Podmiot i orzeczenie - szybkie przypomnienie
Zdania składają się z tzw. części. Najważniejszymi częściami zdania są: orzeczenie i podmiot.
Orzeczenie to czasownik najczęściej w formie osobowej, np. Mary zajrzała przez mur do ogrodu. Klucz pasował do zamka w furtce.
Podmiot to wykonawca czynności wyrażonej orzeczeniem, np. Mary zajrzała przez mur do ogrodu. Klucz pasował do zamka w furtce.
Forma orzeczenia dostosowuje się do formy podmiotu: zajrzała – r. ż., l. poj. bo: Mary; pasował – r. m., l. poj. bo: klucz.
Istnieją zdania, w których nie występuje podmiot. Mówimy wówczas o podmiocie domyślnym. Np. Wyszedłem. – w domyśle: ja. Zjadł obiad. – w domyśle: on.
Ale bez orzeczenia nie ma zdania!
Wskaż numery rozdziałów, których tytuły są cytatami czyichś słów. Co na to wskazuje?
Wskaż numery rozdziałów, których tytuły nie zawierają orzeczenia. Jak nazywany takie wypowiedzenia?
Zdanie pojedyncze może być nierozwinięte lub rozwinięte.
Zdanie nierozwinięte zawiera tylko wyrazy niezbędne do tego, aby zdanie miało sens. Może składać się z podmiotu i orzeczenia:
Colin płakał. (podmiot + orzeczenie)
Czasami musi zawierać wyrazy dodatkowe – niezbędne określenia orzeczenia. Jest to tzw. zdanie minimalne:
Mary usłyszała płacz. (podmiot + orzeczenie z niezbędnym określeniem)
Zdanie rozwinięte oprócz wyrazów niezbędnych zawiera liczne określenia, które przekazują wiele różnych informacji:
Mały gil sfrunął z bujającej się gałęzi bluszczu.