Ilustracja interaktywna przedstawia kobiecy akt. Ukazana jest młoda, naga kobieta leżąca w łóżku, w pościeli. Patrzy się wprost na widza. Kobieta ma wpięty we włosy kwiat, na szyi cienką aksamitkę. Wspiera się na prawym ramieniu. Za plecami leżącej kobiety stoi druga kobieta, jest czarnoskóra. Trzyma w dłoniach bukiet kolorowych kwiatów owiniętych w papier. U stóp kobiety stoi nieduży, czarny kot. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Skandal obyczajowy? Dziś może trudno to pojąć, ale obraz Eduarda Maneta zatytułowany Olimpia wywołał skandal obyczajowy w czasie, gdy został przedstawiony publiczności. Bo choć w historii sztuki akty nie były niczym nowym, to zwykle malowano je w antycznej scenografii. Tymczasem Manet zrezygnował z tego kamuflażu. Bohaterka jego obrazu leży w swobodnej pozie i patrzy śmiałym spojrzeniem na obserwującego ją widza. Tak jakby doskonale zdawała sobie sprawę z piękna swego ciała.

Ilustracja interaktywna przedstawia akt kobiecy. Ukazana jest leżąca na ziemi pośród płatków kwiatów młoda kobieta. Ma długie, ciemne włosy. Głowę trzyma położoną na lewej ręce. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Naturalna swoboda Kwiaty bezlistne Ramona Casesa powstały w roku 1894. Obraz przedstawia prawdopodobnie kochankę hiszpańskiego malarza, Julię. Modelka leży w swobodnej, zdawać by się mogło, niewystudiowanej pozie. Jasna plama jej skóry to dominanta kolorystyczna i kompozycyjna obrazu. Kontrast stanowią rozrzucone wokół dziewczyny płatki kwiatów.

Ilustracja interaktywna przedstawia siedzącą na podłodze kobietę. Jest odwrócona do widza tyłem, Jej plecy są obnażone. Kobieta ma długie, związane na karku w kok włosy. Siedzi w rozkroku. Z jej prawej nogi zsuwa się pończocha. Naprzeciw kobiety stoi niewielki stolik, po jej lewej stronie stoi wiklinowy fotel. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dusza Montmarte Henri de Toulouse-Lautrec, francuski malarz postimpresjonista, był nazywany duszą Montmarte, paryskiej dzielnicy artystów. Jego modelki to najczęściej tancerki kabaretowe, m.in. twórczyni kankana, Louise Weber, śpiewaczki, prostytutki. Charakterystyczną cechą stylu Toulouse-Lautreca jest miękka, falista linia i ciepłe, nasycone kolory.

Ilustracja interaktywna przedstawia akt kobiecy. Ukazana jest młoda kobieta leżąca na prawym boku. Ma podwinięte w stronę głowy nogi. Kobieta ma długie, rude, falujące włosy. Jej oczy są zamknięte, policzki zaróżowione. Ciało kobiety spowija barwny materiał z licznymi złoceniami. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Obraz przedstawia akt kobiecy. Na łożu z baldachimem leży młoda, naga kobieta. Ma jasne, długie, falujące włosy. Patrzy się w górę, na złotą chmurę. Przy lewym brzegu łoża klęczy inna kobieta. Trzyma w wyciągniętych do góry dłoniach dużą, złotą tacę. Spadają na nią złote monety ze złotej chmury. Grecki mit o Danae był inspiracją m.in. dla Tycjana, malarza włoskiego renesansu. Danae została uwięziona przez ojca, Akrizjosa, który obawiał się, że zginie z rąk przyszłego wnuka. Zeus, w postaci złotego deszczu, odwiedził Danae, a owocem ich spotkania był syn, Perseusz. 2. Ta sama Danae, bohaterka greckiego mitu i renesansowego obrazu, stała się później inspiracją dla Gustawa Klimta. 3. Kompozycja obrazu jest zdominowana przez lewe udo bogini, za którym skrywa się jej lewa dłoń. Kolorystyka jest ciepła, a najbardziej wyraziste plamy barwne tworzą rude włosy Danae i złoty deszcz.

Ilustracja interaktywna przedstawia akt męski. Mężczyzna przedstawiony jest w nienaturalny sposób – jego ciało jest wychudzone, kanciaste, zdaje się być napięte. Mężczyzna ma nienaturalnie długie ręce i olbrzymie dłonie. Twarz mężczyzny jest pociągła, wykrzywiona, zęby wyszczerzone. Włosy proste, ciemne, sterczące. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Nagość drugoplanowa Choć autoportret Egona Schiele przedstawia całą postać artysty, nagość jego ciała nie jest najbardziej istotnym elementem. Uwagę widza najmocniej przyciąga twarz: wykrzywiona grymasem, który wyraża ból lub wściekłość. Oprócz ciała obnażone są więc głębokie emocje postaci.

Ilustracja interaktywna przedstawia postać kobiety siedzącej z podkulonymi nogami. Całe ciało kobiety pokryte jest kolorami tęczy: czerwony przechodzi przez pomarańczowy i żółty, przenika w zielony, w niebieski, ciemnieje do granatowego i kończy się fioletem. Kobieta pochyla głowę w swoją lewą stronę, opierając ją na ramieniu. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Symchronizm to nurt w malarstwie modernistycznym, którego twórcami byli Amerykanie Stanton Macdonald-Wright i Morgan Russel. Symchronizm narodził się w 1912 roku i opierał na poszukiwaniu harmonii kolorów i dźwięków. Kolory mogą być aranżowane na obrazie tak jak dźwięki w symfonii., 2. Antyrealizm? Choć symchroniści uważali, że realizm w sztuce dawno się skończył, a naturalna perspektywa nie musi być zachowana, zarys sylwetki kobiety jest realistyczny. Nie to jest jednak najważniejszym elementem tego dzieła, lecz gra powtarzających się barw. Nagość kobiety jest eksponowana przy użyciu zdecydowanych, jasnych kolorów, których jaskrawość podkreślona jest przez czarne tło.

Ilustracja interaktywna przedstawia leżącą na lewym boku kobietę. Jest ona szczupła, ciemnowłosa. Włosy ma upięte na głowie w kok. Ubrana jest w halkę, na nogach ma ciemne pończochy. Ma założone sznurowane półbuty z niewielkimi obcasami. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Ekspresyjny portret Wallv. Obraz Egona Schiele, twórcy z kręgu wiedeńskiej secesji, przedstawia Wally, kochankę, a później żonę malarza. Charakterystyczną cechą portretów Schielego są oczy modelki, zwykle duże i bardzo wyraziste. Sylwetka kobiety została nakreślona niepokojącą, falującą, ciemną linią.