Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie fragmentu płaskorzeźby znajdującej się nad kominkiem. Dekoracja jest w złotym kolorze. Na środku dekoracji znajduje się ludzka głowa. Otoczona jest ona strzelistymi, roślinnymi ornamentami dookoła. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Rocaille Bogato rzeźbione i złocone fantazyjne, asymetryczne ornamenty rocaille, oparte na motywie muszli, małżowiny, strzępiastych grzebieni lub płomieni były typowym rokokowym elementem dekoracyjnym listw ściennych, ram obrazów i luster, gzymsów mebli i innych sprzętów domowych.

Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie chińskiej, porcelanowej figurki. Figurka przedstawia chińskiego władcę siedzącego na tronie pod baldachimem. Dookoła niego znajdują się jego trzej dworzanie, którzy składają mu najwyższy hołd. Pod nogami władcy leży pies. Na stopniu przed władcą leży popiersie, obok niego leżą narzędzia do rzeźbienia. Dworzanie składający hołd ubrani są w chińskie ozdobne kimona. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Chinoiserie Moda na chińszczyznę rozpoczęła się w XVII wieku za sprawą holenderskiej Kompanii Wschodnio-Indyjskiej (od 1602 roku). Oprócz korzeni, przypraw i herbaty importowała ona z Chin i Japonii rzadkie i poszukiwane w Europie wyroby z biało-niebieskiej porcelany i laki oraz tkaniny jedwabne. Najpierw zagościły one na dworach królewskich i w arystokratycznych rezydencjach, stając się w XVIII wieku powszechnym obiektem pożądania i celem kolekcji. Pagody, altany, ludzie w spiczastych bambusowych kapeluszach, malownicze ogrody, gałązki kwitnącej śliwy, rajskie ptaki, smoki, okazałe kwiaty peonii zagościły na rokokowych tkaninach, tapetach, figurkach, naczyniach z fajansu i porcelany w postaci tzw. chinoiserie. Były to europejskie naśladownictwa wyrobów dalekowschodnich wykorzystujące egzotyczne motywy w sztuce dekoracyjnej i użytkowej.

Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie wysokiej, złotej, przeszklonej szafki, w której znajduje się porcelana. Szafka składa się z dwóch części. Dolna część szafki z konsolą jest większa i szersza niż górna. Jej cztery nogi oraz boki są złote, bogato ozdobione ornamentami o wielu roślinnych formach i kształtach. Blat jest wykonany z czarnego kamienia. Z przodu szafki znajduje się duża szuflada. Górna część szafki jest przeszklona od frontu. Dzięki przeszkleniom, doskonale prezentuje się porcelana ustawiona na półkach wewnątrz szafki. Brzegi części górnej również przyozdobione są złotymi, bogatymi ornamentami o różnorodnych formach i kształtach. Na górze szafki znajduje się duży herb włoskiej rodziny w złotej, bogatej ramie. W tle za szafką wisi duży arras. Poniżej ściana ozdobiona jest boazerią ze złotymi listwami. Obok szafki stoją dwa fotele obite jasną tkaniną ze złotymi ramami. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Serwantka Przeszklona z trzech stron wysoka szafka z drewna złoconego, o bogato rzeźbionych gzymsach i lustrzanej albo obitej jedwabiem tylnej ściance, była nieodzownym elementem wyposażenia eleganckiego salonu czy buduaru. Przechowywano w niej figurki, cacka z porcelany, cenne bibeloty ze szkła, srebra lub kości słoniowej.

Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie komody w stylu rokoko. Komoda ma dwie szuflady. Wykonana jest z ciemnego drewna. Na nogach, na frontach od szuflad i na bokach komody znajdują się bogato zdobione złote ornamenty o różnorodnych roślinnych formach. Blat komody wykonany jest z biało-brązowego kamienia. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Komody i stoliki Komody, biurka i stoliki robiono najczęściej z drewna orzechowego lub dębowego fornirowanego mahoniem, z intarsjami z palisandru i ostrokrzewu. Na kabriolowe (wygięte w kształt litery „S”) nogi, faliście ukształtowane szuflady i brzegi mebli nakładano asymetryczne aplikacje ze złoconego brązu lub mosiądzu. Blaty wykonywano z marmuru. Do dekoracji sprzętów używano imitacji japońskiej laki, czyli naklejanych obrazków z motywami chinoiserie, pokrywanych kilkoma warstwami werniksu.

Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie fotela w stylu rokoko. Fotel obity jest jasną gobelinową tkaniną. Na oparciu fotela wyhaftowana została siedząca, starsza kobieta, trzymająca z prawej strony koszyk. Dookoła kobiety wyhaftowane zostały kwiatowe ornamenty. Na siedzisku wyhaftowany został ptak z rozpostartymi skrzydłami. Dookoła ptaka również wyhaftowano kwiatowe, bogato zdobione ornamenty. Rama fotela wykonana jest z masywnego drewna. Podłokietniki obite są taką samą tkaniną jak oparcie i siedzisko fotela. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Fotele i krzesła Meble rokokowe były lekkie, mniejsze w proporcjach niż barokowe, łatwe do przestawiania w niewielkich przestrzeniach saloników i buduarów. Cechowały je faliste linie i pełne wdzięku dekoracje z motywami różyczek, girland kwiatowych, bukietów i muszli. Krzesła i fotele wykonywano najczęściej z drewna bukowego, które malowano na jasny kolor lub złocono. Siedziska obijano tkaniną jedwabną, gobelinową lub adamaszkiem.

Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie pałacowego wnętrza. Biały sufit ozdobiony jest złotymi ornamentami o różnych kształtach przypominających rośliny, amorki, bukiety. Na suficie wisi kryształowy żyrandol. Na ścianach wiszą naprzemiennie wysokie lustra oraz obrazy. Pomiędzy nimi znajdują się ozdobne boazeryjne listwy. Ozdobne listwy znajdują się również na łączeniu ściany z sufitem. Lustra i obrazy są w bogato zdobionych złotych ramach. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Lustra. Rokoko kochało się w lustrach. Zawieszano je nad kominkiem i na ścianach między oknami, wykładano nimi sufity i dekorowano meble. Zwierciadlane tafle odbijały światło i optycznie powiększały przestrzeń, tworząc zaskakujące efekty iluzjonistyczne. Lustra miały bogato rzeźbione złocone lub srebrzone ramy o fantazyjnych kształtach.

Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie trzech figurek. Figurki wykonane są z porcelany. Po lewej stronie znajduje się siedzący arlekin z kuflem. Na środku znajdują się tańczący arlekin z Kolombiną. Po prawej stronie znajduje się figurka chciwego starca Pantalone. Figurki są pomalowane żywymi, wyraźnymi kolorami. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Figurki porcelanowe. Najpiękniejsze rokokowe figurki pasterek, zakochanych par, zwierząt, ptaków i postaci z commedia dell’arte zaprojektował i wymodelował Johann Joachim Kändler (1706–1775), który był głównym innowatorem europejskiej rzeźby porcelanowej. Pracował dla dworu elektora Saksonii i króla Polski Augusta II, kierując modelarnią w Miśni. Talent i wyobraźnia Kändlera zapewniły niemieckiej manufakturze światową renomę. Drugim słynnym ośrodkiem produkcji europejskiej porcelany była manufaktura w Sèvres słynąca z kunsztownie dekorowanych wyrobów o wytwornych formach.

Ilustracja interaktywna przedstawia wnętrze pałacowej sali koncertowej. Sala jest bardzo wysokim pomieszczeniem. Na jasnym suficie znajdują się złote, bogato zdobione rokokowe ornamenty. Na ścianach wiszą wysokie lustra, w złotych ramach naprzemiennie z obrazami. Pod ścianami dookoła sali ustawione są sofy w niebieskim kolorze ze złotymi ramami. Po prawej stronie znajduje się kominek, na którym stoi ozdobna porcelana. Nad kominkiem wiszące lustro ozdobione jest przez dwa złote kinkiety. Przed kominkiem stoi ochronny ekran przeciwpożarowy, obity od zewnątrz taką samą tkaniną jak sofy. Podłoga ułożona jest w szachownicę. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dekoracja ścian. Ściany rokokowych apartamentów dzielono kolumnami, pilastrami lub złoconymi drewnianymi listwami o płynnych, asymetrycznych kształtach. Tak wydzielone przestrzenie wypełniano jedwabiem, gobelinami lub malowanymi w chińskie wzory papierowymi tapetami. Popularnym elementem dekoracji były też lustra, boazeria i kratka regencyjna – ornament oparty na motywie przeplatającej się wstęgi.

Ilustracja interaktywna przedstawia obraz, którego głównymi bohaterami są młoda kobieta i mały kupidyn. Kobieta siedzi naga, jej głowa zwrócona jest w stronę małego kupidyna. W prawej ręce trzyma ona strzałę. Lewą ręką próbuje ona objąć kupidyna. Włosy kobiety są jasne i spięte. Z prawej strony wystaje kosmyk. Twarz kobiety jest spokojna, policzki zaróżowione. Przy prawej nodze kobiety siedzą dwa białe gołębie. Przy lewym kolanie leżą dwa różowe kwiaty. Kupidyn leży na brzuchu. Jego głowa skierowana jest ku górze, ręce złożone. Włosy kupidyna są jasne, krótkie i kręcone. Na plecach kupidyna są dwa niewielkie skrzydła. Z lewej strony obrazu znajduje się pozłacany otwarty powóz. Niebo górujące nad nimi jest błękitne, gdzieniegdzie pokryte chmurami. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Obrazy. W kameralnych rokokowych wnętrzach wieszano niewielkie obrazy sztalugowe z przedstawieniami eleganckich kobiet i dzieci, frywolnych scenek mitologicznych (głównie wizerunki Wenus i Amora/Kupidyna), maskarad, motywów z commedia dell’arte, zabaw tanecznych i pikników na łonie natury. Najwybitniejszym malarzem epoki był Jean-Antoine Watteau, twórca poetyckich w duchu fêtes galantes, w których beztroska i atmosfera zabawy miesza się ze smutkiem przemijania.

Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie tabakierki. Jest to niewielkie prostokątne pudełko. Od spodu pudełko ozdobione jest złotym ornamentem. Ściany tabakierki zrobione są z kamienia - agatu. Poziome, cienkie kreseczki o różnych odcieniach brązu tworzą ciekawą kompozycję. Na wieku tabakierki znajduje się namalowana podobizna młodej kobiety. Kobieta siedzi na sofie, jej głowa zwrócona jest w prawą stronę. Włosy kobiety są spięte, twarz spokojna. Kobieta ubrana jest w jasnoniebieską suknię. W prawej ręce przytrzymuje opartą książkę w czerwonek oprawie. W lewej ręce trzyma niewielki bukiet kwiatów. Brzeg wieka tabakierki wykończony jest złotym, roślinnym ornamentem. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Kosztowne bibeloty Przytulne wnętrza pałacyków i podmiejskich willi były projektowane tak, by stworzyć członkom socjety komfortowe miejsce odpoczynku. Wyposażano je w wygodne meble, luksusowe sprzęty i kosztowne bibeloty. Nieodzownym elementem buduaru były małe stoliczki ułatwiające życie pani domu, m.in: poudresse (toaletowy z lustrem), dentellière (do przechowywania koronek i rękawiczek), table à ouvrage (do robótek ręcznych), czy table servante (przy którym raczono się kawą lub gorącą czekoladą). Znajdowały się na nich srebrne i złote puderniczki, tabakierki i puzderka, kościane przybory do szycia, eleganckie pióra i kałamarze, kandelabry i dekoracyjne pojemniki na potpourri (pachnącą mieszankę suszonych kwiatów i owoców).