Określanie wpływu giberelin na kiełkowanie i początkowy wzrost siewek pomidora
11
Laboratorium 1
Korzystając z wiedzy na temat czynników endogennych, wpływających na kiełkowanie nasion, zaplanuj i przeprowadź doświadczenie, które pozwoli ci rozwiązać poniższy problem badawczy. Obserwacje, wyniki i wnioski zanotuj w formularzu.
Problem badawczy:
Jaki wpływ na kiełkowanie nasion pomidora mają gibereliny?
Hipoteza:
Gibereliny stymulują kiełkowanie nasion pomidora.
Materiał biologiczny:
3 opakowania nasion pomidora (każde po ok. 20 nasion);
Odczynniki:
woda destylowana w zlewce 50 ml;
roztwory kwasu giberelinowego (GA3) o stężeniu 300 mg/l i 900 mg/l.
Sprzęt laboratoryjny:
6 sterylnych szalek Petriego;
bibuła;
statyw na probówki Falcon;
zlewka;
pipeta Pasteura;
pęseta;
tryskawka z wodą destylowaną;
szkiełko zegarkowe
marker;
zegar.
RbF3PpHP0lDll
Wirtualne laboratorium zawiera przedmioty wskazane powyżej oraz pisemną instrukcję. Treść instrukcji dotyczącej przebiegu wykonania doświadczenia: 1. Należy przygotować 3 szalki Petriego. 2. Podpisać je markerem – woda, GA 3 300, GA3 900. 3. Wsypać nasiona pomidora na szkiełko zegarkowe, a następnie za pomoc a pęsety umieść 20 nasion w każdej z szalek. 4. Za pomocą pipety Pasteura dodać 5 ml wody destylowanej do szalki podpisanej „woda”. Za pomocą pipety Pasteura dodać 5 ml roztworu GA3 300 o stężeniu 300 mg/l do szalki „GA3 300” oraz 5 ml roztworu GA3 300 o stężeniu 900 mg/l do szalki „GA3 900”. 5. Pozostawić nasiona pomidora w szklankach z roztworami 24 godziny. 6. Po upływie tego czasu należy przekłukać nasiona w każdej z szalek za pomocą tryskawki z wodą destylowaną. 7. Przygotować kolejną szalkę Petriego, wyłożyć ją bibułą i podpisać markerem: „woda”. Nasiona, które były moczone przez 24 godziny w wodzie, przenieść pęsetą na szalkę Petriego wyłożoną bibułą. 8. Przygotować kolejną szalkę wyłożoną bibułą i podpisać ją markerem: „GA3 300”. Za pomocą pęsety przenieść do niej nasiona z szalki o takim samym podpisie. 9. Przygotować kolejną szalkę wyłożoną bibułą i podpisać ją markerem: „GA3 900”. Za pomocą pęsety przenieść do niej nasiona z szalki o takim samym podpisie. 10. Pozostawić szalki w ciemności w temperaturze pokojowej na 7 dni, utrzymując wilgotność powietrza. 11. Po 7 dniach umieścić nasiona na podkładach i zmierzyć je linijką. W obserwacjach należy porównać kiełkowanie i stopień wzrostu siewek. Sformułować wnioski. Obserwacje po wykonaniu doświadczenia są następujące: Kiełki z szalki woda: średnia długość pędu 0, średnia długość korzenia 0,1. Kiełki z szalki GA3 300 o stężeniu 300 mg/l: średnia długość pędu 1,5, średnia długość korzenia 0,3. Kiełki z szalki GA3 900 o stężeniu 300 mg/l: średnia długość pędu 2,7, średnia długość korzenia 0,4.
Wirtualne laboratorium zawiera przedmioty wskazane powyżej oraz pisemną instrukcję. Treść instrukcji dotyczącej przebiegu wykonania doświadczenia: 1. Należy przygotować 3 szalki Petriego. 2. Podpisać je markerem – woda, GA 3 300, GA3 900. 3. Wsypać nasiona pomidora na szkiełko zegarkowe, a następnie za pomoc a pęsety umieść 20 nasion w każdej z szalek. 4. Za pomocą pipety Pasteura dodać 5 ml wody destylowanej do szalki podpisanej „woda”. Za pomocą pipety Pasteura dodać 5 ml roztworu GA3 300 o stężeniu 300 mg/l do szalki „GA3 300” oraz 5 ml roztworu GA3 300 o stężeniu 900 mg/l do szalki „GA3 900”. 5. Pozostawić nasiona pomidora w szklankach z roztworami 24 godziny. 6. Po upływie tego czasu należy przekłukać nasiona w każdej z szalek za pomocą tryskawki z wodą destylowaną. 7. Przygotować kolejną szalkę Petriego, wyłożyć ją bibułą i podpisać markerem: „woda”. Nasiona, które były moczone przez 24 godziny w wodzie, przenieść pęsetą na szalkę Petriego wyłożoną bibułą. 8. Przygotować kolejną szalkę wyłożoną bibułą i podpisać ją markerem: „GA3 300”. Za pomocą pęsety przenieść do niej nasiona z szalki o takim samym podpisie. 9. Przygotować kolejną szalkę wyłożoną bibułą i podpisać ją markerem: „GA3 900”. Za pomocą pęsety przenieść do niej nasiona z szalki o takim samym podpisie. 10. Pozostawić szalki w ciemności w temperaturze pokojowej na 7 dni, utrzymując wilgotność powietrza. 11. Po 7 dniach umieścić nasiona na podkładach i zmierzyć je linijką. W obserwacjach należy porównać kiełkowanie i stopień wzrostu siewek. Sformułować wnioski. Obserwacje po wykonaniu doświadczenia są następujące: Kiełki z szalki woda: średnia długość pędu 0, średnia długość korzenia 0,1. Kiełki z szalki GA3 300 o stężeniu 300 mg/l: średnia długość pędu 1,5, średnia długość korzenia 0,3. Kiełki z szalki GA3 900 o stężeniu 300 mg/l: średnia długość pędu 2,7, średnia długość korzenia 0,4.
Giberelina jest fitohormonem stymulującym proces kiełkowania.
Szczegóły zjawiska 2bluewhite
Giberelina pełni swoją funkcję poprzez indukcję transkrypcji genu alfa‑amylazy oraz wspomaganie transportu alfa‑amylazy do bielma.
Szczegóły zjawiska 3redwhite
Alfa‑amylaza jest enzymem hydrolizującym skrobię w bielmie podczas fazy katabolicznej kiełkowania.
R1BcNiDmCLgi8
R1WzZq0SojStP
Hipoteza (Uzupełnij). Obserwacje (Uzupełnij). Wyniki (Uzupełnij). Wnioski (Uzupełnij).
RE8H30fQmYuig
(Uzupełnij).
Obserwacje
Zwróć uwagę, ile nasion wykiełkowało na poszczególnych szalkach oraz jak sprawdź czy widoczny jest korzonek i liścienie siewki.
Wyniki
Oblicz liczbę nasion skiełkowanych na każdej szalce, zmierz długość pędu i długość korzenia (dane zbierz w tabeli) oraz oblicz średnią długość pędu i długość korzenia dla nasion skiełkowanych (dane zbierz w tabeli).
Wnioski
Oceń, czy hipoteza jest prawdziwa czy fałszywa.
Obserwacje
Z nasion, które były umieszczone na szalce Petriego z wodą, tylko dwa wykiełkowały, widoczny jest u nich tylko korzeń.
Wszystkie nasiona z szalki Petriego „GA3 300”, gdzie znajdował się kwas giberelinowy (GA3) o stężeniu 300 mg/l, wykiełkowały i wykształciły dwa niewielkie liścienie.
Wszystkie nasiona z szalki Petriego „GA3 900”, gdzie znajdował się kwas giberelinowy (GA3) o stężeniu 900 mg/l, wykiełkowały. Wykształciły dwa liścienie oraz dwie blaszki liściowe.
Wnioski
Gibereliny przyspieszają kiełkowanie nasion. Wyższe stężenie giberelin sprawia, że siewki mają dłuższe pędy i korzenie.
1
Polecenie 1
Korzystając ze swojej wiedzy na temat kiełkowania nasion zaplanuj doświadczenie, które pozwoli ci rozwiązać poniższy problem badawczy – określ niezbędne materiały i napisz instrukcję. Sformułuj hipotezę do zaplanowanego doświadczenia.
Problem badawczy: Jaką rolę odgrywają liścienie w kiełkowaniu nasion fasoli?
RFe9qOklUFqoW
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
Hipoteza to założenie oparte na prawdopodobieństwie, wymagające sprawdzenia. Powinna być ściśle związana z problemem badawczym. Przyjmuje formę zdania twierdzącego.
Planując doświadczenie, pamiętaj, że bardzo ważne jest przygotowanie co najmniej dwóch zestawów doświadczalnych, umożliwiających wykonanie próby kontrolnej oraz jednej lub kilku prób badawczych.
Zauważ, że fasola jest rośliną dwuliścienną, zastanów się jak możesz ten fakt wykorzystać przy konstruowaniu prób badawczych.
Hipoteza
Kiełki fasoli pozbawione obydwu liścieni nie są w stanie dalej się rozwijać, a pozbawione jednego z liścieni rozwijają się gorzej niż te z obydwoma liścieniami.
Materiał badawczy i sprzęt laboratoryjny
nasiona fasoli
naczynia z wodą
lignina
pęseta
Instrukcja wykonania doświadczenia
Uzupełnij trzy naczynia wodą i przykryj ligniną.
Wyłóż jednakową liczbę nasion fasoli do każdego z naczyń, tak, aby miały kontakt z wodą.
Zaczekaj, aż nasiona zaczną kiełkować.
Za pomocą pęsety usuń z nasion z jednego naczynia po jednym liścieniu. W drugim naczyniu usuń obydwa liścienie z każdego nasiona.
Codziennie uzupełniaj wodę w naczyniach, tak, aby siewki miały do niej dostęp.
Po tygodniu porównaj rozwój siewek z poszczególnych prób, zwracając uwagę na długość pędów i korzeni oraz wykształcenie liści.