Kiedy nam smutno
Przeczytaj wiersz Anny Kamieńskiej. Zwróć uwagę na nastrój utworu.
Widok z górGóry nad wodą klęczą jak praczki,
Pełzną owieczki – białe robaczki,
Młoda kobieta gałązki ścina,
Śpiewu jej pełna dolina.
Wśród łąk zielonych stoi staruszek,
Bije o ziemię urodzaj gruszek,
Chronią się dzieci w tarnintarnin wirydarzwirydarz,
Krzyczą: „Kominiarz, co mi dasz!”.
Wtem chmura cienia chleb ziemi kraje,
Listek listkowi krople podaje
I mały deszczyk poszedł ukośnie,
Zapłakał chłopczyk żałośnie.
Migoce rosa na pajęczynie,
Śpieszą się grabie na koniczynie,
W godzinie smutku nic mi nie trzeba.
Tę trochę ziemi i nieba.
O jakich emocjach mówi podmiot liryczny w wierszu?
Narysuj emotikon ilustrujący emocje podmiotu lirycznego.
Wokół rysunku zanotuj nazwy emocji.
Co wpływa na poprawę nastroju podmiotu lirycznego? Nazwij obrazy poetyckie.
Odpowiedzcie na pytania:
Grupa I: Operatorzy kamery
Z jakiej perspektywy podmiot liryczny obserwuje świat?
Naszkicujcie perspektywę widzenia podmiotu lirycznego.Grupa II: Artyści
W jaki sposób poeta opisuje świat?
Wymień wyrazy dźwiękonaśladowcze z wiersza.
Zbadaj rytm wiersza.
Policz strofy w wierszu „Widok z gór”.
Policz sylaby w każdym wersie. Jaką regularność daje się zauważyć?
Wyjaśnij sens dwóch ostatnich wersów wiersza.
Odpowiedz w poetycki sposób na pytanie, czego ci potrzeba najbardziej, kiedy ci smutno.
Zrób zdjęcie krajobrazu lub jego elementu z zastosowaniem perspektywy: żabiej, ptasiej lub żyrafiej.
Fotografuj z różnych punktów widzenia.