Skrobia i celuloza, należące do węglowodanów, są polimerami zbudowanymi z monomerów glukozy. W skrobi cząsteczki glukozy łączą się wiązaniem αalfa‑1,4‑glikozydowym, tworząc łańcuchy, które się rozgałęziają (w wyniku powstawania wiązania αalfa‑1,6‑glikozydowego) i zwijają w helisę. Celuloza, w której monomery glukozy są wydłużone i łączą się wiązaniem βbeta‑1,4‑glikozydowym, tworzy długie, proste łańcuchy ułożone równolegle. Między grupami hydroksylowymi (–OH) monomerów glukozy powstają liczne wiązania wodorowe.

W skład niektórych węglowodanów wchodzą cząsteczki, które są pochodnymi cukru prostego i amoniaku.