Ilustracja interaktywna. Obraz przedstawia w centralnym punkcie ułożone na drewnianym stole nagie ciało mężczyzny. Dookoła stoi ośmiu mężczyzn. Każdy z nich ubrany jest w czarny płaszcz z białym kołnierzem. Wszyscy z zaciekawieniem przyglądają się nagiemu mężczyźnie. Wśród postaci znajduje się profesor Tulp, który udziela pozostałym lekcji anatomii. W ręku trzyma wskaźnik, którym wskazuje na rozcięte wnętrze ręki martwego mężczyzny. Tulp wyróżnia się od pozostałych postaci ciemnym kapeluszem na głowie. W tle widoczne jest wnętrze pomieszczenia. W prawym dolnym rogu obrazu leży otwarta księga. Opisy punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Doktor Tulp Główny „aktor” tej sceny, jego twarz wyraża spokój, inteligencję i pewność tego co robi. Jego wzrok skierowany jest w przestrzeń (nie patrzy na trupa ani na żadnego z mężczyzn), co tworzy wrażenie, jakby był on (przez chwilę?) nieobecny. 2. Rozcięta ręka została skopiowana z wydanego w roku 1627 traktatu o anatomii. 3. Otwarta księga pełni głównie rolę kompozycyjną – wyznacza linię diagonalną (przekątną), która przełamuje statykę kompozycji. 4. Zwłoki ułożone na stole, poddawane sekcji, nagie, okryte tylko kawałkiem materiału, pokazane w pewnym skrócie perspektywicznym, oświetlone (poza łydkami i stopami) intensywnym światłem, są najjaśniejszym punktem obrazu; razem z doktorem Tulpem tworzą pewną zamkniętą całość kompozycyjną. 5. Zwłoki ciało Adriaana Adriaansza znanego jako Aris Kindt – zbrodniarza oskarżonego m.in. o rozbój i morderstwo; został stracony dzień przed sekcją zwłok. 6. Mężczyzna nachylający się nad zwłokami stoi najbliżej stołu sekcyjnego, z ciekawością wpatruje się w preparowane ramię trupa. 7. Mężczyzna pokazany z profilu, stojący blisko stołu, ale nie nachylający się nad nim, patrzy na otwartą księgę. 8. Mężczyźni towarzyszący doktorowi Tulpowi to członkowie cechu lekarzy, zleceniodawcy obrazu. 9. Stroje — mężczyźni mają na sobie stroje typowe dla niderlandzkiego mieszczaństwa XVII w.
-lekarze towarzyszący w sekcji noszą czarne ubrania ozdobione kryzami (to pozostałość mody hiszpańskiej)
- doktor Tulp jest ubrany modniej: biały kołnierz obszyty koronką i tworzące z nim całość mankiety to strój, w którym nie ma już wpływów hiszpańskich (renesansowych). 10. Mężczyzna ukazany z profilu, wpatrzony w twarz doktora Tulpa. 11. Mężczyzna stojący/nachylony nad zwłokami, lewą ręką obejmuje swoje prawe ramię, wnikliwie i z przejęciem wpatruje się w doktora Tulpa. 12. Mężczyzna wpatrujący się z uwagą, ale i pewnym zażenowaniem/strachem?/niesmakiem na zwłoki i ręce doktora Tulpa, 13. Mężczyzna stojący w postawie wyprostowanej en face widoczna jest jego prawa ręka, spojrzenie utkwione w jakimś punkcie przed nim na ścianie. 14. Doktor Tulp urodził się jako Claes Pieterszoon (1593-1674), nazwisko Nicolaas Tulp (tulipan) przyjął w 1617 r. – holenderski lekarz o międzynarodowej sławie. Cieszył się opinią najwybitniejszego znawcy anatomii, pod jego kierunkiem zbudowano Theatrum Anatomicum, gdzie w 1631 i 1632 r. wygłosił swoje pierwsze publiczne wykłady. Opisał chorobę beri-beri, a także schorzenie jelita grubego nazwane od jego nazwiska valvulae Tulpii. Był człowiekiem o szerokich horyzontach, pełnił funkcję burmistrza Amsterdamu, kolekcjonował ilustracje naukowe, opisał ceremonię picia herbaty. 15. Kolorystyka monochromatyczna: utrzymana w brązach, odcieniach żółci, złota, bieli i czerni. 16. Kompozycja — zrównoważona
– centralna
– zamknięta
– z dominantą kompozycyjną
– skomplikowana. 17. Symbole. Nie ma tu „klasycznych” postaci czy przedmiotów symbolicznych, pewną zagadką może być jednak otwarta księga. Czy jest to uczona rozprawa z dziedziny anatomii? Czy księga zawiera mądrość? Z tym ostatnim znaczeniem, może korespondować gest, w jakim uniesiona jest lewa ręka doktora Tulpa. Czy nie przypomina on gestu Boga stwarzającego świat? 18. Światło i cień – silne kontrasty walorowe
– źródło światła trudne do ustalenia
– za pomocą światła artysta w mistrzowski sposób wydobywa postaci (zwłoki, trzech mężczyzn) i detale (twarz i ręce Tulpa).