Przeczytaj
Trudny patriotyzm po rozbiorach
Druga połowa XVIII wieku to w historii Polski trudny czas, naznaczony doświadczeniami związanymi z rozbiorami kraju. Temat miłości do ojczyzny i troski o dalszy los Polaków stał się w kulturze oświeceniowej bardzo ważny. Liczne utwory o wymowie patriotycznej, tworzone przez takich autorów, jak Adam Naruszewicz, Julian Ursyn Niemcewicz czy Ignacy Krasicki, były reakcją na pogarszającą się sytuację kraju oraz działania zaborców. Twórcy doby oświecenia starali się rozbudzać w odbiorcach poczucie obowiązku obywatelskiego i piętnowali obojętność na sprawy ojczyzny. Epoka oświecenia przynosi model trudnego patriotyzmu, który związany jest z koniecznością poświęcenia, cierpienia i walki o zachowanie narodowej tożsamości.
HymnHymn do miłości ojczyzny Ignacego Krasickiego powstał w 1774 roku jako jedna ze strof heroikomicznegoheroikomicznego poematu Myszeida, nawiązującego do legendy o królu Popielu i jego wojnie z myszami, pochodzącej z Kroniki polskiej Wincentego Kadłubka. Hymn... to oktawaoktawa pieśni IX poematu. Mimo iż jest zaledwie jedną strofą większej całości, niemal natychmiast zaczął funkcjonować jako tekst samodzielny. Krasicki odczytał go jeszcze przed ukończeniem Myszeidy, podczas jednego z obiadów czwartkowych, na które król Stanisław August Poniatowski co tydzień zapraszał najwybitniejszych intelektualistów epoki. Zebrani goście, wśród nich malarze, rzeźbiarze, poeci, literaci, omawiali w tym czasie najważniejsze bieżące wydarzenia, dyskutowali również o sztuce. Myszeida z uwagi na komiczny charakter wzbudziła mieszane uczucia, ale fragment IX pieśni, zatytułowany później jako Hymn do miłości ojczyzny, zachwycił słuchaczy. Za ich namową Krasicki anonimowo ogłosił utwór w „Zabawach Przyjemnych i Pożytecznych”Indeks górny 11 Indeks górny koniec11, by rozbudzić w Polakach uczucia patriotyczne.
W porozbiorowych realiach tekst przyjęto z dużym zainteresowaniem. Bardzo szybko został uznany za oficjalny hymn uczniów Szkoły Rycerskiej. Była to powołana przez króla pierwsza świecka szkoła publiczna, przygotowująca młodzież do służby wojskowej i nastawiona na kultywowanie postaw obywatelskich. Absolwentami tej placówki byli m.in. Tadeusz Kościuszko i Julian Ursyn Niemcewicz. Hymn do miłości ojczyzny opublikowano w Katechizmie moralnym dla uczniów Korpusu Kadetów, a następnie w Zbiorze pism tyczących się moralnej edukacji młodzi Korpusu Kadetów. Z tego powodu innym znanym tytułem tej pieśni był Hymn Szkoły Rycerskiej. Również Komisja Edukacji Narodowej propagowała utwór, wprowadzając go do podręczników.
KrasickiWspółcześni zapamiętali, iż wiersz ten ‘odmawiał każdy kadet co sobota (jakby modlitwę) przed oficerem na służbie będącym’, a żeby jak najszybciej się go nauczył i w każdym momencie mógł przepowiedzieć, wywieszony był w Pałacu KazimierzowskimIndeks górny 22 Indeks górny koniec22 na drzwiach sal sypialnych każdej brygady nad wykazem nazwisk kadetów. Właściwy awans na ‘hymn młodzi szkolnej’ i pełne upowszechnienie otrzymał dopiero wówczas, gdy wraz ze skomponowaną do niego melodią wszedł do szkół Komisji Edukacji Narodowej i gdy, według Kajetana Koźmiana, ‘w dnie rekreacji uczniowie pod dowództwem profesorów szli na plac za miasto, śpiewając strofę Krasickiego Święta miłości kochanej ojczyzny’.
Pieśń Święta miłości kochanej ojczyzny, obrazująca sytuację narodu żyjącego w niewoli, zyskała znaczenie nieoficjalnego hymnu narodowego - przez długi czas współistniała z Mazurkiem Dąbrowskiego. Ogromna popularność utworu wynikała z jego aktualności.
Tadeusza Mikulskiego rozprawa o hymnie Święta miłości kochanej ojczyznyW latach konfederacji barskiej, sejmu delegacyjnego i po tym sejmie nastąpiła w porównaniu z XVI i XVII w., a więc z okresami siły i wielkości państwa polskiego, znamienna zmiana przeżyć emocjonalnych łączących się z uczuciem miłości ojczyzny. Z uczuciem tym nie kojarzyły się już zwycięstwa, tryumfy, upojenia wolnościowe lub choćby nadzieja, że po klęsce nastąpi okres ponownej świetności. W czasach Stanisława Augusta pojęcie miłości ojczyzny zaczęto kojarzyć z cierpieniami, ranami, pętami, bliznami, nędzą i ofiarą heroiczną. Jest to novum w porównaniu z optymistycznym, zrównoważonym patriotyzmem czasów jagiellońskich i batoriańskich. [...]. Czasy stanisławowskie przyniosły narodowi polskiemu problematykę zależności politycznej i walk o zrzucenie obcego panowania. W epoce tej dostrzegamy w zalążku zasadniczą sprawę życia polskiego w dobie zaborów. Z atmosfery uczuciowej wywołanej przez tę problematykę narodził się Hymn do miłości ojczyzny. Jego powodzenie w czasach Oświecenia tłumaczy się tym, że utrafił nim Krasicki w zbiorowe uczucia i przeczucia ówczesnych patriotów. Takie właśnie ujęcie problematyki patriotycznej harmonizowało z sytuacją kraju. Tym też tłumaczy się powodzenie oktawy Krasickiego w dobie porozbiorowej.
Krasicki, kreśląc nowe zasady patriotyzmu rozumianego jako obywatelski obowiązek, nie tylko zapoczątkował nurt polskiej poezji niepodległościowej, ale przede wszystkim stworzył tekst wyrażający narodową tożsamość.
Hymn do miłości ojczyznyŚwięta miłości kochanej ojczyzny,
Czują cię tylko umysły poczciweIndeks górny 33 Indeks górny koniec33!
Dla ciebie zjadłeIndeks górny 44 Indeks górny koniec44 smakują trucizny,
Dla ciebie więzy, pęta niezelżyweIndeks górny 55 Indeks górny koniec55
KształciszIndeks górny 66 Indeks górny koniec66 kalectwo przez chwalebne blizny,
Gnieździsz w umyśle rozkoszyIndeks górny 77 Indeks górny koniec77 prawdziwe,
Byle cię można wspomóc, byle wspierać,
Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.
Słownik
(gr. hýmnos – pieśń pochwalna) gatunek poetycki; uroczysta i podniosła pieśń pochwalna o apostroficznym charakterze, sławiąca Boga, bohaterów, wielkie idee itp.
(łac. octava – osiem) zwrotka ośmiowersowa, złożona zazwyczaj z 11‑sylabowców i zawierająca rymy w układzie abababcc; typ strofy uważany za dostojny, często stosowany w eposach
(gr. heros – bohater, komodia – pogodna, komiczna pieśń) utwór epicki łączący podniosły styl wypowiedzi z lekką, często żartobliwą tematyką, co daje efekt komiczny. Przedmiotem ośmieszenia nie jest gatunek, lecz osoby czy zjawiska pokazane w utworze
(od imienia poety starożytnej Sparty Tyrtajosa, który pisał poematy zagrzewające do walki) poezja patriotyczna wzywająca do boju, sławiąca męstwo i odwagę