Rv8ZP5gLSNIRL1

Film dostępny na portalu epodreczniki.pl

Der Navigationstechniker hält Wache auf dem Schiff oder im Hafen. Er hält Schiffs- und Hafenwache auf Hilfsebene in der Bordabteilung (in der internationalen Schifffahrt und Küstenschifffahrt) sowie auf operativem Level in der Bordabteilung (in der inländischen Schifffahrt).

Der Navigationstechniker hat die Möglichkeit, unter anderem in folgenden Einheiten beschäftigt zu werden:
• auf Schiffen und Fischkuttern der Ostseeschifffahrt,
• auf Schiffen der Kleinen Fahrt (KF),
• auf Handels- und Fahrgastschiffen,
• auf Marineschiffen,
• auf Wasserfahrzeugen von Hafendiensten, Seerettungsdiensten und Grenzschutz in Bordabteilung,
• in Anlagen, die sich mit der Herstellung und Reparatur von Schiffsausrüstung befassen,
• in technischen Diensten von Reedern.

Der Techniker kann auch auf eigene Rechnung beruflich tätig sein.

Der Navigationstechniker befasst sich damit, das Schiff in einer geeigneten Wasserstraße zu führen sowie im Hafen zu steuern und zum entsprechenden Kai zu bringen, um sichere Schifffahrt und Umschlag auf den Wasserflächen (Werft- und Hafenwasser und auf See) zu gewährleisten. Er erfüllt die Funktion des Navigationsberaters für den Schiffskapitän während eines Lotsen‑Einsatzes.

Der Navigationstechniker arbeitet am häufigsten an Bord eines Fischkutters oder Schiffes auf See zu unterschiedlichen Tageszeiten und unter wechselnden Wetterbedingungen. Er kann auch den Betrieb von Schlepp- und Festmachereinheiten steuern. Die Arbeit dauert mehrere Stunden unter Bedingungen, die eine Gefahr für die Gesundheit und das Leben darstellen.

Die Kenntnisse einer Fremdsprache auf der Sekundarstufe II sollten dem Absolventen Folgendes ermöglichen:
1. Nutzung von Sprachmittel‑Ressourcen (lexikalisch, grammatikalisch, orthographisch und phonetisch), die die Umsetzung von beruflichen Aufgaben ermöglichen;
2. Interpretation von Aussagen betreffend die Ausführung typischer beruflicher Tätigkeiten, die langsam und deutlich in einer standardisierten Sprachversion ausgedrückt werden;
3. Analyse und Interpretation von kurzen schriftlichen Texten betreffend die Ausführung typischer beruflicher Tätigkeiten;
4. Formulierung kurzer und verständlicher Aussagen und schriftlicher Texte, die die Kommunikation in der Arbeitsumgebung ermöglichen;
5. Nutzung fremdsprachlicher Informationsquellen.

Veranlagung zur Arbeit:
• Wahrnehmungsvermögen,
• Genauigkeit,
• gutes Sehvermögen,
• Unterscheiden von Farben,
• gutes Gehör,
• Fähigkeit, sich auf mehrere Dinge gleichzeitig zu konzentrieren,
• Geduld,
• Stressresistenz,
• gute körperliche Verfassung,
• Organisations- und Planungsfähigkeit.

In seiner Arbeit nutzt der Techniker unter anderem solche Werkzeuge wie:
• Navigationszubehör,
• Kompass,
• Peilkompass,
• Log,
• Sonde,
• Sextant,
• Chronometer,
• GPS,
• Radar,
• Echolot.

Technik nawigator morski sprawuje wachtę na statku lub w porcie. Pełnieni wachtę morską i portową na poziomie pomocniczym w dziale pokładowym (w żegludze międzynarodowej i przybrzeżnej) oraz na poziomie operacyjnym w dziale pokładowym (w żegludze krajowej).

Technik nawigator morski ma możliwość zatrudnienia m.in.:
• na statkach i kutrach rybackiej żeglugi bałtyckiej,
• na statkach żeglugi małej,
• na statkach morskich handlowych i pasażerskich,
• okrętach marynarki wojennej,
• na jednostkach pływających służb portowych, ratownictwa morskiego i straży granicznej w dziale podkładowym,
• w zakładach zajmujących się produkcją i remontami urządzeń okrętowych,
• w służbach technicznych armatorów.

Technik może także prowadzić działalność zawodową na własny rachunek.

Technik nawigator morski zajmuje się prowadzeniem statku odpowiednim torem wodnym oraz przemieszczania statku po porcie i doprowadzenia go do odpowiedniego nabrzeża, w celu zapewnienia bezpiecznej żeglugi i przeładunku na akwenach wodnych (wodach stoczniowych, portowych
i morskich). Sprawuję funkcję doradcy nawigacyjnego kapitana statku podczas operacji pilotażu morskiego.

Technik nawigator morski pracuje najczęściej na pokładzie kutra lub statku znajdującego się na morzu, w różnych porach dnia, w zmiennych warunkach atmosferycznych. Może także kierować pracą jednostek holowniczych i cumowniczych. Praca trwa czasami kilkanaście godzin w warunkach zagrożenia dla zdrowia i życia.

Znajomość języka obcego na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej powinna umożliwić absolwentowi:
1. posługiwanie się zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację zadań zawodowych;
2. interpretowanie wypowiedzi dotyczących wykonywania typowych czynności zawodowych artykułowane powoli i wyraźnie, w standardowej odmianie języka;
3. analizowanie i interpretowanie krótkich tekstów pisemnych dotyczących wykonywania typowych czynności zawodowych;
4. formułowanie krótkich i zrozumiałych wypowiedzi oraz teksty pisemne umożliwiające komunikowanie się w środowisku pracy;
5. korzystanie z obcojęzycznych źródeł informacji.

Predyspozycje do pracy:
• spostrzegawczość,
• dokładność,
• dobry wzrok,
• odróżnianie barw,
• dobry słuch,
• podzielność uwagi,
• cierpliwość,
• odporność na stres,
• dobra kondycja fizyczna,
• umiejętność organizacji i planowania.

W swojej pracy technik korzysta m.in. z takich narzędzi jak:
• przybory nawigacyjne,
• kompas,
• pelengator,
• log,
• sonda,
• sekstant,
• chronometr,
• GPS,
• radar,
• echosonda.

BESCHREIBUNG DER LERNZIELE UND -ERGEBNISSE

NAVIGATIONSTECHNIKER: https://www.ore.edu.pl/wp‑content/uploads/ksztalcenie_zawodowe/zawody2‑3/Technik‑nawigator‑morski‑315214.pdf

Quelle:

Verordnung des Ministers für Nationale Bildung vom 13. März 2017 über die Klassifizierung von Berufen im Berufsschulwesen: http://dziennikustaw.gov.pl/du/2017/622/1

Verordnung des Ministers für Nationale Bildung vom Freitag, 31. März 2017 über den Rahmenlehrplan für berufliche Bildung: http://dziennikustaw.gov.pl/DU/2017/860/2

Im Berufsbereich II. Verwaltung und Dienstleistungen, in der Gruppe (7) der Transport-, Speditions- und Logistik‑Berufe, in der Branche (25) Seeschifffahrt wurden folgende Berufe ausgesondert:
• Navigationstechniker (315214).

Im Beruf Navigationstechniker 315214 gibt es eine Qualifikation Halten der Schiffs- und Hafenwache AU.41.

Wie man der obigen Tabelle 1 entnehmen kann, besteht neben den Verknüpfungen im Rahmen der Qualifikation eine starke Verknüpfung durch gemeinsame PKZ(AU.q) und PKZ(AU.s), die in den Berufen dieser Gruppe auftreten.

Dies sind repräsentative Fähigkeiten für Berufe in diesem Bereich oder der Branche. Diese Fähigkeiten sind für diese Berufe von Schlüsselbedeutung, sie bilden die Grundlage für die Umsetzung der Ausbildung in Verbindung mit der Qualifikation AU.41.

PKZ (AU.r) Fähigkeiten, die die Grundlage für die Bildung in folgenden Berufen darstellen: Techniker für Binnenschifffahrt, Seetechniker und -navigator, Techniker für Seefischerei.

Der Schüler:
1. bedient sich der Karten und Navigationspublikationen;
2. charakterisiert Schiffstypen und Transportsysteme für Einheits- und Bulkladungen;
3. bestimmt die Arten und Eigenschaften von Waren und Ladungen;
4. bedient sich der Mittel des drahtgebundenen und drahtlosen Fernmeldeverkehrs;
5. unterscheidet zwischen Arten von Häfen und Terminals;
6. charakterisiert die Arten von Dienstleistungen in Häfen und Terminals;
7. spricht zwei Fremdsprachen, darunter Englisch, mit einer Sprachkompetenz, die für die Ausübung des Berufes erforderlich ist;
8. verwendet Computerprogramme, die die Umsetzung von Aufgaben unterstützen.

AU.41. Halten der Schiffs- und Hafenwache

1. Planung und Durchführung von Seereisen

Der Schüler:
1. bedient sich der Karten und Navigationspublikationen, die in polnischer und englischer Sprache verfasst sind, und korrigiert sie;
2. verwendet verschiedene Satellitensysteme, um Richtungen, Kurse und Peilungen zu bestimmen;
3. bestimmt die Korrekturwerte von Magnet- und Kreiselkompassen und nimmt die Änderungen von Steuerkursen und Kompass-, Kreiselkompass-, magnetischen und realen Peilungen vor;
4. bestimmt die Koordinaten der bei der passiven und aktiven Berücksichtigung von Wind und Strom berechneten Position;
5. führt eine einfache und komplexe mathematische Berechnung nach der durchschnittlichen und erweiterten geografischen Breite durch;
6. bestimmt die Koordinaten der beobachteten Schiffsposition unter Einsatz von Navigationssystemen;
7. bestimmt die beobachtete Position des Schiffes auf Basis der Messungen von Navigationsparametern;
8. führt die Navigation unter Berücksichtigung der auf Basis der astronomischen Positionslinie prognostizierten und berechneten Momente des Auftretens von astronomischen Phänomenen;
9. verwendet Radar und Geräte zur automatischen Durchführung von Radarpeilungen (ARPA) für kollisionsfreie Navigation;
10. nutzt integrierte Navigationssysteme und Systeme für die Schilderung von elektronischen Karten und Navigationsinformationen (ECDIS) zur Navigation;
11. führt die Schifffahrt auf der optimalen Route unter Einsatz der praktischen Schifffahrt auf der Loxodrome und Orthodrome;
12. berücksichtigt Gezeiten und Gezeitenströme in der Schifffahrt;
13. nutzt Funk- und Satellitenkommunikationssysteme und das World Maritime Distress and Safety System (GMDSS), um die Sicherheit der Navigation zu gewährleisten;
14. plant die Schifffahrt unter Berücksichtigung der hydrometeorologischen Information;
15. berücksichtigt die Manövriereigenschaften des Schiffes, seinen Ladezustand und seine hydrometeorologischen Bedingungen während der Seereise und des Manövrierens im Hafen;
16. bereitet das Schiff auf das Auslaufen in Übereinstimmung mit den Wach- und Notfallverfahren vor;
17. führt die vorgeschriebene Schiffsdokumentation;
18. wendet die Bestimmungen des Seeschifffahrtskodex, der Internationalen Vorschriften zur Verhütung von Kollisionen auf See (MPDM) und des Maritime Buoyage Systems (IALA) an.

2. Implementierung von Ladeprozessen sowie Bedienung und Betrieb von Schiffsanlagen und -systemen

Der Schüler:
1. klassifiziert Schiffe und bestimmt ihre Parameter;
2. bedient sich der grundlegenden Konzepte des Seeverkehrs;
3. organisiert Arbeiten an Manövrierständen gemäß den geltenden Bordverfahren;
4. charakterisiert Lasten und ihre Verpackungen;
5. charakterisiert die Regeln für die Annahme von Fracht auf einem Schiff;
6. bereitet den Laderaum für die Aufnahme der Ladung vor;
7. bereitet die Frachtpapiere vor und führt die Dokumentation über die Umschlagarbeiten und den Transport von Gütern, einschließlich gefährlicher, gesundheitsschädlicher und umweltschädlicher Güter, in polnischer und englischer Sprache;
8. analysiert Parameter, die den Transport von Ladung und deren Qualität beeinflussen;
9. bestimmt das Mikroklima des Laderaums und die Regeln der Laderaumbelüftung;
10. bestimmt gefährliche, schädliche und umweltbelastende Ladungen und beachtet die Grundsätze von deren Umschlag, Trennung, Befestigung und Beförderung;
11. plant den Transport gefährlicher Güter;
12. charakterisiert die Regeln der Ballastierung eines Schiffes während der Umschlagarbeiten;
13. bestimmt die Auswirkungen der Aufnahme, Entladung, Verschiebung von Gütern, Ballastmassen und Vorräten auf die Festigkeit und Stabilität des Schiffes;
14. berücksichtigt die zulässigen Betriebslasten von Laderaumabdeckungen, Zwischendecks und Laderäumen während der Stauung von Gütern;
15. führt Messungen von Bilgen- und Ballasttanks durch und führt Arbeiten verbunden mit der Überballastierung des Schiffes durch;
16. bestimmt die Ladungsmenge auf Basis des Tiefgangs des Schiffes;
17. erkennt die Arten und die Elemente von Bemastung und Takelage, bestimmt ihren Zweck;
18. definiert die Bruchlast und die zulässige Tragfähigkeit von Seilen und Zubehör eines in Bewegung befindlichen Schiffes;
19. bedient Geräte sowie Umschlags- und Hilfsausrüstung auf dem Schiff;
20. bedient Ankerwinden, Spille und andere Anlege- und Schleppausrüstungen des Schiffes;
21. wählt Werkzeuge für die Art der auszuführenden Arbeiten aus;
22. identifiziert die Ursachen von Korrosion und wählt Methoden zu ihrer Vorbeugung aus;
23. führt Tätigkeiten verbunden mit der Wartung des Rumpfes, des Zubehörs und der anderen Ausrüstung des Schiffes durch;
24. bereitet Oberflächen zum Korrosionsschutz vor, wählt und verwendet geeignete Werkzeuge;
25. bedient elektronische Geräte und Automatik‑Systeme auf dem Schiff;
26. verwendet ortsfeste und tragbare Messgeräte;
27. beachtet die Rechtsvorschriften für die Meeresumwelt;
28. kommuniziert in polnischer und englischer Sprache bei Arbeiten verbunden mit Ladung, Umschlag und Befestigung.

3. Durchführen von Rettungsaktionen auf See

Der Schüler:
1. verwendet den Internationalen Signalcode (MKS);
2. erkennt und wendet Notrufsignale an, indem er jede der im Internationalen Signalcode (MKS) enthaltene Signalisierungsmethode nutzt;
3. sendet und empfängt Lichtsignale im Morsealphabet;
4. sendet und empfängt Nachrichten mithilfe von Flaggen des Internationalen Signalcodes (MKS);
5. benutzt feste und tragbare Radiogeräte für Hilferufe;
6. nutzt Veröffentlichungen, die für die Kommunikation erforderlich sind;
7. bedient sich der Funkgeräte, die im Globalen Maritimen Alarm- und Sicherheits‑Kommunikationssystem (GMDSS) eingesetzt werden, führt deren Tests und Wartungsmaßnahmen durch;
8. kommuniziert in jeder Art von Funkkommunikation;
9. nutzt den Internationale Luft- und See‑Ratgeber für die Suche und Rettung (IAMSAR) beim Manövrieren des Schiffes während der Such- und Rettungsaktion;
10. entwickelt Pläne, Alarmpläne und Anweisungen für die Vorgehensweise bei Alarmen;
11. beachtet Verfahren zur Vorgehensweise bei Notschleppen;
12. beachtet Verfahren zur Vorgehensweise bei Gefahren und Ausfällen auf dem Schiff;
13. bedient sich der individuellen und kollektiven Rettungsmittel;
14. bedient Geräte zum Absenken von Rettungsbooten und -flößen auf Wasser und deren Heben;
15. bestimmt die brandgefährdeten Bereiche auf dem Schiff und hält Feuerlöschverfahren unter Berücksichtigung der Eigenschaften der beförderten Ladung ein;
16. bedient sich der Brandschutzausrüstung, der festen Feuerlöschsysteme, der Alarmanlage und der Feuererkennungsanlage;
17. erteilt dem Geschädigten Erste Hilfe, führt Reanimation durch und bedient sich des Defibrillators;
18. wendet den ISM‑Code (International Safety Management Code) für sicheren Schiffsbetrieb und die Vermeidung von Verschmutzung an;
19. wendet die Bestimmungen über die sozialen Bedingungen und die Rechte und Pflichten der Mitglieder der Schiffsbesatzung an;
20. bedient sich der englischen Sprache in der maritimen Kommunikation.

OPIS CELÓW I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

TECHNIK NAWIGATOR MORSKI: https://www.ore.edu.pl/wp‑content/uploads/ksztalcenie_zawodowe/zawody2‑3/Technik‑nawigator‑morski‑315214.pdf

Źródło:

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 13 marca 2017 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego: http://dziennikustaw.gov.pl/du/2017/622/1

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 marca 2017 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach: http://dziennikustaw.gov.pl/DU/2017/860/2

W obszarze zawodowym II. Administracyjno‑usługowym, w grupie zawodów (7) transportowo‑spedycyjno- logistycznych, w branży (25) żegluga morska zostały wyodrębnione zawody:
• technik nawigator morski (315214).

W zawodzie technik nawigator morski 315214 jest jedna kwalifikacja Pełnienie wachty morskiej i portowej AU.41.

Jak można zauważyć w zamieszczonej wyżej tabeli 1, oprócz powiązań w ramach kwalifikacji, występuje silne powiązanie wspólnymi PKZ(AU.q) i PKZ(AU.s), które występują w zawodach tej grupy.

Są to umiejętności reprezentatywne dla zawodów z tego obszaru, czy branży. Umiejętności te są kluczowe dla tych zawodów, stanowią podstawę do realizacji kształcenia w powiązaniu z kwalifikacją AU.41.

PKZ(AU.r) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach: technik żeglugi śródlądowej, technik nawigator morski, technik rybołówstwa morskiego.

Uczeń:
1. posługuje się mapami i wydawnictwami nawigacyjnymi;
2. charakteryzuje rodzaje statków oraz systemy transportowe dla ładunków jednostkowych i masowych;
3. określa rodzaje oraz właściwości towarów i ładunków;
4. posługuje się środkami łączności przewodowej i bezprzewodowej;
5. rozróżnia rodzaje portów i terminali;
6. charakteryzuje rodzaje usług w portach i terminalach;
7. posługuje się dwoma językami obcymi, w tym językiem angielskim, w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu;
8. stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań.

AU.41. Pełnienie wachty morskiej i portowej

1. Planowanie oraz realizacja podróży morskiej

Uczeń:
1. posługuje się mapami i wydawnictwami nawigacyjnymi opracowanymi w języku polskim i języku angielskim oraz dokonuje ich korekty;
2. korzysta z różnych systemów satelitarnych do określania kierunków, kursów i namiarów;
3. określa wartości poprawek kompasów magnetycznych i poprawek żyrokompasowych oraz dokonuje zmiany kursów i namiarów kompasowych, żyrokompasowych, magnetycznych i rzeczywistych;
4. określa współrzędne pozycji zliczonej przy biernym i czynnym uwzględnianiu wiatru i prądu;
5. prowadzi zliczenie matematyczne proste i złożone według średniej i powiększonej szerokości geograficznej;
6. określa współrzędne pozycji obserwowanej statku z wykorzystaniem systemów nawigacyjnych;
7. określa pozycję obserwowaną statku na podstawie pomiarów parametrów nawigacyjnych;
8. prowadzi nawigację z uwzględnieniem prognozowanych i obliczonych, na podstawie astronomicznej linii pozycyjnej, momentów wystąpienia zjawisk astronomicznych;
9. wykorzystuje radar i urządzenia do automatycznego wykonywania nakresów radarowych (ARPA) w celu bezkolizyjnego prowadzenia nawigacji;
10. wykorzystuje systemy nawigacji zintegrowanej oraz systemy obrazowania elektronicznych map i informacji nawigacyjnych (ECDIS) do prowadzenia nawigacji;
11. prowadzi żeglugę po optymalnej drodze z wykorzystaniem praktycznej żeglugi po loksodromie i ortodromie;
12. uwzględnia pływy i prądy pływowe w prowadzeniu nawigacji statku;
13. wykorzystuje systemy łączności radiowej i satelitarnej oraz Światowy Morski System Łączności Alarmowej i Bezpieczeństwa (GMDSS) do zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi;
14. planuje żeglugę z uwzględnieniem informacji hydrometeorologicznej;
15. uwzględnia cechy manewrowe statku, stan jego załadowania i warunki hydrometeorologiczne podczas podróży morskiej oraz manewrowania w porcie;
16. przygotowuje statek do wyjścia w morze zgodnie z procedurami wachtowymi i awaryjnymi;
17. prowadzi wymaganą dokumentację statku;
18. stosuje przepisy Kodeksu morskiego, Międzynarodowe Przepisy o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu (MPDM) oraz stosuje system oznakowania nawigacyjnego (IALA).

2. Realizowanie procesów ładunkowych oraz obsługa i eksploatacja urządzeń i systemów statkowych

Uczeń:
1. klasyfikuje statki i określa ich parametry;
2. posługuje się podstawowymi pojęciami dotyczącymi przewozów morskich;
3. organizuje prace na stanowiskach manewrowych zgodnie z obowiązującymi procedurami pokładowymi;
4. charakteryzuje ładunki i ich opakowania;
5. charakteryzuje zasady przyjmowania ładunku na statek;
6. przygotowuje ładownię do przyjęcia ładunku;
7. przygotowuje dokumenty przewozowe oraz prowadzi, w języku polskim i języku angielskim, dokumentację dotyczącą prac przeładunkowych i transportu ładunków, w tym ładunków niebezpiecznych, szkodliwych i zanieczyszczających środowisko;
8. prowadzi analizę parametrów mających wpływ na transport ładunku i jego jakość;
9. określa mikroklimat ładowni oraz zasady wentylacji ładowni;
10. określa ładunki niebezpieczne, szkodliwe i zanieczyszczające środowisko oraz przestrzega zasad ich przeładunku, separacji, mocowania i przewozu;
11. planuje przewóz ładunków niebezpiecznych;
12. charakteryzuje zasady balastowania statku w czasie operacji przeładunkowych;
13. określa wpływ przyjęcia, zdjęcia, przesunięcia towaru, masy balastów i zapasów na wytrzymałość i stateczność statku;
14. uwzględnia dopuszczalne obciążenia robocze pokryw ładowni oraz międzypokładów i ładowni podczas sztauowania towaru;
15. prowadzi pomiary zęz i zbiorników balastowych oraz prowadzi prace związane z przebalastowaniem statku;
16. określa ilość ładunku na podstawie zanurzenia statku;
17. rozpoznaje rodzaje oraz elementy omasztowania i olinowania, określa ich przeznaczenie;
18. określa obciążenie niszczące i dopuszczalne obciążenie robocze lin i osprzętu ruchomego statku;
19. obsługuje urządzenia oraz osprzęt przeładunkowy i pomocniczy znajdujący się na statku;
20. obsługuje windy kotwiczne, kabestany oraz inne wyposażenie cumownicze i holownicze statku;
21. dobiera narzędzia do rodzaju wykonywanej pracy;
22. określa przyczyny korozji i dobiera metody jej zapobiegania;
23. wykonuje czynności związane z konserwacją kadłuba, sprzętu i innego wyposażenia statku;
24. przygotowuje powierzchnie do zabezpieczenia przed korozją, dobiera i stosuje odpowiednie narzędzia;
25. obsługuje urządzenia elektroniczne oraz systemy automatyki na statku;
26. posługuje się stałymi i przenośnymi przyrządami pomiarowymi;
27. przestrzega przepisów prawa dotyczących ochrony środowiska morskiego;
28. porozumiewa się w języku polskim i języku angielskim w sprawach związanych z ładunkiem, przeładunkiem i mocowaniem.

3. Prowadzenie akcji ratowniczych i ratunkowych na morzu

Uczeń:
1. korzysta z Międzynarodowego Kodu Sygnałowego (MKS);
2. rozpoznaje i stosuje sygnały wzywania pomocy, wykorzystując każdy ze sposobów sygnalizacji zawarty w Międzynarodowym Kodzie Sygnałowym (MKS);
3. nadaje i odbiera sygnały świetlne w alfabecie Morse'a;
4. nadaje i odbiera wiadomości za pomocą flag Międzynarodowego Kodu Sygnałowego (MKS);
5. posługuje się stałymi i przenośnymi radiowymi środkami wzywania pomocy;
6. korzysta z publikacji niezbędnych do prowadzenia łączności;
7. posługuje się urządzeniami radiowymi pracującymi w Światowym Morskim Systemie Łączności Alarmowej i Bezpieczeństwa (GMDSS), przeprowadza ich testy i konserwację;
8. komunikuje się w każdym z rodzajów łączności radiowej;
9. wykorzystuje Międzynarodowy lotniczy i morski poradnik poszukiwania i ratowania (IAMSAR) podczas manewrowania statkiem w akcji poszukiwawczo‑ratowniczej;
10. opracowuje plany, rozkłady alarmowe oraz instrukcje postępowania w przypadku alarmu;
11. przestrzega procedur postępowania w przypadku holowania ratowniczego;
12. przestrzega procedur postępowania w przypadkach zagrożeń i awarii na statku;
13. posługuje się indywidualnymi i zbiorowymi środkami ratunkowymi;
14. obsługuje urządzenia służące do wodowania i podnoszenia łodzi i tratw ratunkowych;
15. wskazuje obszary zagrożenia pożarowego na statku oraz przestrzega procedur walki z pożarem, uwzględniając właściwości przewożonego ładunku;
16. posługuje się sprzętem przeciwpożarowym, stałymi instalacjami gaśniczymi, instalacją alarmową i instalacją wykrywającą pożar;
17. udziela pierwszej pomocy poszkodowanemu, wykonuje reanimację i posługuje się defibrylatorem;
18. stosuje Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobieganiem zanieczyszczeniu (Kodeks ISM);
19. stosuje przepisy dotyczące warunków socjalnych oraz praw i obowiązków członków załogi statku;
20. posługuje się językiem angielskim w komunikacji morskiej.

GESCHÄTZTE ANZAHL DER STUNDEN, DIE FÜR DIE ERREICHUNG DER ANGENOMMENEN BILDUNGSERGEBNISSE BENÖTIGT WERDEN

SZACOWANA LICZBA GODZIN POTRZEBNYCH DO OSIĄGNIĘCIA ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA