Symulacja pozwala tworzyć rozkłady Plancka dla różnych temperatur. Przy jej pomocy prezentowana jest zależność strumienia mocy w jednostkach umownych (oś Y) od długości fali w nanometrach (oś X). W zależności od wybranej temperatury, generowana jest charakterystyka. Zakres temperatur to 300 Kelwinów do 30 tysięcy Kelwinów. Jeśli wygenerujemy wykres na przykład dla 2 tysięcy Kelwinów, to pojawi się krzywa z maksimum w okolicy 1450 nanometrów. Poniżej w tabeli zostaje zanotowana właśnie ta wartość długości fali oraz strumień mocy w Watach razy metr do minus 2 równy 9,07 razy 10 do potęgi 5. Kiedy nie skasujemy otrzymanej charakterystyki możemy dodać jeszcze kilka różnych, a wyróżnione zostaną innymi kolorami, natomiast wartości parametrów będą zestawione w tabeli wyników. I tak na przykład dla większej temperatury jak 3 tysiące Kelwinów, wykres będzie miał znacznie większe maksimum w okolicy 966,67 nm, odpowiadające 4,59 razy 10 do 6 Wat razy metr do -2. Następnie dla 5 tysięcy Kelwinów 580 nm i 3,54 razy 10 do 7 Wat razy metr do -2. Warto zauważyć, że wraz ze wzrostem temperatury maksimum przesuwa się w lewą stronę, czyli długość fali maleje, natomiast strumień mocy wzrasta.

W symulacji dodano kilka opcji służących do przeskalowywania wykresu. Nie bez powodu.  Czasem jest konieczne przeskalowanie osi pionowej - taka jest natura rozkładu mocy promieniowania, że oddanie go na liniowej skali na jednym ekranie jest praktycznie niemożliwe.