Interaktywna galeria zdjęć przedstawiająca rasy owiec określane jako mięsne.

Pierwsza rasa to berrichon du cher.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Francja
Typ: mięsny
Wysokość w kłębie: maciorki 68 cm, tryki 73 cm
Masa ciała: tryki 100–120 kg, maciorki 70–85 kg
Wełna: wełna jednolita krótka, biała, okrywa wełnista rzadka, runo półzamknięte.
Ubarwienie: białe
Inne cechy: rasa wcześnie dojrzewająca o bardzo dobrej użytkowości mięsnej. Charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu jagniąt i dobrą jakością tuszek. Pole obrostu nie obejmuje głowy i nóg, zwierzęta o dużym temperamencie i żywotności, często dość płochliwe.
Plenność: 140%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojące w zagrodzie owce rasy berrichon du cher. Na pierwszym planie ukazana jest masywne zwierzę o długim runie i małej głowie.
Drugie zdjęcie przedstawia owcę rasy berrichon du cher. Ukazana jest prawym profilem duża sylwetka zwierzęcia i mała, bezrożna głowa.
Trzecie zdjęcie przedstawia lewy profil głowy owcy rasy berrichon du cher. Głowa jest mała i bezrożna.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Druga rasa to czarnogłówka.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: mięsny
Wysokość w kłębie: tryki do 90 cm, maciorki do 80 cm
Masa ciała: tryki 90–110 kg, maciorki 65–75 kg
Ubarwienie: ciało pokryte gęstą, białą wełną, kończyny są czarne, a głowa z uszami sterczącymi po bokach
Inne cechy: owce tej rasy mają długi, szeroki grzbiet, głęboką klatkę piersiową, dużą głowę oraz umięśniony zad i udźce
Plenność: 120–140%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojące w zagrodzie samice czarnogłówki. Ich ciało jest pokryte gęstą, białą wełną, natomiast głowa z uszami sterczącymi po bokach i kończyny są czarne. Owce mają długi, szeroki grzbiet, głęboką klatkę piersiową, dość dużą głowę oraz umięśniony zad i udźce.
Drugie zdjęcie przedstawia stojącego w zagrodzie samica czarnogłówki. Jego ciało jest pokryte gęstą, białą wełną, natomiast głowa z uszami sterczącymi po bokach i kończyny są czarne. Samiec ma długi, szeroki grzbiet, dużą głowę oraz umięśniony zad i udźce.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Trzecia rasa to dorset horn.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Typ: mięsny
Wysokość w kłębie: 80–100 cm
Masa ciała: tryki 100–120 kg, maciorki 70–100 kg
Wełna: krzyżówkowa, cienka i średnio gruba
Ubarwienie: białe
Inne cechy: owce średnio duże, bezrożne o bardzo dobrym umięśnieniu. Pole obrostu sięga głowy i kończyn do stawu nadgarstkowego i skokowego. Głowa średniej długości i szerokości, cechy mięsne dobrze zaznaczone. Długi sezon rozpłodowy.
Plenność: 130%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojącą owcę rasy dorset horn. To zwierzę duże, o mocnej konstytucji i krótkich kończynach. Wełna cienka i średnio gruba, pole obrostu wełną sięga głowy oraz kończyn do stawu nadgarstkowego i skokowego. Umaszczenie białe.
Drugie zdjęcie przedstawia głowę samca rasy dorset horn. Ma on długie, masywne, zawinięte półkoliście rogi. Średnio gruba wełna sięga głowy. Umaszczenie białe.
Trzecie zdjęcie przedstawia leżącego w zagrodzie samca rasy dorset horn. Zwierzę jest masywnej budowy i ma długie, zawinięte półkoliście rogi. Średnio gruba wełna sięga głowy. Umaszczenie białe.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Czwarta rasa to ile de france.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Francja
Typ: mięsny
Wysokość w kłębie: tryki 80 cm, maciorki 75 cm
Masa ciała: tryki 100–125 kg, maciorki 60–80 kg
Wełna: rocznie 4–4,5 kg wełny potnej, wełna cienka typu merynosowego, karbikowana i elastyczna.
Ubarwienie: białe
Inne cechy: wcześnie dojrzewająca, dobrze zaznaczone cechy mięsne, asezonalna ruja
Plenność: 130–150%
Pierwsze zdjęcie przedstawia owce rasy ile de france w zagrodzie. Mają one runo białe z niewielkimi zażółceniami. Głowa zwierząt jest szeroka, bezrożna o prostym profilu i dużych poziomo ustawionych uszach.
Drugie zdjęcie przedstawia owcę rasy ile de france w zagrodzie. Ukazana jest prawym profilem masywna sylwetka zwierzęcia i szeroka, bezrożna głowa o prostym profilu i dużych poziomo ustawionych uszach.
Trzecie zdjęcie przedstawia owcę rasy ile de france w zagrodzie. Ukazana jest szeroka, bezrożna głowa zwierzęcia o prostym profilu i dużych poziomo ustawionych uszach.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Piąta rasa to suffolk.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Typ: mięsny
Wysokość w kłębie: ok. 80 cm
Masa ciała: tryki 110–130 kg, maciorki 65–90 kg
Wełna: średnio gruba, 4–5 kg rocznie
Ubarwienie: białe z pojedynczymi kolorowymi włosami, głowa i kończyny są czarne.
Inne cechy: pole obrostu nie obejmuje nóg i głowy, rasa wcześnie dojrzewająca, o wybitnych cechach mięsnych
Plenność: 160%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojącego na łące samca rasy suffolk. To duże zwierzę o długim runie, długich nogach i średniej wielkości głowie. Umaszczenie białe z pojedynczymi kolorowymi włosami, głowa i kończyny czarne.
Drugie zdjęcie przedstawia stojącego na łące samca rasy suffolk. To duże zwierzę o długim runie, długich nogach i średniej wielkości głowie. Umaszczenie białe z pojedynczymi kolorowymi włosami, głowa i kończyny czarne.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Szósta rasa to texel.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Holandia
Typ: mięsny
Wysokość w kłębie: tryki 85–87 cm, maciorki do 75 cm
Masa ciała: tryki 80–110 kg, maciorki 60–70 kg
Wełna: rocznie ok. 5 kg wełny potnej. Wełna jednolita, średnio gruba i gruba.
Ubarwienie: białe
Inne cechy: pole obrostu nie obejmuje nóg i głowy. Owca duża, szybko dojrzewająca. Głowa jest zwykle biała, czasami uszy, powieki i nos są czarne. Szerokie czoło i szeroko osadzone uszy. Texel ma cienki, krótki ogon. Ciało jest proporcjonalne, średniej wielkości, silne, mocne, z doskonale rozwiniętym układem mięśniowym. Rasa o wybitnych cechach mięsnych, szybkim tempie wzrostu jagniąt i wysokiej jakości tuszek. Wytrzymała i zdolna do przystosowywania się do różnych warunków wypasu. Brak instynktu stadnego.
Plenność: 140%
Pierwsze zdjęcie przedstawia dwie owce rasy texel stojące na pastwisku. Ciało proporcjonalne, średniej wielkości. Wełna gęsta, włókno o średniej długości. Umaszczenie białe, jednolite. Pole obrostu nie obejmuje nóg i głowy. Uszy długie, skierowane ku górze. Owce bezrożne.
Drugie zdjęcie przedstawia samca rasy texel znajdującego się na łące. Ciało proporcjonalne, średniej wielkości. Potężna, muskularna klatka piersiowa i szyja. Plecy płaskie, obszar lędźwiowy cienki. Cienki, krótki ogon. Umaszczenie białe, jednolite. Pole obrostu nie obejmuje nóg i głowy. Głowa biała, nos czarny. Zwierzę bezrożne. 
Trzecie zdjęcie przedstawia dwie owce rasy texel znajdujące się na pastwisku. Zwierzęta charakteryzują się proporcjonalną budową. Grzbiet prosty, nogi stabilne, mocne. Umięśniona szyja. Mają krótki i cienki ogon. Umaszczenie białe, jednolite. Pole obrostu nie obejmuje nóg i głowy. Głowa jest biała z ciemnym nosem. Uszy krótkie i szeroko rozstawione. Zwierzęta bezrożne.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Interaktywna galeria zdjęć przedstawiająca rasy owiec określane jako mleczne.

Jedyna przedstawiona rasa to owca fryzyjska.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: dawna Fryzja, obecnie granice Niemiec, Danii i Holandii
Typ: mleczny
Masa ciała: tryki do 130 kg, maciorki 70–80 kg
Wełna: wełna gruba o małym polu obrostu.
Ubarwienie: białe
Inne cechy: bardzo dobra mleczność i bardzo dobre zdolności
Plenność: wysoka, najczęściej rodzi więcej niż 2 jagnięta
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojące owce rasy fryzyjskiej. To zwierzęta o dużej ramie ciała na wysokich kończynach. Wełna gruba o małym polu obrostu, umaszczenie białe. Zwierzęta mają charakterystyczne bezrożne i nieowełnione głowy oraz długie i nieowełnione ogony.
Drugie zdjęcie przedstawia stojące w zagrodzie stado owiec rasy fryzyjskiej. To zwierzęta o dużej ramie ciała na wysokich kończynach. Wełna gruba o małym polu obrostu, umaszczenie białe. Zwierzęta mają charakterystyczne bezrożne i nieowełnione głowy.
Trzecie zdjęcie przedstawia stojące w zagrodzie owce rasy fryzyjskiej. To zwierzęta o dużej ramie ciała na wysokich kończynach. Wełna gruba o małym polu obrostu, umaszczenie białe. Zwierzęta mają charakterystyczne bezrożne i nieowełnione głowy oraz długie i nieowełnione ogony.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Interaktywna galeria zdjęć przedstawiająca rasy owiec określane jako kożuchowe.

Pierwsza rasa to owca romanowska.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Rosja
Typ: kożuchowy
Masa ciała: tryki 70 kg, maciorki 50 kg
Wełna: mieszana, typ kożuchowy z charakterystycznym połyskiem, specyficzna budowa włosów, wełna jest odporna na spilśnianie. Brak obrostu wełną na głowie, nogach i brzuchu.
Ubarwienie: ciemnoszare. Umaszczenie ciemne, głowa i kończyny czarne z białymi plamami.
Inne cechy: owce średniej wielkości, wcześnie dojrzewają i wykazują asezonalność rui.
Plenność: 250%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojące w zagrodzie owce romanowskie. To nieduże zwierzęta o gęstym, grubym runie. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy, nóg i brzucha. Umaszczenie ciemnoszare, głowa i kończyny czarne.
Drugie zdjęcie przedstawia leżącą w zagrodzie owcę romanowską. To nieduże zwierzęta o gęstym, grubym runie. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy, nóg i brzucha. Umaszczenie ciemnoszare, głowa i kończyny czarne.
Trzecie zdjęcie przedstawia owcę romanowską wraz z młodymi. To nieduże zwierzęta o gęstym, grubym runie. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy, nóg i brzucha. Umaszczenie ciemnoszare, głowa i kończyny czarne.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Druga rasa to owca wrzosówka.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Rasa objęta programem ochrony bioróżnorodności
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: kożuchowy
Masa ciała: tryki 45–55 kg, maciorki 35–42 kg
Wełna: mieszana, typ kożuchowy
Ubarwienie: ciemnoszare lub jasnoszare, nie zawsze jednolite, na grzbiecie dopuszczalna jest czarna grzywa z włosów rdzeniowych. Głowa, kończyny i ogon pozostają nieowełnione, pokryte jedynie sierścią.
Inne cechy: niezwykle wytrzymałe, mało wymagające, odporne i szybko dojrzewające.
Plenność: 160–190%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojącą na polu owcę wrzosówkę. To nieduże zwierzę o długim runie. Głowa, kończyny i ogon zwierzęcia są owełnione, pokryte sierścią. Umaszczenie siwe, łeb, uszy, nogi ciemnoszare.
Drugie zdjęcie przedstawia stojącą na polu owcę wrzosówkę. To nieduże zwierzę o harmonijnej budowie. Głowa, kończyny i ogon zwierzęcia są owełnione, pokryte sierścią. Umaszczenie siwe.
Trzecie zdjęcie przedstawia stojącą na polu owcę wrzosówkę. To nieduże zwierzę o harmonijnej budowie. Głowa, kończyny i ogon zwierzęcia są owełnione, pokryte sierścią. Umaszczenie siwe.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Interaktywna galeria zdjęć przedstawiająca rasy owiec określane jako dwukierunkowe.

Pierwsza rasa to owca kameruńska.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Afryka Zachodnia, głównie Kamerun i Wybrzeże Kości Słoniowej
Typ: dwukierunkowy
Wysokość w kłębie: 55–60 cm
Masa ciała: tryki do 40 kg, maciorki 25–30 kg
Wełna: liniejące czasowo włosy szerstne oraz włosy rdzeniowe. Nie mają wełny, są asezonalne.
Ubarwienie: brązowe lub czarne
Inne cechy: mało wymagające, wytrzymałe, płodne. Wypasane na nieużytkach, często w hodowlach amatorskich.
Plenność: 200–300%
Pierwsze zdjęcie przedstawia tryka owcy kameruńskiej stojącego na pastwisku. Krótkie włosy. Umaszczenie brązowe podpalane. Czarne podbrzusze oraz nogi. Bujna, czarna grzywa na piersi, szyi i karku. Długie, odstające na boki uszy. Tryk ma szeroko rozstawione rogi. Są długie, grube i zakręcone. 
Drugie zdjęcie przedstawia samicę oraz samca owcy kameruńskiej. Znajdują się na pastwisku. Obie płcie mają krótkie włosy i umaszczenie brązowe podpalane. Mają czarne podbrzusze oraz nogi. Samiec dodatkowo posada gęstą, czarną grzywę na piersi, szyi i karku. Samica jest bezrożna, natomiast samiec ma długie, grube i zakręcone rogi.
Trzecie zdjęcie przedstawia samicę owcy kameruńskiej stojącą na trawie. Ma bardzo krótkie włosy. Umaszczenie brązowe podpalane z czarnym podbrzuszem oraz nogami. Czarne okolice pyska oraz oczu. Długie, czarne uszy, odstające na boki. Owca kameruńska jest bezrożna.
Czwarte zdjęcie przedstawia samicę owcy kameruńskiej stojącą na trawie. Zwierzę niedużej wielkości. Tułów niski. Ma bardzo krótkie włosy. Umaszczenie jasnobrązowe podpalane z czarnym podbrzuszem oraz nogami. Okolice pyska oraz oczu czarne. Długie uszy odstające na boki. Jest bezrożna.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Druga rasa to merynos polski.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Polska (przy udziale merynosa niemieckiego)
Typ: dwukierunkowy
Wysokość w kłębie: 80–90 cm
Masa ciała: tryki: 100–130 kg, maciorki 60–80 kg
Wełna: 4,5–7 kg rocznie, bardzo cienka, jednolita, karbikowata i naturalnie falista, tworząca runo zamknięte
Ubarwienie: wełna biała lub biało‑kremowa
Inne cechy: obrost wełną obejmuje głowę, tułów i nogi. Rasa wcześnie dojrzewająca.
Plenność: 135%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojące na polu stado owiec rasy merynos polski. To duże zwierzęta o silnej konstytucji i gęstym, grubym runie porastającym całe ciało owcy z wyjątkiem partii twarzowej i dolnych części kończyn. Umaszczenie zwierząt jednolite białe.
Drugie zdjęcie przedstawia stojącą na polu owcę rasy merynos polski. To duże zwierzę o silnej konstytucji i gęstym, grubym runie porastającym całe ciało owcy z wyjątkiem partii twarzowej i dolnych części kończyn. Umaszczenie jednolite białe.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Trzecia rasa to polska owca górska.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Polska 
Typ: dwukierunkowy
Masa ciała: tryki 70 kg, maciorki 55 kg
Wełna: składa się z długich kosmyków rozdzielających się na grzbiecie i zwisających równomiernie po obu stronach tułowia.
Ubarwienie: białe, dopuszczalne są ciemne plamy i nakrapianie na głowie w partii twarzowej i na dolnych częściach kończyn.
Inne cechy: owce o mocnej konstytucji i średnim, ale zaznaczonym umięśnieniu.
Plenność: 150%
Zdjęcie przedstawia samicę polskiej owcy górskiej stojącą na pastwisku. Ma umaszczenie białe. Okrywa składa się z długich kosmyków, które rozdzielają się na grzbiecie i zwisają po obu stronach tułowia. Głowa proporcjonalna, owełniona do linii oczu. Długie, wąskie uszy, które odstają na boki. Nie ma rogów.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Interaktywna galeria zdjęć przedstawiająca rasy owiec określane jako wszechstronnie użytkowe.

Pierwsza rasa to cakiel podhalański.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: wszechstronnie użytkowy
Masa ciała: tryki 65 kg, maciorki 45 kg
Wełna: prawie otwarta, składająca się z długich kosmków rozdzielających się na grzbiecie
Ubarwienie: białe
Inne cechy: owce dość duże o mocnej konstytucji. Głowa szeroka ze stosunkowo dużymi uszami, tryki rogate, część maciorek też ma rogi
Plenność: 100%
Pierwsze zdjęcie przedstawia leżące w zagrodzie trzy owce rasy cakiel podhalański. To dość duże zwierzęta o mocnej konstytucji. Głowa szeroka ze stosunkowo dużymi uszami, tryki rogate. Okrywa wełnista składająca się z długich kosmków rozdzielających się na grzbiecie. Barwa beżowa. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy do linii oczu.
Drugie zdjęcie przedstawia stojące w zagrodzie trzy owce rasy cakiel podhalański. To dość duże zwierzęta o mocnej konstytucji. Głowa szeroka ze stosunkowo dużymi uszami, tryki rogate. Okrywa wełnista składająca się z długich kosmków rozdzielających się na grzbiecie. Barwa biała. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy do linii oczu, kończyn.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Druga rasa to owca corriedale.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: wszechstronnie użytkowy
Masa ciała: tryki 100–130 kg, maciorki 65–90 kg
Wełna: jednolita, średnio gruba, krzyżówkowa, półzamknięte runo. Pole obrostu wełną obejmuje całe ciało: na głowie do linii oczu, a na kończynach do raciczek
Ubarwienie: białe o czarno zakończonym pyszczku
Inne cechy: dobre cechy reprodukcyjne oraz dobra zdrowotność. Owca duża, dobrze owełniona, o głębokim tułowiu wspartym na stosunkowo krótkich i szeroko rozstawionych nogach
Plenność: 145%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojącą na wystawie owcę rasy corriedale. To zwierzę duże, osadzone na długich, szeroko rozstawionych nogach. Jej wełna jest gruba, krzyżówkowa. Pole obrostu wełną obejmuje całe ciało: na głowie do linii oczu, a na kończynach do raciczek.
Drugie zdjęcie przedstawia stojącą przy oborze owcę rasy corriedale. To zwierzę duże osadzone na długich, szeroko rozstawionych nogach. Jej wełna jest gęsta, gruba, krzyżówkowa. Pole obrostu wełną obejmuje całe ciało: na głowie do linii oczu, a na kończynach do raciczek.
Trzecie zdjęcie przedstawia stojące w zagrodzie owce rasy corriedale. To duże zwierzęta osadzone na długich, szeroko rozstawionych nogach. Ich wełna jest gęsta, gruba, krzyżówkowa. Pole obrostu wełną obejmuje całe ciało: na głowie do linii oczu, a na kończynach do raciczek.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Trzecia rasa to owca kamieniecka.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: wszechstronnie użytkowy
Wysokość w kłębie: 
Masa ciała: tryki 90–110 kg, maciorki 60–70 kg
Wełna: wełna jednolita, krzyżówkowa, średnio gruba i gruba, runo zamknięte, czasem półotwarte o dobrym polu obrostu wełną 
Ubarwienie: wełna kremowa
Inne cechy: owce o dużej ramie ciała osadzonej na dość krótkich nogach, obdarzone instynktem macierzyńskim
Plenność: 140%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojącą w zagrodzie owcę kamieniecką. To zwierzę o dużej ramie ciała osadzonej na dość krótkich nogach. Jej wełna jest jednolita, średnio gruba i gruba, umaszczenie kremowe. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy i nóg.
Drugie zdjęcie przedstawia stojącą w zagrodzie owcę kamieniecką. To zwierzę o dużej ramie ciała osadzonej na krótkich nogach. Jej wełna jest długa, jednolita, gruba, umaszczenie kremowe. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy i nóg.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Czwarta rasa to owca olkuska.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Owca objęta programem Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: wszechstronnie użytkowy
Masa ciała: tryki 45 kg, maciorki 40 kg
Wełna: jednolita, falista o luźnym słupku
Ubarwienie: białe
Inne cechy: owce duże, o budowie typowej dla zwierząt mlecznych. Głowa duża o długich uszach; bezrożne, średnio umięśnione
Plenność: 200%
Zdjęcie przedstawia stojące na łące owce rasy olkuskiej. To duże zwierzęta osadzone na średniej długości nogach. Głowa zwierząt jest duża o długich uszach. Wełna jednolita, falista o luźnym słupku, umaszczenie białe. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy do linii oczu, kończyn.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Piąta rasa to owca pomorska.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: wszechstronnie użytkowy
Wysokość w kłębie: zarówno tryki, jak i maciorki mają 90–95 cm
Masa ciała: tryki: 80–110 kg, maciorki 60–70 kg
Wełna: wełna jednolita, średnio gruba i gruba
Ubarwienie: wełna biała, okrywa wełnista półotwarta
Inne cechy: pole obrostu wełną nie obejmuje głowy i nóg, owce o silnej konstrukcji
Plenność: 140%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojące w zagrodzie dwie owce rasy pomorskiej. To owce o dużej ramie ciała i silnej konstytucji. Ich wełna jest jednolita, średnio gruba i gruba, a umaszczenie białe. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy i nóg.
Drugie zdjęcie przedstawia stojącą prawym profilem owcę pomorską. To zwierzę o silnej konstytucji. Jej wełna jest gruba, długa, a umaszczenie białe. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy i nóg.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Szósta rasa to owca świniarka.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Owca objęta programem Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: wszechstronnie użytkowy
Masa ciała: tryki 40–50 kg, maciorki 25–35 kg
Wełna: okrywa wełnista luźna, rzadka i mieszana
Ubarwienie: białe, dopuszczalne czarne, brązowe i łaciate
Inne cechy: owca mała, drobna, charakteryzująca się znacznym dymorfizmem płciowym. Odporna na choroby, mała wybredność w żywieniu, sezonalność rozrodu oraz częste mioty pojedyncze, umięśnienie słabe
Plenność: 120%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojącą na łące owce i jagnię świniarki. To małe, drobne zwierzęta osadzone na krótkich nogach. Głowa zwierząt jest duża o długich uszach. Okrywa wełnista luźna, rzadka, mieszana. Umaszczenie białe jednolite. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy do linii oczu, kończyn.
Drugie zdjęcie przedstawia głowę owcy świniarki. Jest ona duża o długich uszach. Okrywa wełnista luźna, rzadka, mieszana. Umaszczenie beżowe, jednolite. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy do linii oczu, kończyn.
Trzecie zdjęcie przedstawia grupę owiec świniarek zebranych wewnątrz zagrody. Obok nich stoi drewniany paśnik wypełniony sianem. Umaszczenie świniarek jest białe i jednolite. Okrywa wełnista luźna, złożona z krótkich włosów puchowych. Pojedyncze kosmyki są zwarte i lekko sfalowane. Uszy wąskie, długie, odstające na boki. Owce na zdjęciu mają masywne, długie rogi. Są wygięte w łuk i skierowane w kierunku tułowia.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Siódma rasa to owca uhruska.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Objęte Programem Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: wszechstronnie użytkowy
Masa ciała: tryki 90–110 kg, maciorki 55–80 kg
Wełna: okrywa wełnista zamknięta lub półotwarta o dobrej gęstości
Ubarwienie: białe
Inne cechy: silny instynkt stadny, osobniki są bezrożne. Zwierzęta średniej wielkości, sylwetka osadzona na dość krótkich nogach
Plenność: 140‑160%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojącą na polu owcę rasy uhruskiej. To zwierzę średniej wielkości z sylwetką osadzoną na dość krótkich nogach. Runo grube i gęste. Umaszczenie białe.
Drugie zdjęcie przedstawia stojące na polu stado owiec rasy uhruskiej. To zwierzęta średniej wielkości z sylwetką osadzoną na dość krótkich nogach. Runo grube i gęste. Umaszczenie zwierząt białe.
Trzecie zdjęcie przedstawia stojącą na polu owcę rasy uhruskiej. To zwierzę średniej wielkości z sylwetką osadzoną na dość krótkich nogach. Runo grube i gęste. Umaszczenie białe.
Czwarte zdjęcie przedstawia stojącą na polu owcę rasy uhurskiej. To zwierzę średniej wielkości z sylwetką osadzoną na dość krótkich nogach. Runo grube i gęste. Umaszczenie białe.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Ósma rasa to owca żelaźnieńska.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Owca objęta Programem Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: wszechstronnie użytkowy
Wełna: okrywa wełnista o dobrej gęstości
Ubarwienie: białe. Okrywa wełnista zamknięta lub półotwarta o bardzo dobrej gęstości
Inne cechy: zwierzęta o średniej wielkości, sylwetka głęboko osadzona na dość krótkich nogach
Plenność: 150%
Zdjęcie przedstawia stojące na polu owce rasy żelaźnieńskiej. To zwierzęta średniej wielkości z sylwetką głęboko osadzoną na dość krótkich nogach. Runo grube i gęste. Umaszczenie zwierząt jednolite białe.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.

Dziewiąta rasa to polska owca górska odmiany barwnej.
Wymienione zostało kilka podstawowych informacji na temat tej rasy.
Kraj pochodzenia: Polska
Typ: wszechstronnie użytkowy
Masa ciała: tryki 44–55 kg, maciorki 35–45 kg
Wełna: okrywa mieszana, gruba, dwufrakcyjna, otwarta, składająca się z długich kosmków rozdzielających się na grzbiecie i zwisających równomiernie po obu stronach tułowia
Ubarwienie: jednolite brunatne
Inne cechy: wełna pokrywa cały tułów, głowę po linię oczu oraz kończyny aż do stawów. Przystosowana do surowych warunków atmosferycznych, odporna na choroby, ma instynkt stadny
Plenność: 120–130%
Pierwsze zdjęcie przedstawia stojącą w zagrodzie owcę rasy górskiej odmiany barwnej. To zwierzę o dość mocnej konstytucji i krótkich kończynach. Zwierzę ma okrywę wełnistą otwartą, składająca się z długich kosmków rozdzielających się na grzbiecie i zwisających równomiernie po obu stronach tułowia. Umaszczenie ciemnobrązowe, głowa i nogi czarne.
Drugie zdjęcie przedstawia stojącego w zagrodzie samca rasy górskiej odmiany barwnej. To zwierzę o mocnej konstytucji i krótkich kończynach. Zwierzę ma okrywę wełnistą otwartą, składająca się z długich kosmków rozdzielających się na grzbiecie i zwisających równomiernie po obu stronach tułowia. Na głowie zwierzęcia znajdują się szeroko rozstawione rogi. Umaszczenie ciemnobrązowe.
Trzecie zdjęcie przedstawia stojące w zagrodzie samice i samce rasy górskiej odmiany barwnej. To zwierzęta o dość mocnej konstytucji i krótkich kończynach. Zwierzęta te mają okrywę wełnistą otwartą, składająca się z długich kosmków rozdzielających się na grzbiecie i zwisających równomiernie po obu stronach tułowia. Samce mają duże tryki, o szeroko rozstawionych rogach. Umaszczenie zwierząt jest różnorakie: są egzemplarze białe i ciemnobrązowe.

Pod zdjęciem znajduje się nagranie (plik dźwiękowy), treść czytana przez lektorkę jest tożsama z treścią zamieszczoną na planszy.