Po zapoznaniu się z wierszem i treścią audiobooka zastanów się nad sensem odwrócenia cech przypisanych Ikarowi i Dedalowi w utworze Herberta w stosunku do mitologicznego przekazu. Zanotuj swoje wnioski.
Po zapoznaniu się z wierszem i treścią audiobooka zastanów się nad sensem odwrócenia cech przypisanych Ikarowi i Dedalowi w utworze Herberta w stosunku do mitologicznego przekazu. Zanotuj swoje wnioski.
Po zapoznaniu się z wierszem i treścią audiobooka zastanów się nad sensem odwrócenia cech przypisanych Ikarowi i Dedalowi w utworze Herberta w stosunku do mitologicznego przekazu. Zanotuj swoje wnioski.
Po lekturze wiersza i wysłuchaniu audiobooka zastanów się nad sensem odwrócenia cech przypisanych Ikarowi i Dedalowi w utworze Herberta w stosunku do mitologicznego przekazu. Zanotuj swoje wnioski.
R1Ol1hxXeAbBZ
(Uzupełnij).
RkIWGWLnxYnmN
Nagranie dźwiękowe o Ikarze i Dedalu.
Nagranie dźwiękowe o Ikarze i Dedalu.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Polecenie 2
Przyjrzyj się obrazowi BrueglaPejzaż z upadkiem Ikara. Następnie napisz krótki tekst argumentacyjny, w którym udowodnisz tezę przedstawioną w audiobooku informującą o tym, że wiersz Herberta nawiązuje do dzieła niderlandzkiego malarza. Swoją wypowiedź poprzyj cytatami z wiersza.
1
Zbigniew HerbertDedal i Ikar
RVA0mrjjUAp6X1
Obraz przedstawia pejzaż. Na pagórkowatym polu znajduje się chłop z koniem, orzący pole. Nieco poniżej niego pasie stado owiec pastuch. Na drugim planie, za polami rozciąga się morze, pływają liczne żaglowce. Mężczyzna pasący owce unosi głowę i patrzy na niebo. Znajduje się na nim lecący na skrzydłach mężczyzna. Ma rozpostarte szeroko ręce. Przy brzegu, w wodzie tonie drugi mężczyzna z resztkami skrzydeł.
Pieter Bruegel (starszy), Pejzaż z upadkiem Ikara, ok. 1557
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
Mówi Dedal: Idź synku naprzód a pamiętaj że idziesz a nie latasz skrzydła są tylko ozdobą a ty stąpasz po łące ten podmuch ciepły to parna ziemia lata a tamten zimny to strumień niebo jest takie pełne liści i małych zwierząt
Mówi Ikar: Oczy jak dwa kamienie wracają prosto do ziemi i widzą rolnika który odwala tłuste skiby robaka który wije się w bruździe zły robak który przecina związek rośliny z ziemią
Mówi Dedal: Synku to nie jest prawda Wszechświat jest tylko światłem a ziemia jest misą cieni Patrz tutaj grają kolory pył się unosi znad morza dymy idą ku niebu z najszlachetniejszych atomów układa się teraz tęcza
Mówi Ikar: Ramiona bolą ojcze od tego bicia w próżnię nogi drętwieją i tęsknią do kolców i ostrych kamieni nie mogę patrzeć się w słońce tak jak ty patrzysz się ojcze ja zatopiony cały w ciemnych promieniach ziemi
RoNlMFjjKqJkJ1
Fragment obrazu Pejzaż z upadkiem Ikara. Na niewielkim brzegu, przy morzu, stoi pasterz ze swoimi owcami. Mężczyzna unosi wysoko głowę. Jest wpatrzony w niebo. Nieopodal brzegu płynie duży żaglowiec. W jego pobliżu topi się człowiek. Nad powierzchnią unoszą się jego nogi i fragment skrzydła.
Pieter Bruegel (starszy), Pejzaż z upadkiem Ikara, detal, ok. 1557
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
Opis katastrofy Teraz Ikar głową w dół upada ostatni obraz po nim to widok dziecinnie małej pięty którą połyka żarłoczne morze W górze ojciec wykrzykuje imię które nie należy ani do szyi ani do głowy tylko do wspomnienia
Komentarz Był taki młody nie rozumiał że skrzydła są tylko przenośnią trochę wosku i piór i pogarda dla praw grawitacji nie mogę utrzymać ciała na wysokości wielu stóp Istota rzeczy jest w tym aby nasze serca które toczy ciężka krew napełniły się powietrzem i tego właśnie Ikar nie chciał przyjąć
módlmy się
ded Źródło: Zbigniew Herbert, Dedal i Ikar, [w:] Zbigniew Herbert, Struna światła, Wrocław 1994, s. 77–78.
