Jedna z reakcji rozpoczyna się od ataku 1. słabej, 2. anionem chlorkowym, 3. $2$-chloro-$2$-metylopropanu, 4. wodorotlenkowym, 5. (${\text{Cl}}^{-}$), 6. węgla, 7. mocnej, 8. chlorowy, 9. wodoru, 10. chloroetanu, 11. (${\text{OH}}^{-}$) zasady 1. słabej, 2. anionem chlorkowym, 3. $2$-chloro-$2$-metylopropanu, 4. wodorotlenkowym, 5. (${\text{Cl}}^{-}$), 6. węgla, 7. mocnej, 8. chlorowy, 9. wodoru, 10. chloroetanu, 11. (${\text{OH}}^{-}$) na atom wodoru, związany z atomem węgla. Ten z kolei sąsiaduje z atomem węgla, z którym związany jest chlor cząsteczki 1. słabej, 2. anionem chlorkowym, 3. $2$-chloro-$2$-metylopropanu, 4. wodorotlenkowym, 5. (${\text{Cl}}^{-}$), 6. węgla, 7. mocnej, 8. chlorowy, 9. wodoru, 10. chloroetanu, 11. (${\text{OH}}^{-}$). W tym czasie wiązanie $\text{C}—\text{H}$ pęka i tworzy się wiązanie podwójne pomiędzy atomami 1. słabej, 2. anionem chlorkowym, 3. $2$-chloro-$2$-metylopropanu, 4. wodorotlenkowym, 5. (${\text{Cl}}^{-}$), 6. węgla, 7. mocnej, 8. chlorowy, 9. wodoru, 10. chloroetanu, 11. (${\text{OH}}^{-}$). Kation wodoru łączy się z 1. słabej, 2. anionem chlorkowym, 3. $2$-chloro-$2$-metylopropanu, 4. wodorotlenkowym, 5. (${\text{Cl}}^{-}$), 6. węgla, 7. mocnej, 8. chlorowy, 9. wodoru, 10. chloroetanu, 11. (${\text{OH}}^{-}$), dając cząsteczkę wody. Jednocześnie pęka wiązanie $\text{C}—\text{Cl}$, para elektronowa zostaje przeniesiona na atom chloru, który odchodzi jako anion chlorkowy.