Temat: Ruch feministyczny.

Autorka scenariusza: Monika Piotrowska‑Marchewa

Adresat

Uczeń klasy VII szkoły podstawowej

Podstawa programowa

XXIII. Europa i świat w II połowie XIX i na początku XX wieku. Uczeń:

4) wymienia nowe idee polityczne i zjawiska kulturowe, w tym początki kultury masowej i przemiany obyczajowe.

Ogólny cel kształcenia

Uczniowie poznają walkę kobiet o emancypację i uzyskanie praw wyborczych w XIX/XX wieku.

Kształtowane kompetencje kluczowe

• porozumiewanie się w języku ojczystym;

• porozumiewanie się w językach obcych;

• umiejętność uczenia się;

• kompetencje społeczne i obywatelskie.

Cele operacyjne

Uczeń:

• wymienia postulaty i osiągnięcia ruchu emancypacyjnego i feministycznego;

• wylicza czołowe działaczki ruchu emancypacyjnego i feministycznego;

• wskazuje, które państwa nadały kobietom prawa wyborcze przed I wojną światową, w trakcie jej trwania i w 1918 roku.

Metody/ techniki kształcenia

• metody podające: pogadanka, wykład informacyjny, wyjaśnienia i komentarze nauczyciela;

• metody programowane: z wykorzystaniem e‑podręcznika, z użyciem multimediów;

• metody problemowe: aktywizujące: dyskusja;

• metody praktyczne: ćwiczenia przedmiotowe, praca z tekstem, materiałem ikonograficznym oraz osią czasu.

Formy pracy

• praca z całą klasą;

• praca w parach lub grupach;

• praca indywidualna.

Środki dydaktyczne

• komputery z dostępem do Internetu;

• zeszyt i kredki/pisaki; arkusze papieru;

• materiały z e‑podręcznika;

• tablica multimedialna lub duży ekran z projektorem umożliwiającym wyświetlanie zawartości e‑podręcznika dla całej klasy.

Przed lekcją

Nauczyciel prosi uczniów o przypomnienie wiadomości z lekcji Życie codzienne w cywilizacji przemysłowej oraz podrozdziału „Sojusznicy i wrogowie kwestii kobiecej” z bieżącej lekcji pt. Uczynić prawo wyborcze powszechnych. Ruch feministyczny.

Przebieg zajęć

Faza wprowadzająca

1. Nauczyciel podaje uczniom temat lekcji, następnie wyjaśnia, na czym będzie ona polegała i jakie kryteria sukcesu powinni osiągnąć uczniowie.

2. Uczniowie wykonują Polecenie 1. Zapoznają się z najważniejszymi działaczkami ruchu kobiecego w Polsce i ich inicjatywami – wyświetlając oś czasu na tabletach lub komputerach. Zwracają uwagę na podejmowane przez nich zagadnienia, wynotowują najważniejsze hasła.

Faza realizacyjna

1. Nauczyciel dzieli uczniów na zespoły, a następnie w formie swobodnej dyskusji prosi uczniów o wynotowanie na arkuszach papieru wszystkiego, co kojarzy się im z pojęciem „emancypacja”, zarówno w związku z wykonanym uprzednio ćwiczeniem, jak i posiadaną przez nich wiedzą. Następnie uczniowie numerują wypisane skojarzenia zgodnie z hierarchią wartości uzgodnioną w grupie. Kolejnym etapem jest porównanie plakatów wszystkich grup i wyszukanie elementów, które się na nich powtarzają. Na podstawie zgromadzonego w ten sposób materiału dochodzi do zdefiniowania pojęcia. Sformułowana przez uczniów definicja jest następnie porównywana z definicją ze słownika lub encyklopedii. Podobną operację uczniowie – podzieleni na zespoły – przeprowadzają dla pojęcia „feminizm”. Na koniec notują ustalone wersje definicji.

2. Nauczyciel przedstawia uczniom metodą pogadanki dzieje kobiecych starań o równouprawnienie, zwracając uwagę na amerykańskie i brytyjskie doświadczenia historyczne. Może odtworzyć uczniom fragmenty filmu „Emancypantka” z 2015 roku lub teledysk nawiązujący do znanego utworu Lady Gagi, a obrazujący doświadczenia amerykańskich sufrażystek. Następnie przechodzi do kwestii polskich doświadczeń na polu walki o prawa kobiet. Prosi uczniów o wykonanie Polecenia 2. Uczniowie analizują fragment ulotki z 1905 roku. Sprawdzają, jakimi argumentami wspiera się w niej żądanie powszechnych praw wyborczych bez różnicy płci. Następnie uczniowie porządkują informacje z kalendarium ruchu kobiecego. W tym celu wykonują Ćwiczenie 1. Nauczyciel może w podsumowaniu zwrócić uwagę uczniów na przyczyny tego stanu rzeczy (np. mały odsetek kobiet w Australii i Nowej Zelandii; egalitaryzm społeczeństwa Finlandii itp.). Na zakończenie nauczyciel upewnia się, że zadania zostały poprawnie wykonane przez uczniów oraz udziela im informacji zwrotnej.

3. Nauczyciel prosi uczniów o wykonanie Ćwiczenia 2. Po ułożeniu obrazka uczniowie analizują antysufrażystowską pocztówkę z epoki. W rozmowie z nauczycielem wskazują na źródła niechęci wobec ruchu feministycznego na przełomie XIX i XX wieku. Korzystają z wiedzy wyniesionej w trakcie lektury fragmentu e‑podręcznika przed lekcją. Nauczyciel ewentualnie uzupełnia podawane przez uczniów argumenty. Dba o informację zwrotną przekazywaną uczniom podczas rozwiązywania ćwiczeń i wykonywania poleceń.

Faza podsumowująca

1. Uczniowie – odwołując się do informacji z osi czasu, analizowanej na początku lekcji oraz informacji uzyskanych po wykonaniu kolejnych ćwiczeń – z ewentualną pomocą nauczyciela wymieniają najważniejsze problemy, jakie poruszały pod koniec XIX wieku i na początku XX aktywistki ruchu kobiecego w Europie i na ziemiach polskich. Wskazują na różnice między polskim i brytyjskim/amerykańskim ruchem emancypacyjnym.

2. Nauczyciel ocenia pracę uczniów na lekcji, biorąc pod uwagę ich wkład i zaangażowanie. Przekazuje uczniom informację zwrotną dotyczącą ich pracy.

3. Nauczyciel zadaje zadanie domowe dla uczniów chętnych (nie jest obligatoryjną częścią scenariusza): proponuje wykonanie Polecenia 3, a następnie przygotowanie plakatu nawiązującego do tematyki lekcji. Najciekawsze plakaty można wyeksponować na wystawie klasowej.

Słownictwo

W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania

Pojęcia

Teksty i nagrania

Make the suffrage universal. Feminist movement

In the mid‑19th century in the USA, a social movement called feminism took on an organised form, and the period of its greatest mobilisation was the end of the century, when it became particularly evident in Great Britain. The concept of emancipation was its basic slogan, used in campaigns for the empowerment of women. In the 90s. of the 19th century, British women's movement activists, called Suffragettes, started a fight for political rights and voting rights. Under the leadership of Emmeline Pankhurst and her daughters, the suffragettes took much more radical steps.