Dla nauczyciela
Imię i nazwisko autora: | Nina Tomaszewska |
Przedmiot: | Fizyka |
Temat zajęć: | Pole magnetyczne wytworzone przez dwa źródła (prądy) |
Grupa docelowa: | III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzający zapis podstawy programowej dla kształcenia rozszerzonego |
Podstawa programowa | Cele kształcenia – wymagania ogólne Zakres rozszerzony |
Kształtowane kompetencje kluczowe: | Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE z 2018 r.:
|
Cele operacyjne: | Uczeń:
|
Strategie nauczania | blended‑learning |
Metody nauczania | wykład informacyjny wspomagany pokazem multimedialnym |
Formy zajęć: | praca w zespole klasowym |
Środki dydaktyczne: | niniejszy e‑materiał + komputer z rzutnikiem lub tablety do dyspozycji każdego ucznia |
Materiały pomocnicze: | - |
PRZEBIEG LEKCJI | |
Faza wprowadzająca: | |
Nauczyciel opowiada o sytuacji mogącej się zdarzyć w pracowni fizycznej, kiedy prąd płynący w przewodach wytwarza pole magnetyczne, które zakłóca pomiary. Dobrym i prostym pomysłem na pozbycie się pola magnetycznego jest skręcenie (lub spięcie) przewodów, w których płyną przeciwne prądy. Nauczyciel pyta uczniów, dlaczego takie postępowanie niweluje pole magnetyczne. Uczniowie z pewnością użyją intuicji, aby stwierdzić, że przeciwnie skierowane wektory indukcji magnetycznej pochodzące od poszczególnych przewodów, w których płyną równe, ale przeciwnie skierowane prądy wzajemnie się zniwelują. | |
Faza realizacyjna: | |
Nauczyciel omawia zasadę superpozycji pól i pokazuje wizualizację sumowania się pól od magnesów albo od poszczególnych zwojów zwojnicy. Stosuje w tym celu metodę opiłkową. Może oczywiście posłużyć się zdjęciami zamieszczonymi w części „Warto przeczytać” materiału. W samouczku mamy pokazane rozwiązanie konkretnego problemu sumowania pól magnetycznych pochodzących od dwóch przewodników. Mamy znaleźć wektor indukcji magnetycznej (jego wartość i kierunek) w konkretnym punkcie przestrzeni. Nauczyciel może pracować z uczniami wspólnie wyświetlając samouczek i dodatkowo omawiając trudniejsze kwestie. Może też, przy zdolniejszym zespole klasowym, polecić samodzielne studiowanie samouczka. | |
Faza podsumowująca: | |
W fazie podsumowującej uczniowie pod kierunkiem nauczyciela powinni rozwiązać zadanie 1, 2 i 8 z zestawu ćwiczeń pokazując uczniom charakterystyczny sposób postępowania przy stosowaniu zasady superpozycji pól. | |
Praca domowa: | |
Uczniowie utrwalają wiedzę i zdobyte umiejętności przez rozwiązanie w domu zadań: 3, 4, 5, 6 i 7 z zestawu ćwiczeń. | |
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium | Można wyobrazić sobie jeszcze taką sytuację, że nauczyciel w ogóle nie skorzystał z samouczka podczas lekcji i na przykładzie rozwiązania zadania 1. i 2. pokazał uczniom charakterystyczny sposób postępowania przy stosowaniu zasady superpozycji pól. Wtedy wskazane byłoby, aby uczeń zapoznał się z samouczkiem w domu i próbował „wyprzedzać” z rozumowaniem i obliczeniami lektora. Tak, aby sprawdzić swój poziom umiejętności rozwiązywania podobnego zadania do rozwiązywanego podczas lekcji. |