Ilustracja interaktywna przedstawia obraz, na którym namalowana jest młoda kobieta. Kobieta jest w pozycji leżącej, lewą ręką opiera się na oparciu szezlonga. Głowa kobiety zwrócona jest w prawą stronę. Twarz kobiety jest okrągła, spokojna. Policzki zaróżowione. Włosy kobiety są siwe, upięte. We włosach wpięte kwiaty. Kobieta ubrana jest w zieloną, szeroką suknię. Rękawy sukni są zakończone koronką. Suknia z przodu na dole ozdobiona jest różanymi ornamentami. Na górze sukni naszyte są różowe kokardy. Różową kokardę kobieta ma również zawiązaną na szyi. Na przegubach dłoni kobiety znajdują się perłowe, grube bransoletki. W prawej dłoni opartej na sukni, kobieta trzyma otwartą książkę. Na nogach kobieta ma ubrane różowe pantofle na obcasie. W lewym dolnym rogu obrazu siedzi czarny pies. Obok psa na podłodze leżą niedbale dwa białe kwiaty. Z prawej strony obrazu, obok szezlonga stoi niewielki drewniany stolik. Na stoliku stoi srebrny świecznik ze świecą, obok świecznika leży otwarta koperta oraz złoty sygnet. W otwartej szufladzie stolika znajduje się kałamarz w którym stoi gęsie pióro. Na dolnej półce stolika leżą niedbale ułożone książki. Na książkach leżą dwie różowe róże. Na ziemi pod stolikiem leży duża książka w czerwonej oprawie. W tle za kobietą znajduje się lustro w złotej oprawie, w którym odbija się pokój, gdzie przebywa kobieta. W lustrze ukazana jest biblioteczka z książkami. Na biblioteczce stoi zegar, obok niego znajduje się figurka aniołka. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Twórca obrazu Francois Boucher (1703–1770) – malarz, grafik, dekorator; ulubiony artysta Madame de Pompadour i twórca wielu jej wizerunków. Dzięki protekcji markizy zyskał niezwykłą popularność na dworze wersalskim i w kręgach arystokratycznych. Oficjalny portrecista Ludwika XV i królowej Marii Leszczyńskiej. Malował obrazy przepojone zmysłowością, z nutką tzw. „francuskiej pikanterii”. 2. Modelka Jeanne Antoinette Poisson (1721–1764), markiza de Pompadour to najsłynniejsza kobieta swoich czasów. Była nie tylko faworytą i długoletnią przyjaciółką króla Ludwika XV, ale i wielką mecenaską sztuki, propagatorką rzemiosła, teatru, literatury. Protektorką uczonych, pisarzy i filozofów. Organizatorką hucznych zabaw w Wersalu i żywą reklamą Francji. Jej stroje oraz przedmioty, którymi się otaczała naśladowano w całej Europie. Z inicjatywy Madame de Pompadour w 1793 roku powstała słynna Manufaktura Porcelany w Sèvres pod Paryżem. 3. Modelka Pełna wdzięku twarz markizy, duże błękitne oczy, mały nosek, drobne, wydatne usta, zaróżowione policzki i przypudrowana na srebrno blond fryzurka oraz porcelanowa cera, krągłe ramiona i smukła sylwetka o wąskiej talii stanowiły ideał rokokowej piękności. 4. Suknia o kroju francuskim Styl markizy, a zwłaszcza jej wydekoltowane suknie z jedwabnej tafty w pastelowych kolorach, ozdobione koronkami, falbanami, wstążkami i kwiatami oraz starannie wykonane luksusowe dodatki, m.in. jedwabne pantofelki bez pięt (mulety) wywarły duży wpływ na europejską modę. Kształt sylwetce podobnej do odwróconego kieliszka lub figurki z porcelany nadawał usztywniany fiszbinami gorset i owalna rogówka (fr. panier – koszyk, klatka), czyli stelaż zwiększający szerokość sukni i ułatwiający jej drapowanie. 5. Suknia o kroju francuskim Madame de Pompadour przedstawiona została jako mecenaska sztuki, na obrazie widoczne są więc atrybuty jej zainteresowań: pióro symbolizuje patronat nad encyklopedystami – Diderotem i Wolterem, książka wskazuje na zamiłowanie do lektury i nauki (warto wiedzieć, że osobista biblioteka markizy liczyła 3 525 woluminów). 6. Rysunki architektoniczne w lewym dolnym rogu obrazu To zainspirowane przez markizę projekty budowlane słynnego pałacyku Petit Trianon w ogrodach Wersalu. Ich autorem był architekt Jacques-Ange Gabriel. 7. Pies King Charles Spaniel siedzący u stóp markizy to jej ukochany pupil, Mimi. Piesek symbolizuje lojalność i wierność swojej właścicielki wobec króla Ludwika XV. Dwie róże są znakiem miłosnego afektu. 8. Ku pamięci Kiedy obraz został wystawiony na Salonie Paryskim w 1757 roku, uznano, że przedstawia zbyt wyidealizowany wizerunek Madame de Pompadour. W tym czasie markiza nie była już metresą Ludwika XV i chciała, by malarz upamiętnił jej znaczenie w społeczeństwie francuskim. Portret Bouchera jest wizualną wizytówką dokonań Madame de Pompadour, autorki powiedzenia: „Każdego dnia pragnę uczynić świat piękniejszym, niż go zastałam”.