Ilustracja interaktywna przedstawia Archanioła Gabriela. Jest on ukazany jako młody mężczyzna. Jego głowę zdobią długie, falujące, jasne włosy. Mężczyzna jest lekko uśmiechnięty. Jest ubrany w jasną szatę do ziemi. Na ramionach ma pelerynę spiętą na piersiach wielką broszą. Brosza jest zrobiona ze złota. W jej środku znajduje się duży, niebieski kamień. Jest on otoczony czterema perłami. Archanioł ma na głowię złotą tiarę. Na froncie ma ona duży niebieski kamień otoczony sześcioma perłami. Ponad kamieniem jest krzyż. W lewej ręce mężczyzna trzyma kwiat lilii na długiej łodydze. Prawą dłoń ma uniesioną ku górze. Wskazujący palec uniesiony jest także do góry. Z pleców Archanioła wyrastają ogromne skrzydła. Są na nich widoczne tysiące piór. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Anioły w tradycji różnych religii są przedstawiane jako doskonałe istoty duchowe, towarzyszące bóstwu. Biblia – kluczowe źródło opowieści o aniołach w kulturze europejskiej – niewiele mówi na temat materialnej postaci aniołów ukazujących się ludziom. Daje to wyobraźni twórców szeroki wachlarz możliwości. 2. Fizyczne cechy aniołów różnią się w zależności od epoki i stylu malarskiego. Anioły przedstawiane są jako mężczyźni, kobiety lub istoty androgyniczne (gr. andrós – mężczyzna + gyné – kobieta) – łączące cechy płci męskiej i żeńskiej. Częste jest również zaczerpnięte z mitologii greckiej wyobrażenie anioła jako dziecka (putto, z wł. „chłopczyk”). 3. Anioł z reguły przedstawiany jest jako istota piękna i młoda, spowita światłem symbolizującym czystość i łaskę bożą.

Ilustracja interaktywna ukazuje upadłego anioła – Lucyfera. Ma on postać młodego mężczyzny. Jest on w zbroi. Z jego ramion wyrastają dwa, ogromne skrzydła. Nie są to jednak skrzydła ptaka, a nietoperza. Lucyfer leży na brzuchu, na ziemi. W pobliżu jego prawej dłoni spoczywa duży miecz. Lucyfer ma podniesioną głowę. Jego twarz maluje cierpienie. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Przeciwieństwem anioła niebiańskiego jest upadły anioł, Lucyfer („niosący światło”, z łac. lux – światło + ferre – nieść). Według tradycji chrześcijańskiej i judaistycznej Lucyfer zbuntował się przeciw Bogu i za karę został strącony do otchłani., 2. opis alternatywnyGustave Doré, Lucyfer, upadły anioł (ilustracja do Raju utraconego Johna Miltona), 1866
Źródło: domena publiczna
Lucyfer przedstawiany jest najczęściej jako ciemnowłosy mężczyzna o demonicznym wyglądzie, z czarnymi skrzydłami przypominającymi skrzydła nietoperza., 3. opis alternatywnyOdilon Redon, Upadły anioł wpatrzony w obłok, ok. 1875
Źródło: domena publiczna
Upadły anioł ma zwykle twarz wykrzywioną w grymasie smutku lub okrucieństwa; spowija go mrok symbolizujący zło.

Ilustracja interaktywna przedstawia scenę rodzajową. W centrum obrazu znajduje się Chrystus Błogosławiący. Jego postać jest duża. Jezus jest w koronie. W ręku trzyma berło z krzyżem. Ubrany jest w królewskie szaty. Prawą ręką błogosławi. Jest on w otoczeniu dziesięciu śpiewających aniołów. Każdy z aniołów gra na różnych instrumentach. Od lewej strony widoczne są następujące instrumenty trzymane przez anioły: psałterium (w ikonografii jeden z atrybutów króla Dawida); tubmaryna (zwana również trąbą marina lub trąbą anielską wykorzystywana do naśladowania męskich głosów), lutnia, wczesna forma puzonu i pomort. Od prawej strony, ku środkowi, aniołowie trzymają: wiolę (lub cytrę), harfę, nieznany instrument (będący wczesną formą puzonu), businę. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. opis alternatywnySandro Botticelli, Madonna z Dzieciątkiem i ośmioma aniołami, 1478
Źródło: domena publiczna
W sztukach plastycznych rozpowszechnione jest obrazowanie chórów anielskich śpiewających i muzykujących ku chwale Bożej.

Ilustracja interaktywna przedstawia scenę rodzajową. Na obrazie znajdują się dwie postacie. Po prawej stronie widoczna jest Maria. Młoda kobieta stoi, Trzyma w ręce otwartą książkę. Głowa Marii jest pokryta białym szalikiem. Na ramionach ma obszerną pelerynę, sięgającą aż do ziemi. Z lewej strony widać Archanioła Gabriela, który zbliża się do kobiety. Ma wyciągniętą w jej kierunku prawą rękę. Scena rozgrywa się na loggii jednego z gotyckich domów w Sienie. Znajduje się tu niski cokół za figurami. Stoi na nim wazon z bukietem lilii. Piedestał i wazon są pomalowane w perspektywie z góry, podczas gdy łuki loggii i drewniany sufit znajdują się w perspektywie z dołu i z lewej strony. Za plecami Maryi są półotwarte drzwi. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. W Biblii i inspirowanym nią malarstwie religijnym anioł pojawia się często w roli posłańca Boga.
Archanioł Gabriel objawia Maryi, że zostanie matką Jezusa. Boski posłaniec trzyma w ręku białą lilię – alegorię czystości Maryi.

Ilustracja interaktywna przedstawia scenę rodzajową. Na obrazie przedstawione są trzy postacie: dojrzały mężczyzna, dziecko i anioł. Mały chłopiec, Izaak, klęczy na ołtarzu. Jego ojciec, Abraham trzyma jego głowę lewą ręką. Prawą ręką, w której trzyma nóż, bierze zamach. Ubranie Abrahama trzepocze na wietrze. W tym samym momencie anioł chwyta miecz mężczyzny. Oddala groźbę śmierci od chłopca. Twarz Izaaka jest spokojna i ufna. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Anioł posłaniec może nie tylko głosić słowo Boga, ale też realizować jego wolę czynem.
Na obrazie Tycjana anioł powstrzymuje Abrahama przed złożeniem w ofierze jego syna Izaaka – chwyta za nóż, a drugą ręką wskazuje ku niebu na znak, że taka jest wola Boga.

Ilustracja interaktywna przedstawia scenę rodzajową. Na obrazie przedstawiony jest anioł. Ma on postać młodego, pięknego, postawnego mężczyzny. Jest nagi, a jego przyrodzenie zasłania woal. Anioł w lewej ręce trzyma małą, otwartą książeczkę. Prawą rękę ma wzniesioną ku niebu. Na wysokości kolan anioła, w obłoku, widać jeźdźców na koniach. U stóp anioła siedzi odwrócona tyłem do widza kobieta. Zapisuje coś na długim zwoju papieru. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. W Apokalipsie św. Jana jeden z aniołów trzyma w ręku „książeczkę ostatecznych wyroków”, którą na polecenie Boga przekazuje Janowi.

Ilustracja interaktywna przedstawia scenę rodzajową. Na obrazie przedstawiony sąd ostateczny. Na środku widoczna jest postać Chrystusa. Jest on ukazany na złotym tle. Siedzi na tęczy, ze stopami spoczywającymi na złotej sferze. Jezusa otacza dwunastu apostołów, Dziewica Maryja oraz Jan Chrzciciel. Chrystus unosi prawą dłoń w geście błogosławieństwa. Nad ręką ukazany jest kwiat lilii na długiej łodydze. Lewa ręka Chrystusa jest opuszczona, a nad nią ukazany jest rozżarzony miecz sprawiedliwości. Na niebie unoszą się czterej aniołowie. Aniołowie trzymają atrybuty męki Chrystusa: kolumnę, przy której został ubiczowany, krzyż i włócznię. Trzej kolejni aniołowie, ukazani nieco niżej dmą w trąby Apokalipsy. Pod postacią Chrystusa stoi na ziemi święty Archanioł Michał. Jest wielką postacią odzianą w zbroję. Oddziela on dusze błogosławione od potępionych przy użyciu wagi i pastorału. Dusze przedstawione są jako nadzy ludzie. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Anioł nie tylko objawia wolę Boga, ale też ją wypełnia: chroni sprawiedliwych i niesie zagładę grzesznikom., 2. Na obrazie Memlinga archanioł Michał, ubrany w rycerską zbroję, trzyma w rękach wagę do ważenia uczynków ludzkich i miecz – atrybuty boskiej sprawiedliwości.

Ilustracja interaktywna przedstawia scenę rodzajową. Na obrazie widać Adama i Ewę, których anioł wygania z raju. Adam i Ewa są nadzy. Anioł uzbrojony jest w miecz. Wykonuje nim zamach w kierunku uciekającej pary ludzi. Rajski ogród jest na obrazie miejscem pełnym roślin. Główne miejsce zajmuje tu drzewo poznania dobra i zła. Widać na nim dorodne owoce. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Według Biblii po popełnieniu przez pierwszych ludzi grzechu pierworodnego Bóg postawił anioły na straży ogrodu rajskiego. Na drzeworycie Dürera anioł strażnik wypędza Adama i Ewę z Raju. Gniew anioła ujawniają jego gesty – unosi nad głowami grzeszników miecz i wypycha ich ku ciemności.

Ilustracja interaktywna przedstawia scenę rodzajową. Na obrazie widać archanioła Michała. U jego stóp leży powalony na ziemię szatan. Archanioł przydeptuje go swoją prawą nogą. Jego zbroja lśni złotym blaskiem. Jest podobna do tej, jaką nosili rzymscy żołnierze. Skrzydła archanioła są wzniesione, pokryte piórami. Archanioł trzyma oburącz włócznię. Celuje nią w leżącego na brzuchu szatana. On również ma skrzydła. Szatan zamiast paznokci ma pazury. Z jego pośladków wyrasta ogon żmii. W tle postaci ukazany jest pejzaż – wzgórza, lasy i niebo pokryte ciemnymi chmurami. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Jedno z najważniejszych przedstawień anioła w kulturze ukazuje go jako pogromcę zła.
Na obrazie Rafaela archanioł Michał w rycerskiej zbroi pokonuje szatana. Szlachetność postaci anioła podkreślają królewskie barwy – błękit i złoto.

Ilustracja interaktywna przedstawia scenę rodzajową. Na miedziorycie widać dwie postacie. Od lewej strony ukazany jest stojący anioł. Trzyma lewą rękę na głowie siedzącego mężczyzny. To stary człowiek. Ma zamknięte oczy, śpi. W lewej ręce, na udach trzyma otwartą książkę. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. W starotestamentowej Księdze Wyjścia Bóg wręcza Mojżeszowi tablice z dziesięcioma przykazaniami i mówi: Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. Nie sprzeciwiaj się mu w niczym, gdyż nie przebaczy waszych przewinień, bo imię moje jest w nim. Jeśli będziesz wiernie słuchał jego głosu i wykonywał to wszystko, co ci polecam, będę nieprzyjacielem twoich nieprzyjaciół i będę odnosił się wrogo do odnoszących się tak do ciebie
(Wj 23, 20–22, Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu – Biblia Tysiąclecia, tłum. zbiorowe, wyd. 4, Poznań – Warszawa 1991, s. 89–90)., 2. Miedzioryt de’Barbariego przedstawia anioła kładącego w opiekuńczym geście dłoń na głowie człowieka, który zasnął nad lekturą. Napis „custodi nos dormientes” (pochodzący z łacińskiego hymnu) oznacza „chroń nas w czasie snu”.

Ilustracja interaktywna przedstawia scenę rodzajową. Na obrazie widać postać młodego, modlącego się mężczyzny. Mężczyzna klęczy przy łóżku. Łokcie wpiera na pościeli. Głowę opiera na dłoniach. Modli się żarliwie. Nad jego łóżkiem unosi się czarny anioł. Podnosi on z łóżka młodą, piękną kobietę. Ma ona długie, jasne włosy. Ubrana jest w białą szatę, Na jej piersiach wisi krzyżyk. Kobieta ma zamknięte oczy. Prawą dłoń wznosi ku niebu. Nieopodal łóżka stoi sekretarzyk. Na nim leży otwarta książka. Na sekretarzyku stoi ikona z Matką Boską. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Anioł – pośrednik i opiekun – pojawia się w sztuce również jako Anioł Śmierci, przewodnik człowieka przez granicę między życiem ziemskim a wiecznym. Źródłem takiego wyobrażenia postaci anioła jest Talmud - jedna ze świętych ksiąg judaizmu, będąca zbiorem komentarzy uczonych do Tory (Pięcioksięgu). Anioł śmierci w tradycji żydowskiej nosi imię Samael lub Lucyfer i jest przedstawiany jako buntownik, który przeciwstawił się Bogu.
Na obrazie Verneta widoczna jest dwoistość symboliki anioła śmierci: jego ciemne szaty i zaśłonięta twarz podkreślają grozę śmierci, ale opiekuńcze objęcie zmarłej i jej rozświetlona postać wskazują, że śmierć jest początkiem nowego, wiecznego życia w niebie

Ilustracja interaktywna przedstawia scenę rodzajową. Na obrazie widać postać Jezusa zdjętego z krzyża. Spod jego prawego żebra, z rany płynie krew. Ręce Jezusa mają rany po gwoździach, którymi został przybity do krzyża. Twarz Jezusa wyraża spokój. Ma on zamknięte oczy. Wydaje się jakby spał. Za ramiona trzymają go dwa anioły. Mają postać młodych chłopców. Ich twarze wyrażają smutek. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Anioł pojawia się w dawnym malarstwie w jednym z wariantów piety (wł. pietà – miłosierdzie) – jako opiekun zdjętego z krzyża ciała Jezusa.