Dopasowanie nazw potrzeb i sposobów ich zaspokajania do problemów osoby podopiecznej
GRA EDUKACYJNA
1
1
Instrukcja obsługi gry edukacyjnej
Instrukcja obsługi gry edukacyjnej
Gra edukacyjna „Dopasowanie nazw potrzeb i sposobów ich zaspokajania do problemów osoby podopiecznej” rozpoczyna się ekranem startowym. Klikając przycisk Start, gracz przechodzi do opisu celów i zasad gry.
Przejście między ekranami umożliwiają przyciski Dalej lub Wstecz.
W części Wybór postaci użytkownik ma możliwość stworzenia postaci, którą będzie grać. Można kreować jej wygląd i zmienić płeć, okulary, uczesanie, karnację i ubranie, klikając ikonę osoby i przyciski Następny element i Poprzedni element. Za pomocą przycisku Wstecz można wrócić do wyboru postaci (kobieta, mężczyzna). Po dokonaniu wyboru przechodzi się do ekranu rozpoczynającego grę, klikając przycisk Dalej.
Każdy tekst oznaczony ikoną Włącz/wyłącz dźwięk jest czytany przez lektora. Gracz ma możliwość wielokrotnego odsłuchania nagrania.
Zadaniem gracza jest rozpoznanie potrzeb osoby podopiecznej oraz dopasowanie metod ich zaspokajania adekwatnie do problemów.
Gra edukacyjna składa się z trzech poziomów, które gracz będzie przechodzić kolejno:
pierwszy stopień trudności polega na dopasowaniu odpowiednich nazw potrzeb do konkretnych problemów osoby podopiecznej,
drugi stopień trudności polega na dopasowaniu do podanych problemów osoby podopiecznej sposobów ich rozwiązania,
trzeci stopień trudności polega na dopasowaniu zarówno nazw potrzeb osoby podopiecznej do konkretnych problemów, jak i sposobów ich rozwiązania.
Gra obejmuje opis dziesięciu osób podopiecznych z różnymi schorzeniami. Na każdym poziomie losuje się jeden przypadek. Rozpoczynając grę, użytkownik ma trzy życia. Gdy udzieli nieprawidłowej odpowiedzi, traci jedno życie i wraca do tego samego pytania. Po utracie wszystkich żyć gracz wraca do początku rozgrywanego etapu. Za każde prawidłowe dopasowanie gracz otrzymuje 1 punkt.
Na ekranie Menu znajdują się wszystkie poziomy gry. Na początku aktywny jest jedynie poziom pierwszy. W zależności od tego, czy gracz ukończył poziom, czy nie, aktywne są inne przyciski. Gracz rozpoczyna rozgrywkę, klikając przycisk wybranego etapu.
Na ekranie rozpoczynającym poziom pierwszy znajduje się polecenie oraz przycisk z ikoną strzałki, umożliwiający przejście do kolejnej planszy. Każdy przypadek przedstawiony jest w dwóch częściach: opis sytuacji i zadanie, między którymi przechodzi się, klikając przycisk Dalej. Na ekranie z zadaniem znajdują się następujące informacje:
przycisk opis sytuacji – po kliknięciu w nowym oknie pojawia się opis sytuacji, zamykany przyciskiem Zwiń,
numer rozpoznanego problemu,
liczba żyć,
liczba punktów,
rozpoznany problem oraz nazwy potrzeb,
nieaktywny przycisk Sprawdź.
Do widocznego na ekranie pierwszego rozpoznanego problemu gracz dopasowuje odpowiednią nazwę potrzeby. Gracz przechodzi między kolejnymi problemami, klikając przycisk Przejdź do następnego problemu lub Wróć do poprzedniego problemu. Po dopasowaniu nazw potrzeb do wszystkich problemów aktywny staje się przycisk Sprawdź. Jego kliknięcie powoduje pojawienie się okna z informacją o prawidłowo lub nieprawidłowo wykonanym zadaniu. Po kliknięciu ikony „x”, gracz przechodzi do ekranu podsumowującego poziom, na którym znajdują się następujące informacje:
liczba żyć,
liczba zdobytych punktów,
przyciski: Sprawdź odpowiedź, Spróbuj ponownie i Graj dalej (po ukończeniu poziomu).
Na ekranie rozpoczynającym poziom drugi znajduje się polecenie oraz przycisk z ikoną strzałki, umożliwiający przejście do kolejnej planszy. Każdy przypadek przedstawiony jest w dwóch częściach: opis sytuacji i zadanie, między którymi przechodzi się, klikając przycisk Dalej. Na ekranie z zadaniem znajdują się następujące informacje:
przycisk opis sytuacji – po kliknięciu w nowym oknie pojawia się opis sytuacji, zamykany przyciskiem Zwiń,
numer rozpoznanego problemu,
liczba żyć,
liczba punktów,
rozpoznany problem, nazwy potrzeb oraz sposoby rozwiązania problemu,
nieaktywny przycisk Sprawdź.
Do widocznego na ekranie pierwszego rozpoznanego problemu z nazwami potrzeb gracz dopasowuje odpowiednie sposoby jego rozwiązania. Gracz przechodzi między kolejnymi problemami, klikając przycisk Przejdź do kolejnego rozpoznanego problemu i nazwy potrzeby oraz Przejdź do poprzedniego rozpoznanego problemu i nazwy potrzeby. Gracz przechodzi między kolejnymi sposobami rozwiązania problemu, klikając przycisk Przejdź do kolejnych sposobów rozwiązywania problemów lub Wróć do poprzednich sposobów rozwiązywania problemów. Po dopasowaniu sposobów rozwiązania do wszystkich problemów aktywny staje się przycisk Sprawdź. Jego kliknięcie powoduje pojawienie się okna z informacją o prawidłowo lub nieprawidłowo wykonanym zadaniu. Po kliknięciu ikony „x”, gracz przechodzi do ekranu podsumowującego poziom.
Na ekranie rozpoczynającym poziom trzeci znajduje się polecenie oraz przycisk z ikoną strzałki, umożliwiający przejście do kolejnej planszy. Każdy przypadek przedstawiony jest w dwóch częściach: opis sytuacji i zadanie, między którymi przechodzi się, klikając przycisk Dalej. Na ekranie z zadaniem znajdują się następujące informacje:
przycisk opis sytuacji – po kliknięciu w nowym oknie pojawia się opis sytuacji, zamykany przyciskiem Zwiń,
numer rozpoznanego problemu,
liczba żyć,
liczba punktów,
rozpoznany problem oraz nazwy potrzeb i sposoby rozwiązania problemu,
nieaktywny przycisk Sprawdź.
Do widocznego na ekranie pierwszego rozpoznanego problemu gracz dopasowuje odpowiednie sposoby jego rozwiązania i nazwy potrzeb. Między kolejnymi problemami przechodzi się, klikając przycisk Przejdź do następnego problemu lub Wróć do poprzedniego problemu. Między kolejnymi sposobami rozwiązania problemu przechodzi się, klikając przycisk Przejdź do kolejnych sposobów rozwiązywania problemów lub Wróć do poprzednich sposobów rozwiązywania problemów. Po dopasowaniu nazw potrzeb i sposobów rozwiązania problemu do wszystkich problemów aktywny staje się przycisk Sprawdź. Jego kliknięcie powoduje pojawienie się okna z informacją o prawidłowo lub nieprawidłowo wykonanym zadaniu. Po kliknięciu ikony „x”, gracz przechodzi do ekranu podsumowującego poziom.
W grze edukacyjnej pojawiają się elementy zaskoczenia w postaci sytuacji nietypowych. Za rozwiązanie każdej z nich gracz otrzymuje 1 punkt.
Na ekranie kończącym grę edukacyjną pojawia się informacja o liczbie zdobytych punktów oraz przycisk Spróbuj ponownie, umożliwiający przejście do ekranu startowego.
RsTME11PEU7Gk
RPYp8WalGgkRr
Ćwiczenie 1
Zapoznaj się z poniższym opisem, a następnie rozwiąż zadania.
66‑letni Pan Władysław wrócił do domu po przebytym zawale serca. Mieszka sam w dwupokojowym mieszkaniu na czwartym piętrze, w bloku, w którym nie ma windy. Przed laty czynnie uprawiał sport, udzielał się towarzysko, dużo czytał. Po powrocie ze szpitala nie wychodzi z domu, ponieważ dostał zawał podczas wchodzenia na schody po długim spacerze. W ostatnich latach bardzo pogorszył mu się słuch, wstydzi się tego i unika rozmów z sąsiadami. Słabo też widzi i nie zawsze poznaje swoich znajomych.
Po powrocie ze szpitala u Pana Władysława występują zaburzenia snu, stany lękowe, niepokój, szczególnie w nocy. Często ma obniżony nastrój i jest płaczliwy. Ponieważ nie wychodzi z domu, przestał dbać o higienę ciała i swój wygląd. Jest zaniedbany. Mimo zaleceń lekarskich mało pije, ma suchą skórę. Opiekunka zauważyła zmiany grzybicze na paznokciach u stóp.
RqU31CFmk7JNK
RzL10K6RMllCn
Ćwiczenie 2
Zapoznaj się z poniższym opisem, a następnie rozwiąż zadania.
65‑letnia Janina jest cztery miesiące po udarze mózgu. Od kilku lat choruje na nadciśnienie tętnicze. Nigdy nie przestrzegała zaleceń dietetycznych, lubi tłuste i ostre potrawy, ma dużą nadwagę. Mimo zaleceń lekarza rzadko kontroluje ciśnienie krwi, nie zapisuje wyników, nie przyjmuje systematycznie leków. Z powodu udaru przebywała w szpitalu na oddziale neurologii, a potem rehabilitacji neurologicznej. Została wypisana do domu z niedowładem połowiczym lewostronnym i zaleceniami wykonywania ćwiczeń rehabilitacyjnych. Niestety zlecone ćwiczenia wykonuje niechętnie i niesystematycznie. Tłumaczy, że nie ma siły, bo szybko się męczy, ma zawroty głowy i duszności. Nawet po mieszkaniu porusza się na wózku inwalidzkim i ma trudności z używaniem balkonika. Wymaga pomocy podczas przemieszczania się z łóżka na wózek i z powrotem.
W ostatnim czasie podopieczna jest smutna, często pozostaje w łóżku w ciągu dnia, jest mało aktywna, ma obniżony nastrój. Nastrój poprawia jej czytanie książek historycznych, oglądanie filmów podróżniczych oraz czytanie kolorowych gazet. Czuje się samotna, ponieważ rodzeństwo utrzymuje z nią tylko sporadyczny kontakt telefoniczny, a przyjaciółki mieszkające niedaleko odwiedzają ją na zmianę. Sama nie może nigdzie wyjść, ponieważ mieszka na wysokim parterze i nie ma podjazdu czy windy, która umożliwiłaby jej wyjście na zewnątrz. Mieszkanie też nie jest dostosowane do potrzeb osoby z niepełnosprawnością. Drzwi do łazienki są bardzo wąskie, przy sedesie i umywalce brak uchwytów, a kabina prysznicowa ma bardzo wąskie drzwi i wysoki brodzik. Podopieczna wymaga pomocy podczas wykonywania czynności dnia codziennego, tzn. myciu głowy, kąpieli, a także załatwianiu spraw urzędowych, robieniu zakupów, płaceniu rachunków.
RbH3Mz136cZuB
R17QPgdI4ZCbe
Ćwiczenie 3
Zapoznaj się z poniższym opisem, a następnie rozwiąż zadania.
77 letnia Pani Gabriela od 10 lat choruje na chorobę Parkinsona. Jest wdową, która w ostatnim roku straciła męża i syna w wypadku samochodowym. Traumatyczne wydarzenia sprawiły, że choroba bardzo szybko się rozwinęła. Podopieczna nie była w stanie sama poradzić sobie z czynnościami dnia codziennego i zadecydowała o zamieszkaniu w domu pomocy społecznej. Aktualny stan zdrowia uniemożliwia jej samodzielne mieszkanie. Ma trudności w wykonywaniu ruchów precyzyjnych, drżenie spoczynkowe, szczególnie palców rąk, przypominające „ruch kręcenia pigułek”. Objawy te nasilają się w sytuacjach stresowych.
Pani Gabriela ma problem z przemieszczaniem się, porusza się drobnymi kroczkami, pociągając stopami. Jest narażona na upadki ze względu na charakterystyczną dla choroby Parkinsona niestabilną pochyloną ku przodowi postawę. Kontakt podopiecznej z personelem i współmieszkańcami jest utrudniony, ponieważ mowa jest niewyraźna i monotonna. Skąpa mimika twarzy sprawia, że ma ona wygląd maski. W ostatnich dniach nasiliły się też objawy wegetatywne w postaci zwiększonej potliwości, nietrzymania moczu i ślinotoku. Podopieczna ma trudności przy wykonywaniu czynności samoobsługowych i higienicznych. Nawet jedzenie sprawia jej problem, ponieważ się krztusi. Wymaga pomocy przy myciu, czesaniu, zmianie bielizny.
Z powodu rozwijającej się choroby Pani Gabriela ma zleconą terapię mowy, gimnastykę usprawniającą i terapię zajęciową. Niestety nie chce uczestniczyć w zalecanych formach aktywizacji.
RfJHO8aFivMKy
R1ZjcM0YLfNGq
Ćwiczenie 4
Zapoznaj się z poniższym opisem, a następnie rozwiąż zadania.
72‑letnia Anna od kilkunastu lat choruje na cukrzycę typu 2. Nie stosuje zaleceń dietetycznych, dlatego często występuje u niej wysoki poziom glukozy we krwi, który nieregularnie kontroluje. Przed rokiem w wyniku wypadku komunikacyjnego Anna doznała urazu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym i uszkodzenia rdzenia kręgowego. Od czasu wypadku, ze względu na niedowład kończyn dolnych, Pani Anna porusza się tylko na wózku inwalidzkim. Niechętnie stosuje się do zaleceń fizjoterapeuty, ćwiczenia rehabilitacyjne wykonuje niesystematycznie i niechętnie. W ostatnim czasie podopieczna jest smutna, często pozostaje w łóżku w ciągu dnia, jest mało aktywna, ma obniżony nastrój. Poprawiają go tylko jej ulubione zajęcia: rozwiązywanie krzyżówek, czytanie książek, oglądanie filmów przyrodniczych i słuchanie dobrej muzyki.
Pani Anna jest osobą samotną, sporadycznie dzwoni do niej starszy brat. Mieszka w małym, jednorodzinnym domu na skraju miasta, który nie jest dostosowany do potrzeb osoby z niepełnosprawnością. Najbliższe zabudowania są w odległości kilkuset metrów. Często odwiedza ją tylko jedna sąsiadka. Podopieczna wymaga pomocy przy robieniu zakupów i załatwianiu spraw urzędowych, ponieważ przy wyjściu z domu nie ma rampy podjazdowej dla wózków. Ma także problemy z czynnościami samoobsługowymi, ponieważ do łazienki prowadzą wąskie drzwi, umywalka i sedes nie mają uchwytów, a wanna dopiero ma być wymieniona na prysznic. Nie potrafi samodzielnie umyć głowy czy się wykąpać. Wjeżdżając do łazienki wózkiem inwalidzkim, uderzyła się w rękę i doznała urazu, który uniemożliwia jej samodzielne przemieszczanie się z wózka na w łóżko i z powrotem.
RZHl1jrtchbwY
RxNh1QNeq0uwt
R1C5ZUn7XDTq8
Ćwiczenie 5
Zapoznaj się z poniższym opisem, a następnie rozwiąż zadania.
87‑letni Pan Jarosław jest samotnym wdowcem, który mieszka w domu pomocy społecznej od dwóch miesięcy. Trzy lata temu zmarła mu żona. Po jej śmierci bardzo się zmienił, z wesołego i optymistycznego człowieka stał się apatyczny i wycofany. Kiedyś lubił życie towarzyskie, gry planszowe, śledził aktualności w prasie. Teraz nie ma na nic ochoty. Czuje się opuszczony przez dalszą rodzinę, która przebywa za granicą i się nim nie interesuje. Mieszka w trzyosobowym pokoju i nie chce nawiązywać kontaktu ze współlokatorami. Ciągle myśli o przeszłości, ma trudności z zasypianiem.
Podopieczny od wielu lat cierpi z powodu wrzodów żołądka, a objawy choroby w ostatnim czasie zaostrzyły się. Pan Jarosław jest bardzo osłabiony, cały dzień pozostaje w łóżku. Nie chce pić, ani jeść ponieważ po posiłku bóle się nasilają. Bardzo go to męczy i intensywnie się przy tym poci. Wymaga pomocy przy wykonywaniu czynności higienicznych. Nie jest w stanie nawet sam skorzystać z toalety.