Symulacja dotyczy porównania właściwości sulfanu i oksydanu. Na środku ekranu znajdują się dwa zestawy do destylacji złożone z chłodnicy zwrotnej, kolby okrągłodennej i płaszcza grzejnego. Po lewej stronie znajduje się model kulkowy sulfanu oraz wzór strukturalny. Jeden atom siarki, przedstawiony za pomocą żółtej kulki, łączy się z dwoma atomami wodoru w postaci białych kulek. Na wzorze strukturalnym zaznaczono długość wiązania między siarką, a wodorem, które wynosi $\mathrm{133,6}$ pikometra, a kąt pomiędzy atomami $\text{H}—\text{S}—\text{H}$wynosi$\mathrm{92,1}$ stopni. Po prawej stronie znajduje się model kulkowy cząsteczki wody oraz wzór strukturalny. Jeden atom tlenu, przedstawiony za pomocą czerwonej kulki, łączy się z dwoma atomami wodoru w postaci białych kulek. Na wzorze strukturalnym zaznaczono długość wiązania między siarką, a wodorem, które wynosi$\mathrm{95,84}$ pikometra, a kąt pomiędzy atomami $\text{H}—\text{S}—\text{H}$ wynosi$\mathrm{104,45}$ stopni. Za pomocą suwaka można zmieniać temperaturę i porównać, jaki stan skupienia posiada dana substancja w określonej temperaturze. Opisano następujące temperatury i stany skupienia: $-100$ stopni Celsjusza, woda – ciało stałe, sulfan ciało stałe; $-82$ stopnie Celsjusza, woda – ciało stałe, sulfan topnienie, do temperatury $-60$ stopni Celsjusza jest cieczą; $-60$ stopni Celsjusza, woda – ciało stałe, sulfan – zaczyna wrzeć i tworzy się para; zero stopni Celsjusza, woda – zaczyna zamarzać, poniżej zera stopni Celsjusza bezbarwne ciało stałe (lód) i przy jednym stopniu Celsjusza topnieje, sulfan – gaz, $20$ stopni Celsjusza, woda – ciecz, sulfan gaz; $100$ stopni Celsjusza, woda – wrząca ciecz i unosząca się para, sulfan – gaz.