Galeria zdjęć interaktywnych
Polecenie 1
Zapoznaj się z poniższą galerią, w której pokazano, w jaki sposób można obliczyć granice wybranych funkcji złożonych. Korzystając z przedstawionych w galerii metod, wykonaj polecenia zamieszczona poniżej.
Ilustracja interaktywna. Przykład pierwszy. Obliczymy granicę: . 1. Podstawiamy do wzoru funkcji, otrzymując ., 2. Obliczamy wartość funkcji cosinus dla , otrzymując , 3. Korzystamy z definicji potęgi o wykładniku ujemnym. Rozwiązaniem jest .
Ilustracja interaktywna. Przykład pierwszy. Obliczymy granicę: . 1. Podstawiamy do wzoru funkcji, otrzymując ., 2. Obliczamy wartość funkcji cosinus dla , otrzymując , 3. Korzystamy z definicji potęgi o wykładniku ujemnym. Rozwiązaniem jest .Ilustracja interaktywna. Przykład drugi. Obliczymy granicę: 1. Wyciągamy przed nawias w liczniku argumentu funkcji tangens i skracamy z mianownikiem, otrzymując ., 2. Podstawiamy do wzoru funkcji, otrzymując ., 3. Obliczamy wartość funkcji tangens dla argumentu . Granica wynosi jeden, a całe równanie ma postać: .
Ilustracja interaktywna. Przykład drugi. Obliczymy granicę: 1. Wyciągamy przed nawias w liczniku argumentu funkcji tangens i skracamy z mianownikiem, otrzymując ., 2. Podstawiamy do wzoru funkcji, otrzymując ., 3. Obliczamy wartość funkcji tangens dla argumentu . Granica wynosi jeden, a całe równanie ma postać: .Ilustracja interaktywna. Przykład trzeci. Obliczymy granicę: . 1. Korzystamy ze wzoru na sumę logarytmów, otrzymując ., 2. Podstawiamy do wzoru funkcji, otrzymując ., 3. Obliczamy wartość otrzymanego logarytmu i mamy . Całe równanie ma postać: .
Ilustracja interaktywna. Przykład trzeci. Obliczymy granicę: . 1. Korzystamy ze wzoru na sumę logarytmów, otrzymując ., 2. Podstawiamy do wzoru funkcji, otrzymując ., 3. Obliczamy wartość otrzymanego logarytmu i mamy . Całe równanie ma postać: .Ilustracja interaktywna. Przykład czwarty. Obliczymy granicę: . 1. Podstawiamy do wzoru funkcji, otrzymując ., 2. Przedstawiamy w postaci iloczynu i korzystamy ze wzoru na logarytm iloczynu, skąd otrzymujemy ., 3. Zapisujemy liczbę w postaci potęgi liczby i korzystamy ze wzoru na logarytm potęgi, otrzymując . Całe równanie ma postać: .
Ilustracja interaktywna. Przykład czwarty. Obliczymy granicę: . 1. Podstawiamy do wzoru funkcji, otrzymując ., 2. Przedstawiamy w postaci iloczynu i korzystamy ze wzoru na logarytm iloczynu, skąd otrzymujemy ., 3. Zapisujemy liczbę w postaci potęgi liczby i korzystamy ze wzoru na logarytm potęgi, otrzymując . Całe równanie ma postać: .Ilustracja interaktywna. Przykład piąty. Obliczymy granicę: . 1. Podstawiamy do wzoru funkcji, otrzymując ., 2. Korzystamy z definicji potęgi o wykładniku wymiernym ., 3. Ponieważ , więc granica jest równa . Zatem mamy <math2 3 = 8 . Całe równanie ma postać: .
Ilustracja interaktywna. Przykład piąty. Obliczymy granicę: . 1. Podstawiamy do wzoru funkcji, otrzymując ., 2. Korzystamy z definicji potęgi o wykładniku wymiernym ., 3. Ponieważ , więc granica jest równa . Zatem mamy <mathPolecenie 2
Oblicz granicę
Polecenie 3
Oblicz granicę