choroba polegająca na utracie barwnika ze skóry i pojawieniu się (w miejscach pozbawionych pigmentupigmentpigmentu) białych plam; ma podłoże autoimmunologiczne – organizm sam atakuje i niszczy melanocyty, czyli komórki skóry produkujące barwnik. U koni oznaki bielactwa można zaobserwować najczęściej w okolicach pyska, chrap i oczu, ale także genitaliów. W przypadku koni zwykle jest to problem kosmetyczny, zdarzają się też repigmentacje białych miejsc na skórze. Należy jednak chronić te miejsca przed nadmiernym nasłonecznieniem, może bowiem dość do poparzenia.

Znaki szczególne wykorzystywane w identyfikacji koniD1FRnr888Znaki szczególne wykorzystywane w identyfikacji koni

odbarwienie, utrata barwnika ze skóry

Wzory białej sierści w maściach koniD16tYIVNXWzory białej sierści w maściach koni

jedna z form melaniny, barwnik ciemny, o odcieniu od brązowego do czarnego

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

jedna z form melaniny, barwnik o kolorze od czerwonego do żółtego

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

zespół genów danego osobnika warunkujących jego właściwości dziedziczne

Wzory białej sierści w maściach koniD16tYIVNXWzory białej sierści w maściach koni

gen (allel), który dominuje nad drugim genem z pary, koduje cechę dominującą zwykle przekazywaną z pokolenia na pokolenie; oznacza się go wielką literą

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

gen (allel), którego działanie ujawnia się tylko w przypadku występowania dwóch kopii tego allelu (w organizmie homozygotycznym); oznacza się go małą literą

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

organizm, który posiada zróżnicowane allele tego samego genu (np. Aa)

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

organizm posiadający identyczne allele danego genu w chromosomach (np. AA lub aa)

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

drobne plamki koloru brązowego lub rudobrązowego. Najczęściej spotykane są konie siwe w hreczce

R1NrFGClXt5q1

Na zdjęciu widoczny jest koń z siwym umaszczeniem w hreczkę. Hreczka to drobne, brązowe plamki rozmieszczone na całym cele konia. Zwierzę ma długą, jasną grzywę.

Wzory białej sierści w maściach koniD16tYIVNXWzory białej sierści w maściach koni

występowanie sierścisierśćsierści z owalnymi plamami („jabłkami”), które mają ten sam kolor, ale jaśniejszy odcień; plamy te powstają w wyniku stopniowej utraty przez zwierzę ciemniejszych włosów. Jabłkowitość bywa cechą wrodzoną (najczęściej występuje u koni maści siwej, choć rzadziej także kasztanowatej czy gniadej), ale istnieje również zjawisko tzw. jabłkowitości sezonowej, w czasie, gdy konie zmieniają okrywę (z zimowej na letnią lub odwrotnie). Wówczas koń staje się jabłkowity, lecz po zakończeniu linienia to zjawisko zanika. Można również zaobserwować odwróconą jabłkowitość (ciemne „jabłka”), która występuje przejściowo np. u koni dereszowatych. Jabłkowitości nie uwzględnia się w opisieopis identyfikacyjnyopisie.

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

wyniosłość znajdująca się pomiędzy grzbietem a szyją, którą tworzą wyrostki kolczyste kręgów piersiowych (2–7). W kłębie mierzy się wysokość konia.

R17gTPH6b4op6

Zdjęcie przedstawia stojącego na drodze konia. Sierść konia jest kasztanowata. Całe ciało zwierzęcia pokrywają duże, nieregularne plamy w kolorze białym. Tylne kończyny konia są białe. Grzywa zwierzęcia jest jasnobrązowa, natomiast jego ogon ma ciemny odcień. Kółkiem zaznaczony został kłąb, czyli obszar znajdujący się u nasady szyi. Jest to najwyżej wysunięty fragment grzbietu.

Odmiany na głowie i nogachDLwgiTpA4Odmiany na głowie i nogach

określony obszar chromosomu zajmowany przez gen, charakterystyczny dla każdego genu; pozycja ta może być zmieniona jedynie w wyniku mutacji

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

część nogi konia (z przodu śródręcze, z tyłu śródstopie) pomiędzy pęciną a nadgarstkiem (przód) lub stawem skokowym (tył)

Rx3aYepnAmosk

Zdjęcie przedstawia zbliżenie na nadpęcie konia. Nadpęcie to część kończyny, które jest zlokalizowane nad pęciną.

Odmiany na głowie i nogachDLwgiTpA4Odmiany na głowie i nogach

dystalna (końcowa) część kończyny konia, która razem ze znajdującym się nad nią stawem pęcinowym łączy kopyto końskie z dalszą częścią nogi. Pęcina umożliwia poruszanie się poprzez amortyzowanie ciężaru konia i wstrząsów podczas ruchu.

RVOOtAEzxJctg

Zdjęcie przedstawia zbliżenie na pęciny konia, które są zlokalizowane nad kopytem.

Odmiany na głowie i nogachDLwgiTpA4Odmiany na głowie i nogach

znak szczególny powstały na skórze konia w wyniku palenia lub mrożenia wykonywany w celu identyfikacji zwierzęcia; piętna uwzględnia się w opisie identyfikacyjnymopis identyfikacyjnyopisie identyfikacyjnym

Odmiany na głowie i nogachDLwgiTpA4Odmiany na głowie i nogach

substancja barwiąca wytwarzana przez komórki żywych organizmów i tkanki roślin, nadająca im kolor

Wzory białej sierści w maściach koniD16tYIVNXWzory białej sierści w maściach koni

czarny lub brązowy pas o szerokości ok. 1,5 cm, ciągnący się na grzbiecie konia wzdłuż kręgosłupa, od kłębu do ogona. Pręga ta występuje w połączeniu z maścią bułaną lub myszatą, ale może się też pojawić u koni o innym umaszczeniu, np. u koni gniadych lub kasztanowatych.

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

opis słowny i graficzny konia umieszczany w paszporcie zwierzęcia. Powinien być on zgodny z przepisami Unii Europejskiej odnoszącymi się do metod identyfikacji koniowatych oraz Ustawą z dn. 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt. Paszport powinien towarzyszyć zwierzęciu przy każdym jego przemieszczaniu się w kraju i za granicą, a każdy właściciel powinien przekazywać go wraz ze zwierzęciem nowemu właścicielowi. Do wystawiania paszportów uprawnione są podmioty prowadzące księgi stadne, a opisu koni mogą dokonywać wyłącznie uprawnione przez nie osoby.

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

delikatna i bardzo wrażliwa część konia, znajdująca się poniżej lędźwi, między żebrami a udem

R13qrsTDeEHuC

Zdjęcie przedstawia konia z zaznaczoną okręgiem słabizną. Słabizna to część zlokalizowana w tylnej części ciała konia, w okolicach żeber i uda.

Wzory białej sierści w maściach koniD16tYIVNXWzory białej sierści w maściach koni

biała kreska, często zwężająca się ku dołowi, biegnąca od czoła w kierunku nozdrzy

RisivWK5AIyIb

Zdjęcie przedstawia karego konia leżącego na trawie. Sierść pokrywająca tułów zwierzęcia w niektórych miejscach jest brązowa. Koń ma na czole biały, wąski pasek. Grzywa i ogon konia są długie, gęste i ciemne.

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

młody koń do ok. 6. miesiąca życia, odżywiający się głównie mlekiem matki

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

krótkie włosy pokrywające ciało konia. Sierść składa się z dwóch rodzajów włosów: okrywowych oraz puchowych (podszerstka). Włosy puchowe stanowią podszycie w okresie zimowym, a także są to włosy, z którymi rodzą się źrebaki. Włosy okrywowe ulegają nieustannej, niewidocznej wymianie, jednak na wiosnę i jesienią wymiana ta przebiega gwałtowniej – zwierzęta linieją.

Wzory białej sierści w maściach koniD16tYIVNXWzory białej sierści w maściach koni

obszary jednolitej sierścisierśćsierści występujące u koni dereszowatych. Ślady kukurydziane pojawiają się w miejscach, w których skóra zwierzęcia została uszkodzona i wówczas włosy odrastają bez siwizny

Wzory białej sierści w maściach koniD16tYIVNXWzory białej sierści w maściach koni

zakłócenie we wzorze sierścisierśćsierści widoczne jako naturalny skręt włosów, który wynika z różnego kierunku ich wzrostu w danym miejscu. W opisie identyfikacyjnymopis identyfikacyjnyopisie identyfikacyjnym umieszcza się tylko wicherki o odśrodkowym skręcie włosów. W centralnym miejscu takiego wicherka zazwyczaj widoczny jest fragment gołej skóry.

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni

sztywne włosy z ogona lub grzywy konia

Maści koniDi9JZwcJIMaści koni