Wygląd i kondycja skóry to cechy indywidualne każdego człowieka. Jej stan zależy od wielu czynników, które można podzielić na czynniki pochodzenia wewnętrznego i zewnętrznego. Grupa pierwsza obejmuje wiek oraz gospodarkę hormonalną. Zmiana struktury komórek skóry, powodująca ich starzenie się, to naturalna konsekwencja upływu czasu. Proces ten jest u każdego człowieka uwarunkowany genetycznie. Zaburzenia hormonalne będące skutkiem procesu chorobowego lub zachodzące w okresie przekwitania mogą również wpływać na jakość skóry. Na powyżej wymienione czynniki człowiek nie ma bezpośredniego wpływu, nie może spowolnić procesu zmian zachodzących w skórze.

Przeciwnie jest z czynnikami zewnątrzpochodnymi. Skóra stanowi powłokę ciała, która ma bezpośredni kontakt z otoczeniem. Uważa się, że jest pośrednikiem między organizmem człowieka a środowiskiem. W grupie drugiej można wyróżnić czynniki wpływające negatywnie oraz pozytywnie na stan skóry człowieka.

Długotrwała ekspozycja na promieniowanie słoneczne lub sztuczne UV (np. w solarium), zanieczyszczenia środowiska, dym papierosowy, używki (alkohol i narkotyki), zła dieta (uboga w witaminy A, E i C oraz minerały, m.in. selen, cynk) i odwodnienie, długotrwały stres, brak snu i czasu na odpoczynek, brak pielęgnacji lub zła pielęgnacja (w tym nieprawidłowe dobranie kosmetyków), brak aktywności fizycznej mają niekorzystny wpływ na kondycję skóry. Przyspieszają procesy niszczenia komórek objawiające się wysuszeniem, wiotkością, zmatowieniem skóry oraz – przy długotrwałym działaniu powyższych czynników – pojawieniem się zmarszczek.

Natomiast prawidłowe nawyki żywieniowe, nawodnienie organizmu, regularne uprawianie sportu lub aktywny wypoczynek, pielęgnacja skóry właściwymi preparatami kosmetycznymi, poświęcenie odpowiednio długiego czasu na odpoczynek i sen sprzyjają dotlenieniu komórek i nawilżeniu skóry, przyspieszają procesy naprawcze, usuwając zalegające toksyny, a także pobudzają produkcję hormonów szczęścia (endorfin), które powodują, że człowiek czuje się zrelaksowany i odprężony. Czynniki te pomagają nadać skórze zdrowy wygląd, świeżość i blask.

Czynnik mechaniczny (tarcie, ucisk) w zależności od czasu trwania i charakteru (siły nacisku) może działać na skórę uszkadzająco lub naprawczo. W przypadku długotrwałego, silnego tarcia/ucisku dochodzi do powstania otarć, zmian barwnikowych oraz zranień skóry manifestujących się jako rana lub pęcherz. W masażu relaksacyjnym masażysta stosuje mechanizm tarcia za pomocą ręki, przedramienia lub łokcia, zaś sam masaż charakteryzuje się lekką intensywnością, nie powoduje uszkodzenia komórek, a wręcz przeciwnie – oddziałuje korzystnie na kondycję skóry. Wpływa na rozszerzenie naczyń, co pobudza krążenie krwi w okolicy poddanej zabiegowi, powodując poprawę odżywienia, stymuluje procesy wymiany nowych substancji komórkowych z równoczesnym wydalaniem produktów przemiany materii, usuwa martwą część naskórka, przyczyniając się do lepszego dotleniania, a także zwiększa elastyczność i sprężystość skóry. W efekcie staje się ona gładsza, jędrna, odprężona oraz wydaje się „młodsza”.

Powrót do spisu treściD1BZbpzijPowrót do spisu treści