Ilustracja przedstawia wiejski krajobraz. W tle widać błękitne niebo ze słońcem i chmurami. Gdzieniegdzie rosną pojedyncze drzewa liściaste, niskie krzewy, kępki zielonej trawy i kolorowe kwiaty. W kilku miejscach leżą pojedyncze szare kamienie. W poprzek ilustracji biegnie ścieżka, środkiem której idzie duży ślimak. Po lewej stronie stoi blondwłosy mężczyzna ubrany w tradycyjny strój kaszubski. Strój składa się z: czarnego kapelusza z zieloną tasiemką i czerwonym kwiatkiem, białej koszuli z długimi rękawami i kołnierzykiem ozdobionym haftowanym kwiatowym wzorem, ciemnozielonej kamizelki w kwiatowy wzór, długich beżowych spodni i wysokich czarnych butów. Po prawej stronie stoi na ścieżce brązowowłosa kobieta ubrana w tradycyjny strój kaszubski. Strój składa się z: zielono‑białej chustki na głowę, białej koszuli z kołnierzem i bufiastymi rękawami sięgającymi łokci, ciemnozielonej kamizelki wiązanej z przodu czerwoną wstążką, biało‑zielonej spódnicy do kolan, białych rajstop i czarnych butów. Brzeg spódnicy jest ozdobiony czerwono‑zielonym kwiatowym wzorem. Kobieta ma na szyi czerwone korale. Na środku ilustracji znajduje się biała plansza z tekstem: „Kaszuby to region w północnej Polsce, będący częścią Pomorza Gdańskiego. Potomkowie najstarszych mieszkańców kaszubskiej ziemi, kontynuujący tradycję kulturową swoich przodków, nazywani są Kaszubami. Posługują się oni swoim odrębnym językiem, czyli językiem kaszubskim. Język ten w 2005 roku został uznany w Polsce za język regionalny. Kaszubi przywiązani są do symboli kaszubskich. Najważniejszymi z nich są flaga i godło”.