Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Polecenie 1

Zapoznaj się z treścią audiobooka i wykonaj ćwiczenia.

RGJW1AGKBva4l
Nagranie dźwiękowe Wybrane teorie ruchów społecznych.
Oprac. na podst.: Ted R. Gurr, Why Men Rebel, Princeton 1970; , Charles Tilly, From Mobilization to Revolution, Massachusetts 1978; Aldon Morris, Cedric Herring, Theory and research in social movements: a critical view, [w:] Annual Review of Political Science, t. 2, (red.) Samuel Long, Ablex Publishing Corporation, 1985, s. 72; Louis Zurcher, David Snow, Collective behaviour: social movements, [w:] Social Psychology: Sociological Perspectives, (red.) Morris Rosenberg, Robert Turner, Nowy Jork 1981, s. 475; Alain Touraine, The self‑production of Society, Chicago 1977, s. 298.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Ćwiczenie 1
RFi5AkBPfqNEU
Scharakteryzuj różnice między różnymi sposobami klasyfikacji ruchów społecznych. Zastanów się, z czego one wynikają. (Uzupełnij).
R1HwPnqQZpvJ811
Ćwiczenie 2
Dopasuj stwierdzenia do odpowiednich teorii społecznych. teoria progresywistyczna lub historycystyczna Możliwe odpowiedzi: 1. widzi w ruchach społecznych normalne środki do osiągania politycznych celów i specyficzne formy działania politycznego; podejmowane przez zbiorowości dążące do własnych celów w sytuacji, gdy brak im reprezentacji w instytucjach istniejących już na arenie politycznej, 2. interpretuje ruchy społeczne jako anomalie, patologie i dewiacje, przez które przejawia się dezorganizacja społeczeństwa; powinny zostać one stłumione lub wyparte przez organizacje i instytucje utrzymujące system w równowadze, 3. postrzega ruchy społeczne jako reprezentantów historii osadzonych mocno w interesach homogenicznych klas społecznych, jako narzędzia i nosicieli następujących po sobie tendencji rozwojowych; przyśpiesza procesy społeczne, ale ich nie powoduje, 4. rozpatruje procesy społeczne jako zjawiska wyposażone w specyficzne znaczenie lub logikę; przyczyny zmian upatruje w konieczności dziejowej; ruchy społeczne są traktowane jako symptomy aktualnych zmian społecznych, pojawiające się w chwilach kryzysów społecznych; teorii tej bliska jest teoria postprogresywistyczna, 5. widzi w nich podmioty zmiany społecznej, które ową zmianę konstruują i same piszą scenariusz procesów społecznych; pojawiają się, kiedy są potrzebne, i walczą w określonej, świadomie wybranej sprawie materializm historyczny Możliwe odpowiedzi: 1. widzi w ruchach społecznych normalne środki do osiągania politycznych celów i specyficzne formy działania politycznego; podejmowane przez zbiorowości dążące do własnych celów w sytuacji, gdy brak im reprezentacji w instytucjach istniejących już na arenie politycznej, 2. interpretuje ruchy społeczne jako anomalie, patologie i dewiacje, przez które przejawia się dezorganizacja społeczeństwa; powinny zostać one stłumione lub wyparte przez organizacje i instytucje utrzymujące system w równowadze, 3. postrzega ruchy społeczne jako reprezentantów historii osadzonych mocno w interesach homogenicznych klas społecznych, jako narzędzia i nosicieli następujących po sobie tendencji rozwojowych; przyśpiesza procesy społeczne, ale ich nie powoduje, 4. rozpatruje procesy społeczne jako zjawiska wyposażone w specyficzne znaczenie lub logikę; przyczyny zmian upatruje w konieczności dziejowej; ruchy społeczne są traktowane jako symptomy aktualnych zmian społecznych, pojawiające się w chwilach kryzysów społecznych; teorii tej bliska jest teoria postprogresywistyczna, 5. widzi w nich podmioty zmiany społecznej, które ową zmianę konstruują i same piszą scenariusz procesów społecznych; pojawiają się, kiedy są potrzebne, i walczą w określonej, świadomie wybranej sprawie współczesna teoria ruchów Możliwe odpowiedzi: 1. widzi w ruchach społecznych normalne środki do osiągania politycznych celów i specyficzne formy działania politycznego; podejmowane przez zbiorowości dążące do własnych celów w sytuacji, gdy brak im reprezentacji w instytucjach istniejących już na arenie politycznej, 2. interpretuje ruchy społeczne jako anomalie, patologie i dewiacje, przez które przejawia się dezorganizacja społeczeństwa; powinny zostać one stłumione lub wyparte przez organizacje i instytucje utrzymujące system w równowadze, 3. postrzega ruchy społeczne jako reprezentantów historii osadzonych mocno w interesach homogenicznych klas społecznych, jako narzędzia i nosicieli następujących po sobie tendencji rozwojowych; przyśpiesza procesy społeczne, ale ich nie powoduje, 4. rozpatruje procesy społeczne jako zjawiska wyposażone w specyficzne znaczenie lub logikę; przyczyny zmian upatruje w konieczności dziejowej; ruchy społeczne są traktowane jako symptomy aktualnych zmian społecznych, pojawiające się w chwilach kryzysów społecznych; teorii tej bliska jest teoria postprogresywistyczna, 5. widzi w nich podmioty zmiany społecznej, które ową zmianę konstruują i same piszą scenariusz procesów społecznych; pojawiają się, kiedy są potrzebne, i walczą w określonej, świadomie wybranej sprawie systemowa teoria społeczeństwa Możliwe odpowiedzi: 1. widzi w ruchach społecznych normalne środki do osiągania politycznych celów i specyficzne formy działania politycznego; podejmowane przez zbiorowości dążące do własnych celów w sytuacji, gdy brak im reprezentacji w instytucjach istniejących już na arenie politycznej, 2. interpretuje ruchy społeczne jako anomalie, patologie i dewiacje, przez które przejawia się dezorganizacja społeczeństwa; powinny zostać one stłumione lub wyparte przez organizacje i instytucje utrzymujące system w równowadze, 3. postrzega ruchy społeczne jako reprezentantów historii osadzonych mocno w interesach homogenicznych klas społecznych, jako narzędzia i nosicieli następujących po sobie tendencji rozwojowych; przyśpiesza procesy społeczne, ale ich nie powoduje, 4. rozpatruje procesy społeczne jako zjawiska wyposażone w specyficzne znaczenie lub logikę; przyczyny zmian upatruje w konieczności dziejowej; ruchy społeczne są traktowane jako symptomy aktualnych zmian społecznych, pojawiające się w chwilach kryzysów społecznych; teorii tej bliska jest teoria postprogresywistyczna, 5. widzi w nich podmioty zmiany społecznej, które ową zmianę konstruują i same piszą scenariusz procesów społecznych; pojawiają się, kiedy są potrzebne, i walczą w określonej, świadomie wybranej sprawie współczesna teoria racjonalnego wyboru Możliwe odpowiedzi: 1. widzi w ruchach społecznych normalne środki do osiągania politycznych celów i specyficzne formy działania politycznego; podejmowane przez zbiorowości dążące do własnych celów w sytuacji, gdy brak im reprezentacji w instytucjach istniejących już na arenie politycznej, 2. interpretuje ruchy społeczne jako anomalie, patologie i dewiacje, przez które przejawia się dezorganizacja społeczeństwa; powinny zostać one stłumione lub wyparte przez organizacje i instytucje utrzymujące system w równowadze, 3. postrzega ruchy społeczne jako reprezentantów historii osadzonych mocno w interesach homogenicznych klas społecznych, jako narzędzia i nosicieli następujących po sobie tendencji rozwojowych; przyśpiesza procesy społeczne, ale ich nie powoduje, 4. rozpatruje procesy społeczne jako zjawiska wyposażone w specyficzne znaczenie lub logikę; przyczyny zmian upatruje w konieczności dziejowej; ruchy społeczne są traktowane jako symptomy aktualnych zmian społecznych, pojawiające się w chwilach kryzysów społecznych; teorii tej bliska jest teoria postprogresywistyczna, 5. widzi w nich podmioty zmiany społecznej, które ową zmianę konstruują i same piszą scenariusz procesów społecznych; pojawiają się, kiedy są potrzebne, i walczą w określonej, świadomie wybranej sprawie
RcqSGhL0vI2JX2
Ćwiczenie 3
Zaznacz, które stwierdzenia są prawdziwe, a które fałszywe. Jednym z warunków pozwalających określić, czy jakieś działanie zbiorowe to ruch społeczny, jest luźna relacja i relatywne rozproszenie. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Spontaniczne działanie w sposób niezinstytucjonalizowany i niekonwencjonalny nie może być wyznacznikiem ruchu społecznego. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Według Herberta Blumera ruchy społeczne nie dążą do ustanowienia nowego porządku życia. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Ruchy społeczne, zmieniając społeczeństwo, zmieniają równocześnie same siebie. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz