Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Imię i nazwisko autora: Jacek Człapiński

Przedmiot: Matematyka

Temat zajęć: Własności wielokątów foremnych.

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa

VIII. Planimetria

Zakres podstawowy. Uczeń:

  1. rozpoznaje wielokąty foremne i korzysta z ich podstawowych własności;

  2. korzysta z własności kątów i przekątnych w prostokątach, równoległobokach, rombach i trapezach

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii

  • kompetencje cyfrowe

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • rozpoznaje i poprawnie nazywa n-kąty foremne

  • stosuje podstawowe konstrukcje geometryczne do rozwiązywania problemów

  • odkrywa algorytm konstrukcji wielokątów foremnych o podwojonej liczbie boków na podstawie danego n-kąta foremnego

  • rozpoznaje liczby Fermata i bada, czy dane liczba jest liczbą Fermata

  • bada, czy dany n-kąt foremny można skonstruować za pomocą cyrkla i linijki

  • wyznacza liczbę wielokątów foremnych gwiaździstych

  • wykreśla wielokąty foremne gwiaździste

Strategie i metody nauczania:

  • konstruktywizm.

  • dyskusja

  • rozmowa nauczająca z wykorzystaniem ćwiczeń interaktywnych

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • gra dydaktyczna;

  • praca w parach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z dostępem do Internetu w takiej liczbie, żeby każda para uczniów miała do dyspozycji komputer. Lekcję tę można przeprowadzić, mając do dyspozycji jeden komputer z rzutnikiem multimedialnym – wówczas w grze uczestniczy cała klasa.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel prosi uczniów o przywołanie postaci jakiejkolwiek postaci znanego polskiego matematyka (dobrze by było, gdyby miał przygotowaną informacje np. o Banachu (najczęściej występujące pojęcie w pracach matematycznych na całym współczesnym świecie, to przestrzenie Banacha), Ulamie (projekt Manhattan, związany z budową amerykańskiej bomby atomowej)...).

  2. Nauczyciel prosi uczniów o przypomnienie, czym są konstrukcje klasyczne w geometrii i jakie znają kryterium konstruowalności wielokątów foremnych.

  3. Nauczyciel podaje temat i cele zajęć, uczniowie ustalają kryteria sukcesu.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel przywołuje postać Jana Brożka i krótko opisuje jego zasługi dla matematyki. Rysuje na tablicy pięciokąt foremny i prosi by któryś z uczniów narysował pentagram. Następnie wprowadza pojęcie wielokąta foremnego gwiaździstego.

  2. Uczniowie, pracując w parach, grają w załączona grę edukacyjną: Własności wielokątów foremnych i wykonują polecenia dołączone do multimedium. Jeśli któryś z graczy trafił na ostatnie zadanie, to nauczyciel w tym momencie wprowadza kryterium dotyczące liczby różnych wielokątów gwiaździstych.

  3. Nauczyciel w rozmowie z całą klasą omawia kryterium dotyczące liczby wielokątów gwiaździstych oraz metodę Jana Brożka prowadzącą do sposobu konstrukcji. Rysuje na tablicy ośmiokąt foremny i prosi, by podać ile jest różnych ośmiokątów foremnych gwiaździstych. Następnie prosi chętnego ucznia o skonstruowanie tych wielokątów. Nauczyciel tak steruje dyskusją, by uczniowie zauważyli, że nie każdy rozkład na składniki prowadzi do konstrukcji wielokąta gwiaździstego i by dostrzegli związek z istnieniem wspólnych dzielników odpowiednich liczb.

  4. Nauczyciel prosi o przypomnienie kryterium Gaussa konstruowalności wielokątów foremnych oraz o podanie uzasadnienia, że da się skonstruować kąt foremny. Następnie podaje twierdzenie o konstrukcji wielokąta, którego liczba boków jest iloczynem liczb względnie pierwszych i zachęca uczniów do jego udowodnienia.

  5. Uczniowie wykonują zaproponowane ćwiczenia interaktywne, wykorzystując umiejętności z różnych działów matematyki.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel prosi wybranych uczniów o przedstawienie najważniejszych elementów, jakie były omawiane w trakcie lekcji.

Praca domowa:

Nauczyciel poleca, aby uczniowie wykonali w domu ćwiczenia interaktywne, które nie zostały wykonane w czasie zajęć.

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne:

Grę edukacyjną można użyć jako materiał powtórzeniowy przed sprawdzianem.