Diogenes Laertios

List Pizystrata do Solona

Nie jestem jedynym Grekiem, który dążył do tyranii, a zresztą władza mi się należała jako pochodzącemu z rodu Kodrydów. Odzyskałem bowiem tylko to, co Ateńczycy odebrali, choć zobowiązywali się przysięgą zachować dla Kodrosa i jego potomnych. Zresztą nie grzeszę wobec bogów ani wobec ludzi, ale staram się sprawować rządy zgodnie z prawami, które ty nadałeś Ateńczykom. I mają teraz lepsze rządy niż w ustroju demokratycznym, nie pozwalam bowiem na to, aby ktokolwiek się rozzuchwalił. I choć jestem tyranem, nie doznaję większej czci i powagi ani też nie mam większych godności niż niegdyś królowie. Każdy Ateńczyk oddaje ze swego dochodu dziesięcinę nie dla mnie, ale aby było z czego pokryć wydatki na ofiary publiczne oraz na wypadek wojny.

Homer

Iliada

Wstał Agamemnon, król nad mnogim ludem, Berło dzierżąc, Hefajsta urobione trudem; Hefajstos dał je władcy Zeusowi Kronidzie, Odeń przez Argobójcę przewodnika idzie Do rąk władcy Pelopsa, rydwańca‑harcerza, Odeń w ręce Atreja, narodu pasterza; Ten przy zgonie dał panu mnogich trzód, Tyeście, Ten Agememnowi wręczył berło wreszcie, By w Argos i na licznych ostrowach był panem.

Tukidydes

Wojna peloponeska

Z trudem i dopiero po dłuższym czasie doszła Hellada do spokoju i ustalonego trybu życia i nie przeżywając już wędrówek ludnościowych zaczęła wysyłać kolonistów; Ateńczycy skolonizowali Jonię i większą część wysp, a Peloponezyjczycy większą część Sycylii, Italii i niektóre inne obszary Hellady. Wszystko to skolonizowano dopiero po wojnie trojańskiej. A kiedy tak krzepła Hellada i więcej jeszcze niż poprzednio zdobywała zasobów pieniężnych, wraz ze zwiększaniem się dochodów zaczęły pojawiać się tyranie (przedtem były dziedziczne królestwa, oparte na ustalonych przywilejach).