Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Agata Krzak, Krzysztof Błaszczak
Przedmiot: chemia
Temat: Jak powstaje wiązanie O-glikozydowe w cząsteczkach cukrów?
Grupa docelowa: uczniowie III etapu edukacyjnego, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
XX. Cukry. Uczeń:
6) wskazuje wiązanie O-glikozydowe w cząsteczkach: sacharozy i maltozy.
Zakres rozszerzony
XX. Cukry. Uczeń:
6) wskazuje wiązanie O-glikozydowe w cząsteczkach cukrów o podanych wzorach (np. sacharozy, maltozy, celobiozy, celulozy, amylozy, amylopektyny).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
wskaże wiązanie O-glikozydowe w cząsteczkach cukrów;
przedstawia, jak powstaje wiązanie O-glikozydowe w cząsteczkach cukrów.
Strategie nauczania:
asocjacyjna.
Metody i techniki nauczania:
film samouczek;
dyskusja dydaktyczna;
analiza materiału źródłowego;
ćwiczenia uczniowskie;
okienko informacyjne;
technika tarcza strzelnicza.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca zbiorowa.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do Internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, kreda/marker;
rzutnik multimedialny.
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel zadaje pytania: „W jakiej grupie związków występują wiązania O-glikozydowe? Jakiego rodzaju cukry tworzą wiązanie O-glikozydowe”?
Rozpoznanie wiedzy wstępnej. Uczniowie odpowiadają na pytanie: „Jakiego rodzaju wiązania mogą powstawać w reakcji pomiędzy monosacharydami?”
Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji, które uczniowie zapisują na kartkach i gromadzą w portfolio.
Faza realizacyjna:
Film samouczek. Nauczyciel wyświetla na tablicy multimedialnej film samouczek przedstawiający informację na temat powstawania wiązania O-glikozydowego w cząsteczkach cukrów. Uczniowie układają pytania do filmu. Po jego projekcji uczniowie nawzajem zadają sobie pytania i udzielają odpowiedzi. Pozostali uczniowie i nauczyciel weryfikują poprawność merytoryczną odpowiedzi. Następnie uczniowie wykonują samodzielnie zawarte w medium ćwiczenia.
Nauczyciel podaje przykłady nazw cukrów, np. celobiozy, maltozy, a chętni uczniowie podchodzą do tablicy i zapisują równania reakcji powstawania tych cukrów z oznaczeniem wiązania O-glikozydowego. Nauczyciel i pozostali uczniowie weryfikują poprawność zapisu równań.
Okienko informacyjne. Nauczyciel wyjaśnia uczniom, że będą teraz pracowali metodą okienka informacyjnego. Uczniowie dzielą kartkę w zeszycie na cztery części. W pierwszym okienku (lewy górny róg) zapisują pojęcie: wiązanie O-glikozydowe. W drugim okienku (prawy górny róg) zapisują definicję wiązania O-glikozydowego korzystając z różnych źródeł. Mogą ją także zapisać własnymi słowami. W trzecim okienku (lewy dolny róg) wpisują żart językowy lub ułożony wierszyk. W czwartym okienku (prawy dolny róg) przedstawiają graficznie dane pojęcie (może to być karykatura, scenka komiksowa). Następnie wybrani uczniowie przedstawiają efekty swojej pracy. Uczniowie oceniają prawidłowość definicji oraz poprawność i pomysłowość w wykonywaniu okienka trzeciego i czwartego.
Uczniowie pracują w parach nad częścią „Sprawdź się”. Uczniowie wykonują zadania. Nauczyciel może wyświetlić treść poleceń na tablicy multimedialnej. Po każdym przeczytanym poleceniu nauczyciel daje uczniom określony czas na zastanowienie się, a następnie chętny uczeń z danej pary udziela odpowiedzi/prezentuje rozwiązanie na tablicy. Pozostali uczniowie ustosunkowują się do niej, proponując ewentualnie swoje pomysły. Nauczyciel w razie potrzeby koryguje odpowiedzi, dopowiada istotne informacje, udziela uczniom informacji zwrotnej. Ćwiczenia, których uczniowie nie zdążą wykonać podczas lekcji mogą być zlecone do wykonania w ramach pracy domowej.
Faza podsumowująca:
Tarcza strzelnicza. Celem tej metody jest bardzo szybkie uzyskanie informacji zwrotnej. Uczniowie na tarczy strzelniczej zawieszonej w sali lekcyjnej, z użyciem małych samoprzylepnych kolorowych karteczek, zaznaczają w skali od 0 do 10 swoje „strzały”. Koło można podzielić na części, w których oceniać można różne aspekty pracy, np. przydatność, atrakcyjność, stopień trudności materiału, zaangażowanie uczniów, zainteresowanie tematem, stopień opanowania zagadnienia wynikający z zamierzonych do osiągnięcia celów lekcji, itp. Nauczyciel może odnieść się do tego ogólnie na podsumowanie.
Praca domowa:
Uczniowie wykonują pozostałe ćwiczenia zawarte w e‑materiale – „Sprawdź się”, których nie zdążyli wykonać na lekcji.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Film samouczek może zostać wykorzystany przez ucznia podczas przygotowywania się do pracy kontrolnej lub do zdobycia wiedzy w razie nieobecności ucznia na lekcji. Film samouczek może zostać użyty także jako podsumowanie lekcji.
Materiały pomocnicze:
Nauczyciel przygotowuje planszę z tarczą strzelniczą oraz małe, samoprzylepne, kolorowe karteczki dla uczniów.
Litwin M., Styska‑Wlazło S., Szymońska J.,To jest chemia 2. Chemia organiczna Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum, zakres rozszerzony, Nowa Era, Warszawa 2018.