Bez sensu cienia nie ma wypowiedzenia
Przekształć równoważniki zdań, oznaczone w poprzednim ćwiczeniu, w zdania pojedyncze. Zapisz je tutaj lub w zeszycie.
Wypowiedzenie to grupa wyrazów połączonych ze sobą znaczeniowo i dopasowanych pod względem formy, które przekazują zrozumiałą informację, np. Sławek mieszka na wsi. Kupię chleb. Tak!
Równoważnik zdania to taki typ wypowiedzenia, który nie zawiera czasownika w formie osobowej, np. Ciężko mi. Za godzinę przed szkołą.
Zdanie to taki typ wypowiedzenia, które zawiera czasownik (bądź czasowniki) w formie osobowej, np. Mama mnie bardzo kocha*.*
Zdanie pojedyncze to zdanie, które zawiera jedno orzeczenie, np. To jest namiot. Spotkamy się przed szkołą.
Zdanie złożone zawiera więcej niż jedno orzeczenie, np. Joachim przyniósł koc, który miał mnóstwo dziur. Marek przyszedł wcześniej, żeby przygotować stoły i krzesła dla gości.
Pamiętaj, że każde wypowiedzenie zaczynamy wielką literą i kończymy kropką, wykrzyknikiem, znakiem zapytania lub wielokropkiem.
Zapiszcie sentencje z poprzedniego zadania w zeszycie. Zastanówcie się, jak można je rozumieć. Porozmawiajcie o tym w klasie.
W poprzednim ćwiczeniu znajdź sentencję, która jest równoważnikiem zdania, stworzył ją najmłodszy spośród wymienionych twórców, Polak żyjący w XX wieku. Przekształć ten równoważnik zdania na zdanie pojedyncze lub złożone. Zapisz je tutaj lub w zeszycie.
Wykorzystując podane w podpowiedzi informacje gramatyczne, ustal, z jakiego utworu pochodzą poprawione przez ciebie wypowiedzenia z poprzedniego ćwiczenia.
Podpowiedź:
zdanie złożone z dwóch zdań składowych – „Zemsta”, Aleksander Fredro
zdanie pojedyncze – „Przyjaciele”, Ignacy Krasicki
równoważnik zdania – „Ogólniki”, Cyprian Norwid
zdanie złożone z trzech zdań składowych – „Pani Twardowska”, Adam Mickiewicz
W zależności od celu wypowiedzi rozróżniamy trzy rodzaje wypowiedzeń (zdań i równoważników zdań):
oznajmujące – kiedy kogoś o czymś informujemy, np. Czekam na łące.
rozkazujące – kiedy rozkazujemy komuś, prosimy o coś, np. Przyjrzyj się biedronce.
pytające – kiedy pytamy o coś lub o kogoś, np. Czy widzisz drzewa kwitnące?
Jeśli chcemy wyrazić silne emocje, każde wypowiedzenie możemy zakończyć wykrzyknikiem. Nazywamy je wtedy wykrzyknikowym. Oto przykłady:
Wstałem! - wypowiedzenie oznajmujące wykrzyknikowe,
Skończ z tym! - wypowiedzenie rozkazujące wykrzyknikowe,
Naprawdę?! - wypowiedzenie pytające wykrzyknikowe.
Dopasuj opis wypowiedzenia do podanych przykładów.
zdanie pojedyncze pytające, równoważnik zdania pytającego, zdanie pojedyncze oznajmujące wykrzyknikowe, zdanie złożone pytające, zdanie pojedyncze rozkazujące, równoważnik zdania wykrzyknikowego, zdanie złożone oznajmujące
To co teraz robimy? | |
Nigdy nie jedliśmy tak pysznych lodów! | |
Naprawdę złościsz się czy tylko udajesz? | |
Załóżmy się. | |
Zwycięstwo! | |
Będziesz trzymał sznurek, przez który będziemy skakali. | |
Ślepe kiszki? |