Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Anna Grabarczyk

Przedmiot: Język polski

Temat: Rola aluzji literackiej na podstawie interpretacji porównawczej sonetu Adama Mickiewicza Cisza morska i wiersza Marii Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej Najpiękniejsza zwrotka

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
1) rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
3) rozróżnia gatunki epickie, liryczne, dramatyczne i synkretyczne, w tym: gatunki poznane w szkole podstawowej oraz epos, odę, tragedię antyczną, psalm, kronikę, satyrę, sielankę, balladę, dramat romantyczny, powieść poetycką, a także odmiany powieści i dramatu, wymienia ich podstawowe cechy gatunkowe;
4) rozpoznaje w tekście literackim środki wyrazu artystycznego poznane w szkole podstawowej oraz środki znaczeniowe: oksymoron, peryfrazę, eufonię, hiperbolę; leksykalne, w tym frazeologizmy; składniowe: antytezę, paralelizm, wyliczenie, epiforę, elipsę; wersyfikacyjne, w tym przerzutnię; określa ich funkcje;
5) interpretuje treści alegoryczne i symboliczne utworu literackiego;
13) porównuje utwory literackie lub ich fragmenty, dostrzega kontynuacje i nawiązania w porównywanych utworach, określa cechy wspólne i różne;
14) przedstawia propozycję interpretacji utworu, wskazuje w tekście miejsca, które mogą stanowić argumenty na poparcie jego propozycji interpretacyjnej;
15) wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, szczególnie kontekst historycznoliteracki, historyczny, polityczny, kulturowy, filozoficzny, biograficzny, mitologiczny, biblijny, egzystencjalny;
III. Tworzenie wypowiedzi.
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
1) zgadza się z cudzymi poglądami lub polemizuje z nimi, rzeczowo uzasadniając własne zdanie;
4) zgodnie z normami formułuje pytania, odpowiedzi, oceny, redaguje informacje, uzasadnienia, komentarze, głos w dyskusji;
10) w interpretacji przedstawia propozycję odczytania tekstu, formułuje argumenty na podstawie tekstu oraz znanych kontekstów, w tym własnego doświadczenia, przeprowadza logiczny wywód służący uprawomocnieniu formułowanych sądów;
11) stosuje zasady poprawności językowej i stylistycznej w tworzeniu własnego tekstu; potrafi weryfikować własne decyzje poprawnościowe;
12) wykorzystuje wiedzę o języku w pracy redakcyjnej nad tekstem własnym, dokonuje korekty tekstu własnego, stosuje kryteria poprawności językowej.
IV. Samokształcenie.
9. wykorzystuje multimedialne źródła informacji oraz dokonuje ich krytycznej oceny;
Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
III. Tworzenie wypowiedzi.
2. Mówienie i pisanie. Uczeń: spełnia wymagania określone dla zakresu podstawowego, a ponadto tworzy spójne wypowiedzi w następujących formach: esej, interpretacja porównawcza, reportaż, felieton.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele lekcji. Uczeń:

  • wyjaśni, jakie znaczenie ma kontekst w analizie i interpretacji utworu poetyckiego;

  • przeanalizuje teksty literackie: Ciszę morską Adama Mickiewicza i Najpiękniejszą zwrotkę Marii Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej;

  • omówi rolę aluzji literackiej;

  • ustosunkuje się do poglądu Stanisława Barańczaka, wedle którego naczelna zasada poezji to: „paradoksalna zwięzłość produkująca wieloznaczność i wieloznaczność istniejąca na przekór zwięzłości”.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;

  • telefony z dostępem do internetu.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Uczniowie przed zajęciami zapoznają się z utworami:

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel pyta o pierwsze wrażenia uczniów po zapoznaniu się z wierszami. Uczestnicy zajęć próbują z pomocą nauczyciela odpowiedzieć na pytania:
    - Czym jest aluzja literacka?
    - Jakie znaczenie ma kontekst utworu?
    - W jakim stopniu znajomość kontekstu pomaga zrozumieć intencje autora?
    - Jaki jest, zdaniem uczniów, powód zestawienia obu tekstów i omawiania och podczas jednej lekcji?

  2. Wyświetlenie na tablicy tematu i celów zajęć oraz wspólne z uczniami ustalenie kryteriów sukcesu.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie indywidualnie zapoznają się z treściami w sekcji „Wprowadzenie” oraz „Przeczytaj”. Chętna osoba przedstawia krótko informacje, które zapamiętała z przeczytanych materiałów.

  2. Uczestnicy zajęć zapoznają się z pierwszą częścią audiobooka i wyjaśniają własnymi słowami, na czym polega naczelna zasada poezji według Stanisława Barańczaka: „paradoksalna zwięzłość produkująca wieloznaczność i wieloznaczność istniejąca na przekór zwięzłości”.
    Następnie zapoznają się z definicją kontekstu (polecenie 3, sekcja „Audiobook”). Odwołując się do niej oraz pozostałych materiałów zamieszczonych w tej sekcji, wyjaśniają, jakie znaczenie ma kontekst w analizie i interpretacji utworu poetyckiego.

  3. Uczniowie wykonują indywidualnie ćwiczenia 1‑4 z sekcji „Sprawdź się”. Wyniki pracy omawiane są na forum i komentowane przez nauczyciela.

  4. Nauczyciel wyświetla na tablicy po kolei ćwiczenia nr 5, 6, 7 i 8. Zespół klasowy zostaje podzielony na 4‑osobowe grupy, które rozwiązują zadania na czas. Najszybsza grupa przedstawia swoje propozycje i omawia je na forum klasy. Pozostali uczniowie weryfikują przedstawione odpowiedzi. Jeśli są one poprawne, grupa wygrywa.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie zapoznają się z drugą częścią audiobooka. Opisują elementy i płaszczyzny, na jakich dokonujemy analizy porównawczej dwóch utworów.

Praca domowa:

  1. Ćwiczenie 9 z e‑materiału:
    Napisz tekst, w którym przeprowadzisz analizę i interpretację porównawczą sonetu Adama Mickiewicza Cisza morska i wiersza Najpiękniejsza zwrotka Marii Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej. Zwróć uwagę na funkcję aluzji literackiej.

Materiały pomocnicze:

  • Iwona Benenowska, Beata Morzyńska‑Wrzosek, Dialog z tekstem. Analiza i interpretacja wybranych utworów poetyckich, Bydgoszcz 2014.

  • Stanisław Żak, Analiza porównawcza w szkole, „Lekcje poezji w szkole średniej”, 1993.

Wskazówki metodyczne

  • Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Audiobook”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.