Europejski System Kształcenia Językowego i skale biegłości językowej
Rekomendowane zmiany
Rekomendowane poziomy biegłości
Europejski System Kształcenia Językowego i skale biegłości językowej
We współczesnym świecie wiedzę i umiejętności z wielu obszarów życia postrzega się i opisuje w kategoriach kompetencji zdobywanych i rozwijanych w edukacji formalnej i pozaformalnej. Zbiór takich kompetencji określa się jako ramy kompetencji. Podstawą skonstruowania ramy jest pojęcie biegłości językowej i określanie jej poziomów.
Biegłość językowa to zbiór określonych umiejętności dla konkretnego poziomu znajomości języka. Biegłość tę opisuje się na skali, w podziale na sześć poziomów: A1, A2, B1, B2, C1, C2. Osoba, która zdobyła kompetencje językowe na poziomie B1 zdobyła również te, które są opisane dla poziomów A1 i A2.
Opis poszczególnych poziomów określa się jako skalę globalną, czyli ogólny zbiór kompetencji językowych oczekiwanych do osiągnięcia przez osobę uczącą się języka jako obcego. Opis ten celowo jest ogólny, ma on przede wszystkim pokazywać wspólne wszystkim uczącym się umiejętności niezależnie od konkretnego języka, kontekstu nauczania i metod.
Kompetencje językowe na każdym z poziomów od A1 do C2 rozdzielone są na 4 obszary ogólne: Produkcji, Rozumienia, Interakcji i Mediacji. W ramach tych obszarów wprowadzono kompetencje szczegółowe odnoszące się do konkretnych, wybranych sytuacji komunikacyjnych, np.: aktywne uczestnictwo w rozmowie, dyskusji, bierne uczestnictwo w wykładzie lub panelu, tworzenie konkretnych wypowiedzi na żywo lub redagowanie ich z wyprzedzeniem czy tłumaczenie. Każda z tych kompetencji została opisana za pomocą tzw. wskaźników biegłości językowej (deskryptorów). Deskryptory zostały opracowane tak, by umożliwić ocenę osiągnięcia biegłości językowej na określonym poziomie. Deskryptor przyjmuje formę zdania „umiem/mogę zrobić…”.
