Rys. 2. Rysunek przedstawia schemat wagi prądowej. Jest to pozioma, prostokątna, metalowa ramka, podparta w punktach przeciwległych krawędzi tak, że może obracać się wokół osi łączącej punkty podparcia. Oś obrotu jest równoległa do pozostałych dwóch krawędzi ramki. Przewody doprowadzają do ramki prąd w punktach podparcia. Strzałkami zaznaczono kierunek prądu w ramce zgodny z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Natężenie prądu oznaczono literą wielkie i. Krawędź ramki, znajdująca się na lewo od osi obrotu, umieszczona jest między dwoma magnesami, wytwarzającymi pole magnetyczne o poziomych liniach prostopadłych do krawędzi ramki. Wektor indukcji magnetycznej jest poziomy i skierowany w prawo. Wektor oznaczony literą małe el jest skierowany wzdłuż krawędzi ramki umieszczonej między magnesami i zwrócony za płaszczyznę rysunku. Na przeciwległym boku ramki zawieszono ciężarek i narysowano wektor siły grawitacji ciężarka skierowanej pionowo w dół. Wektor podpisano jako iloczyn litera małe m razy litera małe g. Odległość krawędzi ramki umieszczonej między magnesami od osi obrotu oznaczono literą małe d. Odległość krawędzi ramki, leżącej naprzeciwko magnesów, od osi obrotu oznaczono literą małe x.