srebrnymi poprzeczkami. Całość przypomina tory kolejowe. Podobny mechanizm znajduje się na spodzie urządzenia. Idąc dalej w prawo, przekrój kończy się. Na wierzchu widoczny jest srebrny prostokąt, przypominający komin. Na końcu po prawej, na frontowej ścianie znajduje się czarny prostokątny właz. Drugi przenośnik przedstawia jedynie wnętrze gdzie zaprezentowany jest mechanizm transportujący. Są to białe kwadraty połączone ze sobą łańcuchem który biegnie przez środek każdego z nich. Podstawa po której się poruszają, jest koloru niebieskiego. Ściana do której dolegają, jest koloru połyskliwej stali.
   Treść ramki: Rodzaje przenośników zbierakowych:

   • przenośniki zgarniakowe z rynną otwartą,

   • przenośniki zgrzebłowe z rynną o przekroju zamkniętym, w której przemieszczanie materiału odbywa się na zasadzie tarcia między cząsteczkowego w warstwie wypełniającej cały przekrój, przesuwnej przez odpowiednio ukształtowane zgrzebła łańcucha. Znajdują zastosowanie w zakładach hutniczych.

Przenośniki bezcięgnowe

Ilustracja interaktywna przedstawia różne rodzaje przenośników. Przy każdej grafice znajduje się punkt interaktywny, po którego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem i z tożsamym z nim nagraniem dźwiękowym.

1. Przenośniki impulsowe i grawitacyjne
   Ilustracja przedstawia niebieski przenośnik grawitacyjny, w widoku przestrzennym. Patrząc z góry, urządzenie ma kształt podłużnego prostokąta. W górnej części urządzenia znajdują się dwie równoległe, masywne burty w kolorze niebieskim, wykonane z  profili zamkniętych o przekroju prostokąta, którego dłuższa krawędź jest około trzykrotnie dłuższa od krótszej. Burty ułożone są w taki sposób, że dłuższa krawędź ich przekroju poprzecznego jest prostopadła do podłoża. Od wewnętrznej strony burt, w ściance wycięto po jednym kole. Główną częścią urządzenia są czarne rolki które umieszczono pomiędzy burtami, w równych, stosunkowo niewielkich odstępach. Dzięki temu po rolkach może przemieszczać się ładunek. Urządzenie spoczywa na czterech nogach o przekroju prostokąta, przytwierdzonych do obu końców burt po dwie sztuki. Na spodzie nóg znajdują się czarne elementy, przypominające krążek hokejowy. Elementy te pozwalają na wypoziomowanie urządzenia.
   Treść ramki: Przenośniki impulsowe i grawitacyjne, są to jedne z najprostszych środków transportu, działające pod wpływem grawitacji. Należą do nich: przenośniki wałkowe, krążkowe i kulkowe nienapędzane.

2. Przenośniki wałkowe i krążkowe napędzane
   Ilustracja przedstawia przenośnik wałkowy w widoku przestrzennym. Wszystkie elementy przenośnika przedstawiono w kolorze szarym, na zakrzywieniach elementów widoczne są odbicia światła. Patrząc z góry, urządzenie ma kształt podłużnego prostokąta. W górnej części urządzenia znajdują się dwie równoległe, masywne burty, wyposażone w prowadnice. W prowadnicach umieszczonych jest kilkanaście jednakowych wałków, ułożonych jeden za drugim, w równych odstępach, prostopadle do burt. Elementy te nazywa się rolkami lub wałkami transportowymi. Po prawej stronie urządzenia do burty przytwierdzono silnik elektryczny. Do prawej burty przytwierdzono prostopadłościenną skrzynkę, pod którą znajduje się silnik składający się z dwóch walcowatych elementów ułożonych jeden na drugim. Pierwszy od góry posiada powierzchnię utworzoną z wąskich odstających listewek ułożonych gęsto, jedna obok drugiej wokół silnika, mających na celu doprowadzenie powietrza chłodzącego silnik. Drugi ma większą średnicę i posiada obłe kształty, sięga do ⅓ wysokości całego silnika. Po prawej stronie silnika znajduje się niski, prostopadłościenny element o podstawie kwadratu. Urządzenie stoi na sześciu nogach, których przekrój poprzeczny ma kształt kwadratu z niewielkimi prostokątnymi nacięciami rozpoczynającymi się w centralnej części każdej krawędzi. Na końcu każdej nogi znajduje się czarna podkładka pozwalająca na wypoziomowanie stołu. Nogi przytwierdzono do zewnętrznej części burt, po trzy na każdą stronę. Konstrukcja została wzmocniona poprzez zastosowanie pięciu poprzeczek o takim samym przekroju poprzecznym, jak nogi. Poprzeczkami połączono pary nóg, znajdujące się naprzeciwko siebie. Dodatkowo wzdłuż osi przenośnika, na całej długości poprowadzono belkę o takim samym przekroju, łączącą wszystkie poprzeczki.
   Treść ramki: Przenośniki wałkowe i krążkowe napędzane, są to urządzenia służące do przemieszczania w płaszczyźnie poziomej ładunków jednostkowych pod działaniem siły tarcia po bieżni z wałków lub krążków napędzanych indywidualnie lub grupowo. Stosuje się je głównie w hutnictwie, odlewnictwie.

3. Przenośniki śrubowe
   Ilustracja przedstawia przenośnik śrubowy w widoku przestrzennym. Urządzenie przedstawiono w zielonej obudowie. Ma kształt koryta z kołnierzem na którym widoczne są srebrzyste śruby. W bocznej części obudowy znajduje się wycięcie pozwalające na zobaczenie wnętrza urządzenia.  Wzdłuż urządzenia wewnątrz obudowy przechodzi srebrzysty wał ślimakowy, widoczny przez otwór w obudowie. Z przedniej zewnętrznej części obudowy wystaje czarny walec połączony z wałem. Czarny walec wchodzi do obudowy o początkowo walcowym kształcie, a następnie przechodzi do koryta. Średnica czarnego walca jest około połowę mniejsza, od walca zawartego w bryle obudowy. Urządzenie spoczywa na czterech nogach wykonanych z prętów. Konstrukcja wzmocniona jest dwoma prętami łączącymi po dwie nogi, znajdujące się na dłuższym boku urządzenia. Pręty te połączone są siedmioma płaskownikami w jednakowych odstępach.
   Treść ramki: Działanie przenośników śrubowych, polega na przemieszczaniu materiałów luzem powierzchni śrubowej obracającej się wokół własnej osi.

4. Przenośniki wstrząsowe
   Ilustracja przedstawia przenośnik wstrząsowy. Jest to szary przedmiot stojący na czterech nóżkach zakończonych obrotowymi kółkami. W tylnej części przenośnika znajduje się kosz zasypowy w postaci odwróconego ostrosłupa prawidłowego czworokątnego. Jego wierzchołek jest ścięty do takiego przekroju, aby umożliwiał swobodny zsyp materiału do rynny. Rynna znajduje się pod koszem zasypowym i ma podłużny kształt. Jej wylot skierowany jest w lewą stronę. Jest to koryto o płaskim dnie i prostych pionowych ściankach. Ścianki są ścięte pod kątem w stronę krawędzi wylotu. Całe koryto jest przymocowane do ramy za pomocą sześciu kątowników, z czego widoczne są trzy. Nogi przymocowane do ramy, zostały usztywnione ukośnymi wspornikami łączącymi nóżki z ramą. Stelaż na której znajduje się przenośnik zbudowany jest z profili zamkniętych, czyli prostopadłościennych belek pustych w środku. Z boku przenośnika, na wysokości koryta, do ramy przymocowana jest niewielka prostopadłościenna skrzynka z dwoma żółtymi przełącznikami, umieszczonymi jeden nad drugim. Na środku przełączników znajdują się dwa czarne guziki.
    Treść ramki: Przenośniki wstrząsowe, są to przenośniki przemieszczające materiały luzem pod działaniem ruchów wahliwych lub drgań rynny. Rozróżnia się:

   • przenośniki wstrząsane o częstotliwości drgań $0,7-7\text{Hz}$ i amplitudzie $20-150\text{mm}$

   • przenośniki wibracyjne o częstotliwości drgań $7-50\text{Hz}$ i amplitudzie $0,5-15\text{mm}$

Przenośniki z ośrodkiem pośredniczącym

Ilustracja interaktywna przedstawia przenośnik hydrauliczny. Przy grafice znajduje się punkt interaktywny, po którego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem i z tożsamym z nim nagraniem dźwiękowym.

1. Przenośniki hydrauliczne
   Ilustracja przedstawia schemat działania przenośnika hydraulicznego. Urządzenie pokazane jest od profilu. Cały układ jest koloru metalicznego. Od lewej strony widać pojemnik w kształcie walca, który następnie zwęża się ku dołowi w kształt stożka. Na końcu stożka jest łączenie z kolejnym mniejszym stożkiem, który z kolei rozszerza się ku dołowi a następnie, w połowie swojej wysokości z powrotem zwęża się ku dołowi. Do jego ujścia doprowadzona jest rura. Biegnie ona w dół schematu, następnie skręca w prawo. Równolegle do niej, ułożona jest czerwona strzałka skierowana w prawą stronę. Prostopadle nad nią, narysowana jest niebieska strzałka skierowana w stronę rury. Rura zakręca ku górze a na szczycie schematu ponownie skręca w prawo, aż do kolejnego pojemnika, który ma kształt walca ustawionego pionowo. Na całej długości rury, czerwone strzałki ustawione są w podobny sposób.
   Treść ramki: Działanie przenośnika hydraulicznego polega na przemieszczaniu mieszaniny materiału transportowanego (pulpy) w otwartym korycie lub w przewodzie zamkniętym systemu grawitacyjnego wzdłuż odpowiedniego spadku albo pod wpływem ciśnienia wody doprowadzonej do koryta (przewodu) z określoną prędkością początkową. Stosowany w odlewnictwie do transportu niektórych mas formierskich.

Chwytaki

Ilustracja przedstawia podział chwytaków. Poszczególne elementy schematu zamieszczono w postaci poniższej listy.

Chwytaki

1. Mechaniczne

   Chwytaki mechaniczne wyposażone są w mechanizm samoczynnego chwytania, co umożliwia samoczynne zaciśnięcie przedmiotu, a po odłożeniu elementu następuje zwulnienie z uścisku. Chwytaki te są wykorzystywane podczas przenoszenia np. krawężników, kamieni, płyt betonowych.

   • Chwytaki mechaniczne kształtowe to chwytaki, które są wyposażone w końcówki chwytane o kształcie odpowiadającym kształtowi powierzchni chwytanego obiektu.

   • Chwytaki mechaniczne siłowe podczas chwytania działają na element siły, które są skierowane przeciwnie lub w tym samym kierunku chwytaka

2. Podciśnieniowe
   Chwytaki podciśnieniowe to urządzenia umożliwiające przenoszenie różnych elementów na liniach produkcyjnych bądź w mniejszych zakładach. Zasilane są one bezpośrednio sprężonym powietrzem. najczęściej są wykorzystywane do przenoszenia przedmiotów o dużej oraz płaskiej powierzchni. Powierzchnia na musi posiadać również dobre przywieranie końcówki, jednakże, kiedy tak nie jest, a przedmiot jest ciężki i o skomplikowanym kształcie należy wykonać specjalną przyssawkę. Możemy wyróżnić chwytaki podciśnieniowe:

   • Bierne

   • Czynne

3. Magnetyczne
   Chwytaki magnetyczne są to obwody magnetyczne wykonane z wykorzystaniem magnesów trwałych. Przez spiekanie magnesów neodymowych wytwarza się pole magnetyczne dzięki czemu znajdują zastosowanie przy przenoszeniu ciężkich elementów z żelaza i stali magnetycznych. Są one małych rozmiarów, dzięki czemu są wygodne i łatwe w obsłudze. Chwytaki magnetyczne dzielimy na:

   • sposób chwytania:

     • magnesy trwałe,

     • elektromagnesy,

   • sposób uwalniania:

     • pneumatyczne,

     • przez zanik prądu,

     • przez zmianę kierunku prądu,

     • mechanicznie.

Ilustracja interaktywna przedstawia różne rodzaje chwytaków. Przy każdej grafice znajduje się punkt interaktywny, po którego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem i z tożsamym z nim nagraniem dźwiękowym.

1. Chwytaki adhezyjne
   Grafika przedstawia chwytak w widoku z przodu. Składa się on z płaskiej cylindrycznej czarnej części, na spodzie której znajduje się srebrzysta powierzchnia adhezyjna z wieloma wypustkami. Ze środkowej części elementu wychodzi podłużny cylindryczny element  przymocowany do chwytaka.
   Treść ramki: Chwytaki te mają charakterystyczną strukturę powierzchni wykonaną ze specjalnych polimerów, która przylega do szerokiego zakresu materiałów oraz przedmiotów, wykorzystując siły Van der Waalsa. Zasada działania polega na delikatnym nacisku chwytaka na przedmiot, przez co zwiększa się powierzchnia styku.

2. Chwytaki elektromagnetyczne
   Ilustracja przedstawia dwa chwytaki elektromagnetyczne w dwóch różnych kształtach. Pierwszy chwytak jest koloru żółto czarnego, o powierzchni podstawy w kształcie koła. Natomiast drugi jest w kształcie prostopadłościanu w kolorze żółtym z czarnymi paskami na powierzchni bocznej, a z górnej części chwytaka wychodzą łańcuchy.
   Treść ramki: Zastosowanie znajdują głównie na halach produkcyjnych, przy przenoszeniu blach lub innych elementów, takich jak rury czy pręty. Do głównych zalet należą wysoka wydajność przeładunku stali, w porównaniu z innymi metodami oraz regulacja parametrów pracy, za pomocą sterowania elektronicznego.

3. Chwytaki hydrauliczne
   Na grafice przedstawione są dwa rodzaje chwytaków. Pierwszy jest to chwytak złożony z pięciu czerwono czarnych pazurów, który często można spotkać przy przenoszeniu złomu, śmieci czy drewna. Drugi natomiast posiada 4 srebrne pazury, po dwa na jedną stronę ustawione naprzeciw siebie.
   Treść ramki: Służą do przenoszenia bal drewna lub luźnego materiału. Pazury chwytaków są napędzane energią hydrauliczną lub energią elektryczną, dzięki czemu przedmioty mogą być transportowane.

4. Chwytaki pneumatyczne
   Ilustracja przedstawia chwytak pneumatyczny. Składa się on ze srebrnego korpusu, od którego odchodzą ku dołowi dwie równoległe czarne szczęki. Są to płaskie, prostopadłościenne elementy, zakrzywione na końcach w stronę środka. Na wierzchołku korpusu znajduje się  cylindryczna końcówka przeznaczona do łączenia z resztą układu.
   Treść ramki: Chwytaki zbudowane są z zespołu napędowego, części przenoszącej napęd oraz z końcówek chwytnych. Napędzanie są za pośrednictwem cylindrów pneumatycznych lub nadmuchiwanej membrany. Chwytaki pneumatyczne posiadają kilka zalet, a do najważniejszych należą: prosta budowa i zasada działania, wysoka dynamika pracy, sprężynowe zabezpieczenie przed spadkiem ciśnienia oraz odporność na zakłócenia elektromagnetyczne.

5. Chwytaki próżniowe (podciśnieniowe, przyssawkowe)
   Ilustracja przedstawia dwa chwytaki które są zbudowane z głównej belki oraz wychodzących do dołu od niej przyssawek, przez te z kolei przechodzi wąż odsysający powietrze. Chwytaki te należą do wolno zawieszonych urządzeń, przeznaczonych do manipulacji z płaskimi ciężarami np. blachami lub płytami.
   Treść ramki: Technika próżniowa umożliwia przenoszenia elementów wykonanych ze szkła, tworzyw sztucznych, a nawet kartonów. Podciśnienie dmuchawy przetłacza dużą ilość powietrza, co zapewnia uzyskanie wystarczającej próżni na materiałach porowatych, pomimo stałego „wycieku powietrza”.