Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Joanna Oparek

Przedmiot: Język polski

Temat: Funkcje dydaktyczne teatru oświeceniowego – konteksty historyczne

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
1) rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
9) rozpoznaje tematykę i problematykę poznanych tekstów oraz jej związek z programami epoki literackiej, zjawiskami społecznymi, historycznymi, egzystencjalnymi i estetycznymi; poddaje ją refleksji;
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
1) przetwarza i hierarchizuje informacje z tekstów, np. publicystycznych, popularnonaukowych, naukowych;
III. Tworzenie wypowiedzi.
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
1) zgadza się z cudzymi poglądami lub polemizuje z nimi, rzeczowo uzasadniając własne zdanie;
4) zgodnie z normami formułuje pytania, odpowiedzi, oceny, redaguje informacje, uzasadnienia, komentarze, głos w dyskusji;
IV. Samokształcenie.
3. korzysta z literatury naukowej lub popularnonaukowej;
6. wybiera z tekstu odpowiednie cytaty i stosuje je w wypowiedzi;
9. wykorzystuje multimedialne źródła informacji oraz dokonuje ich krytycznej oceny;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • pozna historię Teatru Narodowego;

  • przeanalizuje kontekst historyczny i społeczny powstania publicznej sceny narodowej;

  • scharakteryzuje repertuar Teatru Narodowego;

  • wyjaśni, na czym polegała funkcja dydaktyczna teatru w czasach oświecenia i jak wiązała się z polską polityką.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • z użyciem e‑podręcznika;

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed zajęciami:

  1. Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat: Znaczenie kontekstu historycznego dla rozwoju publicystyki w polskim oświeceniu i naprowadza uczniów na powiązanie publicystyki z funkcją dydaktyczną teatru oświeceniowego – nauczyciel może postawić pytanie: Czy teatr bywa publicystyką?

  2. Nauczyciel podkreśla znaczenie sceny narodowej jako potężnego medium epoki oświecenia.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel udostępnia uczniom e‑materiał i wprowadza ich w temat lekcji, nawiązując do wcześniejszej rozmowy.

  2. Nauczyciel wraz uczniami ustala cele zajęć i kryteria sukcesu.

  3. Nauczyciel może sprawdzić i uzupełnić wiedzę uczniów dotyczącą sytuacji Polski i najważniejszych wydarzeń historycznych czasów stanisławowskich.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie indywidualnie zapoznają się z treścią sekcji „Przeczytaj”.

  2. Nauczyciel prosi uczniów o zapisanie na tablicy haseł i idei oświecenia, istotnych dla określenia misji Teatru Narodowego.

  3. Uczniowie zapoznają się z mapą myśli i wykonują polecenie 1. Wybrana osoba prezentuje odpowiedzi, a nauczyciel ocenia i komentuje.

  4. Uczniowie uzupełniają oś czasu obrazującą znaczące dla czasów stanisławowskich i rozwoju sceny narodowej wydarzenia historyczne. Wybrana osoba prezentuje odpowiedzi, a nauczyciel ocenia i komentuje.

  5. Nauczyciel może zaproponować uczniom dyskusję na temat: Oświeceniowa komedia polityczna – dydaktyzm czy propaganda?

  6. Uczniowie przechodzą do sekcji „Sprawdź się”, zapoznają się z tekstem 1 i wykonują ćwiczenia 1 i 2. Wybrane osoby prezentują odpowiedzi, a nauczyciel ocenia i komentuje.

  7. Uczniowie zapoznają się z tekstem 2 i wykonują ćwiczenia 3‑8. Wybrane osoby prezentują odpowiedzi, a nauczyciel ocenia i komentuje.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel prosi chętnego ucznia o krótkie zreferowanie historii Teatru Narodowego w kontekście historycznym.

  2. Prowadzący zajęcia prosi wybranego ucznia o scharakteryzowanie repertuaru Teatru Narodowego.

  3. Nauczyciel prosi wybranego ucznia o podsumowanie – wyjaśnienie, na czym polegała funkcja dydaktyczna teatru w czasach oświecenia i jak wiązała się z polityką Stanisława Augusta Poniatowskiego.

  4. Nauczyciel ponownie odczytuje temat lekcji i inicjuje krótką rozmowę na temat spełnienia kryteriów sukcesu.

Praca domowa:

Napisz wypracowanie na temat: Funkcja dydaktyczna teatru współczesnego.

lub:

Napisz wypracowanie na temat: Teatr oświecenia jako „szkoła świata”.

Materiały pomocnicze:

  • Jan Kott, Główne problemy teatru w dobie oświecenia, [w:] tegoż, Teatr Narodowy 1765–1794.

  • Jan Kott, O nową syntezę polskiego Oświecenia, „Pamiętnik Literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej” 1950, nr 41/3–4.

Wskazówki metodyczne

  • Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Linia chronologiczna”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.