Obraz przedstawia scenę rodzajową. Na pierwszym planie, po lewej stronie płótna, znajduje się kobieca postać. To Salome. Zdaje się być naga. Artysta uchwycił ją w tanecznej pozie. Lewą nogę ma lekko ugiętą w kolanie. Jej ciało ukazane zostało frontalnie. Natomiast głowa pokazana jest z profilu, zwrócona w prawą stronę. Salome trzyma w prawej, zgiętej ręce kwiat lotosu. Na głowie ma bogatą, złotą koronę. W jej uszach pobłyskują kolczyki. Kobieta ubrana jest w zwiewną, transparentną suknię. Szata jest niezwykle dekoracyjna. Kobieta lewą ręką wskazuje na unoszącą się wysoko głowę świętego Jana. Głowa jest odcięta. Z szyi płynie ku podłodze szerokim strumieniem krew. Wokół głowy widać złotą aureolę. Odchodzą od niej świetliste linie. Na drugim planie, w centrum obrazu, znajduje się osadzony w podwójnej niszy tron Heroda. Prowadzą do niego trzy schodki. Po lewej stronie stoi jego małżonka, Herodiada. Po prawej stronie stoi wyprostowany strażnik. Trzyma miecz. Na podłodze, w pobliżu Salome leży czarny pies. Spogląda na kobietę. Ilustracja interaktywna 1. Jedną z najważniejszych postaci kobiecych w literaturze modernizmu była Salome, córka biblijnej Herodiady., 2. Taniec Salome tak zafascynował Heroda, że władca chciał spełnić każde życzenie dziewczyny. Ta, za namową matki, poprosiła go o głowę Jana Chrzciciela., 3. W biblijnym motywie Salome twórcy Młodej Polski widzieli symbol pokusy, która potrafi pozbawić rozumu i moralności, a nawet doprowadzić do zbrodni. Chociaż w Ewangelii nie pojawia się nawet imię Salome (nadała je tradycja) i nie wiemy nic o jej intencjach, artyści przełomu wieku dostrzegali w niej modelowy przykład kobiety fatalnej.

Obraz przedstawia portret kobiety. Jest ukazana jej twarz i górna część tułowia. Kobieta jest wpółnaga. Na ramionach ma przeźroczystą szatę z woalu ze złotymi malunkami. Szata jest rozchylona. Widać lewą pierś kobiety. Jej twarz ukazaną en face okala burza ciemnych włosów. Jej oczy są półprzymknięte. Ma rozchylone usta. Na szyi kobiety znajduje się szeroki na całą długość szyi naszyjnik. Kobieta trzyma prawą ręką na wysokości swojej talii głowę. To głowa mężczyzny. Mężczyzna ma długie, ciemne włosy i brodę. Jego głowę widać tylko częściowo. W prawym, dolnym rogu ukazany jest zaledwie jej fragment. To prawa strona twarzy. Na drugim planie obrazu, za Salome znajdują się drzewa i krzewy. Wszystkie są w złotym kolorze. Ilustracja interaktywna 1. W starotestamentowej Judycie zauważano szereg podobieństw do zwodniczej Salome – obie były piękne i swoim urokiem doprowadziły mężczyzn do śmierci. Mimo zasadniczych różnic, moderniści często widzieli w Judycie i Salome tę samą osobę., 2. O ile córka Herodiady jest postacią negatywną, przyczyniającą się do zabicia Jana Chrzciciela, o tyle bohaterka Księgi Judyty posługuje się swoją urodą w imię wyższej konieczności. Podczas oblężenia izraelskiej Betulii kobieta uwodzi Holofernesa, wodza wrogiej armii, po czym ucina mu głowę, co w konsekwencji rozprasza nieprzyjacielskie wojska.

Obraz przedstawia akt kobiety. Jest ukazana jej twarz i górna część tułowia. Kobieta jest wpółnaga. Na ramionach ma ciemną szatę. Osłania ona ramiona kobiety i jej brzuch, poniżej pępka. Szata jest rozchylona. Widać obie nagie piersi kobiety. Jej twarz ukazana jest niemal en face. Kobieta ma długie, proste, ciemne włosy. Jej czoło zasłania długa grzywka. Kobieta spogląda z uwagą na widza. Jej twarz jest poważna. Na ramionach, na szacie kobiecie spoczywa ogromny wąż boa. Jego głowa jest na prawym ramieniu kobiety. Pysk gada jest otwarty. Ilustracja interaktywna 1. Kolejną biblijną kobietą przywoływaną przez młodopolan była Ewa – matka ludzkości, w której artyści widzieli raczej „matkę grzechu”. Pociągał ich motyw kuszenia przez diabła doprowadzającego niewinną żonę Adama do zjedzenia zakazanego owocu., 2. Moderniści reinterpretowali Księgę Rodzaju, ukazując Ewę jako kochankę szatana, oplecioną przez węża – tak jak na przykład Jan Kasprowicz w Dies irae:I nie patrz, gdzie w spokoju Ewa jasnowłosa,/ Piekielny zająwszy próg, / Do rozpustnego przytula się gada!

Obraz przedstawia akt kobiety. Naga kobieta uchwycona jest tak, jakby leżała pod ciałem kochanka. Poza może sugerować akt miłosny. Jej głowa jest lekko uniesiona do góry. Oczy są zamknięte. Czarne długie włosy kobiety swobodnie, w lekkim nieładzie okalają twarz. Spływają na ramiona i piersi. Kobieta ma prawą rękę ułożoną pod głową. Lewą rękę trzyma pod plecami. Artysta wyeksponował jej krągłe piersi i zaokrąglony brzuch. Dobrze widoczne są także pępek, sutki i usta. Podkreślone są one plamami czerwieni. Głowę kobiety otacza niewielka, czerwona aureola. Kobieta zdaje się być zawieszona w zdematerializowanej przestrzeni. Jej postać okala bezforemny kształt, półpłynnej magmy. Ilustracja interaktywna 1. Schyłek wieku był czasem przetwarzania tradycyjnych symboli. Wizerunek Matki Boskiej, do tej pory przedstawianej jako kobieta nieskazitelnie czysta i święta, także został poddany przekształceniom., 2. Twórcy epoki dostrzegali związek między przeżyciami duchowymi i płciowymi, dlatego też Madonna była niekiedy przedstawiana również z uwzględnieniem aspektu cielesnego. Tak właśnie postąpił Edvard Munch, który ukazał Maryję w konwencji lubieżnej femme fatale, wywołując skandal., 3. Warto zwrócić uwagę, że przypominający aureolę owalny kształt ponad jej głową jest czerwony, grzeszny, a nie – jak w tradycyjnych wizerunkach – złoty.

Obraz przedstawia akt kobiecy. Ukazana jest na nim naga, rudowłosą kobieta. Kobieta siedzi na oszalałym karym koniu, stojącym dęba. Zwierzę odsłania zęby. Ma wysunięty język i rozszerzone chrapy. Z jego pyska toczy się piana. Kobieta dosiada rumaka na oklep. Obejmuje go za szyję. Oczy kobiety są zamknięte oczy. Jej rozwiane włosy splatają się z końską grzywą. Lewy górny róg obrazu jest rozświetlony. Barwa kieruje uwagę na jasną postać kobiety i pysk konia. Prawa strona obrazu przedstawia skłębiony mrok. Z trudem można dostrzec tu koński zad i ogon. Ilustracja interaktywna 1. Wśród młodopolskich dzieł malarskich, które silnie akcentowały cielesność, praca Władysława Podkowińskiego Szał uniesień zdobyła największą sławę., 2. Naga kobieta dosiadająca konia ukazuje w sposób symboliczny wyrwaną z okowów burzę namiętności., 3. Z powstaniem obrazu Szał uniesień wiąże się historia nieszczęśliwej miłości, której doświadczył autor – doznawszy odrzucenia, a przy tym krytyki publiczności, Podkowiński pociął płótno nożem. Niedługo potem popełnił samobójstwo, co zrodziło wiele legend dotyczących życia i śmierci artysty.

Obraz przedstawia scenę rodzajową. W centralnej części widzimy obnażonego, leżącego na wznak mężczyznę. Siedzi na nim w niedwuznacznej pozie Chimera. Mężczyzna zdaje się być omdlały, być może martwy. Chimera przedstawiona jest jako pół kobieta, pół tygrys z dużymi ciemnymi skrzydłami. Jest ogromna. Przytłacza mężczyznę i resztę otoczenia. Siedzi z wbitymi w krwawiący tors kochanka pazurami. Zdaje się być pogrążona w spełnieniu, nieobecna. Ogromne, umięśnione, pasiaste uda Chimery wypełniają znaczą część obrazu. Scena rozgrywa się na skraju łąki. Na dalszym planie widać pola, drogę i drzewa. Są targane silnym wiatrem. Niebo zapowiada nadchodzącą burzę. Ilustracja interaktywna 1. Na obrazie Jacka Malczewskiego widzimy postać w połowie ludzką, a w połowie zwierzęcą, która znęca się nad bezbronnym artystą. To chimera – mityczny potwór będący połączeniem kilku różnych gatunków. Stąd też pochodzi przymiotnik „chimeryczny”, określający coś, co jest nierealne lub ma niestałą naturę., 2. W Młodej Polsce popularne było wyobrażenie artysty, który podlega kaprysom kobiety, a z powodu jej zwodniczego uroku zostaje pozbawiony mocy twórczej. Wizja Malczewskiego wpisywała się w mizoginistyczne tendencje epoki, wyrażała także typowe, młodopolskie lęki o męską tożsamość.