Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Agata Jarszak‑Tyl, Krzysztof Błaszczak
Przedmiot: chemia
Temat: W jaki sposób dysocjacji elektrolitycznej ulegają związki o budowie jonowej?
Grupa odbiorcza: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony; uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
VI. Reakcje w roztworach wodnych. Uczeń:
1) pisze równania dysocjacji elektrolitycznej związków nieorganicznych i organicznych z uwzględnieniem dysocjacji stopniowej.
Zakres rozszerzony
VI. Reakcje w roztworach wodnych. Uczeń:
1) pisze równania dysocjacji elektrolitycznej związków nieorganicznych i organicznych z uwzględnieniem dysocjacji stopniowej.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne:
Uczeń:
definiuje pojęcia: dysocjacja elektrolityczna, hydratacja;
pisze równania reakcji dysocjacji elektrolitycznej związków o budowie jonowej;
analizuje proces rozpadu związków na jony.
Strategie nauczania:
asocjacyjna;
problemowa.
Metody i techniki nauczania:
dyskusja dydaktyczna;
ćwiczenia uczniowskie;
eksperyment;
analiza materiału źródłowego;
technika zdań podsumowujących.
Formy pracy:
praca zbiorowa;
praca w grupach;
praca indywidualna.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami z dostępem do Internetu/ smartfony, tablety;
słuchawki;
rzutnik multimedialny;
zasoby multimedialne zawarte w e‑podręczniku;
tablica interaktywna/tablica biała;
modele kulkowe pierwiastków/plastelina.
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel zadaje uczniom pytania: Gdzie wykorzystywana jest woda? Jakie właściwości wody decydują o jej wykorzystaniu? Czy zachodzące pomiędzy cząsteczkami wody oddziaływanie ma wpływ na właściwości roztworów wodnych?
Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów. Przypomnienie pojęcia dysocjacji elektrolitycznej.
Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji.
Zasady BHP. Nauczyciel zapoznaje uczniów z kartami charakterystyk substancji, jakie zostaną użyte w czasie lekcji.
Faza realizacyjna:
Analiza tekstu źródłowego na temat dysocjacji elektrolitycznej. Uczniowie zapoznają się z wzorami sumarycznymi wybranych przez nauczyciela związków chemicznych, które po umieszczeniu w wodzie rozpadają się na jony (np. , , , , , , , ). Nauczyciel pyta uczniów: Czy na podstawie budowy chemicznej zaprezentowanych związków, można przewidzieć sposób rozpadu związku na jony? Uczniowie wraz z nauczycielem analizują ogólne wzory sumaryczne soli i wodorotlenków, po czym uczniowie definiują pojęcie dysocjacji elektrolitycznej.
Nauczyciel poleca, aby uczniowie zapoznali się z animacją w medium bazowym pt. „Dysocjacja elektrolityczna związków o budowie jonowej”. Uczniowie sprawdzają zdobytą w czasie analizy animacji wiedzę, wykonując ćwiczenia załączone do medium.
Nauczyciel dzieli losowo uczniów na 2 grupy zadaniowe:
I grupa – dysocjacja wodorotlenków;
II grupa – dysocjacja soli.
Nauczyciel rozdaje szkło i sprzęt laboratoryjny, odczynniki chemiczne, karty pracy i modele kulkowe atomów pierwiastków/plastelinę. Uczniowie przeprowadzają doświadczenie wg instrukcji (patrz materiały pomocnicze). Najpierw formułują pytanie badawcze, hipotezę, obserwują zmiany, wyciągają wnioski – wszystko zapisują w kartach pracy. Zapisują równanie dysocjacji elektrolitycznej w kartach pracy. Następnie, wykorzystując modele kulkowe lub plastelinę, przedstawiają model procesu dysocjacji elektrolitycznej związku chemicznego, jaki został przydzielony grupie. Nauczyciel monitoruje przebieg pracy uczniów oraz sprawdza poprawność zbudowanych modeli i zapisanych równań dysocjacji elektrolitycznej. Po zakończeniu pracy, liderzy prezentują efekty pracy grupowej.
Uczniowie sprawdzają swoją wiedzę, wykonując ćwiczenia zawarte w e‑materiale w części „sprawdź się”.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów. Podaje uczniom zdania do dokończenia:
Hydratacja to...
W wyniku dysocjacji elektrolitycznej soli o wzorze powstają...
Dysocjacja elektrolityczna polega na...
Jako podsumowanie lekcji nauczyciel może wykorzystać zdania do uzupełnienia, które uczniowie gromadzą w swoim portfolio:
Przypomniałem/łam sobie, że...
Co było dla mnie łatwe...
Czego się nauczyłam/łem...
Co sprawiało mi trudność...
Praca domowa:
Nauczyciel prosi uczniów o dokończenie ćwiczeń w e‑materiale oraz przygotowanie się do dyskusji dotyczącej dysocjacji związków o budowie polarnej.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Animacja może być wykorzystana przez uczniów podczas wykonywania pracy domowej, podczas przygotowywania się do lekcji .
Materiały pomocnicze:
Karta pracy ucznia.
Doświadczenia:
Sprzęt i szkło laboratoryjne: zlewki, łyżeczki, bagietki, zestaw do badania przewodnictwa prądu elektrycznego.
Odczynniki chemiczne: woda destylowana, wodorotlenek sodu, siarczan(VI) miedzi(II) - woda (1/5), opcjonalnie - sacharoza.
Instrukcja wykonania doświadczenia:
A. Wodorotlenki:
W dwóch zlewkach umieść po ok. 100 cmIndeks górny 3 Indeks górny koniec3 wody destylowanej.
Do wody destylowanej w jednej ze zlewek wprowadź ok. 1/3 łyżeczki stałego wodorotlenku sodu. Zawartość zlewki dokładnie wymieszaj za pomocą szklanej bagietki.
Wykorzystując zestaw do badania przewodnictwa prądu elektrycznego, sprawdź czy woda destylowana i wodny roztwór wodorotlenku sodu przewodzą prąd elektryczny.
B. Sole:
W dwóch zlewkach umieść po ok. 100 cmIndeks górny 33 wody destylowanej.
Do wody destylowanej w jednej ze zlewek wprowadź ok. 1/3 łyżeczki siarczanu(VI) miedzi(II) - woda (1/5). Zawartość zlewki dokładnie wymieszaj za pomocą szklanej bagietki.
Wykorzystując zestaw do badania przewodnictwa prądu elektrycznego, sprawdź czy woda destylowana i wodny roztwór siarczanu(VI) miedzi(II) - woda (1/5) przewodzą prąd elektryczny.
Uzupełnienie: Uczniowie mogą zbadać również przewodnictwo elektryczne stałego wodorotlenku sodu i siarczanu(VI) miedzi(II) - woda(1/5). Nauczyciel, może również poprosić uczniów, żeby sprawdzili przewodnictwo elektryczne wodnego roztworu cukru buraczanego (sacharozy) - celem takiego działania byłoby potwierdzenie, że za przewodzenie prądu elektrycznego nie odpowiada sam proces rozpuszczania substancji w wodzie.
Polecenia podsumowujące (nauczyciel przed lekcją zapisuje je na niewielkich kartkach):
Hydratacja to...
W wyniku dysocjacji elektrolitycznej soli o wzorze powstają...
Dysocjacja elektrolityczna polega na ...