Dla nauczyciela
Autor: Anna Grabarczyk
Przedmiot: Język polski
Temat: Czy Głos w sprawie pornografii jest głosem w sprawie pornografii? O wierszu Wisławy Szymborskiej
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne. Uczeń:
przeanalizuje innowacje frazeologiczne w wierszu Wisławy Szymborskiej Głos w sprawie pornografii;
zinterpretuje nawiązania do innych tekstów kultury w utworze;
wyjaśni, na czym polega ironia w wierszu Szymborskiej;
wyjaśni historyczno‑społeczny kontekst wiersza.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
odwrócona klasa;
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
dyskusja.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Uczniowie zapoznają się przed lekcją z wierszem Wisławy Szymborskiej Głos w sprawie pornografii.
Faza wprowadzająca:
Chętne osoby dzielą się swoimi wrażeniami po zapoznaniu się z wierszem Szymborskiej. Nauczyciel pyta, jakie były pierwsze skojarzenia uczniów, o czym jest wiersz, gdy przeczytali tytuł. Następnie pyta, jaki jest rzeczywisty temat wiersza i jego problematyka.
Wyświetlenie na tablicy tematu i celów zajęć oraz wspólne z uczniami ustalenie kryteriów sukcesu.
Faza realizacyjna:
Uczniowie indywidualnie zapoznają się z treściami w sekcji „Wprowadzenie” oraz „Przeczytaj”. Następnie chętna osoba przedstawia biblijne nawiązania, a reszta klasy komentuje.
Inna osoba może przywołać innowacje frazeologiczne, które znajdują się w utworze i następuje ich wspólna analiza.Uczestnicy zajęć zapoznają się z mapą myśli. Na podstawie jej treści charakteryzują język poetycki Wisławy Szymborskiej. Mogą to robić w parach lub kilkuosobowych grupach.
Uczniowie wspólnie w klasie charakteryzują kontekst historyczny i społeczny, w jakim należy sytuować utwór Szymborskiej. Nauczyciel może pomagać podczas tej pracy.
Prowadzący zapowiada uczniom, że w kolejnym kroku będą rozwiązywać ćwiczenia – od najprostszych do najtrudniejszych. Każdy z uczniów robi to samodzielnie. Po ustalonym czasie wybrani uczniowie przedstawiają odpowiedzi, a reszta klasy wspólnie ustosunkowuje się do nich. Nauczyciel w razie potrzeby koryguje odpowiedzi, dopowiada istotne informacje, udziela uczniom informacji zwrotnej.
Faza podsumowująca:
Uczniowie zapoznają się z animacją podsumowującą informacje o wierszu Wisławy Szymborskiej.
Praca domowa:
Nie ma rozpusty większej niż myślenie – zinterpretuj tę wypowiedź podmiotu lirycznego i zajmij wobec niej swoje stanowisko. Zredaguj rozprawkę liczącą przynajmniej 250 słów.
Materiały pomocnicze:
Dorota Wojda, Milczenie słowa. O poezji Wisławy Szymborskiej, Universitas 1996.
Wojciech Ligęza, O poezji Wisławy Szymborskiej. Świat w stanie korekty, Kraków 2001.
Wskazówki metodyczne
Nauczyciel może wykorzystać medium w sekcji „Mapa myśli” do podsumowania lekcji.