Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Anna Grabarczyk

Przedmiot: Język polski

Temat: Lęk i pustka w poezji Zbigniewa Herberta na przykładzie utworu Język snu

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Kształtowanie dojrzałości intelektualnej, emocjonalnej i moralnej uczniów.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
1) rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
4) rozpoznaje w tekście literackim środki wyrazu artystycznego poznane w szkole podstawowej oraz środki znaczeniowe: oksymoron, peryfrazę, eufonię, hiperbolę; leksykalne, w tym frazeologizmy; składniowe: antytezę, paralelizm, wyliczenie, epiforę, elipsę; wersyfikacyjne, w tym przerzutnię; określa ich funkcje;
9) rozpoznaje tematykę i problematykę poznanych tekstów oraz jej związek z programami epoki literackiej, zjawiskami społecznymi, historycznymi, egzystencjalnymi i estetycznymi; poddaje ją refleksji;
10) rozpoznaje w utworze sposoby kreowania: świata przedstawionego (fabuły, bohaterów, akcji, wątków, motywów), narracji, sytuacji lirycznej; interpretuje je i wartościuje;
13) porównuje utwory literackie lub ich fragmenty, dostrzega kontynuacje i nawiązania w porównywanych utworach, określa cechy wspólne i różne;
14) przedstawia propozycję interpretacji utworu, wskazuje w tekście miejsca, które mogą stanowić argumenty na poparcie jego propozycji interpretacyjnej;
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
2) analizuje strukturę tekstu: odczytuje jego sens, główną myśl, sposób prowadzenia wywodu oraz argumentację;
II. Kształcenie językowe.
1. Gramatyka języka polskiego. Uczeń:
2) rozumie zróżnicowanie składniowe zdań wielokrotnie złożonych, rozpoznaje ich funkcje w tekście i wykorzystuje je w budowie wypowiedzi o różnym charakterze;
4) rozumie rolę szyku wyrazów w zdaniu oraz określa rolę jego przekształceń w budowaniu znaczenia wypowiedzi.
3. Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń:
1) rozumie pojęcie znaku językowego oraz języka jako systemu znaków; rozróżnia typy znaków i określa ich funkcje w tekście;
3) rozpoznaje i określa funkcje tekstu (informatywną, poetycką, metajęzykową, ekspresywną, impresywną – w tym perswazyjną);
III. Tworzenie wypowiedzi.
1. Elementy retoryki. Uczeń:
2) wskazuje i rozróżnia cele perswazyjne w wypowiedzi literackiej i nieliterackiej;
4) wyjaśnia, w jaki sposób użyte środki retoryczne (np. pytania retoryczne, wyliczenia, wykrzyknienia, paralelizmy, powtórzenia, apostrofy, przerzutnie, inwersje) oddziałują na odbiorcę;
6) rozumie, na czym polega logika i konsekwencja toku rozumowania w wypowiedziach argumentacyjnych i stosuje je we własnych tekstach;
IV. Samokształcenie.
6. wybiera z tekstu odpowiednie cytaty i stosuje je w wypowiedzi;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • pozna pochodzący z ostatniego tomu poezji Zbigniewa Herberta wiersz Język snu;

  • przeanalizuje funkcjonalność środków stylistycznych stosowanych przez poetę;

  • scharakteryzuje tytułowy język snu.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Przygotowanie do zajęć. Nauczyciel loguje się na platformie i udostępnia uczniom e‑materiał: „Lęk i pustka w poezji Zbigniewa Herberta na przykładzie utworu Język snu”. Następnie prosi uczniów o zapoznanie się z wierszem Herberta zawartym w e‑materiale. Uczniowie powinni utwór przeczytać i przygotować się do jego omówienia: przygotować wstępne informacje, które pozwolą umiejscowić tekst w kontekście biograficznym lub historycznoliterackim.

  2. Przekład intersemiotyczny. Chętni uczniowie przygotowują krótki film jako ilustrację do utworu poetyckiego w e‑materiale. Film mogą przygotować na telefonach komórkowych lub wykorzystać szablony do animacji dostępne w internecie.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i określa cele.
    Uczniowie wykonują na tablicy polecenia nauczyciela:
    a) Zapiszcie jak najwięcej skojarzeń ze słowami lęk oraz pustka.
    b) Zapoznajcie się z wprowadzeniem do lekcji i wyjaśnijcie, czym jest sen.
    Po określonym czasie następuje podsumowanie zadania.

  2. Prezentacja pracy domowej – wybrane osoby prezentują film będący ilustracją wiersza. Następuje krótkie omówienie prezentacji oraz podzielenie się wrażeniami.

Faza realizacyjna:

  1. Praca z multimedium. Uczniowie po obejrzeniu filmu wyjaśniają, co to znaczy, że Herbert był zwolennikiem wiersza przypominającego okno, za którym widać świat. Następnie w parach omawiają, w jaki sposób poezja Herberta realizuje motyw lęku i pustki.

  2. Praca z grupach. Nauczyciel dzieli klasę na zespoły. Każdy z nich ma określone zadania związane z ćwiczeniami zamieszczonymi w sekcji „Sprawdź się”. I – Podajcie po jednym przykładzie funkcjonalnego kontekstu, który można by wykorzystać w interpretacji wiersza Język snu. (ćw. 8). II – Przeczytajcie fragmenty maturalnych realizacji interpretacji wiersza Zbigniewa Herberta Język snu. Spróbujcie je połączyć, przygotowując ustną wypowiedź na temat utworu Herberta, w której zastosujecie elementy retoryki. (ćw. 7) III – Przeczytajcie wiersz Język snu i wybierzcie z trzech podanych tez interpretacyjnych tę, którą można uzasadnić na podstawie utworu oraz funkcjonalnie wybranych kontekstów. (ćw. 5)
    • Podmiot liryczny mówi o rzeczywistości, której nie można doświadczyć na jawie.
    • Zbigniew Herbert sugeruje, że sen jest formą wyzwolenia języka poetyckiego.
    • Język snu jest metaforyczny, ponieważ mówi o tym, co nie jest jednoznaczne.
    IV – Określcie funkcję metafor zastosowanych przez poetę w wierszu Język snu. Podejmijcie próbę charakterystyki języka snu. Zredagujcie notatkę, w której wykorzystacie wymienione wcześniej określenia. (ćw. 3, 4).
    V – Wskażcie fragment wiersza Język snu wskazujący na obrazowy charakter języka snu, podstawowy dla większości ludzi i obecny również u podmiotu lirycznego. Następnie uzupełnijcie mapę myśli cechami języka snu. (ćw. 1, 2).

  3. Ćwiczenie 6 uczniowie wykonują indywidualnie: Zredaguj argument, w którym uzasadnisz słuszność lub błędność sformułowania: Sen jest dla poety specyficzną narracją.

Faza podsumowująca:

  1. Przedstawiciele zespołów prezentują wyniki pracy grupy. Chętna osoba podsumowuje zajęcia.

Dla chętnych

Przeanalizuj utwór Język snu Herberta. Ustal, jakim doświadczeniem dla podmiotu lirycznego jest śnienie. Zapisz swoją odpowiedź.

Rrb56OV1EZEim
Nagranie filmowe zawierające aktorską interpretację wiersza Język snu Zbigniewa Herberta
Zbigniew Herbert Język snu

kiedy śpię
jak wszyscy
przed świtem
nakręcam zegar
tonę na białym
żaglowcu
fala zmywa mnie
z białego żaglowca
szukam kluczy
zabijam smoka
który się śmieje
zapalam lampę
a nade wszystko
gadam

podejrzewam
że wszyscy śnią obrazami
ale opowiadam sobie
te wszystkie głupie historie
jakbym spał
w kopcu
narracji
ale taki powinien być
język snu
język piękny dalekosiężny
zwiewny
gdy porzuca gramatykę
zasady fonetyki
język urągania
język którego nie znam

kiedy śpię
w miejscu kota
niekiedy ciało
przenika dreszcz
stękana melodia
słyszalna uszom

wówczas
zamyka się
język snu
niepodległy
zmęczeniu

czysty
język słodkiej grozy

her Źródło: Zbigniew Herbert, Język snu, [w:] Epilog burzy, Wrocław 1998.

Materiały pomocnicze:

  • https://www.legalnakultura.pl/pl/czytelnia‑kulturalna/rozmowy/news/2951,zbigniew‑herbert

  • https://rcin.org.pl/Content/58916/WA248_73985_P‑I-2524_sienkiew‑platon_o.pdf

Wskazówki metodyczne

  • Nauczyciel może wykorzystać medium w sekcji „Film” do podsumowania lekcji.