Dla nauczyciela
Autor: Anna Grabarczyk
Przedmiot: Język polski
Temat: Teatr absurdu w Polsce
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne. Uczeń:
rozpozna środki wyrażające ironię, autoironię, komizm, humor oraz patos w dramacie Sławomira Mrożka Tango; wyjaśni ich funkcje w utworze;
zinterpretuje Tango Mrożka jako zapis życia człowieka w społeczeństwie zdominowanym przez totalitaryzm i propagandę;
wyjaśni, na czym polega absurd w sztuce Mrożka;
rozpozna elementy groteski w wybranych tekstach epoki.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
mapa myśli;
dyskusja za i przeciw.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Uczniowie przed lekcją przygotowują refleksje na temat pojęcia absurdu jako miary losu człowieka. Przypominają sobie także, czym jest groteska. Dyskusja zostanie przeprowadzona podczas zajęć.
Faza wprowadzająca:
Uczniowie zapoznają się z treścią sekcji „Wprowadzenie” i „Przeczytaj”. Następnie wymieniają się obserwacjami i przemyśleniami w formie dyskusji (na temat podany przed zajęciami).
Nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i wspólnie z uczniami ustala cele zajęć i kryteria sukcesu.
Faza realizacyjna:
Uczniowie w parach przygotowują mapę myśli podsumowującą informacje z sekcji „Wprowadzenie” i „Przeczytaj”. Następnie zapoznają się z treścią sekcji „Prezentacja multimedialna”. Na podstawie zebranych w prezentacji fragmentów notują w parach podobieństwa i różnice w opiniach krytyków na temat bohaterów dramatów Witolda Gombrowicza, Tadeusza Różewicza i Sławomira Mrożka.
Następnie dzielą się na kilkuosobowe grupy i opracowują tablicę edukacyjną opisującą cechy teatru absurdu jako innowacyjnej w latach 60. XX wieku sztuki scenicznej. Chętne osoby przedstawiają gotowe odpowiedzi.Nauczyciel inicjuje debatę „za” i „przeciw” na temat: Tango Mrożka jako zapis życia człowieka w społeczeństwie zdominowanym przez totalitaryzm i propagandę. Zadaniem uczniów jest zaprezentowanie argumentów „za” i „przeciw” oraz przekonanie innych do swoich poglądów. Uczniowie uzyskują od nauczyciela informacje, jak należy dyskutować, wyrażać swoje zdanie bez prowokacji i osobistych ataków. Każda grupa musi mieć taki sam czas na wypowiedź.
Przebieg:
- Podział uczniów na dwie grupy.
- Wyznaczenie czasu na przygotowanie argumentów.
- Prezentacja argumentów.
- Podsumowanie wyników debaty oraz ocena jakości i siły argumentów.
Faza podsumowująca:
Uczniowie indywidualnie wykonują ćwiczenia z sekcji „Sprawdź się” - 1‑4. Pozostałe zadania uczniowie wykonują w parach. Po zakończeniu pracy nauczyciel weryfikuje poprawność odpowiedzi.
Praca domowa:
Zinterpretuj wypowiedź badacza literatury:
Jan Błoński
Powtórka z „Tanga”W dyskusji o wolności (albo w krytyce pojęcia wolności jako „wolności od”) Mrożek zdaje się więc milcząco opowiadać po stronie Camusa; nie przestawał on powtarzać, iż wszelki bunt, aby nie wyrodzić się w nieobliczalną tyranię, musi nieść w sobie miarę i granicę, którą stanowi inny człowiek.
Źródło: Jan Błoński, Powtórka z „Tanga”, „Życie Literackie” 1967, nr 44.
Materiały pomocnicze:
A. Brillant‑Annequin, Teatr absurdu: narodziny współczesnej estetyki, „Ruch Literackie” 1995.
Anna Krajewska, Dramat i teatr absurdu w Polsce, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 1996.
Wskazówki metodyczne
Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Prezentacja multimedialna”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.